จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิโรกูโจ (ญี่ปุ่น : 六条天皇 , 28 ธันวาคม ค.ศ. 1164 - 31 สิงหาคม ค.ศ. 1176) เป็น จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 79, ตามที่ได้บันทึกไว้ รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1165 - ค.ศ. 1168 .[1]
พระราชประวัติ [ แก้ ] จักรพรรดิโระกุโจก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายโนบุฮิโตะ (ญี่ปุ่น : 順仁 )
เป็นพระราชโอรสองค์เดียวใน จักรพรรดินิโจ สวรรคตโดยไร้รัชทายาท
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโระกุโจ [ แก้ ] จักรพรรดิโระกุโจได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทก่อนวันเฉลิมพระชนมพรรษาครบ 1 พรรษาและได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกเมื่อพระชนมายุเพียง 8 เดือน
ค.ศ. 1165 (ปี เอะอิมัง ที่ 1) : เจ้าชายโนะบุฮิโตะได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาท (องค์ชายรัชทายาทต่อมาคือจักรพรรดิโระกุโจ)3 สิงหาคม ค.ศ. 1165 (วันที่ 25 เดือน 6 ปี เอะอิมัง ที่ 1) : ปีที่ 7 ในรัชสมัยของจักรพรรดินิโจองค์จักรพรรดิพระประชวรหนักจึงสละราชสมบัติให้กับเจ้าชายโนะบุฮิโตะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิโระกุโจ 4 กันยายน ค.ศ. 1165 (วันที่ 27 เดือน 7 ปี เอะอิมัง ที่ 1) : ได้มีการประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิโระกุโจที่ พระราชวังหลวงเฮอัง 5 กันยายน ค.ศ. 1165 (วันที่ 28 เดือน 7 ปี เอะอิมัง ที่ 1) : อดีตจักรพรรดินิโจสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 22 พรรษาแต่เพราะแรงกดดันจาก ตระกูลไทระ ที่นำโดย ไทระ โนะ คิโยะโมะริ ทำให้จักรพรรดิโระกุโจต้องสละราชบัลลังก์ให้กับพระปิตุลา (อา) ที่ต่อมาคือ จักรพรรดิทะกะกุระ
30 มีนาคม ค.ศ. 1168 (วันที่ 19 เดือน 2 ปี นินอัน ที่ 3) : ปีที่ 3 ในรัชสมัยของจักรพรรดิโระกุโจองค์จักรพรรดิถูก ไดโจโฮโอ โกะ-ชิระกะวะ พระอัยกา (ปู่) สั่งปลดจากราชบัลลังก์และสถาปนาเจ้าชายโนะริฮิโตะพระราชโอรสองค์ที่ 3 ของอดีต จักรพรรดิโกะ-ชิระกะวะ และพระปิตุลา (อา) ของอดีตจักรพรรดิโระกุโจขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่29 เมษายน ค.ศ. 1168 (วันที่ 20 เดือน 3 ปี นินอัน ที่ 3) : ได้มีพระราชพิธีราชาภิเษกเจ้าชายโนะริฮิโตะขึ้นเป็น จักรพรรดิทะกะกุระ ที่ พระราชวังหลวงเฮอัง 23 สิงหาคม ค.ศ. 1176 (วันที่ 17 เดือน 7 ปี อังเง็ง ที่ 2) : จักรพรรดิโระกุโจสวรรคตขณะพระชนมายุเพียง 11 พรรษาทำให้สายราชสกุลของ จักรพรรดินิโจ สิ้นสุดลงดูเพิ่ม [ แก้ ] อ้างอิง [ แก้ ]
↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 194–195; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 329–330; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. p. 212.
