ท่าอากาศยานนานาชาติปารีส-ชาร์ล เดอ โกล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Paris-Charles de Gaulle)
ท่าอากาศยานปารีส-ชาร์ล เดอ โกล
Paris Charles de Gaulle Airport

Aéroport Paris-Charles-de-Gaulle

Roissy Airport
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งานสาธารณะ
เจ้าของกรุ๊ปอาเดเป
ผู้ดำเนินงานแปรีสแอโรพอร์ต
พื้นที่บริการปารีส, ฝรั่งเศส
สถานที่ตั้งรัวซี-อ็อง-ฟรองซ์, ฝรั่งเศส
วันที่เปิดใช้งาน8 มีนาคม ค.ศ. 1974 (50)
ฐานการบิน
เมืองสำคัญ
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล119 เมตร / 392 ฟุต
พิกัด49°00′35″N 002°32′52″E / 49.00972°N 2.54778°E / 49.00972; 2.54778พิกัดภูมิศาสตร์: 49°00′35″N 002°32′52″E / 49.00972°N 2.54778°E / 49.00972; 2.54778
เว็บไซต์parisaeroport.fr
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว
เมตร ฟุต
08L/26R 4,215 13,829 แอสฟอลต์
08R/26L 2,700 8,858 แอสฟอลต์
09L/27R 2,700 8,858 แอสฟอลต์
09R/27L 4,200 13,780 แอสฟอลต์
ลานจอดเฮลิคอปเตอร์
เลข ความยาว พื้นผิว
เมตร ฟุต
FATO
08/26
440 1444 หญ้า
TLOF
-
20 66 แอสฟอลต์
สถิติ (2022)
ผู้โดยสาร57,474,033
การเคลื่อนที่อากาศยาน255,971 (2021)
  • Source: AIP France[1]
  • Passenger Traffic & Aircraft Movements[2]
Freight Movements[3]

ท่าอากาศยานปารีส-ชาร์ล เดอ โกล (อังกฤษ: Paris-Charles de Gaulle Airport; ฝรั่งเศส: Aéroport Paris-Charles-de-Gaulle) หรือเรียกโดยทั่วไปว่า ท่าอากาศยานรัวซี (Roissy) ตั้งอยู่ที่รัวซี-อ็อง-ฟรองซ์ ประเทศฝรั่งเศส เป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ เป็นท่าอากาศยานที่มีผู้ใช้บริการมากเป็นอันดับสามในยุโรปรองจากท่าอากาศยานอิสตันบูลและท่าอากาศยานลอนดอนฮีทโธรว์ และเป็นท่าอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดในสหภาพยุโรป โดยตั้งชื่อตามชาร์ล เดอ โกล อดีตประธานาธิบดีของฝรั่งเศส

ท่าอากาศยานชารล์ เดอ โกลเป็นฐานการบินหลักของแอร์ฟรานซ์ สายการบินประจำชาติ และเป็นเมืองสำคัญสำหรับสายการบินต้นทุนต่ำอีซี่ย์เจ็ตและวูลย์ลิง ท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกลเป็นท่าอากาศยานที่มีสายการบินให้บริการมากที่สุดในโลกด้วยสายการบินกว่า 105 สายให้บริการที่ท่าอากาศยาน[4]

รายละเอียดท่าอากาศยาน[แก้]

แบบแปลนท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล

ท่าอากาศยานปารีส-ชารล์ เดอ โกลมีพื้นที่ประมาณ 32.38 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่สามจังหวัดและหกเทศบาล ห่างจากกรุงปารีสไปทางตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 25 กิโลเมตร โดยการเลือกสร้างท่าอากาศยานในพื้นที่นอกตัวเมืองเป็นการลดการเวนคืนที่ดินและเพิ่มโอกาสในการขยายพื้นที่ในอนาคต

การดำเนินงานของท่าอากาศยานจะอยู่ภายใต้กรุ๊ปอาเดเปผ่านแปรีสแอโรพอร์ต ซึ่งก็ดูแลการดำเนินงานของท่าอากาศยานออร์ลีย์ (ทางตอนใต้ของปารีส), ท่าอากาศยานเลอ บูร์เกต์ (ทางตะวันตกเฉียงใต้ของท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล ซึ่งปัจจุบันใช้สำหรับการบินทั่วไปและการจัดงานปารีสแอร์โชว์) และท่าอากาศยานขนาดเล็กหลายแห่ง ในเขตชานเมืองของกรุงปารีส และท่าอากาศยานอื่นๆ ทั่วโลก ทั้งทางตรงและทางอ้อม[5]

อาคารผู้โดยสาร[แก้]

ท่าอากาศยานปารีส-ชารล์ เดอ โกลมีอาคารผู้โดยสาร 3 หลัง: อาคารผู้โดยสารหลังที่ 1 เป็นอาคารที่เก่าแก่ที่สุดและตั้งอยู่ตรงข้ามอาคารผู้โดยสารหลังที่ 3; อาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 ตั้งอยู่อีกฝั่งหนึ่งซึ่งมีอาคารผู้โดยสารย่อย 7 อาคาร (2เอ ถึง 2จี) เดิมทีอาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 สร้างขึ้นสำหรับสายการบินแอร์ฟรานซ์โดยเฉพาะ[6] แต่ก็ได้มีการขยายอาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 มากขึ้นเรื่อยๆและปัจจุบันเป็นก็มีสายการบินอื่นๆ มาใช้งานอาคารหลังที่ 2 ร่วมด้วย อาคารผู้โดยสาร 2เอ ถึง 2เอฟ เชื่อมต่อกันด้วยทางเดินยกระดับและตั้งอยู่ติดกัน มรทางกลับกันอาคารผู้โดยสาร 2G เป็นอาคารดาวเทียมที่เชื่อมต่อกันด้วยรถรับส่ง

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 1[แก้]

ภาพมุมสูงของอาคารผู้โดยสารหลังที่ 1

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 1 ถูกออกแบบโดยพอล อันเดร ในลักษณะอาคารคล้ายหมึกยักษ์ ประกอบด้วยอาคารผู้โดยสารกลางทรงกลม และอาคารหลังรองขนาดเล็ก 7 หลัง ที่มีประตูขึ้นเครื่อง โดยอาคารหลังรองทั้งหมดเชื่อมต่อกับอาคารกลางด้วยทางเดินใต้ดิน

อาคารผู้โดยสารกลางเป็นอาคารห้าชั้น โดยการดำเนินงานจะถูกแบ่งให้แต่ละส่วนจะอยู่ในชั้นเดียว ชั้นแรกของอาคารเป็นส่วนของการดำเนินงานด้านเทคนิค ซึ่งไม่สามารถเข้าถึงได้โดยสาธารณะ ชั้นสองจะเป็นส่วนของสถานีรถไฟรับส่งระหว่างอาคาร CDGVAL จุดเช็คอินส่วนที่ 5 และ 6 ร้านค้าและร้านอาหารต่างๆ ชั้น 3 ของอาคารจะเป็นส่วนของจุดเช็กอินหลัก จุดจอดรถแท็กซี่ ป้ายรถประจำทาง และจุดเรียกรถรับ-ส่งพิเศษ ชั้น 4 ของอาคารจะเป็นส่วนของผู้โดยสารขาออก ซึ่งมีร้านค้าปลอดภาษีและด่านควบคุมชายแดนสำหรับประตูทางออกขึ้นเครื่อง ชั้นที่ห้ามีสายพานรับสัมภาระสำหรับผู้โดยสารขาเข้า และชั้นด้านบนทั้งสี่ชั้นเป็นพื้นที่จอดรถและสำนักงานสายการบิน[7]

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 2[แก้]

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 ในปี 2005

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 เป็นอาคารฝั่งทิศใต้ของท่าอากาศยาน โดยจะแบ่งเป็นอาคารผู้โดยสารย่อย 7 อาคาร (2เอ ถึง 2จี) อาคารผู้โดยสาร 2เอ ถึง 2เอฟ ถูกเชื่อมต่อกันด้วยทางเดิน แต่อาคารผู้โดยสาร 2จี เป็นอาคารดาวเทียม (Satellite Terminal) ซึ่งอยู่ห่างจากอาคารหลัก 800 ม. (0.5 ไมล์) โดยจะเชื่อมต่อกับอาคารผู้โดยสารหลังที่ 1, 2เอ-เอฟ และ 3 ผ่านรถบัสขนส่ง อาคารผู้โดยสารหลังที่ 2 ทั้งหมดจะถูกเชื่อมต่อกับส่วนอื่นๆ ของท่าอากาศยานผ่านรถไฟรับส่งระหว่างอาคาร CDGVAL และเชื่อมต่อกับตัวเมืองปารีสผ่านรถไฟแปรีสแอร์เออแอร์รีเจียนอลเอกซ์เพรสและรถไฟความเร็วสูงเตเฌเว

การถล่มของอาครผู้โดยสาร 2อี[แก้]
การถล่มของอาคารผู้โดยสาร 2อีในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2004

ไม่นานหลังจากการเปิดตัวอาคารผู้โดยสาร 2อี ในวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2004 ส่วนหนึ่งของอาคารพังลงใกล้กับทางออกขึ้นเครื่อง อี50 ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 4 คน โดยเป็นชาวจีน 2 คน คนหนึ่งเป็นชาวเช็ก อีกคนเป็นชาวเลบานอน และมีผู้ได้รับบาดเจ็บอีกสามคนได้รับบาดเจ็บ

อาคารผู้โดยสารหลังที่ 3[แก้]

การใช้อาคารผู้โดยสาร[แก้]

อาคารผู้โดยสาร สายการบิน
อาคารผู้โดยสารที่ 1 วันเวิลด์ (คาเธ่ย์แปซิฟิค, กาตาร์แอร์เวย์, ศรีลังกันแอร์ไลน์), สกายทีม (ซาอุเดีย), สตาร์อัลไลแอนซ์ (อีเจียนแอร์ไลน์, แอร์อินเดีย, ออล นิปปอน แอร์เวย์, เอเชียนาแอร์ไลน์, ออสเตรียนแอร์ไลน์, บรัสเซลส์แอร์ไลน์, อียิปต์แอร์, อีวีเอแอร์, ล็อตโปแลนด์, ลุฟท์ฮันซ่า, สแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์, สิงคโปร์แอร์ไลน์, สวิสอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์, เตอร์กิชแอร์ไลน์, ยูไนเต็ดแอร์ไลน์), แอร์ลินกัส, แอร์มาดากัสการ์, แอร์เซเนกัล, อะโซร์สแอร์ไลน์, บัลแกเรียแอร์, ไซปรัสแอร์เวย์, เอมิเรตส์, สายการบินเอทิฮัด, ยูโรวิงส์, ฟลายวัน, ไห่หนานแอร์ไลน์, ไอซ์แลนด์แอร์, อิหร่านแอร์, คูเวตแอร์เวย์, โอมานแอร์, สกายเอกซ์เพรส
อาคารผู้โดยสาร 2บี วันเวิลด์ (อเมริกันแอร์ไลน์, ฟินน์แอร์, รอยัลแอร์มารอค, รอยัลจอร์แดเนียน), สตาร์อัลไลแอนซ์ (แอร์แคนาดา), แอร์บอลติก, แอร์อัสทรัล, แอร์มอนเตเนโกร, แอตแลนติกแอร์เวย์, แอลอัล, จอร์เจียนแอร์เวย์, นอร์วิเจียนแอร์ชัตเทิล, ทูสแอร์เวย์
อาคารผู้โดยสาร 2ดี วันเวิลด์ (บริติชแอร์เวย์), สกายทีม (เช็กแอร์ไลน์), สตาร์อัลไลแอนซ์ (โครเอเชียแอร์ไลน์), แอร์แอลจีเรีย, แอร์มอลตา, แอร์เซอร์เบีย, แอร์ตาฮีตี นูอี, อีซี่ย์เจ็ต, อุซเบกิซสถานแอร์เวย์
อาคารผู้โดยสาร 2อี วันเวิล์ด (เจแปนแอร์ไลน์), สกายทีม (แอโรเม็กซิโก, แอร์ฟรานซ์ (ยกเว้นเส้นทางเชงเกน), ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์, เดลตาแอร์ไลน์, เคนยาแอร์เวย์, โคเรียนแอร์, มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์, ทารูม, เวียดนามแอร์ไลน์, เซียะเหมินแอร์ไลน์), สตาร์อัลไลแอนซ์ (แอร์ไชนา, เอธิโอเปียนแอร์ไลน์, การบินไทย), แอร์มอริเชียส, ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์, กัลฟ์แอร์, ลาตัม ชิลี, วิสตารา, เวสต์เจ็ต
อาคารผู้โดยสาร 2เอฟ สกายทีม (แอร์ฟรานซ์ (เฉพาะเส้นทางเชงเกน), อิตาแอร์เวย์, เคแอลเอ็ม)
อาคารผู้โดยสาร 2จี แอร์ฟรานซ์ (เฉพาะเส้นทางเชงเกน) และลักซ์แอร์
อาคารผู้โดยสารที่ 3 สายการบินเช่าเหมาลำและสายการบินต้นทุนต่ำ
การใช้อาคารผู้โดยสารในช่วงการระบาดทั่วของโควิด-19[แก้]

ในช่วงระหว่างการระบาดทั่วของโควิด-19 ท่าอากาศยานจำเป็นต้องลดการให้บริการ โดยในวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 2020 ท่าอากาศยานประกาศว่าจะปิดอาคารผู้โดยสารหลังที่ 1 และ 3 เป็นการชั่วคราว โดยจะย้ายเที่ยวบินทั้งหมดไปยังอาคารผู้โดยสาร 2 และยังได้ทำการปิดอาคารผู้โดยสาร 2ดี ในช่วงเริ่มต้นของการแพร่ระบาด สายการบินที่ให้บริการถูกแบ่งกลุ่มตามพันธมิตร: กลุ่มสายการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ จะดำเนินการที่อาคารผู้โดยสาร 2เอ ซึ่งมีแอร์แคนาดาและเอธิโอเปียนดำเนินการแต่เดิม กลุ่มสายการบินวันเวิล์ดได้ย้ายการดำเนินงานไปยังอาคารผู้โดยสาร 2ซี และกลุ่มสายการบินสกายทีมจะใช้งานอาคารผู้โดยสาร 2อี และ 2เอฟ ต่อมาระหว่างเดือนธันวาคม ค.ศ. 2020 ถึงมิถุนายน ค.ศ. 2021 มีเพียงอาคารผู้โดยสาร 2อี และ 2เอฟ เท่านั้นที่เปิดให้บริการ โดยเที่ยวบินนอกพื้นที่เชงเกนจะให้บริการที่อาคารผู้โดยสาร 2อี และเที่ยวบินเชงเกนจะให้บริการที่อาคารผู้โดยสาร 2เอฟ อาคารผู้โดยสารที่ 2 หลังอื่นๆ ก็ไดเริ่มเปิดให้บริการต่อมา แต่เนื่องด้วยข้อจำกัดด้านความจุของอาคารผู้โดยสาร 2เอ ทางท่าอากาศยานจึงได้เปิดให้บริการอาคารผู้โดยสาร 3 อีกครั้งในวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 2022 สำหรับสายการบินเช่าเหมาลำและสายการบินต้นทุนต่ำทั้งหมด[8] ณ ขณะนั้น อาคารผู้โดยสารหลังที่ 1 ยังคงปิดปรับปรุงอยู่ จนได้เปิดให้บริการอีกครั้งในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 2022 เพื่อกระจายการบริการจากอาคารผู้โดยสารที่ 2[9]

รัวซีโพล[แก้]

รัวซีโพลเป็นกลุ่มอาคารในพพื้นที่ของท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกลที่ประกอบด้วยอาคารสำนักงาน ห้างสรรพสินค้า โรงแรม และสถานีขนส่งสาธารณะ สถานที่สำคัญ ได้แก่ อาคารสำนักงานใหญ่ของสายการบินแอร์ฟรานซ์,[10] คอนติเนนตัลสแควร์,[11] โรงแรมฮิลตันปารีสชาร์ลเดอโกลล์แอร์พอร์ต[12] และอาคารเลอโดม ในอาคารเลอโดมเป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของแอร์ฟรานซ์คอนเซาล์ทติง ภายในคอนติเนนตัลสแควร์เป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ของเซอร์แวร์ และศูนย์วัคซีนแอร์ฟรานซ์

รายชื่อสายการบิน[แก้]

เส้นทางการบินที่ให้บริการในปัจจุบัน[แก้]

ณ เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2023 ท่าอากาศยานปารีส-ชาร์ล เดอ โกลมีสายการบินที่ให้บริการเส้นทางดังนี้:

สายการบิน จุดหมายปลายทาง
อีเจียนแอร์ไลน์ เอเธนส์
ตามฤดูกาล: ฮีราคลีออน, เทสซาโลนีกี
แอร์ลินกัส ดับลิน
ตามฤดูกาล: คอร์ก (ดำเนินการต่อ 22 กันยายน ค.ศ. 2023)[13]
แอโรเม็กซิโก เม็กซิโกซิตี
แอร์แอลจีเรีย แอลเจียร์, อันนาบะ, เบอจายา, บิสครา, ชเลฟ, คอนสแตรติน, โอรัน
ตามฤดูกาล: เอล อูอิด, ตแลมแซน
แอร์อัสตานา อัสตานา (ยกเลิก)
แอร์อาระเบีย แฟ็ส, แทนเจียร์
แอร์อัสทรัล แซ็ง-เดอนี เดอ ลา เรอูว์นียง
ตามฤดูกาล: ซาอุดซี
แอร์บอลติก รีกา, ทาลินน์, วิลนีอัส
แอร์ไคโร ตามฤดูกาล: ลักซอร์[14]
แอร์แคนาดา มอนทรีออล–ทรูโด, โทรอนโต–เพียร์สัน[15]
แอร์ไชนา ปักกิ่ง–นานาชาติ
แอร์คอร์ซิกา ตามฤดูกาล: บาสเตีย
แอร์ฟรานซ์ อาบิดจาน, อาบูจา, อักกรา, แอลเจียร์, อัมสเตอร์ดัม, อันตานานารีโว, เอเธนส์, แอตแลนตา, บามาโก, เบงคลูรู, กรุงเทพฯ–สุวรรณภูมิ, บังกี, บาร์เซโลนา, บาเซิล/มูว์ลูซ, ปักกิ่ง–นานาชาติ, เบรุต, บาร์เกิน, เบอร์ลิน, บียาริตส์, บิลบาโอ, บิลลุนด์, เบอร์มิงแฮม, โบโกตา, โบโลญญา, บอร์โด, บอสตัน, บราซาวีล, เบรสต์, บูคาเรสต์, บูดาเปสต์, บัวโนสไอเรส–อีเซลซา, ไคโร, กังกุน, เคปทาวน์, กาซาบล็องกา, เจนไน, ชิคาโก–โอแฮร์, แกลร์มง-แฟร็อง, โคนาครี, โคเปนเฮเกน, โคโตนู, ดาการ์–ดิยาญ, ดัลลาส/ฟอร์ตเวิร์ธ, ดาร์ เอส ซาลาม,[16] เดลี, ดีทรอยต์, จิบูตี, ดูอาลา, ดูไบ-นานาชาติ, ดับลิน, ดึสเซิลดอร์ฟ, เอดินบะระ, ฟลอเรนซ์, โฟร์ตาเลซา, แฟรงก์เฟิร์ต, ฟรีทาวน์, เจนีวา, กอเทนเบิร์ก, ฮัมบวร์ค, ฮันโนเฟอร์, ฮาวานา, เฮลซิงกิ-วานตา, นครโฮจีมินห์, ฮ่องกง,[17] ฮิวส์ตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล, อิสตันบูล, โจฮันเนสเบิร์ก–โออาร์ แทมโบ, กินชาซา, กรากุฟ, เคียฟ-บอริสปิล (ยกเลิก),[18] ลากอส, ลีเบรอวีล, ลิมา, ลิสบอน, ลูบลิยานา, โลเม, ลอนดอน–ฮีทโธรว์, ลอสแอนเจลิส, ลูอันดา, ลียง, มาดริด, มาลาโบ, มาลากา, แมนเชสเตอร์, มาร์ราคิช, มาร์แซย์, มอริเชียส, เม็กซิโกซิตี, ไมแอมี, มิลาน–ลินาเต, มิลาน–มัลเปนซา, มงต์เปอลิเยร์, มอนทรีออล–ทรูโด, มุมไบ, มิวนิก, ไนโรบี–โจโมเคนยัตตา, น็องต์, เนเปิลส์, อึนจาเมนา, นวร์ก,[19] นิวคาสเซิลอะพอนไทน์, นิวยอร์ก–เจเอฟเค, นีอาเม, นีซ, นูแอกชอต, นูเรมเบิร์ก, โอราน, โอซากะ-คันไซ, ออสโล, ออตตาวา,[20] วากาดูกู, ปานามาซิตี–โทคูเมน, ปาปีตี, โป, ปวงเตนัวร์, ปอร์โต, ปราก, ราบัต, แรนส์, รีโอดีจาเนโร-การ์ลูช, โรม-ฟีอูมีชีโน, แซ็ง-เดอนี เดอ ลา เรอูว์นียง , ซานฟรานซิสโก, ซาน โอเซ เดอ คอสตาริกา-ฮวน ซาตามาเรีย, ซานเตียโกเดชิเล, เซาเปาลู-กัวรุลโฮส, ซีแอตเทิล/ทาโคมา, โซล-อินซ็อน, เซบิยา, ซ่างไห่-ผู่ตง, สิงคโปร์, ซินต์มาร์เติน, สต็อกโฮล์ม-ออลันดา, สตุตการ์ด, ทบีลิซี, เทลอาวีฟ, เตเนริเฟ-ซูร์, โตเกียว-ฮาเนดะ, โตเกียว-นาริตะ, โทรอนโต-เพียร์สัน, ตูลูซ, ตูนิส, ตูริน, วาเลนเซีย, แวนคูเวอร์, เวนิส, เวียนนา, วอร์ซอว์-โชแปง, วองชิงตัน-ดัลเลส, ยาอุนเด, เยเรวาน, ซาเกร็บ, แซนซิบาร์, ซือริช

ตามฤดูกาล: อาฌักซีโย, บารี, บาสเตีย, คากลิอารี, คาตาเนีย, โคลอมโบ–พัณฑารนายกะ, คอร์ฟู, คอร์ก, เดนเวอร์, เจอร์บา, ดูบรอฟนีก, ฟาโร, กรัน กานาเรีย, เฮราคลิออน, อิบิซา, อินส์บรุค,[21] กิตติลา,[22] มาเล, มอลตา, มิโคนอส, โอลเบีย, ปาเลอโม, ปัลมา เดอ มาจอร์กา, ควิเบกซิตี, โรดส์, ซาลส์บูร์ก,[21] ซานโตรินี, โซเฟีย, สปลิต, เทสซาโลนิกิ, ติรานา, ทรุมเซอ[22]

แอร์อินเดีย เดลี
แอร์มาดากัสการ์ อันตานานาเรโว
แอร์มอลตา มอลตา
แอร์มอริเชียส มอริเชียส
แอร์มอนเตเนโกร พอดกอรีตซา[23]
แอร์นอร์สทรัม เช่าเหมาลำตามฤดูกาล: ปัลมา เดอ มาจอร์กา[24]
แอร์แซ็งปีแยร์ แซ็งปีแยร์
แอร์เซเนกัล ดาการ์–ดิยาญ
แอร์เซอร์เบีย เบลเกรด
แอร์ตาฮีตี นูอี ลอสแอนเจลิส, ปาปีตี, ซีแอตเทิล/ทาโคมา[25]
แอร์ทรานแซท มอนทรีออล–ทรูโด, นครเกแบ็ก

ตามฤดูกาล: โทรอนโต–เพียร์สัน

ออล นิปปอน แอร์เวย์ โตเกียว–ฮาเนดะ
อเมริกันแอร์ไลน์ ชิคาโก–โอแฮร์, ดัลลาส/ฟอร์ตเวิร์ธ, นิวยอร์ก–เจเอฟเค, ฟิลาเดลเฟีย
ตามฤดูกาล: ชาร์ล็อตต์,[26] ไมแอมี
อานาโดลูเจ็ต อังการา, อิสตันบูล-ซาบีฮา เกิกเชน
อาร์เกีย ตามฤดูกาล: เทลอาวีฟ
เอเชียนาแอร์ไลน์ โซล–อินชอน
เอแอซแอลแอร์ไลน์ ฟรานซ์ แอลเจียร์, โป, เทลอาวีฟ
ตามฤดูกาล: คาลวี, ชเลฟ, เจอร์บา, อุจดา
แอตแลนติกแอร์เวย์ ตามฤดูกาล: วาการ์
ออริญญี เกิร์นซีย์ (เริ่มต้น 1 เมษายน ค.ศ. 2024)[27]
ออสเตรียนแอร์ไลน์ เวียนนา
อาเซอร์ไบจานแอร์ไลน์ บากู[28]
อะโซร์สแอร์ไลน์ ตามฤดูกาล: ปอนตา เดลกาดา[29]
บริติชแอร์เวย์ ลอนดอน–ฮีทโธรว์
บรัสเซลส์แอร์ไลน์ บรัสเซลส์
บัลแกเรียแอร์ โซเฟีย
คาเธ่ย์ แปซิฟิค ฮ่องกง[30]
ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ ชิงเต่า (ยกเลิก), ซ่างไห่-ผู่ตง
ไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ กว่างโจว
โคเรนดอนแอร์ไลน์ ตามฤดูกาล: อันตัลยา,[31] อิซมีร์[31]
โครเอเชียแอร์ไลน์ ซาเกร็บ
ตามฤดูกาล: ดูบรอฟนิก, สปลิต
ไซปรัสแอร์เวย์ ลาร์นาคา[32]
เช็กแอร์ไลน์ ปราก
เดลตาแอร์ไลน์ แอตแลนตา, บอสตัน, ซินซินาติ, ดีทรอยต์, ลอสแอนเจลิส,[33] มินนีแอโพลิส/เซนต์พอล, นิวยอร์ก–เจเอฟเค, ราลี/เดอร์แฮม, ซอลต์เลกซิตี, ซีแอตเทิล/ทาโคมา
อีซี่ย์เจ็ต อัลอะเกาะบะฮ์ , บาร์เซโลนา, เบลฟาสต์-นานาชาติ, แบร์กาโม, เบอร์ลิน, บิอาร์ริตซ์, เบอร์มิงแฮม, บริสตอล, คาตานเนีย, โคเปนเฮเกน, เอดินบะระ, ฟาโร, ฟุงชาล ,[34] กลาสโกว์, ฮูร์กาดา, คราคูฟ, ลันซาโรเต, ลาร์นากา, ลิสบอน, ลิเวอร์พูล,[35] ลอนดอน-แกตวิก, ลอนดอน-ลูตัน, ลอนดอน-เซาท์เอนด์, มาดริด, มาลากา, แมนเชสเตอร์, มาร์ราคิช, มิลาน-ลินาเต, มิลาน-มัลเปนซา, นีซ, ปาเลอโม,[36] ปอร์โต, เทลอาวีฟ, เวนิส
ตามฤดูกาล: อาฌักซีโย, บารี, บาสเตีย, คาลวี, คอร์ฟู, ฟิการี, เฮราคลิออน, มาจอร์กา, มิโคนอส, เนเปิลส์, โอลเบีย, ปัลมา เดอ มาจอร์กา, พูลา, สปลิต, เตเนริเฟ-ซูร์, ตูลง
อียิปต์แอร์ ไคโร
ตามฤดูกาล: ลักซอร์
เอ็ลอัล เทลอาวีฟ
เอมิเรตส์ ดูไบ-นานาชาติ
เอธิโอเปียนแอร์ไลน์ อาดดิสอาบาบา
สายการบินเอทิฮัด อาบูดาบี
ยูโรวิงส์ ฮัมบวร์ค
อีวีเอแอร์ ไต้หวัน-เถายฺเหวียน
ฟินน์แอร์ เฮลซิงกิ-วานตา
ฟลายวัน ตามฤดูกาล: คีชีเนา, เยเรวาน[37]
จอร์เจียแอร์เวย์ ทบิลิซี
กัลฟ์แอร์ บาห์เรน
ไห่หนานแอร์ไลน์ ฉงชิ่ง (ยกเลิก), กุ้ยหยาง (ยกเลิก), เซินเจิ้น, ซีอาน (ยกเลิก)
ไอบีเรียเอกซ์เพรส มาดริด
ไอซ์แลนด์แอร์ เรคยาวิก–เคฟลาวิก
อิหร่านแอร์ เตหะราน-อิหม่ามโคไมนี
อิตาแอร์เวย์ มิลาน–ลินาเต, โรม-ฟีอูมีชีโน[38]
เจแปนแอร์ไลน์ โตเกียว–ฮาเนดะ
เจ็ตทูดอทคอม ลีดส์/แบรดฟอร์ด
เจ็ตบลูแอร์เวย์ นิวยอร์ก–เจเอฟเค[39]
เคนยาแอร์เวย์ ไนโรบี–โจโมเคนยัตตา
เคแอลเอ็ม อัมสเตอร์ดัม
เคเอ็มมอลตาแอร์ไลน์ มอลตา (เริ่มต้น 31 มีนาคมค.ศ. 2024)
โคเรียนแอร์ โซล–อินช็อน
คูเวตแอร์เวย์ คูเวตซิตี
ลาตัม ชิลี ซานเตียโกเดชิเล, เซาเปาลู-กัวรุลโฮส
ล็อตโปแลนด์ วอร์ซอว์-โชแปง, วอร์ซอว์-ราดอม[40]
ลุฟท์ฮันซ่า แฟรงก์เฟิร์ต, มิวนิก
ลักซ์แอร์ ลักเซมเบิร์ก
มิดเดิลอีสต์แอร์ไลน์ เบรุต
นอร์สแอตแลนติกแอร์เวย์ นิวยอร์ก–เจเอฟเค[41]
นอร์วีเจียนแอร์ชัทเทิล โคเปนเฮเกน, ออสโล
ตามฤดูกาล: บาร์เกิน, สตาวังเงอร์,[42] สต็อกโฮล์ม-ออลันดา
นูว์เวิลแอร์ โมนาสตีร์
ตามฤดูกาล: สฟักซ์[43]
โอมานแอร์ มัสกัต
เพกาซัสแอร์ไลน์ อังการา, อิสตันบูล-ซาบีฮา เกิกเชน[44]
เพลย์ เรคยาวิก–เคฟลาวิก[45]
กาตาร์แอร์เวย์ โดฮา
รัวยาแลร์มาร็อก กาซาบล็องกา, มาร์ราคิช[46]
ตามฤดูกาล: อุจด้า[47]
รอยัลจอร์แดเนียน อัมมาน-ควีน อาเลีย
รวันแอร์ คิกาลี[48]
เซาเดีย ญิดดะฮ์, รียาด
ตามฤดูกาล: อัลอูลา
สแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์ซิสเต็ม โคเปนเฮเกน, ออสโล-การ์เดอร์มอน, สต็อกโฮล์ม-ออลันดา
สิงคโปร์แอร์ไลน์ สิงคโปร์
สกายเอกซ์เพรส เอเธนส์
ตามฤดูกาล: ฮีราคลีออน[49]
ศรีลังกันแอร์ไลน์ โคลอมโบ–พัณฑารนายกะ[50]
ซันเอกซ์เพรส อังการา, อันตัลยา, อิซมีร์
ตามฤดูกาล: โบดรัม[51]
สวิสอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์ ซือริช
ทารูม บูคาเรสต์
การบินไทย กรุงเทพฯ–สุวรรณภูมิ
ตูนิสแอร์ เจอร์บา, โมนาสตีร์, โทเซอร์
เตอร์กิชแอร์ไลน์ อิสตันบูล
ทูสแอร์เวย์[52] ตามฤดูกาล: ลาร์นากา
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ชิคาโก–โอแฮร์, นวร์ก, ซานฟรานซิสโก, วอชิงตัน-ดัลเลส
อุซเบกิสถานแอร์เวย์ ทาชเคนต์, อูร์เกนช์
เวียดนามแอร์ไลน์ ฮานอย, นครโฮจิมินห์
วิสตารา เดลี
วูลย์ลิง อาลิกันเต, บาร์เซโลนา, บิลเบา, กรัย กานาเรีย, ซานดิอาโก เดอ กอมโปสเตลา, เซบิยา
ตามฤดูกาล: โรม-ฟีอูมีชีโน (ดำเนินการต่อ 29 ตุลาคม ค.ศ. 2023)[53]
เวสต์เจ็ต แคลกะรี[54]
เซียเหมินแอร์ ฝูโจว

เที่ยวบินขนส่งสินค้า (คาร์โก)[แก้]

สายการบิน จุดหมายปลายทาง
แอร์บริดจ์คาร์โก[55] มอสโก-เชเรเมเตียโว (ยกเลิก)
แอร์ฟรานซ์คาร์โก[56] เบงคลูรู,[57] ชิคาโก-โอแฮร์, ดับลิน, กลาสโกว์-เพรสต์วิค, กัวตาลาฮารา, ฮ่องกง, ฮิวส์ตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล, โตเกียว-นาริตะ
เอแอซแอลแอร์ไลน์ ฟรานซ์[58] ฮานโนเวอร์, อิสตันบูล, กาตอวิตแซ, เคียฟ-บอริสปิล, ไลพ์ซิช/ฮัลเลอ, มาร์แซย์, ตูลูซ
คาเธ่ย์ คาร์โก[59] ฮ่องกง
ไชนาคาร์โกแอร์ไลน์[60] ซ่างไห่-ผู่ตง
ซีเอ็มเอ ซีจีเอ็มแอร์คาร์โก[61] แอตแลนตา, ชิคาโก-โอแฮร์, ฮ่องกง
ดีเอชแอลเอวิเอชั่น กาซาบล็องกา, ซินซิแนติ, ไลพ์ซิช/ฮัลเลอ, ลอนดอน-ฮีทโธรว์
เอมิเรตส์ สกายคาร์โก[62] ดูไบ-อัลมักตูม
เฟดเอกซ์ เอกซ์เพรส อัมสเตอร์ดัม, เอเธนส์, บาร์เซโลนา, บาเซิล/มูว์ลูซ, ปักกิ่ง-นานาชาติ,[63] เบอร์มิงแฮม, โคโลน/บ็อน, โคเปนเฮเกน, นิวเดลี, ดูไบ-นานาชาติ, กว่างโจว, เฮลซิงกิ-วานตา, ฮ่องกง, อินเดียแนโพลิส, อิสตันบูล, ลอนดอน-สแตนสเต็ด, มาดริด, เมมฟิส, มิลน-มัลเปนซา, มุมไบ, มิวนิก, นวร์ก, โอซากะ-คันไซ,[64] สิงคโปร์, สต็อกโฮล์ม-ออลันดา, เทลอาวีฟ, โตเกียว-นาริตะ, เวียนนา
เฟดเอกซ์ ฟีดเดอร์ เบลฟาสต์-นานาชาติ, เบอร์ลิน, แฟรงก์เฟิร์ต, ฮัมบวร์ค, ฮันโนเฟอร์, ลียง, แมนเชสเตอร์, นิวคาสเซิลอะพอนไทน์, นีซ, ปราก, โรม-ฟีอูมีชีโน, แชนนอน, สตุตการ์ด, ตูลูส, วอร์ซอว์-โชแปง
โคเรียนแอร์คาร์โก[65] โซล-อินซ็อน
เอ็มเอ็นจีแอร์ไลน์[66] โคโลญ/บ็อน, อิสตันบูล, ลอนดอน-ลูตัน
เตอร์กิชคาร์โก[67] อิสตันบูล
ยูพีเอสแอร์ไลน์ โคโลน/บ็อน, ลุยส์วิลล์, ฟิลาเดลเฟีย

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์[แก้]

สถิติ[แก้]

ประเทศที่มีเส้นทางบินจากท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล
จำนวนผู้โดยสาร (2020)[68][69]
ปี ผู้โดยสาร
2022 57,474,033 (+119.4%)
2021 26,196,575 (+17.7%)
2020 22,257,469 (-70.8%)
2019 76,150,007 (+5.4%)
2018 72,229,723 (+4%)
2017 69,471,442 (+5.4%)
2016 65,933,145 (+0.3%)
2015 65,766,986 (+3.1%)
2014 63,813,756 (+2.8%)
2013 62,052,917 (+0.7%)
2012 61,611,934 (+1%)
2011 60,970,551 (+4.8%)
2010 58,167,062 (+0.5%)
2009 57,906,866 (−4.3%)
2008 60,874,681 (+1.5%)
เส้นทางภายในประเทศที่พลุกพล่านที่สุดจากท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล (2020)[70]
อันดับ ท่าอากาศยาน จำนวนผู้โดยสาร ความเปลี่ยนแปลง %
1 นีซ-โกตดาซูร์ 374,820 ลดลง33.6
2 ตูลูซ-บลานัค 262,822 ลดลง47.6
3 มาร์แซย์-พรอว็องส์ 198,312 ลดลง41.7
4 บอร์กโด-เมรินยัค 148,430 ลดลง55.0
5 เรอูว์นียง-โรลังด์ การ์รอส 129,135 ลดลง31.8
6 มงต์เปอลิเยร์-เมดิเตอรานี 107,829 ลดลง49.4
7 ลียง-แซ็งเตก-ซูเปรี 102,055 ลดลง63.5
8 น็องต์-แอตแลนติค 91,057 ลดลง60.6
9 เบรสต์-เบรอตาญ 67,546 ลดลง48.9
10 บิอาริตซ์-เปส์บาสก์ 59,024 ลดลง55.7
เส้นทางภายในยุโรปที่พลุกพบ่านที่สุดจากท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล (2020)[70]
อันดับ ท่าอากาศยาน จำนวนผู้โดยสาร ความเปลี่ยนแปลง %
1 เนเธอร์แลนด์ อัมสเตอร์ดัม 242,828 ลดลง61.0
2 สหราชอาณาจักร ลอนดอน-ฮีทโธร์ว 186,597 ลดลง70.5
3 อิตาลี โรม-ฟีฮุมีชีโน 174,089 ลดลง73.3
4 สเปน บาร์เซโลนา-เอลแปรต 174,088 ลดลง75.3
5 ตุรกี อิสตันบูล 151,645 ลดลง59.0
6 เยอรมนี แฟรงก์เฟิร์ต 151,374 ลดลง72.4
7 โปรตุเกส ลิสบอน 148,383 ลดลง57.1
8 สเปน มาดริด-บาราฆัส 146,822 ลดลง73.8
9 อิตาลี มิลาน-มัลเปนซา 143,117 ลดลง76.6
10 กรีซ เอเธนส์ 113,546 ลดลง60.5
เส้นทางระหว่างทวีปที่พลุกพล่านที่สุดจากท่าอากาศยานชาร์ล เดอ โกล (2020)[70]
อันดับ ท่าอากาศยาน จำนวนผู้โดยสาร ความเปลี่ยนแปลง %
1 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ดูไบ-นานาชาติ 208,847 ลดลง64.4
2 แคนาดา มอนทรีออล-ทรูโด 176,719 ลดลง71.7
3 สหรัฐ นิวยอร์ก-เจเอฟเค 167,430 ลดลง79.5
4 ประเทศกาตาร์ โดฮา 116,097 ลดลง68.2
5 เซเนกัล ดาการ์ 109,803 ลดลง48.9
6 ตูนิเซีย ตูนิส 105,392 ลดลง57.1
7 สหรัฐ แอตแลนตา 105,000 ลดลง75.0
8 แอลจีเรีย แอลเจียร์ 98,603 ลดลง76.8
9 สหรัฐ ลอสแอนเจลิส 95,538 ลดลง82.0
10 โมร็อกโก กาซาบล็องกา 94,622 ลดลง66.3

การคมนาคมที่เกี่ยวข้องกับอากาศยาน[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. LFPG – PARIS CHARLES DE GAULLE (PDF). AIP from French Service d'information aéronautique, effective 04 June 2009.
  2. "Trafic de Paris Aéroport en hausse de 1,8 % en 2016, à 97,2 millions de passagers" (PDF) (ภาษาฝรั่งเศส). Aéroports de Paris SA. 12 January 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 16 January 2017. สืบค้นเมื่อ 13 January 2017.
  3. "Preliminary world airport traffic rankings released". aci.aero. 13 March 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-17. สืบค้นเมื่อ 31 August 2019.
  4. Free, Family Flys (2020-06-04). "Which Airport Serves The Most Airlines?". TravelUpdate (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  5. "Our airports network". www.parisaeroport.fr (ภาษาอังกฤษ).
  6. "History". Charles de Gaulle Airport (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  7. "Paris Airport Terminals | Charles de Gaulle Airport (CDG)". Paris International Airport (CDG) Charles de Gaulle (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  8. "Terminal 3 at Paris-CDG airport reopens". Grand Roissy Tourisme (ภาษาอังกฤษ). 2022-05-09.
  9. "Paris-Charles De Gaulle Airport Terminal 1 Reopens With A New Look". Travel and Leisure Asia | India (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2022-12-05.
  10. "AIR FRANCE HEAD QUARTERS – ROISSYPOLE." เก็บถาวร 2011-07-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Groupement d'Etudes et de Méthodes d'Ordonnancement (GEMO). Retrieved on 20 September 2009.
  11. "Continental Square เก็บถาวร 2003-10-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Archived 4 October 2003 at the Wayback Machine." Seifert Architects. Retrieved on 21 June 2010.
  12. "Hilton Paris Charles De Gaulle Airport." Hilton Hotels. Retrieved on 21 June 2010.
  13. "flights from cork to paris". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-13. สืบค้นเมื่อ 13 January 2023.
  14. "AIR CAIRO 4Q22 FRANCE / ITALY NETWORK ADDITIONS". aeroroutes.com. 12 July 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-10.
  15. Dit, Glurps (7 July 2021). "Air Canada rebâtit son réseau long-courrier | Air Journal". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  16. "Air France Resumes Dar es Salaam Service in June 2023". Aeroroutes. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-11-30. สืบค้นเมื่อ 30 November 2022.
  17. "Air France Moves Hong Kong Service Resumption to Dec 2022". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-04. สืบค้นเมื่อ 25 August 2022.
  18. "Air France suspends flights to Ukraine".
  19. "This winter, Air France will launch a non-stop service from Paris-Charles de Gaulle to New York-Newark Liberty (EWR), in addition to its service to/From New York-John F. Kennedy (JFK)". Air France (Press release). Paris: Air France–KLM. 28 July 2022.
  20. "Air France Schedules Ottawa Late-June 2023 Launch". AeroRoutes. 3 February 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-03. สืบค้นเมื่อ 3 February 2023.
  21. 21.0 21.1 "Air France sets course for Salzburg and Innsbruck". 15 September 2022.
  22. 22.0 22.1 "AIR FRANCE EXPANDS SCANDINAVIA NETWORK FROM DEC 2022". Aeroroutes. 21 July 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-07-21. สืบค้นเมื่อ 21 July 2022.
  23. "Air Montenegro to launch three new routes". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-31.
  24. "Air Nostrum NS23 Palma de Mallorca Charter Network Additions".
  25. "Air Tahiti Nui extends Seattle service into NW23". aeroroutes.com. January 16, 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-21.
  26. "American Airlines NS23 Intercontinental Network Changes - 10DEC22". AeroRoutes. 11 December 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-26. สืบค้นเมื่อ 17 December 2022.
  27. https://engine.aurigny.com/prod/VARS/public/b/flightCal.aspx
  28. "News for Airlines, Airports and the Aviation Industry | CAPA".
  29. "SATA reliera Ponta Delgada à Paris et Londres | Air Journal". Air Journal. 9 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  30. Blancmont, Thierry (13 July 2021). "Cathay Pacific va de nouveau relier Hong Kong à Paris". AirJournal (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  31. 31.0 31.1 "Corendon Schedules Regular Service to Paris in 3Q22".
  32. "Cyprus Airways to launch services to Paris and Rome". World Airline News. 2022-11-09. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-11-29. สืบค้นเมื่อ 2023-02-17.
  33. Seet, Charlotte (23 September 2022). "Gatwick & Geneva: Delta Air Lines Adds 9 New Transatlantic Routes For 2023". Simple Flying. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-18.
  34. "Infos de l'aérien : Cyprus Airways, Air Corsica, ITA Airways, Resaneo, Air France-KLM, Emirates, etc".
  35. "EasyJet adds three routes to UK winter schedule".
  36. "Home". easyjet.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-16. สืบค้นเมื่อ 19 July 2022.
  37. "FLYONE | Cheap flights from Chisinau". flyone.eu. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-15.
  38. "The Network". ITA Airways. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-08. สืบค้นเมื่อ 19 July 2022.
  39. Lynch Baldwin, Sarah (March 7, 2023). "JetBlue announces direct flights between New York and Paris will begin June 29". CBS News. New York: Paramount Global. สืบค้นเมื่อ March 7, 2023.
  40. "News for Airlines, Airports and the Aviation Industry | CAPA".
  41. "Norse Atlantic Airways unveils new route from New York to Paris". businesswire. November 29, 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-09. สืบค้นเมื่อ November 29, 2022.
  42. "Norwegian åpner nye direkteruter fra Trondheim og Stavanger". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  43. "NOUVELAIR TUNISIE NS23 NETWORK ADDITIONS". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-13.
  44. "PEGASUS NS23 INTERNATIONAL SERVICE ADJUSTMENTS – 28FEB23".
  45. "Route Map". flyplay.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-28.
  46. "Royal Air Maroc Adds Marrakech – Paris CDG Service in NW22".
  47. "ROYAL AIR MAROC ADDS OUJDA – PARIS CDG ROUTE IN NS23".
  48. "Rwandair Schedules late-June 2023 Paris Launch". Aeroroutes. สืบค้นเมื่อ 14 April 2023.
  49. "Αεροπορικά Εισιτήρια". SKY express. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-04.
  50. "SriLankan Airlines va faire son retour à Paris". Air Journal (ภาษาฝรั่งเศส). 7 September 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  51. Casey, David. "SunExpress Schedules New Summer Routes". Routesonline. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-11-28. สืบค้นเมื่อ 19 January 2022.
  52. "TUS adds new destinations from Cyprus". 2 March 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26.
  53. "Vueling NS23 network additions – 08Mar23". Aeroroutes. 9 March 2023.
  54. "WestJet Plans Big European Network Changes Next Summer". 5 December 2022.
  55. "AirBridgeCargo Airlines – ABC in Europe".
  56. afklcargo.com – Network retrieved 6 November 2021
  57. "Network". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-29. สืบค้นเมื่อ 1 February 2022.
  58. aslairlines.fr – Cargo network retrieved 6 November 2021
  59. cathaypacificcargo.com – Check Flight Schedule retrieved 6 November 2021
  60. ckair.com – Cargo Network International retrieved 6 November 2021
  61. Scheduled flights. CMA CGM https://www.cma-cgm.com/products-services/air-cargo. สืบค้นเมื่อ 1 March 2023. {{cite web}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)
  62. "Emirates SkyCargo route map" (PDF). Emirates. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-04. สืบค้นเมื่อ 13 January 2019.
  63. "FedEx Express expands Asia-Europe connections". 13 June 2022.
  64. "FedEx Express expands air network with launch of new Japan-Europe flight path". 8 October 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-28.
  65. cargo.koreanair.com – Schedule retrieved 6 November 2021
  66. "MNG schedule". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-02. สืบค้นเมื่อ 2013-07-31.
  67. turkishcargo.com – Flight Schedule retrieved 6 November 2021
  68. "Passenger numbers". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 October 2014. สืบค้นเมื่อ 12 January 2019.
  69. "2019 full year traffic" (ภาษาอังกฤษ). 14 January 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-07.
  70. 70.0 70.1 70.2 "Air passenger transport between the main airports of France and their main partner airports (routes data)". Eurostat. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-10-26. สืบค้นเมื่อ 6 December 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]