ข้ามไปเนื้อหา

เอ็ลอัล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอ็ลอัลอิสราเอลแอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
LY ELY EL AL
ก่อตั้งค.ศ. 1948 (76 ปี)
ฐานการบินเทลอาวีฟ
สะสมไมล์มัตมิด เกสท์
บริษัทลูก
ขนาดฝูงบิน47
จุดหมาย49
การซื้อขายTASE:ELAL
สำนักงานใหญ่อิสราเอล ท่าอากาศยานเบ็น-กูรีย็อน เทลอาวีฟ ประเทศอิสราเอล
บุคลากรหลักดาวิด บรอดท์, ประธาน
ดินา เบน ทัล, ซีอีโอ
พนักงาน
2,529 คน
เว็บไซต์www.elal.com

เอ็ลอัลอิสราเอลแอร์ไลน์ (ฮีบรู: אל על נתיבי אויר לישראל בע״מ) รู้จักกันในชื่อ เอ็ลอัล (ฮีบรู: אל על, แปลตรงตัว ''สู่ท้องฟ้า'') เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศอิสราเอล ที่มีสำนักงานใหญ่ที่ท่าอากาศยานเบ็น-กูรีย็อนในเทลอาวีฟ เอ็ลอัลให้บริการเที่ยวบินในประเทศ ระหว่างประเทศ และเที่ยวบินขนส่งสินค้าสู่จุดหมายปลายทางในยุโรป อเมริกาเหนือ อเมริกาใต้ แอฟริกา เอเชีย และออสเตรเลีย[1]

นับตั้งแต่เที่ยวบินทางการครั้งแรกจากเจนีวาสู่เทลอาวีฟ ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1948 เอ็ลอัลขยายจุดหมายปลายทางไปสู่ 48 จุดหมาย ใน 5 ทวีป เอ็ลอัลมีบทบาทสำคัญในการช่วยเหลือทางมนุษยธรรมในหลากหลายเหตุการณ์ เช่น การอพยพชาวยิวออกจากเอธิโอเปีย และเยเมน และประเทศอื่นที่ชาวยิวตกอยู่ในภาวะเสี่ยงอันตราย เอ็ลอัลยังเคยสร้างสถิติเที่ยวบินที่มีผู้โดยสารมากที่สุด ซึ่งเคยทำไว้ในปฏิบัติการโซโลมอน

เอ็ลอัลเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นสายการบินที่มีสถิติความปลอดภัยมากที่สุดในโลก จากมาตรการความปลอดภัยในการป้องกันการจี้เครื่องบินของสลัดอากาศหลายครั้ง แต่มีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่สลัดอากาศกระทำสำเร็จ[2][3]

การรักษาความปลอดภัย

[แก้]

เนื่องจาก สายการบินเอ็ลอัล ตกเป็นเป้าหมายในการก่อการร้ายมานานหลายทศวรรษ ทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของ เอ็ลอัล จำต้องปฏิบัติหน้าที่ด้านการรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวดทั้งบนพื้นดินและบนอากาศยาน จึงเกิดกระแสวิจารณ์ความไม่สะดวกในการใช้บริการ และเป็นประเด็นถกเถียงในเรื่องมาตรการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวด[4] แต่อย่างไรนั้นความมีชื่อเสียงด้านมาตรการรักษาความปลอดภัย ทำให้ เอ็ลอัล ได้รับรางวัลสายการบินที่มีมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยสูงที่สุดในโลก ในปี ค.ศ. 2008 จากนิตยสาร "โกลบอล แทรเวลเลอร์"[5]

มาตรการการรักษาความปลอดภัยในสนามบิน

[แก้]

สายการบินกำหนดให้ผู้โดยสารต้องรายงานตัวสามชั่วโมงก่อนออกเดินทาง อาคารผู้โดยสารของเอ็ลอัล ทั่วโลกมีการเฝ้าระวังความปลอดภัยอย่างเข้มงวด มีเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบและกำลังทหาร ตำรวจ ติดอาวุธครบมือออกตรวจตราวัตถุระเบิด บุคคลผู้มีพฤติกรรมที่น่าสงสัย และภัยคุกคามอื่นๆ กระเป๋าสัมภาระของผู้โดยสารจะต้องผ่านการตรวจสอบอย่างละเอียด ผู้โดยสารทุกคนจะต้องผ่านการสอบถามคำถามด้านการรักษาความปลอดภัย จากเจ้าหน้าที่ถึงสาเหตุในการเดินทางเพื่อประเมินความเสี่ยง โดยเจ้าหน้าที่มักจะถามว่า ผู้โดยสารมาจากไหน มีเหตุผลอะไรในการเดินทาง ตลอดจนถามถึงอาชีพการงาน และสอบถามถึงสัมภาระของผู้โดยสารว่าเป็นผู้บรรจุเองหรือไม่

ที่เคาเตอร์เช็กอินผู้โดยสารทุกคนจะต้องผ่านการตรวจสอบบัตรโดยสารและหนังสือเดินทางอย่างละเอียดโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของสายการบิน ผู้ที่ยังมิได้ผ่านการตรวจสอบความปลอดภัยอาจถูกปฏิเสธไม่ให้เช็กอิน ที่ด่านตรวจหนังสือเดินทางเจ้าหน้าที่จะทำการตรวจสอบชื่อและนามสกุลของผู้โดยสารโดยใช้ฐานข้อมูลของ สำนักงานสอบสวนกลางแห่งสหรัฐอเมริกา, สำนักข่าวกรองความปลอดภัยแคนาดา, สก็อตแลนด์ยาร์ด, สำนักความปลอดภัยอิสราเอล และองค์การตำรวจอาชญากรรมระหว่างประเทศ สัมภาระผู้โดยสารจะต้องผ่านการตรวจสอบอย่างละเอียดและบางครั้งอาจต้องตรวจสอบด้วยมือ นอกจากนี้สัมภาระความเสี่ยงสูงต้องผ่านการเข้าห้องปรับความดันเพื่อทดสอบหาระเบิดแสวงเครื่องที่ทำงานโดยอาศัยหลักความกดอากาศหรือความดันขณะบิน[6] แม้จะเป็นสนามบินในต่างประเทศเจ้าหน้าที่ความปลอดภัยของสายการบินก็ยังทำการตรวจสอบสัมภาระเองทั้งหมด[7]

มาตรการความปลอดภัยบนเที่ยวบิน

[แก้]

ในทุกเที่ยวบินระหว่างประเทศจะมีแอร์ มาร์แชลหรือเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบซุกซ่อนอาวุธแฝงตัวไปกับผู้โดยสาร[8] นักบินส่วนใหญ่ของเอ็ลอัล จะเป็นอดีตนักบินของกองทัพอากาศอิสราเอล[9] ห้องนักบินได้ติดตั้งประตูนิรภัยแน่นหนาสองชั้น เพื่อป้องกันบุคคลไม่ได้รับอนุญาตเข้าห้องนักบินและมีระบบรหัสลับสำหรับการผ่านเข้าออก ประตูห้องนักบินที่สองจะเปิดได้ก็ต่อเมื่อประตูที่หนึ่งปิดแล้วเท่านั้น บุคคลที่จะเข้าห้องนักบินทุกคนจะต้องรับการตรวจค้นจากกัปตันเครื่องหรือผู้ช่วยนักบินที่หนึ่ง พื้นห้องโดยสารได้รับการเสริมเหล็กกล้าเพื่อป้องกันระหว่างห้องโดยสารกับห้องสัมภาระ[10]

จากเหตุการณ์ลอบโจมตีอากาศยานของอิสราเอลในปี 2002[11] ทำให้อากาศยานบางลำ(ขึ้นกับระดับภัยคุกคามของเส้นทางการบิน)ของเอ็ลอัล ได้รับการติดตั้งระบบต่อต้านจรวดนำวิถีด้วยอินฟราเรด (IRCM) เรียกว่า"ไฟลท์การ์ด"[12][13][14][15] ซึ่งพัฒนาโดยบริษัทอุตสาหกรรมการบินอิสราเอล เพื่อป้องกันตัวจากขีปนาวุธพื้นสู่อากาศ

จุดหมายปลายทาง

[แก้]
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของเอ็ลอัล

ณ เดือนตุลาคม ค.ศ. 2023 เอ็ลอัลให้บริการเที่ยวบินจุดหมายปลายทาง 48 แห่งในสี่ทวีปใน 31 ประเทศ

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

เอ็ลอัลได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินต่างๆ ดังต่อไปนี้:[16]


ฝูงบิน

[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน

[แก้]
โบอิง 737-800 ของเอ็ลอัล
โบอิง 777-200อีอาร์ของเอ็ลอัล
โบอิง 787-9 ของเอ็ลอัลในลวดลายย้อนยุค 1960[33]

ณ เดือนกันยายน ค.ศ. 2024 เอ็ลอัลมีเครื่องบินประจำการในฝูงบิน ดังนี้:[34][35]

ฝูงบินของเอ็ลอัล
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร[34] หมายเหตุ
F C P Y รวม
โบอิง 737-800 14 — — 16 — 150 166
2 — — 189 189 ให้บริการโดยซุนดอร์
โบอิง 737-900อีอาร์ 8 — — 16 — 159 175
โบอิง 737 แมกซ์ — 20 รอประกาศ สั่งซื้อพร้อม 11 ตัวเลือก[36][37]
ส่งมอบตั้งแต่ปี ค.ศ. 2028
โบอิง 777-200อีอาร์ 6 — 6 35 — 238 279 จะเปลี่ยนการจัดเรียงที่นั่งเป็นแบบ 313 ที่นั่ง โดยนำที่นั่งชั้นหนึ่งออก[38][39]
— 28 32 253 313 [38]
โบอิง 787-8 4 — — 20 35 183 238
โบอิง 787-9 12 6 — 32 35 204 271 สั่งซื้อพร้อม 6 ตัวเลือก[40][41]
— 30 — 263 293 โอนย้ายมาจากแอร์ไชนา และใช้ผังที่นั่งเดิม[42][43]
ฝูงบินองเอ็ลอัล คาร์โก
โบอิง 737-800บีซีเอฟ 1 — สินค้า [44]
รวม 47 26

เอ็ลอัลมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 13.6 ปี

ฝูงบินในอดีต

[แก้]

เอ็ลอัลเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Orme, William A. Jr. "El Al at a Turning Point; A Mirror of Israel's Divisions Prepares to Go 49% Public." The New York Times. March 5, 1999. C1, New York Edition. 1. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553.
  2. ↑ "El Al secure because it must be". CNN. 2002-07-05. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-30. สืบค้นเมื่อ 2016-05-15.
  3. ↑ Walt, Vivienne (2001-01-10). "Unfriendly skies are no match for El Al". USA Today. สืบค้นเมื่อ 2007-04-29.
  4. ↑ Walt, Vivienne (2001-01-10). "Unfriendly skies are no match for El Al". USA Today. สืบค้นเมื่อ 2007-04-29.
  5. ↑ "EL AL named most secure airline". เยรูซาเร็มโพสต์. 2008-02-06. สืบค้นเมื่อ 2008-02-06.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ "El Al Decompression Chamber". Simcoe Engineering Group Limited. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-18. สืบค้นเมื่อ 2016-05-16.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  7. ↑ "El Al wants to do own bag screening at Newark". USA Today. 2006-05-12. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  8. ↑ "El Al sets security standards". BBC News. 2002-07-05. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  9. ↑ "Model for air travel security may be El Al". CNN. 2001-09-26. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-06-24. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07.
  10. ↑ Silver, Eric (2006-08-15). "Flying under the eagle eyes of El Al's famed high security". New Zealand Herald. สืบค้นเมื่อ 2006-08-15.
  11. ↑ "Kenyan police find Mombasa missiles". BBC News. 2002-12-06.
  12. ↑ Vause, John (24 May 2004). "Missile defense for El Al fleet". CNN. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-01-04. สืบค้นเมื่อ 2007-11-30.
  13. ↑ WILLIAMS, DAN (02/16/06 18:10). "El Al Fits Fleet with Anti-Missile System". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-28. สืบค้นเมื่อ 2007-11-30. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  14. ↑ "IAI/Elta's "Flight Guard" Commercial Aircraft Protection System Funded". Israeli Aerospace Industries. 2003-09-08.
  15. ↑ "El Al Airlines installs anti-missile systems on passenger aircraft". Haaretz. 2006-02-15. สืบค้นเมื่อ 2007-05-07. El Al, Israel's national carrier and largest airline
  16. ↑ "Profile on El Al". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-29. สืบค้นเมื่อ 2016-10-29.
  17. ↑ Liu, Jim (22 September 2017). "Aerolineas Argentinas / El Al begins codeshare partnership from Sep 2017". สืบค้นเมื่อ 22 September 2017.
  18. ↑ "Aerolíneas Argentinas y El Al Israel Airlines anuncian acuerdo de código compartido". Aerolineas Argentinas S.A. สืบค้นเมื่อ 22 September 2017.
  19. ↑ "AEROMEXICO AND EL AL ISRAEL AIRLINES SIGN A CODE SHARE AGREEMENT". GlobeNewswire News Room (Press release). August 2, 2017.
  20. ↑ "Air France / El Al Begins Reciprocal Codeshare Partnership in NS24". AeroRoutes (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). 11 March 2024. สืบค้นเมื่อ 11 March 2024.
  21. ↑ "Delta / El Al codeshare partnership from Jan 2024". AeroRoutes. 18 December 2023.
  22. ↑ "EL al Israel, Etihad Air Sign MoU on Codeshare, Loyalty Program". MSN.
  23. ↑ "Hong Kong Airlines and EL AL Israel Airlines announce reciprocal codeshare agreement". TravelDailyNews International. 6 June 2018.
  24. ↑ "El Al/KLM begins codeshare from mid-July 2024". aeroroutes.com. 22 July 2024.
  25. ↑ "El Al / LOT Polish Airlines begins codeshare service from late-Dec 2018". Routesonline.
  26. ↑ Liu, Jim (7 September 2017). "El Al / Qantas codeshare partnership begins in Sep 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 7 September 2017.
  27. ↑ "El Al / SAS Begins Codeshare Partnership From Feb 2024". AeroRoutes (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). 29 January 2024. สืบค้นเมื่อ 29 January 2024.
  28. ↑ Liu, Jim (10 November 2017). "El Al / TAP Air Portugal begins codeshare service from Oct 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 10 November 2017.
  29. ↑ Liu, Jim (4 October 2017). "El Al / THAI expands codeshare service from Oct 2017". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 5 October 2017.
  30. ↑ Liu, Jim (23 July 2024). "El Al Expands THAI Codeshare to Japan From August 2024". AeroRoutes (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). สืบค้นเมื่อ 23 July 2024.
  31. ↑ Liu, Jim (12 November 2018). "El Al / Vietnam Airlines begins codeshare partnership from Nov 2018". Routesonline. สืบค้นเมื่อ 12 November 2018.
  32. ↑ Scheer, Steven (3 June 2024). "Israel's El Al, UK's Virgin Atlantic sign code share deal for London flights". Reuters. สืบค้นเมื่อ 4 June 2024.
  33. ↑ Pallini, Thomas (2018-07-26). "El Al Goes Retro with New 787 Special Livery". Airline Geeks. สืบค้นเมื่อ 2018-08-23.
  34. ↑ 34.0 34.1 "Our Fleet". El Al. สืบค้นเมื่อ 21 May 2022.
  35. ↑ "El Al Israel Airlines Fleet Details and History". Planespotters.net (ภาษาอังกฤษ). 2024-09-07.
  36. ↑ "Israel's El Al orders 20+11 B737 MAX". ch-aviation.com. สืบค้นเมื่อ 15 August 2024.
  37. ↑ "EL AL Israel Airlines Finalizes Order for up to 31 Boeing 737 MAX Jets" (Press release). Boeing. สืบค้นเมื่อ 15 August 2024.
  38. ↑ 38.0 38.1 "El Al Israel Airlines Outlines Re-configured Boeing 777 Operation From Aug 2023". AeroRoutes (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). 19 July 2023. สืบค้นเมื่อ 19 July 2023.
  39. ↑ Kaminski-Morrow2023-08-10T10:12:00+01:00, David. "Israel's El Al starts services with first reconfigured 777-200ER". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-06-12.
  40. ↑ "El Al to raise $100m and buy 3 Dreamliners". Globes (ภาษาอังกฤษ). 2024-03-24. สืบค้นเมื่อ 2024-05-12.
  41. ↑ "Boeing Commercial Orders & Deliveries". The Boeing Company. 29 February 2024. สืบค้นเมื่อ 1 April 2024.
  42. ↑ Kaminski-Morrow, David (2022-10-18). "El Al offers to take additional 787-9 originally built for another customer". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-05-01.
  43. ↑ אביטן, יותם (2024-03-14). "תצורת פנים חדשה בדרימליינר של אל על: איך זה יראה מבפנים?" [A new interior configuration in El Al's Dreamliner, how will it look on the inside?]. חדשות תעופה (ภาษาฮิบรู). สืบค้นเมื่อ 2024-05-24.
  44. ↑ Jeffrey, Rebecca (2023-11-13). "El Al introduces 737 freighter as conflict disrupts PAX flights". Air Cargo News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-05-24.
  45. ↑ ch-aviation.com – El Al ends B737-700 operations 10 May 2016
  46. ↑ simpleflying.com - Final El Al Boeing 747 Flight To “Paint” An Aircraft In The Sky 3 November 2019
  47. ↑ - El Al Retires Last Cargo plane (Hebrew) - July 1st, 2019
  48. ↑ "EL AL Retiring the Last of its Boeing 757 Aircraft from Service | EL AL Airlines". Elal.co.il. 2012-11-26. สืบค้นเมื่อ 2013-07-04.
  49. ↑ aeronauticsonline.com – El Al Retires Last Boeing 767 เก็บถาวร 2020-07-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 5 February 2019

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอ็ลอัล
Stub icon

บทความบริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กรนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เอ็ลอัล&oldid=11954549"