ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์
![]() | |||||||
| |||||||
ก่อตั้ง | 25 มิถุนายน พ.ศ. 2531 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ท่าหลัก | |||||||
เมืองสำคัญ | |||||||
สะสมไมล์ | อีสเทิร์นไมล | ||||||
พันธมิตรการบิน | สกายทีม | ||||||
ขนาดฝูงบิน | 486 | ||||||
จุดหมาย | 217 | ||||||
สำนักงานใหญ่ | ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว เซี่ยงไฮ้, สาธารณรัฐประชาชนจีน | ||||||
บุคลากรหลัก | Liu Shaoyong (Chairman) | ||||||
เว็บไซต์ | global.ceair.com |
ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ (จีนตัวย่อ: 中国东方航空股份有限公司 or 中国东航; จีนตัวเต็ม: 中國東方航空; พินอิน: zhōngguó dōngfāng hángkōng gǔfèn yǒuxiàn gōngsī) เป็นสายการบินที่ให้บริการทั้งเส้นทางภายในประเทศ และเส้นทางระหว่างประเทศ โดยมีฐานการบินหลักอยู่ที่ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่ผู่ตง และท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว และยังมีฐานการบินที่ท่าอากาศยานนานาชาติคุนหมิงอูเจียป้า และท่าอากาศยานนานาชาติซีอานเสียนหยาง
ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เป็นสายการบินที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองของจีน เมื่อนับจากจำนวนผู้โดยสาร และเมื่อวันที่ 16 เมษายน ค.ศ.2010 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ได้ประกาศตัวเข้าเป็นสามชิกของกลุ่มสกายทีม
ประวัติ[แก้]
สายการบินไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน ค.ศ.1988 ภายใต้คณะกรรมการการบินพลเรือนแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน และควบรวมกิจการกับไชนาเจเนอรัลเอวิชัน และกลายเป็นสายการบินแห่งแรกของจีนที่เปิดขายหุ้นในตลาดระหว่างประเทศ รวมทั้งก่อตั้งสายการบินขนส่งสินค้า คือ ไชนาคาร์โกแอร์ไลน์ เพื่อทำกิจการขนส่งสินค้าร่วมกับไชนาโอเชียนชิปปิงคอมพานี ในปีค.ศ.1998 และในปีค.ศ.2001 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ได้ครอบครองกิจการของเกรทวอลล์แอร์ไลน์ อีกทั้งสายการบินไชนายูนนานแอร์ไลน์ และไชนานอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ก็รวมกิจการเข้าเป็นส่วนหนึ่งของไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ในปีค.ศ.2003
ปัจจุบันรัฐบาลจีนเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ โดยมีสัดส่วนถือครองหุ้น 61.64 %
ฝูงบิน[แก้]
ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์เป็นลูกค้ารายใหญ่ของแอร์บัส
ฝูงบินของไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ข้อมูลเมื่อ มีนาคม 2022[update] ประกอบไปด้วยเครื่องบินดังต่อไปนี้
เครื่องบิน | จำนวน | สั่งซื้อ | ความจุผู้โดยสาร | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
P | J | W | Y | รวม | |||
แอร์บัส เอ 319-100 | 35 | — | — | 8 | — | 114 | 122 |
แอร์บัส เอ 320-200 | 177 | — | — | 8 | — | 150 | 158 |
แอร์บัส เอ320นีโอ | 71 | — | — | 8 | 18 | 132 | 158 |
แอร์บัส เอ 321-200 | 77 | — | — | 20 | — | 155 | 175 |
12 | 166 | 178 | |||||
12 | 170 | 182 | |||||
แอร์บัส เอ 330-200 | 30 | — | — | 30 | — | 202 | 232 |
30 | 204 | 234 | |||||
24 | 240 | 264 | |||||
แอร์บัส เอ 330-300 | 25 | — | — | 32 | 32 | 230 | 294 |
38 | — | 262 | 300 | ||||
แอร์บัส เอ 350-900 | 12 | 8 | 4[1] | 36 | 32 | 216 | 288 |
โบอิง 737-700 | 39 | — | — | 8 | — | 126 | 134 |
— | 140 | 140 | |||||
โบอิง 737-800 | 108 | — | — | 20 | — | 138 | 158 |
12 | 150 | 162 | |||||
8 | 162 | 170 | |||||
8 | 18 | 150 | 176 | ||||
— | 18 | 168 | 186 | ||||
โบอิง 737 MAX 8 | 3 | 47 | — | 8 | 18 | 150 | 176 |
โบอิง 777-300ER | 20 | — | 6 | 52 | — | 258 | 316 |
โบอิง 787-9 | 3 | 2 | 4[2] | 26 | 28 | 227 | 285 |
Comac ARJ21-700 | — | 35[3] | รอประกาศ | ||||
Comac C919 | — | 20 | รอประกาศ | ||||
รวม | 600 | 112 |
อุบัติการณ์และอุบัติเหตุ[แก้]
- วันที่ 24 เมษายน 1989 ผู้โดยสารได้จี้เครื่องบิน ไชนาอีสเทิร์น Xian Y-7 ระหว่างทางจากหนิงปัวไปเซี่ยเหมิน ผู้จี้เครื่องบินซึ่งมีอาวุธติดมีดและไดนาไมต์ แทงพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและขอให้บินไปไต้หวัน นักบินเปลี่ยนเส้นทางไปที่ฝูโจวแทน และเมื่อผู้จี้เครื่องบินรู้ว่าถูกหลอกก็ระเบิดตัวเอง ทำร้ายคนสองคนในขบวนการนี้[4]
- วันที่ 15 สิงหาคม 1989 เครื่องบิน อานโตนอฟ อาน-24 (B-3437) ที่ให้บริการเที่ยวบินภายในประเทศจากเซี่ยงไฮ้ไปยังหนานชาง ประสบอุบัติเหตุขณะเครื่องขึ้นเนื่องจากเครื่องยนต์ขัดข้องโดยไม่ทราบสาเหตุ ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 34 คนจากทั้งหมด 40 คนบนเครื่อง[5]
- วันที่ 6 เมษายน 1993 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 583 ซึ่งเป็นเครื่องบิน แมคดอนเนลล์ดักลาส MD-11 ที่บินจากปักกิ่งไปยังลอสแอนเจลิสผ่านเซี่ยงไฮ้ ได้ติดตั้งระแนงชายหน้าปีกโดยไม่ได้ตั้งใจขณะเครื่องบินบินอยู่ เครื่องบินเคลื่อนตัวผ่านการแกว่งไปมาอย่างรุนแรงหลายครั้งและสูญเสียระดับความสูง 5,000 ฟุต (1,500 เมตร) ผู้โดยสารเสียชีวิต 2 คน ได้รับบาดเจ็บเป็นผู้โดยสาร 149 คน และลูกเรือ 7 คน เครื่องบินลงจอดอย่างปลอดภัยที่เกาะเชมยา
- วันที่ 26 ตุลาคม 1993 ไชนาอีสเทิร์แอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 5398 จากเซินเจิ้นไปฝูโจว เครื่องบิน แมคดอนเนลล์ดักลาส MD-82 ไหลออกและตกรันเวย์ที่ท่าอากาศยานฝูโจว หลังจากความพยายามยกเลิกการลงจอดที่ล้มเหลว มีผู้เสียชีวิต 2 คนจาก 80 คนบนเครื่อง
- วันที่ 10 กันยายน 1998 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 586 ซึ่งเป็นเครื่องบิน แมคดอนเนลล์ดักลาส-11 ที่บินจากท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียวไปยังท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่ง ประสบกับปัญหาเกียร์ล้อหน้าของเครื่องบินพังหลังจากเครื่องขึ้น เครื่องบินลงจอดที่เซี่ยงไฮ้โดยสวมชุดเสริมล้อหน้าของเครื่องบินบนรันเวย์ที่เป็นโฟม มีรายงานผู้ได้รับบาดเจ็บเพียง 9 คน เหตุการณ์ดังกล่าวกลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์เรื่อง Crash Landing ในปี 1999 ที่กำกับโดย Zhang Jianya ซึ่งฉายรอบปฐมทัศน์ในวันครบรอบ 50 ปีของวันชาติสาธารณรัฐประชาชนจีน[6]
- วันที่ 21 พฤศจิกายน 2004 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 5210 ซึ่งเป็นเครื่องบิน บอมบาร์ดิเอร์ CRJ-200LR ได้ตกหลังจากบินขึ้นจากท่าอากาศเป่าโถวได้ไม่นาน เนื่องจากน้ำแข็งเกาะปีก ทำให้มีผู้เสียชีวิต 53 รายบนเครื่องและมีผู้เสียชีวิต 2 คนบนพื้นดิน
- วันที่ 7 มิถุนายน 2013 เที่ยวบิน 2947 ของ เอ็มบราเออร์ ERJ-145LI (B-3052) ได้วิ่งออกจากรันเวย์ขณะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติซ่างไห่หงเฉียว ทั้ง 49 คนบนเรือรอดชีวิต จากการตรวจสอบพบว่าวาล์วควบคุมแบบเซอร์โวในชุดบังคับเลี้ยวของล้อหน้าของเครื่องบินอุดตัน[7]
- วันที่ 21 มีนาคม 2022 ไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 5735 (ดำเนินการโดย ไชนายูนนานแอร์ไลน์) ซึ่งเป็นเครื่องบิน โบอิง 737-89P ที่บินจากท่าอากาศยานนานาชาติคุนหมิงฉางสุ่ยไปยังท่าอากาศยานนานาชาติกว่างโจวไป๋-ยฺหวิน ตกในพื้นที่ภูเขาในอำเภอเถิง เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง มีผู้เสียชีวิตเป็นผู้โดยสาร 123 คน และลูกเรือ 9 คน[8][9]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "China Eastern Airbus A350 to fly Sydney-Shanghai from March 31". Executive Traveller (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-11-16.
- ↑ "China Eastern Boeing 787 brings business class suites to Melbourne". Executive Traveller (ภาษาอังกฤษ). 8 January 2019. สืบค้นเมื่อ 2020-11-16.
- ↑ "China's top airlines to buy ARJ21 jets from COMAC". reuters.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2019. สืบค้นเมื่อ 30 August 2019.
- ↑ Hijacking description at the Aviation Safety Network
- ↑ "ASN Aircraft accident Antonov 24RV B-3417 Shanghai-Hongqiao Airport". Aviation-safety.net. 15 August 1989. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 October 2012. สืบค้นเมื่อ 2012-04-28.
- ↑ "ASN Aircraft accident MD-11 B-2173 Shanghai-Hongqiao Airport". Aviation-safety.net. 10 September 1998. สืบค้นเมื่อ 2021-09-19.
- ↑ Accident description for B-3052 at the Aviation Safety Network
- ↑ "A 737 crashed in China. What we know about the plane". CNN. 2021-03-22. สืบค้นเมื่อ March 23, 2022.
- ↑ "Boeing 737 plane crashes in China's southern Guangxi with 132 people on board". SCMP. 2021-03-21. สืบค้นเมื่อ March 23, 2022.