ยูไนเต็ดแอร์ไลน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
United Airlines logo 2012.jpg
IATA ICAO รหัสเรียก
UA UAL United
ก่อตั้ง6 เมษายน ค.ศ. 1926 (97 ปี)
(ในชื่อ วาร์นีย์แอร์ไลน์)
เริ่มดำเนินงาน28 มีนาคม ค.ศ. 1931 (92 ปี)
AOC #CALA014A[1]
ท่าหลักชิคาโก-โอแฮร์
เดนเวอร์
กวม
ฮิวส์ตัน-อินเตอร์คอนติเนนตัล
ลอสแอนเจลิส
นวร์ก
ซานฟรานซิสโก
วอชิงตัน-ดัลเลส
สะสมไมล์ไมล์เอจ พลัส[2]
พันธมิตรการบินสตาร์อัลไลแอนซ์[3]
ขนาดฝูงบิน851
จุดหมาย356
บริษัทแม่ยูไนเต็ดแอร์ไลน์โฮลดิ้ง
สำนักงานใหญ่สหรัฐ ชิคาโก รัฐอิลลินอย ประเทศสหรัฐ
บุคลากรหลักScott Kirby (CEO)
Edward 'Ted' Philip (ประธาน)
Jane Garvey (ประธาน)
Brett Hart (ประธาน)
Gerry Laderman (CFO)
วอล์ตเตอร์ ที. วาร์นีย์ (ผู้ก่อตั้ง)
เว็บไซต์www.united.com

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ (อังกฤษ: United Airlines) สายการบินสัญชาติอเมริกัน ก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1926 โดยในปัจจุบันมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ ชิคาโก รัฐอิลลินอย[5][6][7] ตามจำนวนฝูงบินและจุดหมายปลายทาง ยูไนเต็ดแอร์ไลน์เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดอันดับสามของโลก หลังจากการผนวกกิจการเข้ากับคอนติเนนตัลแอร์ไลน์ในปี 2010[8] ยูไนเต็ดมีฐานการบินหลักในท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ และเป็นหนึ่งในสมาชิกก่อตั้งของสตาร์อัลไลแอนซ์

ประวัติ[แก้]

กิจการองค์กร[แก้]

จุดหมายปลายทาง[แก้]

ดูบทความหลักที่: จุดหมายปลายทางของยูไนเต็ดแอร์ไลน์

ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ให้บริการเที่ยวบินไปยังจุดหมายปลายทางในประเทศ 238 แห่งและปลายทางระหว่างประเทศ 118 แห่งใน 48 ประเทศใน 6 ทวีป[9]

ฐานการบิน[แก้]

ท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดของยูไนเต็ดแอร์ไลน์

ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2023 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีฐานการบินทั้งหมดแปดแห่ง ตามเครือข่ายฮับแอนด์สโปกของสายการบิน ดังนี้:[10]

  • ชิคาโก-โอแฮร์ – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกกลางของสหรัฐ โอแฮร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดโดยรวมของสายการบิน โดยยูไนเต็ดควบคุมส่วนแบ่งการตลาด 47% ในสนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[11] สำนักงานใหญ่ของยูไนเต็ดก็อยู่ในชิคาโกเช่นกัน
  • เดนเวอร์ – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคเทือกเขาร็อกกีของสหรัฐ ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งการตลาดประมาณ 42% ในเดนเวอร์ ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน จากจำนวนเที่ยวบิน เดนเวอร์เป็นฐานการบินที่ใหญ่ที่สุดของยูไนเต็ดในปี 2021
  • กวม – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคแปซิฟิก ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งการตลาดประมาณ 98.8% ที่กวม ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[12]
  • ลอสแอนเจลิส – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกของสหรัฐ รวมถึงเอเชียและออสเตรเลีย ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาด 15% ที่สนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่เป็นอันดับสามของสนามบิน
  • นวร์ก – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันออกของสหรัฐ ในขณะที่รวมถึงเที่ยวบินอื่นๆ ที่เลือกไปยังละตินอเมริกา แอฟริกา และเอเชีย[13] ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาด 68% ที่นวร์ก ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[14][15] อดีตฐานการบินของคอนติเนนตัลแอร์ไลน์
  • ซานฟรานซิสโก – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคตะวันตกของสหรัฐ รวมถึงเอเชียและออสเตรเลีย ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาดประมาณ 46% ที่สนามบิน ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน[16]
  • วอชิงตัน–ดัลเลส – ฐานการบินของยูไนเต็ดสำหรับเที่ยวบินในภูมิภาคชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐ ยูไนเต็ดมีส่วนแบ่งตลาดประมาณ 65% ที่วอชิงตัน ดัลเลส ทำให้เป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในสนามบิน

พันธมิตรการบินและข้อตกลงการบินร่วม[แก้]

ฝูงบิน[แก้]

แอร์บัส เอ320-200
โบอิง 737-900อีอาร์
โบอิง 737 แมกซ์ 9
โบอิง 757-300
โบอิง 767-300อีอาร์
โบอิง 777-300อีอาร์
โบอิง 787-8
โบอิง 787-9

ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2023 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[20][21][22]

ฝูงบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
J F W Y+ Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ319-100 81 — — 12 — 36 78 126 [23] จะถูกติดตั้งที่นั่ง "ยูไนเต็ดซิกเนเจอร์" ภายในปี 2025[24]
แอร์บัส เอ320-200 99 — — 12 — 42 96 150 [25]
แอร์บัส เอ321นีโอ — 70[26] TBA เริ่มส่งมอบในปี 2023

ทดแทนโบอิง 757[26]

แอร์บัส เอ321 เอกซ์แอลอาร์ — 50 TBA เริ่มส่งมอบในปี 2024[27]

ทดแทนโบอิง 757[28]

แอร์บัส เอ350-900 — 45[29]
TBA
 		เริ่มส่งมอบในปี 2030[30]
โบอิง 737-700 40 — — 12 — 36 78 126 [31] จะถูกติดตั้งที่นั่ง "ยูไนเต็ดซิกเนเจอร์" ภายในปี 2025[24]
30 84
โบอิง 737-800 141 — — 16 — 48 102 166 [32]
54 96
42 108
โบอิง 737-900 12 — — 20 — 42 117 179 [33]
โบอิง 737-900อีอาร์ 136 — — 20 — 45 114 179
42 117
39 120
โบอิง 737 แมกซ์ 8 32 439[34] — 16 — 54 96 166 [32] [26][35]
โบอิง 737 แมกซ์ 9 48 — 20 — 48 111 179 [33] สามสิบลำแรกไม่ได้ติดตั้งที่นั่ง "ยูไนเต็ดซิกเนเจอร์" จะถูกติดตั้งใหม่ในปี 2025[24][36]
โบอิง 737 แมกซ์ 10 — — 20 — 64 TBA TBA [26] ลูกค้าเปิดตัว

เริ่มส่งมอบในปี 2023 เพื่อทดแทนโบอิง 757[37]

โบอิง 757-200 40 — 16 — — 45 108 169 [38] จะถูกเปลี่ยนการจัดเรียงที่นั่งเป็น 176 ที่นั่ง
42 118 176 จะปลดประจำการภายในปี 2026

จะถูกทดแทนด้วยแอร์บัส เอ321นีโอ, แอร์บัส เอ321 เอกซ์แอลอาร์ และโบอิง 737 แมกซ์ 10[39]

โบอิง 757-300 21 — — 24 — 54 156 234 [40] จะถูกติดตั้งที่นั่ง "ยูไนเต็ดซิกเนเจอร์" ภายในปี 2025[24]
โบอิง 767-300อีอาร์ 37 — 30 — 24 32 113 199 [41] จะถูกปลดประจำการและทดแทนด้วยโบอิง 787 ภายในปี 2030[34][42][43]
โบอิง 767-400อีอาร์ 16 — 34 — 24 48 125 231 [44]
โบอิง 777-200 19 — — 28 — 102 234 364 [45] ลูกค้าเปิดตัว[46]

จะถูกทดแทนด้วยโบอิง 787

โบอิง 777-200อีอาร์ 51 — 50 — 24 46 156 276 [45] เครื่องบินที่เก่ากว่าจะถูกทดแทนด้วยโบอิง 787
4 — 32 — 124 206 362 การจัดเรียงแบบภายในประเทศ
โบอิง 777-300อีอาร์ 22 — 60 — 24 62 204 350 [47]
โบอิง 787-8 12 102[34][48] 28 — 21 36 158 243 [49] สั่งซื้อแบบ 100 ตัวเลือก

ทดแทนโบอิง 767 และโบอิง 777

โบอิง 787-9 38 48 — 21 39 149 257 [50]
โบอิง 787-10 19 44 — 21 54 199 318 [51]
รวม 868 706

ณ เดือนมกราคม ค.ศ. 2023 ฝูงบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์มีอายุเฉลี่ย 16.7 ปี

ข้อกังวลและความขัดแย้งของสายการบิน[แก้]

ปัญหาด้านบริการต่อผู้โดยสาร[แก้]

เดฟ แคร์รอลล์ และยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์[แก้]

ดูบทความหลักที่: ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์

ในปี ค.ศ. 2008 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ทำกีตาร์ของเดฟ แคร์รอลล์ (Dave Carroll) พังเสียหาย แคร์รอลล์ได้อ้างว่า ในขณะลงจากเครื่องบิน เขาได้ยินผู้โดยสารรายอื่นร้องขึ้นว่าพนักงานยกกระเป๋าโยนกระเป๋ากีตาร์แตก และเขาได้เห็นกีตาร์ของเขาพังเสียหายอยู่บนพื้นสนามบิน เขาได้ดำเนินการเรียกร้องค่าเสียหายและดำเนินการทางกฎหมายต่าง ๆ อยู่นานหลายเดือนแต่ก็ไม่เป็นผล จึงตัดสินใจออกเพลง (และมิวสิกวิดีโอ) ประท้วงยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ชื่อเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ (United Breaks Guitars) ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2009 และจากนั้นไม่นานก็ได้ออกเพลง ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ 2 และ ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ 3 ซึ่งเพลงในชุด ยูไนเต็ดเบรกส์กีตาส์ นี้ประสบความสำเร็จในการทำให้ผู้คนจำนวนมาก โดยเฉพาะคนในสหรัฐฯ ได้รับรู้ถึงเหตุการณ์หรือปัญหาในลักษณะดังกล่าวนี้ที่อาจเกิดขึ้นได้ในการใช้บริการสายการบิน และทำให้เกิดภาพที่ไม่ดีต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์ โดยเฉพาะในด้านการบริการ อีกทั้งยังมีรายงานข่าวจากบีบีซีว่าราคาหุ้นของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ได้ตกต่ำลงราว 10% ในช่วง 3-4 สัปดาห์นับจากวันที่แคร์รอลล์ออกเพลงประท้วงเพลงแรกอีกด้วย[52]

ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411[แก้]

ดูบทความหลักที่: ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411

เมื่อวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 2017 ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรส เที่ยวบินที่ 3411 มีผู้โดยสารเต็มลำ ทุกคนปฏิเสธที่จะยอมสละที่นั่งให้กับพนักงานสายการบิน 4 คน แม้ว่าจะได้รับค่าชดเชยและการเปลี่ยนเที่ยวบินให้ก็ตาม จึงได้เลือกบังคับผู้โดยสาร 4 คนให้ออกจากเครื่องบิน ผู้โดยสารสามคนแรกยินยอมปฏิบัติตาม และเดวิด เต๋า คือคนที่สี่ เต๋าปฏิเสธ เจ้าหน้าที่ตำรวจของท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์จึงใช้กำลังขับไล่เต๋าออกจากเครื่อง จนเต๋าได้รับบาดเจ็บ วิดีโออุบัติการณ์ดังกล่าวถูกบันทึกโดยผู้โดยสาร จนกลายเป็นไวรอลบนสื่อสังคมอย่างแพร่หลาย ส่งผลให้เกิดความไม่พอใจต่อยูไนเต็ดแอร์ไลน์อย่างรุนแรง (ยูไนเต็ดเอ็กซ์เพรสเป็นสายการบินในเครือยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ซึ่งใช้ชื่อยี่ห้อและโลโก้ร่วมกัน)

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์สำคัญ[แก้]

วินาศกรรม 11 กันยายน พ.ศ. 2544[แก้]

เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 เครื่องบินของยูไนเต็ดแอร์ไลน์จำนวน 2 ลำ คือ เที่ยวบินที่ 93 และเที่ยวบินที่ 175 ได้ประสบกับวินาศกรรม 11 กันยายน

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Airline Certificate Information – Detail View". av-info.faa.gov. Federal Aviation Administration. August 11, 1938. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 4, 2015. สืบค้นเมื่อ January 11, 2015. Certificate Number CALA014A
  2. ↑ "Mileage Plus Rules". united.com. United Airlines, Inc. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. Mileage can be accrued only for flights, hotel stays, car rentals or transactions actually taken or performed by the member after the member's official enrollment date...
  3. ↑ "Star Alliance". united.com. United Airlines, Inc. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. The Star Alliance was established in 1997 as the first truly global airline alliance...
  4. ↑ "Red Carpet Club membership details". united.com. United Airlines, Inc. 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-01-14. สืบค้นเมื่อ 2011-01-13. Discover why our most frequent travelers choose United Red Carpet Club as their oasis.
  5. ↑ "Home". United Technical Operations.
  6. ↑ "UNITED Fleet Website - United Mainline Fleet". sites.google.com.
  7. ↑ Destinations Served Archived June 5, 2013, at the Wayback Machine. United Airlines Official Statistics.
  8. ↑ "Continental Airlines and United merge in $8.5 billion all-stock merger of equals | Experience". www.jonesday.com (ภาษาอังกฤษ).
  9. ↑ "Corporate Fact Sheet". Hub. United Airlines. Archived from the original on November 7, 2018. Retrieved November 10, 2018.
  10. ↑ "Airports and Terminal Maps". United Airlines. Archived from the original on September 3, 2019. Retrieved July 30, 2019.
  11. ↑ http://newsroom.united.com/index.php?s=20306&item=29971
  12. ↑ http://www.transtats.bts.gov/airports.asp?pn=1&Airport=GUM&Airport_Name=Guam,%20TT:%20Guam%20International&carrier=FACTS
  13. ↑ http://newsroom.united.com/index.php?s=20306&item=30000
  14. ↑ "Issues Raised by the Proposed Merger of American Airlines and US Airways" (PDF). GAO. Archived from the original (PDF) on July 9, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  15. ↑ "The Port Authority of NY & NJ July 2014 Traffic Report" (PDF). The Port Authority of NY & NJ. Archived from the original (PDF) on September 24, 2015. Retrieved June 22, 2015.
  16. ↑ "SFO Announces New Record for Passenger Traffic in 2013 | San Francisco International Airport". www.flysfo.com (ภาษาอังกฤษ). 2020-08-10.
  17. ↑ "Breaking: United Airlines and Emirates announce codeshare agreement". Simply Flying. 14 September 2022. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
  18. ↑ Liu, Jim (20 January 2020). "United resumes Lufthansa codeshare to Russia from Feb 2020". Routesonline. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 30, 2020. สืบค้นเมื่อ 20 January 2020.
  19. ↑ "Virgin Australia and United Airlines launch codeshare". Virgin.com. 15 December 2021. สืบค้นเมื่อ 8 July 2022.
  20. ↑ "United Airlines Fleet Information". United Airlines.
  21. ↑ "United Airlines Fleet Details and History". www.planespotters.net.
  22. ↑ "Airfleets aviation". www.airfleets.net.
  23. ↑ "Airbus 319 (319) | United Airlines". สืบค้นเมื่อ October 20, 2020.
  24. ↑ 24.0 24.1 24.2 24.3 "United Adds 270 Boeing and Airbus Aircraft to Fleet, Largest Order in Airline's History and Biggest by a Single Carrier in a Decade". United Hub (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-29. สืบค้นเมื่อ 2021-10-19.
  25. ↑ "Airbus 320 (320)". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 26.3 "United Adds 270 Boeing and Airbus Aircraft to Fleet, Largest Order in Airline's History and Biggest by a Single Carrier in a Decade". United Hub. 29 June 2021. สืบค้นเมื่อ June 29, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  27. ↑ "United Airlines Sets a Course for the Future With Order of 50 Airbus A321XLR Aircraft". United Hub. United Airlines. 2019-12-03. สืบค้นเมื่อ 2019-12-04.
  28. ↑ "United Airlines New Airbus A321XLR Fleet - What We Know So Far". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-06-16. สืบค้นเมื่อ 2020-11-24.
  29. ↑ "New agreement with United Airlines increases A350 XWB order to 45". Airbus.com. September 6, 2017. สืบค้นเมื่อ March 1, 2019.
  30. ↑ "United Airlines makes big Boeing order, including 100 787 Dreamliners". Reuters. December 13, 2022. สืบค้นเมื่อ December 13, 2022.
  31. ↑ "Boeing 737-700". United.com. สืบค้นเมื่อ April 10, 2017.
  32. ↑ 32.0 32.1 "Boeing 737-800 (738)". United.com. สืบค้นเมื่อ November 15, 2014.
  33. ↑ 33.0 33.1 "Boeing 737-900". United.com. สืบค้นเมื่อ September 14, 2019.
  34. ↑ 34.0 34.1 34.2 "United Airlines Unveils Historic Order to Purchase Up To 200 New Boeing Widebody Planes". United.com. December 13, 2022. สืบค้นเมื่อ December 13, 2022.
  35. ↑ "United Airlines Continues To Remain Secretive On Boeing 737 MAX 8". Simple Flying. 7 June 2021. สืบค้นเมื่อ June 7, 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  36. ↑ "United Airlines Orders 270 Planes, Modernizes Cabins". 29 June 2021.
  37. ↑ "Boeing Orders and Deliveries Through April 2018". สืบค้นเมื่อ May 8, 2018.
  38. ↑ "Boeing 757-200 (752) | United Airlines". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  39. ↑ Hemmerdinger2021-06-29T10:11:00+01:00, Jon. "United Airlines still undecided on 757-300 replacements: CEO Kirby". Flight Global (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-07-11.
  40. ↑ "Boeing 757-300 (753)". United.com. สืบค้นเมื่อ September 25, 2019.
  41. ↑ "Boeing 767-300 (763)". United.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ July 12, 2017.
  42. ↑ Klint, Matthew (2022-08-17). "United Airlines Will Add Premium Economy To Remaining 767-300 Aircraft". Live and Let's Fly (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-09-05.
  43. ↑ "Polaris Tracker - Mobile". view.ceros.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-04-01.
  44. ↑ "Boeing 767-400ER (764)". United.com. สืบค้นเมื่อ March 26, 2013.
  45. ↑ 45.0 45.1 "777-200". United.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  46. ↑ "The Boeing 777 Just Turned 25". Simple Flying.
  47. ↑ "Boeing 777-300ER (77W)". United.com. สืบค้นเมื่อ September 24, 2020.
  48. ↑ "United Airlines Ordered Seven 787-10s Last Quarter - One Mile at a Time".
  49. ↑ "Boeing 787-8 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  50. ↑ "Boeing 787-9 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ March 8, 2020.
  51. ↑ "Boeing 787-10 Dreamliner". United.com. สืบค้นเมื่อ February 21, 2019.
  52. ↑ Richard Wilson. "How saving $1,200 cost United Airlines 10,772,839 negative views on YouTube". Sentium Strategic Communications. สืบค้นเมื่อ July 23, 2017.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ยูไนเต็ดแอร์ไลน์&oldid=10533186"