จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| จักรพรรดินีจิงงู |
|---|
 |
จักรพรรดินีในจักรพรรดิองค์ที่ 14 |
|---|
| จักรพรรดินี (โคโง) | วันที่ 11 เดือน 1 จักรพรรดิชูไอปีที่ 2 |
|---|
|
|---|
| ประสูติ | ค.ศ. 170 |
|---|
| วันสิ้นพระชนม์ | ค.ศ. 269 (99 พรรษา)
|
|---|
| พระสวามี | จักรพรรดิชูไอ |
|---|
| พระบุตร | จักรพรรดิโอจิง |
|---|
|
จักรพรรดินีจิงงู (ญี่ปุ่น: 神功天皇; โรมาจิ: 'Jingū tennō') หรือ (ญี่ปุ่น: 神功皇后; โรมาจิ: 'Jingū-kōgō')[a] เป็นจักรพรรดินีในตำนานของญี่ปุ่น ซึ่งปกครองในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ภายหลังการสวรรคตของ พระสวามี ในปี ค.ศ. 200[1][2] โดยไม่มีรัชทายาท ทำให้จักรพรรดินีจิงงู ซึ่งขณะนั้นกำลังทรงพระครรภ์อยู่ ขึ้นว่าราชการแทนในตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแผ่นดินไปจนเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 269[3]
ในยุคเมจิ ตามกฎมนเทียรบาล[4] ถือว่า พระจักรพรรดินีจิงงูเป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นองค์ที่ 15 แต่การตีความทางประวัติศาสตร์จากหลักฐานที่ยังหลงเหลืออยู่ ทำให้ไม่นับพระองค์เป็นจักรพรรดิ และถือว่าพระราชโอรสของพระองค์ จักรพรรดิโอจิง เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 15 แทน
ตำนาน[แก้]
ไม่มีวันที่อย่างแน่นอนสำหรับวันเสด็จพระราชสมภพ หรือการเริ่ม-สิ้นสุดรัชสมัยของพระองค์ นักประวัติศาสตร์ได้ให้พระองค์ถือเป็น "จักรพรรดิในตำนาน" แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่เคยมีพระองค์ดำรงอยู่ เนื่องด้วยความยากเย็นในการค้นหาและวิเคราะห์ข้อมูลหลักฐาน จากหลักฐานที่พอหลงเหลืออยู่ คาดว่าพระนามของพระองค์ คือ ธิดาโอกินางาตาราชิ นอกจากนี้ยังมีข้อมูลว่า ในรัชสมัยของพระองค์ ได้ใช้เวลา 3 ปีในการพิชิตแว่นแคว้นหนึ่ง ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นเกาหลี
ภาพจักรพรรดินีจิงงูจรดพระบาทในแดนเกาหลี วาดโดย สึกิโอกะ โยชิโตชิ ค.ศ. 1880
แม้ว่าจะไม่ทราบที่พำนักสุดท้ายของพระองค์ แต่สุสานที่จัดให้พระองค์ก็เปิดให้ประชาชนเข้าเยี่ยมชม ที่ตำบลมาซาซางิ ในนาระ[5] ซึ่งสุสานเป็นสุสานแบบ โคฟุง ที่มีลักษณะเป็นเกาะที่มีคูน้ำล้อมรอบเป็นรูปรูกุญแจ [6]
บันทึก[แก้]
- ↑ Occasionally she is given the title 天皇 tennō, signifying an empress-regnant, as opposed to kōgō, which indicates an empress-consort.
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "The Shinto Shrine Agency of Ehime Prefecture". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-12-26. สืบค้นเมื่อ August 27, 2013.
- ↑
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Jingo" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 15 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 416.
- ↑ Titsingh, Isaac (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 15–18; Varley, Paul (1980). Jinnō Shōtōki, pp. 101–3.
- ↑ Titsingh, p. 15.
- ↑ Jingū's misasagi (PDF) (map), JP: Nara shikanko, lower right, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-01-24, สืบค้นเมื่อ 2012-12-12.
- ↑ "context of kofun characteristics". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-01-19. สืบค้นเมื่อ 2012-12-12.
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). 
