ข้ามไปเนื้อหา

การยึดครองกลุ่มรัฐบอลติก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก การยึดครองรัฐบอลติก)
การแบ่งดินแดนตามแผนสนธิสัญญาโมโลตอฟ–ริบเบินทร็อพทั้งแบบเดิมและแบบปรับปรุงในภายหลัง

การยึดครองกลุ่มรัฐบอลติก (อังกฤษ: occupation of the Baltic states) เป็นการยึดครองด้วยทหารต่อสามรัฐบอลติกอันได้แก่ลิทัวเนีย ลัตเวีย และเอสโตเนีย โดยสหภาพโซเวียตตามกติกาสัญญาโมโลตอฟ–ริบเบินทร็อพในวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1940[1][2] และจัดตั้งสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตโดยผิดกฎหมายแต่วันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1941 นาซีเยอรมนีรุกรานสหภาพโซเวียตและไม่กี่สัปดาห์ก็ยึดครองดินแดนบอลติกและจัดตั้งภาคอ็อสท์ลันท์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของไรช์เยอรมัน แต่ว่าการรุกบอลติกในปี 1944 กองทัพเยอรมันในคูร์แลนด์ (Courland) ยอมจำนนอย่างเป็นทางการในเดือนพฤษภาคมปี 1945[3] ทำให้สหภาพโซเวียตกลับมาอีกครั้งและทำการผนวกดินแดนเข้าไว้ในความปกครอง จนกระทั่งสหภาพโซเวียตล่มสลายในปี 1991 สามประเทศจึงกลับมาเป็นเอกราชอีกครั้ง

สหรัฐอเมริกา[4][5] และศาลภาคทัณฑ์แห่งนครนิวยอร์ก [6], รัฐสภายุโรป[7][8][9],ศาลสิทธิมนุษยชนยุโรป[10] และคณะมนตรีสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ[11] ทั้งหมดระบุว่ากลุ่มรัฐบอลติกยังคงเอกราชอยู่ การถูกรุกรานตั้งแต่กติกาสัญญาโมโลตอฟ–ริบเบินทร็อพต่อด้วยการนาซีเยอรมนีรุกรานสหภาพโซเวียต ในปี 1941 และการกลับมายึดครองอีกครั้งของโซเวียตในปี 1944 ถึง 1991[12][13][14][15][16][17][18][19] นั้นอยู่ภายใต้การยึดครองที่ผิดกฎหมายตลอดระยะเวลาตั้งแต่ปี 1940 ถึง 1991[20][21][22] อย่างไรก็ตาม สหภาพโซเวียตไม่เคยยอมรับอย่างเป็นทางการว่าตนเองประจำอยู่ในกลุ่มรัฐบอลติกในฐานะผู้ยึดครอง หรือว่าได้ทำการผนวกรัฐเหล่านี้[23] และถือว่ากลุ่มรัฐบอลติกสมัครใจเข้าร่วมสหภาพโซเวียต

รัฐบาลรัสเซียยืนยันว่าการผนวกกลุ่มรัฐบอลติกเป็นไปตามกฎหมายระหว่างประเทศ[24][25]และได้รับการรับรองตามกฎหมายโดยข้อตกลงที่ทำในการประชุมยัลตาและพ็อทซ์ดัมและโดยสนธิสัญญาเฮลซิงกิ[26][27] ซึ่งมีแถลงการณ์ที่จะไม่ละเมิดเขตแดนที่มีอยู่ อย่างไรก็ตามรัสเซียตกลงตามข้อเรียกร้องของยุโรปที่จะ "ให้ความช่วยเหลือคนที่ถูกเนรเทศออกจากกลุ่มรัฐบอลติกที่ถูกยึดครอง" เมื่อเข้าร่วมสภายุโรปใน ค.ศ. 1996[28][29][30] นอกจากนี้เมื่อสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซียลงนามในสนธิสัญญาแยกต่างหากกับลิทัวเนียในปี 1991 ก็ยอมรับว่าการผนวกลิทัวเนียในปี 1940 เป็นการละเมิดอธิปไตยของลิทัวเนีย[31][32]

รัสเซียต้องถอนกำลังออกจากกลุ่มรัฐบอลติกโดยเริ่มจากลิทัวเนียในปี 1993 โดยได้รับคำสั่งจากมอสโก ในปี 1994 ทหารออกจากกลุ่มรัฐบอลติกทั้งสาม และในปี ค.ศ. 1998 ได้มีการรื้อถอนสถานีเรดาร์ Skrunda-1 ในลัตเวีย ทหารรัสเซียคนสุดท้ายออกจากกลุ่มรัฐบอลติกในเดือนตุลาคม 1999[33][34]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Taagepera, Rein (1993). Estonia: return to independence. Westview Press. p. 58. ISBN 978-0-8133-1199-9.
  2. ↑ Ziemele, Ineta (2003). "State Continuity, Succession and Responsibility: Reparations to the Baltic States and their Peoples?". Baltic Yearbook of International Law. Martinus Nijhoff. 3: 165–190. doi:10.1163/221158903x00072.
  3. ↑ Davies, Norman (2001). Dear, Ian (บ.ก.). The Oxford companion to World War II. Michael Richard Daniell Foot. Oxford University Press. p. 85. ISBN 978-0-19-860446-4.
  4. ↑ Feldbrugge, Ferdinand; Gerard Pieter van den Berg; William B. Simons (1985). Encyclopedia of Soviet law. BRILL. p. 461. ISBN 90-247-3075-9. On March 26, 1949, the US Department of State issued a circular letter stating that the Baltic countries were still independent nations with their own diplomatic representatives and consuls.
  5. ↑ Fried, Daniel (June 14, 2007). "U.S.-Baltic Relations: Celebrating 85 Years of Friendship" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-08-19. สืบค้นเมื่อ 2009-04-29. From Sumner Wells' declaration of July 23, 1940, that we would not recognize the occupation. We housed the exiled Baltic diplomatic delegations. We accredited their diplomats. We flew their flags in the State Department's Hall of Flags. We never recognized in deed or word or symbol the illegal occupation of their lands.
  6. ↑ Lauterpacht, E.; C. J. Greenwood (1967). International Law Reports. Cambridge University Press. pp. 62–63. ISBN 0-521-46380-7. The Court said: (256 N.Y.S.2d 196) " The Government of the United States has never recognized the forceful occupation of Estonia and Latvia by the Soviet Union of Socialist Republics nor does it recognize the absorption and incorporation of Latvia and Estonia into the Union of Soviet Socialist republics. The legality of the acts, laws and decrees of the puppet regimes set up in those countries by the USSR is not recognized by the United States, diplomatic or consular officers are not maintained in either Estonia or Latvia and full recognition is given to the Legations of Estonia and Latvia established and maintained here by the Governments in exile of those countries
  7. ↑ Motion for a resolution on the Situation in Estonia by the European Parliament, B6-0215/2007, 21.5.2007; passed 24.5.2007. Retrieved 1 January 2010.
  8. ↑ Dehousse, Renaud (1993). "The International Practice of the European Communities: Current Survey". European Journal of International Law. 4 (1): 141. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-27. สืบค้นเมื่อ 2006-12-09.
  9. ↑ European Parliament (January 13, 1983). "Resolution on the situation in Estonia, Latvia, Lithuania". Official Journal of the European Communities. C (42/78).
  10. ↑ European Court of Human Rights cases on Occupation of Baltic States
  11. ↑ Doudou Diène (17 มีนาคม 2008). Racism, Racial discrimintion, Xenophobia and related forms of Intolerance, Follow-up to and Implementation of the Durban Declaration and Programme of Action, Addendum Mission To Estonia (PDF). Seventh session Agenda item 9 (Report). United Nations, Human Rights Council. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 19 กรกฎาคม 2018. สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2009. The Molotov–Ribbentrop Pact in 1939 assigned Estonia to the Soviet sphere of influence, prompting the beginning of the first Soviet occupation in 1940. After the German defeat in 1944, the second Soviet occupation started and Estonia became a Soviet republic.
  12. ↑ "The Soviet Red Army retook Estonia in 1944, occupying the country for nearly another half century." (Frucht, Richard, Eastern Europe: An Introduction to the People, Lands, and Culture, ABC-CLIO, 2005 ISBN 978-1-57607-800-6, p. 132
  13. ↑ "Russia and Estonia agree borders". BBC. 18 May 2005. สืบค้นเมื่อ April 29, 2009. Five decades of almost unbroken Soviet occupation of the Baltic states of Estonia, Latvia and Lithuania ended in 1991
  14. ↑ Country Profiles: Estonia, Latvia, Lithuania at UK Foreign Office
  15. ↑ The World Book Encyclopedia ISBN 0-7166-0103-6
  16. ↑ The History of the Baltic States by Kevin O'Connor ISBN 0-313-32355-0
  17. ↑ Saburova, Irina (1955). "The Soviet Occupation of the Baltic States". Russian Review. Blackwell Publishing. 14 (1): 36–49. doi:10.2307/126075. JSTOR 126075.
  18. ↑ See, for instance, position expressed by the European Parliament, which condemned "the fact that the occupation of these formerly independent and neutral States by the Soviet Union occurred in 1940 following the Molotov/Ribbentrop pact, and continues." European Parliament (January 13, 1983). "Resolution on the situation in Estonia, Latvia, Lithuania". Official Journal of the European Communities. C (42/78).
  19. ↑ "After the German occupation in 1941–44, Estonia remained occupied by the Soviet Union until the restoration of its independence in 1991." KOLK AND KISLYIY v. ESTONIA, [1] (European Court of Human Rights 17 January 2006).
  20. ↑ David James Smith, Estonia: independence and European integration, Routledge, 2001, ISBN 0-415-26728-5, pXIX
  21. ↑ Parrott, Bruce (1995). "Reversing Soviet Military Occupation". State building and military power in Russia and the new states of Eurasia. M.E. Sharpe. pp. 112–115. ISBN 1-56324-360-1.
  22. ↑ Van Elsuwege, Peter (April 2004). Russian-speaking minorities in Estonian and Latvia: Problems of integration at the threshold of the European Union (PDF). Flensburg Germany: European Centre for Minority Issues. p. 2. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-09-23. สืบค้นเมื่อ 2016-08-01. The forcible incorporation of the Baltic states into the Soviet Union in 1940, on the basis of secret protocols to the Molotov-Ribbentrop Pact, is considered to be null and void. Even though the Soviet Union occupied these countries for a period of fifty years, Estonia, Latvia and Lithuania continued to exist as subjects of international law.
  23. ↑ Marek (1968). p. 396. "Insofar as the Soviet Union claims that they are not directly annexed territories but autonomous bodies with a legal will of their own, they (The Baltic SSRs) must be considered puppet creations, exactly in the same way in which the Protectorate or Italian-dominated Albania have been classified as such. These puppet creations have been established on the territory of the independent Baltic states; they cover the same territory and include the same population."
  24. ↑ Combs, Dick (2008). Inside The Soviet Alternate Universe. Penn State Press. pp. 258, 259. ISBN 978-0-271-03355-6. The Putin administration has stubbornly refused to admit the fact of Soviet occupation of Latvia, Lithuania and Estonia following World War II, although Putin has acknowledged that in 1989, during Gorbachev's reign, the Soviet parliament officially denounced the Molotov-Ribbentrop Pact of 1939, which led to the forcible incorporation of the three Baltic states into the Soviet Union.
  25. ↑ Bugajski, Janusz (2004). Cold peace. Greenwood Publishing Group. p. 109. ISBN 0-275-98362-5. Russian officials persistently claim that the Baltic states entered the USSR voluntarily and legally at the close of World War II and failed to acknowledge that Estonia, Latvia, and Lithuania were under Soviet occupation for fifty years.
  26. ↑ МИД РФ: Запад признавал Прибалтику частью СССР, grani.ru, May 2005
  27. ↑ Комментарий Департамента информации и печати МИД России в отношении "непризнания" вступления прибалтийских республик в состав СССР. Ministry of Foreign Affairs (Russia). 7 พฤษภาคม 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 พฤษภาคม 2006.
  28. ↑ Zalimas, Dainius (2004-01-01). "Commentary to the Law of the Republic of Lithuania on Compensation of Damage Resulting from the Occupation of the USSR". Baltic Yearbook of International Law. Martinus Nijhoff Publishers. 3: 97–164. doi:10.1163/221158903x00063. ISBN 978-90-04-13746-2.
  29. ↑ Parliamentary Assembly (1996). "OPINION No. 193 (1996) on Russia's request for membership of the Council of Europe". Council of Europe. สืบค้นเมื่อ 22 May 2011.
  30. ↑ "as described in Resolution 1455 (2005), Honouring of obligations and commitments by the Russian Federation". the CoE Parliamentary site. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 เมษายน 2009. สืบค้นเมื่อ 6 ธันวาคม 2009.
  31. ↑ Zalimas, Dainius (2004-01-01). "Commentary to the Law of the Republic of Lithuania on Compensation of Damage Resulting from the Occupation of the USSR". Baltic Yearbook of International Law. Martinus Nijhoff Publishers. 3: 97–164. doi:10.1163/221158903x00063. ISBN 978-90-04-13746-2.
  32. ↑ "Treaty between the Russian Soviet Federated Socialist Republic and the Republic of Lithuania on the Basis for Relations between States" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 กรกฎาคม 2011.
  33. ↑ "The Weekly Crier (1999/10)". Baltics Worldwide. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 มิถุนายน 2013. สืบค้นเมื่อ 11 มิถุนายน 2013.
  34. ↑ Russia Pulls Last Troops Out of Baltics The Moscow Times. 22 October 1999.
Stub icon

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=การยึดครองกลุ่มรัฐบอลติก&oldid=11906505"