รายพระนามพระมหากษัตริย์บัลแกเรีย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าซาร์
แห่งราชอาณาจักรบัลแกเรีย
ราชาธิปไตยในอดีต
Standard Tsar of Bulgaria 2.svg
ธงประจำพระองค์ของพระเจ้าซาร์
BASA-3K-15-302-26-Simeon-The Prince of Turnovo.jpeg
พระเจ้าซาร์ซีเมออนที่ 2 แห่งบัลแกเรีย
พระมหากษัตริย์แห่งบัลแกเรียองค์สุดท้าย
ปฐมกษัตริย์ ข่านอัสปารุค
(ดำรงพระอิสริยยศเป็น ข่าน)
องค์สุดท้าย ซาร์ซีแมออนที่ 2
(ดำรงพระอิสริยยศเป็น ซาร์)
สถานพำนัก พระราชวังหลวงบัลแกเรีย, โซเฟีย
Flag of Bulgaria.svg ราชอาณาจักรบัลแกเรีย
เริ่มระบอบ พ.ศ. 1224 (ค.ศ. 681)
สิ้นสุดระบอบ 15 กันยายน พ.ศ. 2489 (ค.ศ. 1946)
(1,265 ปี 289 วัน)
ผู้อ้างสิทธิ์ อดีตซาร์ซีแมออนที่ 2

พระมหากษัตริย์แห่งบัลแกเรีย ทรงปกครองประเทศอย่างเป็นอิสระทั้งสิ้น 3 ระยะ คือ ระยะแรกตั้งแต่การก่อตั้งจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 จนถึงช่วงของการพิชิตบัลแกเรียของไบแซนไทน์ (ค.ศ. 681–1018) ระยะที่ 2 ตั้งแต่เหตุการณ์การก่อการกำเริบของอาแซนและแปเตอร์ ซึ่งก่อให้เกิดการจัดตั้งจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 จนถึงช่วงของการยึดครองส่วนที่เหลือของราชรัฐในดินแดนบัลแกเรียเข้าเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออตโตมัน (ค.ศ. 1185–1396) และช่วงที่ 3 เมื่อมีการจัดตั้งรัฐอิสระบัลแกเรีย จนถึงช่วงของการล้มล้างระบบกษัตริย์ด้วยการลงประชามติว่าด้วยสาธารณรัฐบัลแกเรีย ค.ศ. 1946 (ค.ศ. 1878–1946)[1]

ผู้ปกครองบัลแกเรียระยะแรกใช้พระอิสริยยศ "กานัสอูบีกี" (ข่าน) และในเวลาต่อมาในตำแหน่ง "กเนียส" (เจ้าชาย) ซึ่งใช้ในระยะเวลาสั้นๆ และต่อมาในตำแหน่ง "ซาร์" (จักรพรรดิ) สำหรับพระอิสริยยศ "ซาร์" นั้น มีที่มาจากคำว่าไกซาร์ในภาษาละติน ซึ่งใช้พระอิสริยยศนี้เป็นครั้งแรกในรัชสมัยของซาร์ซีแมออนที่ 1 แห่งบัลแกเรียหลังจากที่ได้รับชัยชนะเหนือจักรวรรดิไบแซนไทน์ใน ค.ศ. 913 และหลังจากนั้นผู้ปกครองบัลแกเรียจะใช้พระอิสริยยศนี้จนกระทั่งบัลแกเรียตกเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออตโตมันใน ค.ศ. 1396 หลังจากมีการก่อตั้งบัลแกเรียขึ้นมาใหม่ในฐานะประเทศราชของออตโตมันใน ค.ศ. 1878 ผู้ปกครองพระองค์แรกของบัลแกเรียยุคใหม่อย่างเจ้าชายอาแลกซันเดอร์ที่ 1 ทรงเลือกใช้พระอิสริยยศ "กเนียส" (เจ้าชาย) และเมื่อบัลแกเรียได้รับอิสรภาพโดยนิตินัยใน ค.ศ. 1908 ผู้ปกครองบัลแกเรียในขณะนั้นอย่างแฟร์ดีนันต์ที่ 1 ทรงเลือกใช้พระอิสริยยศซาร์อีกครั้ง รวมทั้งพระทายาทของพระองค์ คือ ซาร์บอริสที่ 3 และซาร์ซีแมออนที่ 2 จนกระทั่งเกิดการล้มล้างสถาบันพระมหากษัตริย์ใน ค.ศ. 1946 ในช่วงสมัยจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 และที่ 2 ตำแหน่งซาร์นั้นมีความหมายว่า "จักรพรรดิ" ในขณะที่ในภาษาบัลแกเรียสมัยใหม่ตำแหน่งนี้มีความหมายว่า "พระมหากษัตริย์"

สำหรับรายพระนามในหน้านี้ไม่รวมผู้ปกครองชนบัลการ์ของเกรตบัลแกเรียเก่าและผู้อ้างสิทธิ์ที่ไม่ประสบความสำเร็จในการแย่งชิงราชบัลลังก์

จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1[แก้]

ราชวงศ์ดูลอ[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
1 KanasJubigiAsparukh2.JPG ข่านอัสปารุค
บัลแกเรีย: Аспарух
(Asparuh) 		ป. ค.ศ. 640 ค.ศ. 701
แม่น้ำนีเปอร์
 ค.ศ. 681–701 พระโอรสของข่านกุบรัตแห่งเกรตบัลแกเรียเก่า หลังจากได้รับชัยชนะในยุทธการที่อองกัลใน ค.ศ. 680 พระองค์ทรงสถาปนาบัลแกเรียขึ้น สวรรคตใน ค.ศ. 701 จากการรบกับชาวคาซาร์[2]
2 Tervel of Bulgaria.jpg ข่านแตร์แวล
บัลแกเรีย: Тервел
(Tervel) 		ค.ศ. 675
จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 		ค.ศ. 721
จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 		ค.ศ. 701–721 ได้รับพระอิสริยยศซีซาร์จากการช่วยเหลือจักรพรรดิจัสติเนียนที่ 2ในการกู้คืนพระราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 705 [3][4] พระองค์ยังให้ความช่วยเหลือไบแซนไทน์ในสงครามการล้อมกรุงคอนสแตนติโนเปิล (ค.ศ. 717–718) พระองค์สวรรคต ค.ศ. 721[5]
3 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านกอร์แมซีย์
บัลแกเรีย: Кормесий
(Kormesiy) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 738 ค.ศ. 721–738 ไม่ทราบวันสวรรคต[6]
4 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านแซวาร์
บัลแกเรีย: Севар
(Sevar) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 753 (ไม่แน่นอน) ค.ศ. 738–753 ข่านพระองค์สุดท้ายจากราชวงศ์ดูลอ อาจจะสวรรคตหรือถูกถอดถอนจากบัลลังก์ใน ค.ศ. 753[7]

ตระกูลวอกิล (ครั้งที่ 1)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
5 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านกอร์มีซอช
บัลแกเรีย: Кормисош
(Kormisosh) 		ไม่ทราบ ไม่ทราบ ค.ศ. 753–756 เป็นยุคเริ่มต้นของปัญหาความมั่นคงภายใน ถูกถอดถอน ค.ศ. 756[8]
6 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านวีแนค
บัลแกเรีย: Винех
(Vineh) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 762 ค.ศ. 756–762 ถูกปลงพระชนม์ ค.ศ 762[9]

ตระกูลอูเกน[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
7 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านแตแลตส์
บัลแกเรีย: Телец
(Telets) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 765 ค.ศ. 762–765 ถูกปลงพระชนม์ ค.ศ 765[10]

ยุคไร้ราชวงศ์ (ครั้งที่ 1)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
8 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านซาบิน
บัลแกเรีย: Сабин
(Sabin) 		ไม่ทราบ ไม่ทราบ ค.ศ. 765–766 อาจมีเชื้อสายชาวสลาฟ ถูกสภาประชาชนถอดถอนใน ค.ศ. 766 ลี้ภัยไปอยู่ไบแซนไทน์[11]

ตระกูลวอกิล (ครั้งที่ 2)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
9 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านอูมอร์
บัลแกเรีย: Умор
(Umor) 		ไม่ทราบ ไม่ทราบ ค.ศ. 766 ครองราชย์ 40 วัน ถูกถอดถอนใน ค.ศ. 766 และลี้ภัยไปอยู่ไบแซนไทน์[12]

ยุคไร้ราชวงศ์ (ครั้งที่ 2)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
10 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านตอกตู
บัลแกเรีย: Токту
(Toktu) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 767 ค.ศ. 766–767 ถูกฝ่ายตรงข้ามปลงพระชนม์ในป่าแถบแม่น้ำดานูบใน ค.ศ. 767[13][14]
11 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านปากัน
บัลแกเรีย: Паган
(Pagan) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 768 ค.ศ. 767–768 ถูกคนรับใช้ปลงพระชนม์บริเวณภูมิภาควาร์นา[15]

ราชวงศ์ดูลอ (กรุม)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
12 Seal of Telerig.jpg ข่านแตแลริก
บัลแกเรีย: Телериг
(Telerig) 		ค.ศ. 706 ค.ศ. 777
คอนสแตนติโนเปิล, จักรวรรดิไบแซนไทน์
 ค.ศ. 768–777 พระโอรสของข่านแตร์แวล หลบหนีไปอยู่คอนสแตนติโนเปิลใน ค.ศ. 777 และเปลี่ยนไปนับถืออีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์[16]
13 First Bulgarian Empire by Asparuh to Kardam (680- 803).png ข่านการ์ดัม
บัลแกเรีย: Кардам
(Kardam) 		ค.ศ. 735 ป. ค.ศ. 803 ค.ศ. 777–803 ปัญหาภายในสิ้นสุดลง มีการฟื้นฟูความมั่นคงและเสถียรภาพในประเทศ ไม่ทราบวันสวรรคตที่แน่นอน[17]
14 Krum33.jpg ข่านกรุม
บัลแกเรีย: Крум
(Krum) 		ไม่ทราบ 13 เมษายน ค.ศ. 814 ค.ศ. 803–814 พระองค์เป็นที่รู้จักจากยุทธการที่ปลิสกา ซึ่งจักรพรรดินิเคฟอรอสที่ 1แห่งไบแซนไทน์สวรรคตในการรบครั้งนี้ ข่านกรุมยังเป็นผู้ริเริ่มกฎหมายลายลักษณ์อักษรขึ้นเป็นครั้งแรกในบัลแกเรีย พระองค์สวรรคตด้วยเหตุที่คาดว่ามาจากพระหทัยวายในวันที่ 13 เมษายน ค.ศ. 814 อย่างไรก็ตามปัจจุบันนี้มีอยู่หลายทฤษฎีที่ใช้อธิบายสาเหตุการสวรรคตของพระองค์[18]
15 Omurtag1.jpg ข่านออมูร์ตัก
บัลแกเรีย: Омуртаг
(Omurtag) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 831 ค.ศ. 814–831 เป็นที่รู้จักในฐานะข่านนักก่อสร้าง ปรับปรุงการบริหารราชการแผ่นดินและการเบียดเบียนชาวคริสต์[19]
16 Фрагмент Маламир 831-836.jpg ข่านมาลามีร์
บัลแกเรีย: Маламир
(Malamir) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 836 ค.ศ. 831–836 พระโอรสองค์ที่ 3 และองค์เล็กสุดของข่านออมูร์ตัก สวรรคตเมื่อพระชนมายุยังน้อย[20]
17 Philippi Inscription 1.JPG ข่านแปรซีอันที่ 1
บัลแกเรีย: Пресиан I
(Presian I) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 852 ค.ศ. 836–852 เกือบทุกส่วนของภูมิภาคมาซิโดเนียเป็นส่วนหนึ่งของบัลแกเรีย[21]
18 TzarBorisDidacticGospelConstantinePreslavski.jpg เจ้าชายบอริสที่ 1
บัลแกเรีย: Борис I
(Boris I) 		ไม่ทราบ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 907
แปรสลัฟ, บัลแกเรีย 		ค.ศ. 852–889 เกิดกระบวนการเปลี่ยนบัลแกเรียให้เป็นคริสต์ กำหนดให้ภาษาบัลแกเรียเก่าเป็นภาษาราชการของประเทศและคริสตจักร ยอมรับคริสตจักรบัลแกเรียนออร์ทอดอกซ์[22] สละราชสมบัติ ค.ศ. 883 และสวรรคตวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 902 พระชนมายุประมาณ 80 พรรษา [23] ได้รับการยกย่องให้เป็นนักบุญ
19 Saint Demetrius Church in Teshovo Enthronement of Simeon and Punishment of Vladimir Fresco 2.jpg เจ้าชายวลาดีมีร์
บัลแกเรีย: Владимир
(Vladimir) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 893 (ไม่แน่นอน) ค.ศ. 889–893 พระโอรสองค์โตของเจ้าชายบอริสที่ 1 พยายามที่จะรื้อฟื้นศาสนาเทงกรี พระบิดาถอดถอนและทำให้พระองค์พระเนตรบอดใน ค.ศ. 893[24]
20 Skylitzes - Simeón el Grande.jpg ซาร์ซีแมออนที่ 1
บัลแกเรีย: Симеон I
(Simeon I) 		ค.ศ. 864/865 27 พฤษภาคม ค.ศ. 927
แปรสลัฟ, บัลแกเรีย 		ค.ศ. 893–927 พระโอรสองค์ที่ 3 ของเจ้าชายบอริสที่ 1 ถูกเลี้ยงมาเพื่อให้เป็นนักบวช แต่ได้ราชบัลลังก์จากสภาแห่งแปรสลัฟ บัลแกเรียมีความเจริญและอาณาเขตกว้างไกลมากที่สุด และเป็นยุคทองของวัฒนธรรมบัลแกเรีย สวรรคตจากพระอาการหทัยวายในวันที่ 27 พฤษภาคม ค.ศ. 927 พระชนมายุ 63 พรรษา[25]
21 Seal of Petar I.png ซาร์แปเตอร์ที่ 1
บัลแกเรีย: Петър I
(Peter I) 		ไม่ทราบ 30 มกราคม ค.ศ. 970 ค.ศ. 927–969 พระโอรสพระองค์ที่ 2 ของซาร์ซีแมออนที่ 1 พระองค์ครองราชย์ 42 ปี ซึ่งยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์บัลแกเรีย พระองค์สละราชสมบัติใน ค.ศ. 969 เพื่อเป็นนักบวช สวรรคตวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 970[26] ได้รับการยกย่องให้เป็นนักบุญ
22 Boris II.jpg ซาร์บอริสที่ 2
บัลแกเรีย: Борис II
(Boris II) 		ป. ค.ศ. 931 ค.ศ. 977 ค.ศ. 969–971 พระโอรสองค์โตของซาร์แปเตอร์ที่ 1 ถูกไบแซนไทน์ถอดจากราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 971 พระองค์ถูกกองทหารชายแดนของบัลแกเรียสังหาร เมื่อพระองค์พยายามที่จะเสด็จกลับประเทศใน ค.ศ. 977[27]
คณะผู้ปกครองบัลแกเรียตะวันตกจากตระกูลกอมีตอปูลี ประกอบด้วยดาวิต, มอยแซย์, อารอน และซามูอิล ระหว่าง ค.ศ. 971–977[28]
23 Roman BG.JPG ซาร์รอมัน
บัลแกเรีย: Роман
(Roman) 		ช่วงต้นของคริสต์ทศวรรษที่ 930 ค.ศ. 997
คอนสแตนติโนเปิล, จักรวรรดิไบแซนไทน์ 		ค.ศ. 977–991 (997) พระโอรสพระองค์ที่ 2 ของซาร์แปเตอร์ที่ 1 พระองค์ถูกไบแซนไทน์ตอนพระอัณฑะ แต่หนีกลับมาบัลแกเรียได้ใน ค.ศ. 977 ต่อมาถูกจับในการรบกับไบแซนไทน์ใน ค.ศ. 991 สวรรคตภายในคุกที่กรุงคอนสแตนติโนเปิล ค.ศ. 997[29]

ราชวงศ์กอมีตอปูลี[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
24 Samuil of bolgaria reconstruction.jpg ซาร์ซามูอิล
บัลแกเรีย: Самуил
(Samuil) 		ไม่ทราบ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1014
แปรสปา, บัลแกเรีย 		ค.ศ. 997–1014 ผู้ปกครองร่วมและนายพลภายใต้การปกครองของซาร์รอมันตั้งแต่ ค.ศ. 976–997 สถาปนาพระองค์เป็นซาร์แห่งบัลแกเรียใน ค.ศ. 997 สวรรคตจากพระอาการหทัยวายวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1014 พระชนมายุประมาณ 69–70 พรรษา[30]
25 Radomir.jpg ซาร์กาวริล ราดอมีร์
บัลแกเรีย: Гаврил Радомир
(Gavril Radomir) 		ไม่ทราบ สิงหาคม ค.ศ. 1015 ค.ศ. 1014–1015 พระโอรสองค์โตของซาร์ซามูอิล ขึ้นครองราชย์วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1014 ถูกปลงพระชนม์โดยซาร์อีวัน วลาดิสลัฟ ซึ่งเป็นพระภาดาของพระองค์ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1015[31]
26 8 hour Bus Layover in Macedonia (15544655778).jpg ซาร์อีวัน วลาดิสลัฟ
บัลแกเรีย: Иван Владислав
(Ivan Vladislav) 		ไม่ทราบ กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1018
ดูร์เริส 		ค.ศ. 1015–1018 พระโอรสของอารอนและพระภาติยะของซาร์ซามูอิล สวรรคตในการล้อมดูร์เริส[32] การสวรรคตของพระองค์ถือได้ว่าเป็นจุดสิ้นสุดของจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1 โดยถูกผนวกเป็นส่วนหนึ่งของไบแซนไทน์
27 Tonsure of Prousianos.jpg ซาร์แปรซีอันที่ 2
บัลแกเรีย: Пресиян II
(Presian II) 		ค.ศ. 996/97 (ไม่แน่นอน) ค.ศ. 1060/61 (ไม่แน่นอน) ค.ศ. 1018 รัชทายาทของซาร์อีวัน วลาดิสลัฟ นักประวัติศาสตร์บางคนถือว่าพระองค์เป็นซาร์พระองค์สุดท้ายของจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 1[33]

พระมหากษัตริย์ที่อ้างสิทธิ์ระหว่างการปกครองโดยจักรวรรดิไบแซนไทน์[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
– Peter II of Bulgaria.jpg ซาร์แปเตอร์ที่ 2
บัลแกเรีย: Петър II
(Peter II) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1041 ค.ศ. 1040–1041 อ้างว่าเป็นทายาทของซาร์กาวริล ราดอมีร์ ก่อกำเริบเพื่อต่อต้านไบแซนไทน์ แต่ไม่สำเร็จ[34]
– Konstantin Bodin.jpg ซาร์แปเตอร์ที่ 3
บัลแกเรีย: Петър ІІІ
(Peter III) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1101 ค.ศ. 1072 มีพระนามว่ากอนสตันติน บอดิน โดยพระองค์มีซาร์ซามูอิลเป็นบรรพบุรุษ พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นซาร์แห่งบัลแกเรียในช่วงของการก่อกำเริบของแกออร์กี วอยแตค[35] ระหว่าง ค.ศ. 1081–1101 ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งดูกลิยา

จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2[แก้]

ราชวงศ์อาแซน (ครั้งที่ 1)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
1
(1) 		Petar 4.jpg ซาร์แปเตอร์ที่ 4
บัลแกเรีย: Петър IV
(Peter IV) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1197 ค.ศ. 1185–1190 พระนามเดิมแตออดอร์ พระองค์สถาปนาตนขึ้นเป็นซาร์แห่งบัลแกเรียเมื่อการก่อการกำเริบประสบความสำเร็จ ใน ค.ศ. 1190 พระองค์สละราชสมบัติให้กับพระอนุชา[36]
2 N pavlovic assen.jpg ซาร์อีวัน อาแซนที่ 1
บัลแกเรีย: Иван Асен I
(Ivan Asen I) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1196 ค.ศ. 1190–1196 พระอนุชาของซาร์แปเตอร์ที่ 4 พระองค์เป็นแม่ทัพที่ประสบความสำเร็จ ปกครองจนกระทั่งถึง ค.ศ. 1196 และถูกปลงพระชนม์โดยอีวังกอ ซึ่งเป็นพระภาดาของพระองค์[37]
1
(2) 		Petar 4.jpg ซาร์แปเตอร์ที่ 4
บัลแกเรีย: Петър IV
(Peter IV) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1197 ค.ศ. 1196–1197 กลับมาครองราชบัลลังก์หลังจากพระอนุชาสวรรคต ถูกปลงพระชนม์ใน ค.ศ. 1197[36]
3 NHMB-Anthrolopogical-reconstruction-of-the-head-of-Tsar-Kaloyan-by-Prof.Yordan-Yordanov.jpg ซาร์กาลอยัน
บัลแกเรีย: Калоян
(Kaloyan) 		ป. ค.ศ. 1172 ตุลาคม ค.ศ. 1207 ค.ศ. 1197–1207 พระอนุชาของซาร์แปเตอร์ที่ 4 และซาร์อีวัน อาแซนที่ 1 ทรงขยายอาณาเขตของจักรวรรดิบัลแกเรีย และพยายามนำคริสตจักรบัลแกเรียเข้าสู่นิกายโรมันคาทอลิก พระองค์ถูกปลงพระชนม์ในเหตุการณ์การล้อมที่เทสซาโลนีกี[38]
4 Seal of Boril.jpg ซาร์บอริล
บัลแกเรีย: Борил
(ฺBoril) 		ไม่ทราบ ไม่ทราบ ค.ศ. 1207–1218 พระโอรสของพระกนิษฐาของซาร์กาลอยัน ถูกถอดถอนและทำให้พระเนตรบอด ค.ศ. 1218[39]
5 ซาร์อีวัน อาแซนที่ 2
บัลแกเรีย: Иван Асен II
(Ivan Asen II) 		คริสต์ทศวรรษที่ 1190 พฤษภาคม/มิถุนายน ค.ศ. 1241 ค.ศ. 1218–1241 พระโอรสพระองค์ใหญ่ในซาร์อีวัน อาแซนที่ 1 เป็นยุคที่จักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2 เจริญถึงขีดสุด สวรรคตใน ค.ศ. 1241 พระชนมายุประมาณ 46–47 พรรษา[40]
6 Blason Jean Assen II, Tsar de Bulgarie (selon Gelre).svg ซาร์กาลีมัน อาแซนที่ 1
บัลแกเรีย: Калиман Асен I
(Kaliman Asen I) 		ค.ศ. 1234 สิงหาคม/กันยายน ค.ศ. 1246 ค.ศ. 1241–1246 พระโอรสของซาร์อีวัน อาแซนที่ 2 ประสูติใน ค.ศ. 1234 พระองค์เสด็จสวรรคตใน ค.ศ. 1246 ซึ่งเป็นไปได้จากการถูกลอบวางยาพิษ พระชนมายุ 12 พรรษา[41]
7 Michael-Asen-Kastoria.jpg ซาร์มีคาอิลที่ 2 อาแซน
บัลแกเรีย: Михаил II Асен
(Michael II Asen) 		ป. ค.ศ. 1239 ธันวาคม ค.ศ. 1256 หรือ
มกราคม ค.ศ. 1257 		ค.ศ. 1246–1256 พระโอรสของซาร์อีวัน อาแซนที่ 2 ถูกปลงพระชนม์โดยเจ้าชายกาลีมัน พระภาดาของพระองค์[42]
8 Blason Jean Assen II, Tsar de Bulgarie (selon Gelre).svg ซาร์กาลีมัน อาแซนที่ 2
บัลแกเรีย: Калиман Асен II
(Kaliman Asen II) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1256 ค.ศ. 1256 ถูกปลงพระชนม์ใน ค.ศ. 1256[43]
9 Blason Jean Assen II, Tsar de Bulgarie (selon Gelre).svg ซาร์มิตซอ อาแซน
บัลแกเรีย: Мицо Асен
(Mitso Asen) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1277/78 ค.ศ. 1256–1257 พระชามาดาในซาร์อีวัน อาแซนที่ 2 หลบหนีไปที่จักรวรรดิไนเซียใน ค.ศ. 1257[44]
10 NHM-BG-photoKonstantinTih1.jpg ซาร์กอนสตันตินที่ 1
บัลแกเรีย: Константин I
(Constantine I) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1277 ค.ศ. 1257–1277 บอลยาร์แห่งสโกเปีย สวรรคตในการรบกับอีวัยลอใน ค.ศ. 1277[45]

ยุคไร้ราชวงศ์[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
11 Uprising of Ivaylo.png ซาร์อีวัยลอ
บัลแกเรีย: Ивайло
(Ivaylo) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1281 ค.ศ. 1278–1279 ผู้นำของการก่อกำเริบของชาวนา หนีไปอยู่กับโกลเดนฮอร์ด แต่ถูกโนไกข่านปลงพระชนม์[46]

ราชวงศ์อาแซน (ครั้งที่ 2)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
12 Blason Jean Assen II, Tsar de Bulgarie (selon Gelre).svg ซาร์อีวัน อาแซนที่ 3
บัลแกเรีย: Иван Асен III
(Ivan Asen III) 		ค.ศ. 1259/60 ค.ศ. 1303 ค.ศ. 1279–1280 พระโอรสพระองค์โตของซาร์มิตซอ อาแซน หลบหนีไปอยู่คอนสแตนติโนเปิลพร้อมทรัพย์สมบัติ[47]

ราชวงศ์แตร์แตร์ (ครั้งที่ 1)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
13 Terteroba coat of arms.jpg ซาร์แกออร์กีที่ 1 แตร์แตร์
บัลแกเรีย: Георги I Тертер
(George I Terter) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1308/09 ค.ศ. 1280–1292 บอลยาร์แห่งแชร์แวน หนีไปอยู่ไบแซนไทน์ ค.ศ. 1292 สวรรคตที่บัลแกเรียประมาณ ค.ศ. 1308–1309[48]

ราชวงศ์สมีแลตส์[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
14 BG 1295 Lord Maréchal.jpg ซาร์สมีแลตส์
บัลแกเรีย: Смилец
(Smilets) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1298 ค.ศ. 1292–1298 บอลยาร์แห่งกอปซิส ถูกปลงพระชนม์หรือสวรรคตด้วยเหตุตามธรรมชาติใน ค.ศ. 1298[49]
15 BG 1295 Lord Maréchal.jpg ซาร์อีวันที่ 2
บัลแกเรีย: Иван II
(Ivan II) 		ป. ค.ศ. 1290 ก่อน ค.ศ. 1330 ค.ศ. 1298–1299 พระโอรสของซาร์สมีแลตส์ ขึ้นครองราชย์เมื่อทรงพระเยาว์ สูญเสียพระราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายชาวมองโกล[50]

ราชวงศ์บอร์จีกิน[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
16 Nogai flag.svg ซาร์ชากา
บัลแกเรีย: Чака
(Chaka) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1300 ค.ศ. 1299–1300 พระโอรสของโนไกข่าน ถูกถอดถอนและปลงพระชนม์ในคุก ค.ศ. 1300[51]

ราชวงศ์แตร์แตร์ (ครั้งที่ 2)[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
17 Silver coin of Theodore Svetoslav.png ซาร์ตอดอร์ สแวตอสลัฟ
บัลแกเรีย: Тодор Светослав
(Theodore Svetoslav) 		คริสต์ทศวรรษที่ 1270 ค.ศ. 1322 ค.ศ. 1300–1322 พระโอรสของซาร์แกออร์กีที่ 1 แตร์แตร์ ดำรงพระชนม์ชีพวัยเยาว์ในฐานะตัวประกันที่โกลเดนฮอร์ด การปกครองของพระองค์นำไปสู่การฟื้นตัวของบัลแกเรีย สวรรคตช่วงปลาย ค.ศ. 1321 พระชนมายุประมาณ 50–55 พรรษา[52]
18 Terteroba coat of arms.jpg ซาร์แกออร์กีที่ 2 แตร์แตร์
บัลแกเรีย: Георги II Тертер
(George II Terter) 		ไม่ทราบ ค.ศ. 1323 ค.ศ. 1322–1323 พระโอรสของซาร์ตอดอร์ สแวตอสลัฟ สวรรคตช่วงปลาย ค.ศ. 1322/23[53]

ราชวงศ์ชิชมัน[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
19 Michael 3 john harris valda.jpg ซาร์มีคาอิล อาแซนที่ 3
บัลแกเรีย: Михаил Асен III
(Michael Asen III) 		หลัง ค.ศ. 1280 31 กรกฎาคม 1330 ค.ศ. 1323–1330 บอลยาร์แห่งวีดิน สวรรคตในยุทธการที่แวลเบิชด์ วันที่ 28 กรกฎาคม ค.ศ. 1330 ขณะที่ทำสงครามกับเซอร์เบีย[54]
20 King John Stephen of Bulgaria 19th Century.JPG ซาร์อีวัน สแตฟัน
บัลแกเรีย: Иван Стефан
(Ivan Stephen) 		ค.ศ. 1300/01 ค.ศ. 1373 ? ค.ศ. 1330–1331 พระโอรสของซาร์มีคาอิลที่ 3 ถูกถอดถอนในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1331 และหลบหนีไปอยู่เซอร์เบีย[55] คาดว่าสวรรคต ค.ศ. 1373

ราชวงศ์สรัตซีมีร์[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
21 Ivan Alexander.jpg ซาร์อีวัน อาแลกซันเดอร์
บัลแกเรีย: Иван Александър
(Ivan Alexander) 		ไม่ทราบ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1371 ค.ศ. 1331–1371 บอลยาร์แห่งแห่งโลเวช สืบเชื้อสายมาจากทั้งราชวงศ์อาแซน ราชวงศ์แตรแตรและราชวงศ์ชิชมัน ยุคสมัยของพระองค์เป็นยุคทองทางวัฒนธรรมของบัลแกเรีย สวรรคตในวันที่ 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1371 บัลแกเรียถูกแบ่งออกเป็นส่วนให้กับพระโอรสของพระองค์[54]
22 53 IoSisiman.JPG ซาร์อีวัน ชิชมัน
บัลแกเรีย: Иван Шишман
(Ivan Shishman) 		ค.ศ. 1350/51 3 มิถุนายน ค.ศ. 1395 ค.ศ. 1371–1395 พระโอรสพระองค์ที่ 4 ของซาร์อีวัน อาแลกซันเดอร์
23 Sratsimir of Bulgaria.jpg ซาร์อีวัน สรัตซีมีร์
บัลแกเรีย: Иван Срацимир
(Ivan Sratsimir) 		ค.ศ. 1324/25
โลเวช 		ค.ศ. 1397 ค.ศ. 1356–1397 พระโอรสพระองค์ที่ 3 ของซาร์อีวัน อาแลกซันเดอร์ ครองราชย์ที่เมืองวีดิน
24 Stratemirovic Coat of Arms.jpg ซาร์กอนสตันตินที่ 2
บัลแกเรีย: Константин II
(Constantine II) 		ค.ศ. 1369
วีดิน 		17 กันยายน ค.ศ. 1422
เบลเกรด 		ค.ศ. 1397–1422 พระโอรสของซาร์อีวัน สรัตซีมีร์และซารีนาอันนา พระธิดาของเจ้าชายนีกอลาเอ อาเลกซันดรูแห่งวอเลเคีย พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นซาร์ร่วมในช่วงประมาณ ค.ศ. 1395 หรือช่วงปีก่อนหน้านั้น พระองค์ทรงสูญเสียบัลแกเรียให้กับจักรวรรดิออตโตมัน และถือได้ว่าเป็นจุดสิ้นสุดของจักรวรรดิบัลแกเรียที่ 2

ราชรัฐบัลแกเรีย[แก้]

ราชวงศ์บัทเทินแบร์ค[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
1 Alexander I of Bulgaria by Dimitar Karastoyanov.jpg เจ้าชายอาแลกซันเดอร์ที่ 1 บัทเทินแบร์ค
บัลแกเรีย: Александър I Батенберг
(Alexander I Battenberg) 		5 เมษายน ค.ศ. 1857
เวโรนา 		31 กรกฎาคม ค.ศ. 1893
กราซ 		ค.ศ. 1879–1886 สละราชสมบัติเนื่องจากรัสเซียกดดัน สวรรคตที่เมืองกราซ

ราชวงศ์ซัคเซิน–โคบวร์คและโกทา–โกฮารี[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
2 Zar Ferdinand Bulgarien.jpg เจ้าชายแฟร์ดีนันต์ที่ 1
บัลแกเรีย: Фердинанд I
(Ferdinand I) 		26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1861
เวียนนา 		10 กันยายน ค.ศ. 1948
โคบวร์ค 		ค.ศ. 1887–1908 ได้รับการเลือกจากสภาแห่งชาติให้เป็นเจ้าชายแห่งบัลแกเรีย

ราชอาณาจักรบัลแกเรีย[แก้]

ราชวงศ์ซัคเซิน–โคบวร์คและโกทา–โกฮารี[แก้]

ลำดับที่ พระนาม ประสูติ สวรรคต ครองราชย์ หมายเหตุ
1 Fernando-I-bulgaria--innerhistoryofba00rankuoft.png ซาร์แฟร์ดีนันต์ที่ 1
บัลแกเรีย: Фердинанд I
(Ferdinand I) 		26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1861
เวียนนา 		10 กันยายน ค.ศ. 1948
โคบวร์ค 		ค.ศ. 1908–1918 ได้เป็นซาร์เมื่อประกาศเอกราชในวันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 1908 สละราชสมบัติวันที่ 3 ตุลาคม ค.ศ. 1918 หลังจากการพ่ายแพ้สงครามโลกครั้งที่ 1 สวรรคตวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 1948 ที่เมืองโคบวร์ค
2 BASA-3K-7-342-28-Boris III of Bulgaria.jpeg ซาร์บอริสที่ 3
บัลแกเรีย: Борѝс III
(Boris III) 		30 มกราคม ค.ศ. 1894
โซเฟีย 		28 สิงหาคม ค.ศ. 1943
โซเฟีย 		ค.ศ. 1918–1943 สวรรคตหลังจากกลับมาจากการเสด็จเยือนเยอรมนีในวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ. 1943
3 BASA-3K-15-302-29-Simeon-The Prince of Turnovo.jpeg ซาร์ซีแมออนที่ 2
บัลแกเรีย: Симеон II
(Simeon II) 		16 มิถุนายน ค.ศ. 1937
โซเฟีย 		– ค.ศ. 1943–1946 เป็นพระเจ้าซาร์เมื่อมีพระชนมายุ 6 พรรษา หลังจากที่พระบิดาสวรรคต ระบอบราชาธิปไตยถูกผู้นิยมลัทธิคอมมิวนิสต์ล้มล้าง และเคยดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 48 ของบัลแกเรีย ระหว่างวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 2001 – 17 สิงหาคม ค.ศ. 2005

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

เชิงอรรถ[แก้]

  1. ↑ "1946: Third Bulgarian Kingdom ends with a referendum". BNR Radio Bulgaria. สืบค้นเมื่อ 27 November 2015.
  2. ↑ Andreev, p. 19
  3. ↑ Andreev, p. 23
  4. ↑ Whittow, p. 273
  5. ↑ Andreev, p. 27
  6. ↑ Andreev, p. 29
  7. ↑ Andreev, p. 30
  8. ↑ Andreev, p. 32
  9. ↑ Andreev, p. 33
  10. ↑ Andreev, p. 35
  11. ↑ Andreev, p. 36
  12. ↑ Andreev, p. 38
  13. ↑ Andreev, p. 39
  14. ↑ Andreev, p. 38
  15. ↑ Andreev, p. 40
  16. ↑ Andreev, p. 42
  17. ↑ Andreev, p. 44
  18. ↑ Andreev, pp. 53–54
  19. ↑ Andreev, pp. 61–62
  20. ↑ Andreev, pp. 67–68
  21. ↑ Andreev, p. 70
  22. ↑ Whittow, p. 284
  23. ↑ Andreev, pp. 85–86
  24. ↑ Andreev, p. 89
  25. ↑ Andreev, pp. 103–104
  26. ↑ Andreev, p. 112
  27. ↑ Andreev, p. 118
  28. ↑ Ioannes Scylitzes. Historia. 2, pp. 346–347
  29. ↑ Andreev, p. 121-122
  30. ↑ Andreev, p. 127
  31. ↑ Andreev, pp. 129–130
  32. ↑ Andreev, p. 133
  33. ↑ Павлов, Пл., Бунтари и авантюристи в Средновековна България, LiterNet, 2005 – Заговорите на „магистър Пресиан Българина“ (посетен на 26.1.2007)
  34. ↑ Andreev, p. 136
  35. ↑ Andreev, p. 142-143
  36. ↑ 36.0 36.1 Andreev, pp. 146–147
  37. ↑ Andreev, pp. 157–158
  38. ↑ Andreev, p. 173
  39. ↑ Andreev, p. 184
  40. ↑ Andreev, p. 193
  41. ↑ Andreev, p. 197
  42. ↑ Andreev, p. 205
  43. ↑ Andreev, p. 208
  44. ↑ Andreev, p. 211
  45. ↑ Andreev, p. 229
  46. ↑ Andreev, p. 136
  47. ↑ Andreev, p. 233
  48. ↑ Andreev, p. 239
  49. ↑ Andreev, p. 240
  50. ↑ John V. A. Fine, Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987.
  51. ↑ Andreev, p. 244
  52. ↑ Andreev, p. 251
  53. ↑ Andreev, p. 254
  54. ↑ 54.0 54.1 Andreev, p. 263
  55. ↑ Andreev, p. 267

บรรณานุกรม[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายพระนามพระมหากษัตริย์บัลแกเรีย&oldid=10200235"