ซาร์อีวัยลอแห่งบัลแกเรีย
| อีวัยลอ | |
|---|---|
| ซาร์แห่งบัลแกเรีย | |
| ครองราชย์ | 1278–79 |
| ก่อนหน้า | ซาร์กอนสตันตินที่ 1 แห่งบัลแกเรีย |
| ถัดไป | ซาร์อีวัน อาแซนที่ 3 แห่งบัลแกเรีย |
| สวรรคต | 1281 |
| คู่อภิเษก | มาเรีย ปาลาอีโอโลกีนา คันตาคูเซเน |
| พระราชบุตร | พระธิดาไม่ปรากฎพระนาม 1 พระองค์ |
ซาร์อีวัยลอ (บัลแกเรีย: Ивайло), ฉายา Bardokva ("แรดิช" หรือ "ผักกาดหอม" ในภาษาบัลแกเรีย) หรือ Lakhanas (Λαχανᾶς, "กะหล่ำปลี") ในภาษากรีก เป็นหัวหน้ากบฎและซาร์แห่งบัลแกเรีย[1] พระองค์เป็นผู้นำคนสำคัญของการก่อกำเริบของชาวนา และบีบให้ขุนนางยอมรับพระองค์เป็นจักรพรรดิ พระองค์ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 1278 ถึง 1279 โดยสามารถมีชัยเหนือจักรวรรดิไบแซนไทน์และชาวมองโกล อย่างไรก็ตามพระองค์ถูกรุมล้อมด้วยศัตรูจากภายในและภายนอก ซึ่งขุนนางบัลแกเรียเป็นส่วนหนึ่งของศัตรูเหล่านั้น พระองค์ถูกบีบให้ลี้ภัยไปกับมองโกล แม้จะแสดงตนเป็นข้าราชบริพารที่ไร้บัลลังก์ของมองโกล ทว่ามองโกลได้สังหารพระองค์ใน ค.ศ. 1280 ในฐานะที่เป็นศัตรูของจักรพรรดิมิคาเอลที่ 8 พาลาโอโลกอส[2] การดำรงตำแหน่งพระมหากษัตริย์ของพระองค์ถูกนำไปใช้เป็นตัวอย่างของช่วงแรกเริ่มสงครามการต่อต้านชนชั้นตามระบบฟิวดัลโดยนักประวัติศาสตร์มาร์กซิสต์ นอกจากนี้ยังดัดแปลงช่วงชีวิตของพระองค์เป็นเพลงพื้นบ้านและตำนานเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้กับกองโจรบัลแกเรียในการต่อต้านการปกครองออตโตมันในบัลแกเรีย
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Britannica". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 February 2014. สืบค้นเมื่อ 25 July 2014.
- ↑ Jordan 1999, pp. 68–69.
บรรณานุกรม[แก้]
- John V. A. Fine, Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987.
- Jordan, Andrej (1999), History of the Second Bulgarian Kingdom - A Lecture Course, Veliko Tarnovo
| ก่อนหน้า | ซาร์อีวัยลอแห่งบัลแกเรีย | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ซาร์กอนสตันตินที่ 1 แห่งบัลแกเรีย | 
|
 ซาร์แห่งบัลแกเรีย (ค.ศ. 1278–1279) |
|
ซาร์อีวัน อาแซนที่ 3 แห่งบัลแกเรีย |