อักษรบูฮิด

อักษรบูฮิด
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ภาษาพูด	ภาษาบูฮิด
ช่วงยุค	ประมาณ พ.ศ. 1843 (ค.ศ. 1300)–ปัจจุบัน
ระบบแม่	อักษรโปรโต-คานาอันไนต์ อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรพราหมี อักษรปัลลวะ อักษรกวิ อักษรบูฮิด
ระบบพี่น้อง	อักษรบาหลี อักษรบาตัก อักษรบายบายิน อักษรฮานูโนโอ อักษรชวา อักษรลนตารา อักษรซุนดา Rencong อักษรเรชัง อักษรตักบันวา
ช่วงยูนิโคด	U+1740–U+175F
ISO 15924	Buhd
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด

อักษรบูฮิดหรือมังยัน พัฒนามาจากอักษรกวิของชวา บาหลี และสุมาตรา ซึ่งมาจากอักษรปัลลวะอีกทีหนึ่ง อักษรนี้ยังใช้อยู่ในฟิลิปปินส์ โดยชาวบูฮิดในมินโดโร เขียนจากซ้ายไปขวา ในแนวนอน อักษรแต่ละตัวมีเสียงสระเกาะอยู่ และจะเปลี่ยนเสียงสระเมื่อเพิ่มเครื่องหมายบนพยัญชนะ

ใช้เขียน

• ภาษาบูฮิด

ยูนิโคด

บูฮิด Unicode.org chart (PDF)

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

A

B

C

D

E

F

U+174x

ᝀ

ᝁ

ᝂ

ᝃ

ᝄ

ᝅ

ᝆ

ᝇ

ᝈ

ᝉ

ᝊ

ᝋ

ᝌ

ᝍ

ᝎ

ᝏ

U+175x

ᝐ

ᝑ

ᝒ

ᝓ

อ้างอิง

• อักษรบูฮิด