พระอีสาน
หน้าตา
ตำแหน่ง | อัฐโลกบาล |
---|---|
จำพวก | พระอิศวร เทวดารักษาทิศ อัฐโลกบาล ลัทธิไศวะ พระรุทร |
อาวุธ | ตรีศูล ฑมรุ อักษมาลา ขัฑคะ |
สัตว์พาหนะ | วัวนนทิ |
คู่ครอง | พระอิศวรี |
นับถือใน | ประเทศอินเดีย ประเทศเนปาล ไทย บาหลี ประเทศกัมพูชา ประเทศลาว |
ศาสนา/ลัทธิ | ศาสนาฮินดู ศาสนาพราหมณ์ |
พระอีสาน เป็นเทวดาในศาสนาฮินดู โดยทั่วไปถือกันว่าเป็นอวตารของพระอิศวร[1][2] ในศาสนาฮินดู[3][1][4][5] และเป็นหนึ่งในคณะเทพทั้งสิบเอ็ดองค์ของพระรุทรในศาสนาพราหมณ์โดยทั่วไปในปัจจุบันพระองค์ได้รับการจัดเข้ากลุ่มของอัฐโลกบาล (เทวดารักษาทิศ)[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Gopinatha Rao, T. A. (1916). Elements Of Hindu Iconography, Vol. II Part II. p. 537.
- ↑ Apte, Vaman Shivram (1965). The Practical Sanskrit-English Dictionary (Fourth Revised and Enlarged ed.). Motilal Banarsidass. p. 252. ISBN 0-89581-171-5.
- ↑ Gopinatha Rao, T. A. (1916). Elements Of Hindu Iconography, Vol. II Part II. p. 515.
- ↑ Marie, Stella (9 March 2009). "4" (PDF). The Significance of the Mūla Beras in the Hindu Temples of Tamil Nadu: With Special Reference To Bharatanatyam and Hindu Iconography (PhD). Bharathidasan University. hdl:10603/5089. สืบค้นเมื่อ 9 August 2021.
- ↑ English, Elizabeth (2002-06-15). Vajrayogini: Her Visualization, Rituals, and Forms (ภาษาอังกฤษ). Wisdom Publications. pp. 313, 142. ISBN 978-0-86171-329-5.
- ↑ Acharya, Prasanna Kumar (1934). Architecture Of Manasara Vol.5. p. 39.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ พระอีสาน