พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น 4
พระองค์เจ้าชั้นเอก
ประสูติ19 กรกฎาคม พ.ศ. 2408
สิ้นพระชนม์18 มีนาคม พ.ศ. 2505 (96 ปี)
ราชวงศ์จักรี
พระบิดาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระมารดาเจ้าจอมมารดาดวงคำ ในรัชกาลที่ 4

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี (19 กรกฎาคม พ.ศ. 2408 — 18 มีนาคม พ.ศ. 2505) พระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาดวงคำ พระราชนัดดาในเจ้าอนุวงศ์แห่งเวียงจันทน์ และเป็นพระบรมวงศ์ที่พระชันษาสูงสุดในราชวงศ์จักรี

พระประวัติ[แก้]

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี ประสูติเมื่อวันพุธ เดือน 8 แรม 11 ค่ำ ปีฉลู ตรงกับวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2408 เป็นพระราชธิดาพระองค์ที่ 75 ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และที่ 2 ของเจ้าจอมมารดาดวงคำ (เดิม เจ้าหนูมั่นแห่ง; พระธิดาในเจ้าคลี่ และพระราชนัดดาในเจ้าอนุวงศ์แห่งเวียงจันทน์) มีพระโสทรเชษฐภคินีพระองค์หนึ่ง คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้านารีรัตนา ด้วยพระมารดาเป็นเจ้าจากเวียงจันทร์พระบรมชนกนาถจึงมีพระราชดำรัสเรียกพระองค์ว่า ลูกลาวน้อย

พระองค์เป็นผู้ให้การอุปถัมภ์หม่อมราชวงศ์ชื่น นพวงศ์ ซึ่งต่อมาได้ครองสมณศักดิ์เป็นสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 13 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์[1]

ในพระราชพิธีเฉลิมพระราชมณเฑียร พระราชพิธีบรมราชาภิเษก พุทธศักราช 2493 พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงทิพยรัตนกิริฎกุลินี และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี ในฐานะที่เป็นพระบรมวงศ์ฝ่ายในที่มีพระอาวุโสสูงสุด (รองจากสมเด็จพระศรีสวรินทิราบรมราชเทวี พระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า) จึงเป็นผู้ทำหน้าที่ปูลาดพระที่ถวายพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินี ในคราวนั้น

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2505 สิริพระชันษา 96 ปี นับเป็นพระราชบุตรในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวที่มีพระชันษาสูงที่สุดและมีพระชนม์ชีพเป็นพระองค์สุดท้าย และเป็นพระบรมวงศ์ที่พระชันษาสูงสุดในพระราชวงศ์จักรี[2] โดยมีพระชันษายืนยาวถึง 6 แผ่นดิน ในการนี้ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินไปในการพระราชทานเพลิงพระศพ ณ พระเมรุวัดเทพศิรินทราวาส ในวันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2505[3] ต่อมามีการเปลี่ยนวันหมายกำหนดการเสด็จฯ พระราชทานเพลิงพระศพ เป็นวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2505[4] การนี้ เจ้าชายวงศ์สว่าง มกุฎราชกุมารแห่งลาว เสด็จฯ แทนพระองค์ ทรงร่วมพระพิธีดังกล่าวด้วย

พระเกียรติยศ[แก้]

ธรรมเนียมพระยศของ
พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี
ธงประจำพระอิสริยยศ
การทูลใต้ฝ่าพระบาท
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับพ่ะย่ะค่ะ/เพคะ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี (ซ้าย) และพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงทิพยรัตนกิริฏกุลินี (ขวา) ทรงลาดพระที่ถวายพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในพระราชพิธีเฉลิมพระราชมณเฑียร เนื่องในการพระราชพิธีบรมราชาภิเษก วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2493

พระอิสริยยศ[แก้]

  • 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2408 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411 : พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี
  • 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411 - 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 : พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี
  • 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 - 18 มีนาคม พ.ศ. 2505 : พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี

เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]

พงศาวลี[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. วัดบวรนิเวศวิหาร. สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ เจ้าอาวาสลำดับที่ ๔ เก็บถาวร 2013-08-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. เรียกดูเมื่อ 15 เมษายน 2556
  2. ไฟน์สโตน, เจฟฟรีย์. (๒๕๔๓). สมุดพระรูปพระราชโอรส พระราชธิดา และพระราชนัดดาในรัชกาลที่ ๔. กรุงเทพฯ: โลมาโฮลดิ้ง. ISBN 974-87148-8-8, หน้า 45 เชิงอรรถ 46
  3. ราชกิจจานุเบกษา, หมายกำหนดการ ที่ ๑๓/๒๕๐๕ พระราชทานเพลิงพระศพ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี ณ พระเมรุวัดเทพศิรินทราวาส พุทธศักราช ๒๕๐๕ เล่ม 79, ตอน ๕๙ ง, 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2505, หน้า 9
  4. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักพระราชวัง ที่ ๗/๒๕๐๕ เรื่อง เปลี่ยนวันในหมายกำหนดการ ที่ ๑๓/๒๕๐๕ การพระราชทานเพลิงพระศพ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐสารี ณ พระเมรุวัดเทพศิรินทราวาส พุทธศักราช ๒๕๐๕ เล่ม 79, ตอน ๖๒ ง, 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2505, หน้า 1562
  5. http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2436/035/374_1.PDF
  6. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ ฝ่ายใน เก็บถาวร 2015-10-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๒๑, ตอน ๓๒, ๖ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๔๗, หน้า ๕๗๐
  7. ราชกิจจานุเบกษา, พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลปัจจุบันฝ่ายใน เก็บถาวร 2011-11-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม 25, ตอน 39, 27 ธันวาคม พ.ศ. 2451, หน้า 1153
  8. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์ เก็บถาวร 2011-12-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๕๕, ตอน ๐ ง, ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๔๘๑, หน้า ๓๔๒๑
  9. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญรัตนาภรณ์, เล่ม ๗๐, ตอน ๑๗ ง, ๑๐ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๙๖, หน้า ๑๐๑๐
ก่อนหน้า พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าประดิษฐาสารี ถัดไป
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงทิพยรัตนกิริฏกุลินี กุลเชษฐ์ในราชวงศ์จักรี
(19 กรกฎาคม พ.ศ. 2501 – 18 มีนาคม พ.ศ. 2505)
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอดิศัยสุริยาภา