จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี (6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2434 — 26 ตุลาคม พ.ศ. 2461) เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาชุ่ม เมื่อวันศุกร์ เดือนยี่ แรม 13 ค่ำ ปีขาล โทศก จ.ศ. 1252 ตรงกับวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2433 (แบบสากลคือ พ.ศ. 2434) ชาววังออกพระนามว่า "เสด็จพระองค์เล็ก"[1] มีพระโสทรเชษฐภคินีพระองค์เดียว คือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาทรทิพยนิภา พระองค์สิ้นพระชนม์ในสมัยรัชกาลที่ 6 ด้วยพระโรคปัปผาสะ (ปอด) พิการเมื่อวันเสาร์ เดือน 11 แรม 6 ค่ำ ปีมะเมีย สัมฤทธิศก จุลศักราช 1280 ตรงกับวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2461 เวลา 12.20 น. ที่พระตำหนักในพระราชวังดุสิต สิริพระชันษา 29 ปี ต่อมาเวลา 21.00 น. วันเดียวกัน พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จพระราชดำเนินจากพระที่นั่งอัมพรสถาน มายังพระตำหนักพระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี เพื่อพระราชทานน้ำสรงพระศพ[2]
พระเกียรติยศ[แก้]
ธรรมเนียมพระยศของ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี |
---|
 ธงประจำพระอิสริยยศ |
การทูล | ใต้ฝ่าพระบาท |
---|
การแทนตน | ข้าพระพุทธเจ้า |
---|
การขานรับ | พ่ะย่ะค่ะ/เพคะ |
---|
พระอิสริยยศ[แก้]
- 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2434 - 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 : พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี
- 23 ตุลาคม พ.ศ. 2453 - 26 ตุลาคม พ.ศ. 2461 : พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี
- 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2468 : พระเจ้าพี่นางเธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี
- 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2478 : พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี
เครื่องราชอิสริยาภรณ์[แก้]
อ้างอิง[แก้]
พงศาวลี[แก้]
พงศาวลีของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าสุจิตราภรณี
|
|
อ้างอิง[แก้]
- บรรเจิด อินทุจันทร์ยง. ราชสกุลพระบรมราชวงศ์จักรี. กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2539. หน้า หน้าที่. ISBN 974-0056-50-8
|
---|
รัชกาลที่ 1 | | |
---|
รัชกาลที่ 2 | |
---|
รัชกาลที่ 3 | |
---|
รัชกาลที่ 4 | |
---|
รัชกาลที่ 5 | |
---|
รัชกาลที่ 6 | |
---|
รัชกาลที่ 7 | ไม่มีพระราชโอรส-ธิดา |
---|
รัชกาลที่ 8 | ไม่มีพระราชโอรส-ธิดา |
---|
รัชกาลที่ 9 | |
---|
รัชกาลที่ 10 | |
---|
* ถูกถอดจากฐานันดรศักดิ์ ** ลาออกจากฐานันดรศักดิ์ |