พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ
พระองค์เจ้ามัณยาภาธร
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ ชั้น 4
พระองค์เจ้าชั้นเอก
ประสูติ22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2397
สิ้นพระชนม์26 ตุลาคม พ.ศ. 2428 (30 ปี)
ราชวงศ์จักรี
พระบิดาพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
พระมารดาเจ้าจอมมารดาจันทร์ พระสนมเอก

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร เป็นพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับเจ้าจอมมารดาจันทร์ พระสนมเอก ประสูติ ณ วันพุธ ขึ้นห้าค่ำ เดือนอ้าย ปีขาล ฉศก ตรงกับวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2397 พระนามเดิมว่า พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธรสิ้นพระชนม์เมื่อวันจันทร์ แรมสามค่ำ เดือนสิบเอ็ด ปีระกา ตรงกับวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2428 ที่วังกรมหลวงอดิศรอุดมเดช สิริพระชันษา 30 ปี ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าฯ พระราชทานโกศกุดั่นใหญ่ ตั้งเมรุพระราชทานเพลิงพระศพ ณ ท้องสนามหลวง เมื่อวันจันทร์ แรมสิบสองค่ำ เดือนแปด ปีจอ อัฐศก จุลศักราช 1248 พ.ศ. 2429 พระอังคารแห่ไปลอยน้ำที่หน้าวัดยานนาวา พระอัฐิแห่อัญเชิญไปไว้ที่วังพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงอดิศรอุดมเดช

พระเกียรติยศ[แก้]

ธรรมเนียมพระยศของ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร
การทูลใต้ฝ่าพระบาท
การแทนตนข้าพระพุทธเจ้า
การขานรับพ่ะย่ะค่ะ/เพคะ

พระอิสริยยศ[แก้]

  • พระเจ้าลูกเธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร (22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2397 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411)
  • พระเจ้าน้องนางเธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร (11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2411 - 26 ตุลาคม พ.ศ. 2428)

ภายหลังการสิ้นพระชนม์

  • พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้ามัณยาภาธร (23 ตุลาคม พ.ศ. 2453)

พงศาวลี[แก้]