อักษรลัณฑา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก อักษรลันทะ)
อักษรลัณฑา
ชนิดอักษรสระประกอบ
ช่วงยุคคริสต์ศตวรรษที่ 10
ระบบแม่
ระบบลูกอักษรคุรมุขี, ขุทาพาที, โขชกี, มหาชนี, Multani
ระบบพี่น้องฏากรี
[a] ต้นกำเนิดอักษรพราหมีจากเซมิติกไม่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด
ตารางอักษรลัณฑา

อักษรลัณฑา (लण्डा; Laṇḍā; แปลว่า "ไม่มีหาง") เป็นศัพท์ภาษาปัญจาบที่สื่อถึงระบบการเขียนที่เคยใช้ในแคว้นปัญจาบและพื้นที่ใกล้เคียงในอนุทวีปอินเดียเหนือ[1] ในภาษาสินธีมีชื่อเรียกว่า 'Waniko' หรือ 'Baniyañ'[2] อักษรนี้พัฒนามาจากอักษรศารทาเมื่อราว พ.ศ. 1500 ใช้เขียนภาษาปัญจาบ โดยชาวปัญจาบและชาวสินธ์ แต่ไม่เหมาะสม เพราะภาษาปัญจาบมีเสียงเพิ่มเติมขึ้น จนราว พ.ศ. 2100 อักษรนี้เป็นแม่แบบ ในการประดิษฐ์อักษรใหม่คือ อักษรคุรมุขีที่เหมาะกับภาษาปัญจาบมากกว่า เมื่อประมาณ พ.ศ. 2390 นำอักษรลัณฑะมาใช้เขียนภาษาสินธี ในช่วงสั้น ๆ ก่อนจะเปลี่ยนมาใช้ อักษรเทวนาครีและอักษรอาหรับดัดแปลงแทนในอีก 50 ปีต่อมา

อ้างอิง[แก้]

  1. 中西 亮(Nakanishi, Akira) (1980-01-01). Writing systems of the world: alphabets, syllabaries, pictograms (ภาษาอังกฤษ). Rutland, Vt.; Tokyo, Japan: C.E. Tuttle Co. pp. 50-51. ISBN 0804812934.
  2. Pollock, Sheldon; Raghunathan, Arvind (2003). Literary Cultures in History: Reconstructions from South Asia. University of California Press. p. 623. ISBN 9780520228214.

อ่านเพิ่ม[แก้]