อุทยานแห่งชาติสันกาลาคีรี เป็นอุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในอำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา ประเทศไทย มีพื้นที่ 225.28 ตารางกิโลเมตร ถือเป็นพื้นที่ต้นน้ำของแม่น้ำเทพา ปัจจุบันอยู่ในระหว่างการสำรวจเพื่อประกาศจัดตั้งในราชกิจจานุเบกษา อุทยานมีหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติ (สค.) หนึ่งแห่ง คือหน่วยสันกาคีรี ภูมิประเทศเป็นภูเขาสูงสลับซับซ้อน จุดที่สูงที่สุดคือยอดเขาควนกำแพง สูง 500 เมตร สภาพป่าเป็นป่าดิบชื้นโดยมีเรือนยอดไม้ปกคลุมและมีพันธุ์ไม้ที่หายาก สัตว์ที่พบเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดกลางเล็ก รวมไปถึงนมและสัตว์เลื้อยคลาน
จุดท่องเที่ยวสำคัญในอุทยาน ได้แก่ ถ้ำกระดูก ถ้ำผึ้ง และแม่น้ำเทพา
จากการบินสำรวจป่าในจังหวัดสงขลาเมื่อ พ.ศ. 2538 พบว่าพื้นที่ป่าเทือกเขาสันกาลาคีรีและป่าบริวารเป็นผืนป่าที่อุดมสมบูรณ์และเป็นป่าต้นน้ำของแม่น้ำเทพา ประกอบกับชาวบ้านในบ้านไร่เหนือและสภาตำบลบาโหยได้เสนอให้จัดตั้งป่าผืนนี้ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้จึงได้ให้บุคลากรไปปฏิบัติหน้าที่หัวหน้าอุทยานแห่งชาติสันกาลาคีรี เพื่อดำเนินการสำรวจพื้นที่ดังกล่าวให้เป็นอุทยานแห่งชาติต่อไป ต่อมาใน พ.ศ. 2544 อุทยานแห่งชาติสันกาลาคีรีได้รับการรายงานว่ามีความเหมาะสมที่จะจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ และได้รับความเห็นชอบจากองค์การบริหารส่วนตำบลต่าง ๆ และคณะอนุกรรมการป้องกันและปราบปรามการลักลอบทำลายทรัพยากรป่าไม้ประจำจังหวัดสงขลา[1]
|
|---|
| อำเภอ | | |
|---|
| ประวัติศาสตร์ | |
|---|
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|
| เศรษฐกิจ | |
|---|
| สังคม | | การศึกษา | |
|---|
| วัฒนธรรม | |
|---|
| กีฬา | |
|---|
| การเมือง | |
|---|
| การทหาร | |
|---|
|
|---|
|
