ภาษาสะโอจ
| ภาษาสะโอจ | |
|---|---|
| Chung | |
| ออกเสียง | สัทอักษรสากล: [t͡ɕʰṳˀŋ] |
| ประเทศที่มีการพูด | กัมพูชา, ไทย |
| ภูมิภาค | จังหวัดสีหนุวิลล์, จังหวัดกาญจนบุรี |
| ชาติพันธุ์ | 450 (2009) |
| จำนวนผู้พูด | 20 คนในกัมพูชา (2008)[1] 10 คนในไทย |
| ตระกูลภาษา | ออสโตรเอเชียติก
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | scq |
ภาษาสะโอจ (Sa'och) มีผู้พูดในจังหวัดสีหนุวิลล์ ประเทศกัมพูชา และจังหวัดกาญจนบุรี ประเทศไทย รวม 30 คน ใกล้เคียงกับภาษาสำเร ภาษาซูโอยและภาษาเปียร์จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก กลุ่มภาษาเปียริก ผู้พูดภาษานี้กำลังลดจำนวนลง ส่วนมากเป็นผู้ใหญ่
อ้างอิง[แก้]
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
| ภาษาราชการ | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ภาษาพื้นเมือง |
| ||||||||||
| ภาษามือ | |||||||||||
 |
บทความเกี่ยวกับภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |
- ↑ "Pear language: UNESCO Atlas of the World's Languages in danger". www.unesco.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-01-26.