ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาค้าง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาค้าง
Mang U’
ประเทศที่มีการพูดประเทศเวียดนาม
ภูมิภาคจังหวัดเซินลาและจังหวัดลายเจิว
ชาติพันธุ์ชาวค้าง
จำนวนผู้พูด14,000 คน  (2009 census)[1]
ตระกูลภาษา
รหัสภาษา
ISO 639-3kjmรหัสรวม
รหัสเอกเทศ:
xao – Khao

ภาษาค้าง (Kháng; จีน: 抗语) หรือภาษาขะอาง ภาษาฮาง ภาษาเบรน เป็นภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติกในประเทศเวียดนาม[2] โดยมีความใกล้ชิดกับภาษาบูมังในมณฑลยูนนานตอนใต้ ประเทศจีน

การจัดอันดับ

[แก้]

พอล ซิดเวลล์ (2014)[3] จัดให้ภาษาค้างอยู่ในกลุ่มภาษาปะหล่อง แม้ว่า Jerold Edmondson (2010) เสนอแนะว่าภาษานี้อยู่ในกลุ่มภาษาขมุก็ตาม

ภาษาค้างมีความใกล้ชิดกับภาษาบูมังมากที่สุด (Edmondson 2010).

บริเวณที่มีผู้พูด

[แก้]

ผู้พูดภาษาค้างได้รับการยอมรับเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ในประเทศเวียดนามอย่างเป็นทางการ[4] และมีจำนวน 10,272 คนใน ค.ศ. 1999

มีผู้พูดภาษาค้างในอำเภอของจังหวัดเซินลาและจังหวัดลายเจิว เวียดนามตะวันตกเฉียงเหนือ:[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ภาษาค้าง ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
    Khao ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
  2. Hammarström (2015) Ethnologue 16/17/18th editions: a comprehensive review: online appendices
  3. Sidwell, Paul. 2014. "Khmuic classification and homeland เก็บถาวร 2016-02-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". Mon-Khmer Studies 43.1:47-56
  4. "Documenting and Preserving the Khang Language in Vietnam". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. สืบค้นเมื่อ 2016-08-29.
  5. Edmondson, Jerold A. (2010). "The Kháng language of Vietnam in comparison to Ksingmul (Xinh-mun)" (PDF). ใน McElhanon, Kenneth A.; Reesink, Ger (บ.ก.). A Mosaic of languages and cultures: studies celebrating the career of Karl J. Franklin. SIL e-Books. SIL International, Dallas. p. 140.

อ่านเพิ่ม

[แก้]
  • Dao, Jie 刀洁. 2007. Bumang yu yanjiu 布芒语研究 [A study of Bumang]. Beijing: Minzu University.
  • Ferlus, Michel. 1996. Langues et peuples viet-muong [Viet-Muong languages and peoples]. Mon-Khmer Studies Journal (MKS) 26. 7–28
  • Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
  • Mikami, Naomitsu. 2003. "A Khang phonology and wordlist." Reports on Minority Languages in Mainland Southeast Asia, ed. by Ueda Hiromi, 1–42. Endangered Languages of the Pacific Rim. Osaka: Faculty of Informatics, Osaka Gakuin University.
  • Schliesinger, Joachim. 1998. Hill tribes of Vietnam. Vol. Vol. 2. 2 vols. Bangkok: White Lotus Co. Ltd.
  • Tạ, Quang Tùng. 2023. Ngữ âm tiếng Kháng và phương án chữ viết cho người Kháng ở Việt Nam. Thái Nguyên: Nhà xuất bản đại học Thái Nguyên.
  • Thông Tấn Xã Việt Nam [Vietnam News Agency]. 2006. Việt Nam Hình Ảnh Cộng Dồng 54 Dân Tộc [Vietnam Image of the Community of 54 Ethnic Groups]. Hanoi: The Vna Publishing House.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]