ภาษาปวก
| ภาษาปวก | |
|---|---|
| Puoc | |
| Xinh Mun | |
| ประเทศที่มีการพูด | ลาว เวียดนาม |
| ชาติพันธุ์ | Ksingmul people |
| จำนวนผู้พูด | 27,000 (1999 & 2005 censuses)[1] |
| ตระกูลภาษา | ออสโตรเอเชียติก
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | puo |
ภาษาปวก (Ksing Mul, Puoc, เวียดนาม: Xinh Mun, จีน: 欣门语) หรือภาษาข่าผู้ฮอก ภาษาข่าเนียง ภาษาลาวมุ ภาษาปัว มีผู้พูดทั้งหมด 20,182 คน พบในเวียดนาม 18,018 คน (พ.ศ. 2542) ในจังหวัดไลเจาและจังหวัดซอนลา ทางเหนือของเวียดนามใกล้กับชายแดนลาว พบในลาว 2,164 คน (พ.ศ. 2528) ทางตะวันออกเฉียงเหนือของแขวงหัวพัน เชียงขวาง ใกล้ชายแดนเวียดนาม จัดอยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก ภาษากลุ่มมอญ-เขมร สาขามอญ-เขมรเหนือ สาขาย่อยขมุ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ภาษาปวก ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
 |
บทความเกี่ยวกับภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |