แอร์ไชนา
แอร์ไชนา (อังกฤษ: Air China; จีน: 中国国际航空公司; พินอิน: Zhōngguó Guójì Hángkōng Gōngsī) เป็นรัฐวิสาหกิจและสายการบินแห่งชาติของรัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน[2] เป็น 1 ใน 3 สายการบินรายใหญ่ของจีนร่วมกับสายการบินไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์และไชนาอีสเทิร์นแอร์ไลน์ โดยปฏิบัติการบินจากท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่งเป็นหลัก ในปี พ.ศ. 2560 แอร์ไชนาได้ให้บริการผู้โดยสารทั้งในและต่างประเทศเป็นจำนวน 102 ล้านคน โดยมีอัตราการบรรทุกโดยเฉลี่ย 81%[3] และเป็นหนึ่งในพันธมิตรสายการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550
ประวัติ[แก้]
ช่วงแรก[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การพัฒนาตั้งแต่ปี 2553[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
กิจการองค์กร[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
จุดหมายปลายทาง[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ฝูงบิน[แก้]
ณ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2566 แอร์ไชนามีเครื่องบินทั้งสิ้น ดังนี้
เครื่องบิน | จำนวน | สั่งซื้อ | ความจุผู้โดยสาร | หมายเหตุ | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
F | B | E+ | E | รวม | ||||
แอร์บัส เอ319-100 | 33 | — | — | 8 | — | 120 | 128 | |
แอร์บัส เอ319นีโอ | — | 13[4] | TBA | |||||
แอร์บัส เอ320-200 | 41 | — | — | 8 | — | 150 | 158 | |
แอร์บัส เอ320นีโอ | 49 | 12[5][4] | — | 8 | — | 150 | 158 | [6] |
แอร์บัส เอ321-200 | 61 | — | — | 16 | — | 161 | 177 | |
12 | 173 | 185 | ||||||
แอร์บัส เอ321นีโอ | 30 | 45[4] | — | 12 | — | 182 | 194 | [6] |
แอร์บัส เอ330-200 | 22 | — | — | 30 | — | 207 | 237 | |
18 | 247 | 265 | ||||||
12 | 271 | 283 | ||||||
แอร์บัส เอ330-300 | 28 | — | — | 30 | 16 | 255 | 301 | |
36 | 20 | 311 | ||||||
แอร์บัส เอ350-900 | 29 | 1[7] | — | 32 | 24 | 256 | 312[8] | |
โบอิง 737-700 | 18 | — | — | 8 | — | 120 | 128 | บี-3999 ใช้เป็นเครื่องวีไอพี |
โบอิง 737-800 | 88 | — | — | 8 | — | 159 | 167 | |
168 | 176 | |||||||
12 | 147 | 159 | ||||||
โบอิง 737 แมกซ์ 8 | 16 | 22[9] | — | 8 | — | 168 | 176 | |
โบอิง 747-400 | 3 | — | 10 | 42 | — | 292 | 344 | |
โบอิง 747-8ไอ | 7 | — | 12 | 54 | 66 | 233 | 365[10] | บี-2479 ใช้เป็นเครื่องวีไอพี |
โบอิง 777-300อีอาร์ | 28 | — | 8 | 42 | — | 261 | 311 | |
— | 36 | 356 | 392[11] | |||||
โบอิง 787-9 | 14 | — | — | 30 | 34 | 229 | 293[12] | |
โคแม็ก ซีอาร์เจ21 | 20 | 15[13] | — | — | — | 90 | 90 | ส่งมอบจนถึงปี 2567 |
โคแม็ก ซี919 | — | 20 | TBA | |||||
ฝูงบินบินเจ็ตส่วนตัวของแอร์ไชนา | ||||||||
โบอิง บีบีเจ1 | 1 | — | VIP | ดำเนินการโดยเป่ย์จิงแอร์ไลน์ | ||||
โบอิง บีบีเจ2 | 3 | — | VIP | |||||
แดสซอลท์ ฟัลคอน 7เอ็กซ์ | 1 | — | VIP | |||||
รวม | 492 | 129 |
ฟินิกซ์ไมล์[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
แอร์ไชนาคาร์โก[แก้]
แอร์ไชนาคาร์โก (อังกฤษ: Air China cargo; จีน: 中国国际货运航空公司; พินอิน: Zhōngguó Guójì Huòyùn Hángkōng gōngsī) เป็นบริษัทลูกของแอร์ไชนา มุ่งเน้นการขนส่งสินค้าเป็นหลัก ให้บริการเส้นทางทั่วเอเชีย ยุโรป และอเมริกาเหนือด้วยฝูงบินโบอิง 747-400เอฟ, โบอิง 757-200พีซีเอฟ และโบอิง 777เอฟ
บริการในห้องโดยสาร[แก้]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อุบัติการณ์และอุบัติเหตุ[แก้]
- 16 ธันวาคม พ.ศ. 2532 - ซีเอเอซีแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ 981 (ดำเนินการโดยแอร์ไชนา) เครื่องบิน โบอิง 747-200บีเอ็ม ทะเบียน B-2448 ถูกจี้ขณะกำลังบินบนเส้นทางปักกิ่ง-เซี่ยงไฮ้-ซานฟรานซิสโก-นครนิวยอร์ก จุดหมายปลายทางของผู้จี้คือ ท่าอากาศยานนานาชาติคิมโพ ในกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ แต่หลังจากที่ทางการเกาหลีใต้ปฏิเสธการอนุญาตให้ลงจอด เครื่องบินก็ไปลงจอดที่ท่าอากาศยานฟูกูโอกะ ในเมืองฟูกูโอกะ ประเทศญี่ปุ่น ผู้จี้เครื่องบินได้รับบาดเจ็บหลังจากถูกผลักออกจากเครื่องบิน และถูกทางการญี่ปุ่นจับกุมได้ ผู้โดยสารและลูกเรือที่เหลือไม่มีใครไม่ได้รับบาดเจ็บ และเครื่องบินก็เดินทางกลับปักกิ่งในวันเดียวกัน[14]
- 10 สิงหาคม พ.ศ. 2536 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 973 เครื่องบิน โบอิง 767 ถูกจี้หลังบินขึ้นจากกรุงปักกิ่งระหว่างทางไปจาการ์ตา ผู้จี้เป็นชายชาวจีนวัย 30 ปี ได้ส่งจดหมายด้วยลายมือถึงพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินเพื่อขอให้เครื่องบินไปยังไต้หวัน หากไม่ทำตาม "ผู้สมรู้ร่วมคิด" ของเขาจะทำลายเครื่องบินลำดังกล่าว เขาถือขวดแชมพูที่มีส่วนผสมของกรดไฮโดรคลอริกและกรดไนตริก และขู่ว่าจะทำให้ผู้โดยสารในบนเครื่องเสียโฉมด้วยกรด เว้นแต่จะปฏิบัติตามข้อเรียกร้องของเขา ต่อมาเครื่องบินลำดังกล่าวก็ได้บินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติไทเป ซึ่งผู้จี้ได้เข้ามอบตัว[15]
- 28 ตุลาคม พ.ศ. 2541 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 905 เครื่องบิน โบอิง 737-300 ทะเบียน B-2949 จากปักกิ่งไปคุนหมิงและย่างกุ้ง ถูกจี้โดยนักบิน และบินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติเจียง ไคเชก ในไต้หวัน ต่อมานักบินและภรรยาถูกทางการไต้หวันจับกุม ผู้โดยสารและลูกเรือไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ และเครื่องบินก็เดินทางกลับไปยังจีนแผ่นดินใหญ่ในวันเดียวกัน เหตุการณ์นี้ถือเป็นการจี้เครื่องบินพลเรือนของจีนแผ่นดินใหญ่ไปยังไต้หวันครั้งสุดท้าย[16]
- 1 เมษายน พ.ศ. 2542 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 9018 เครื่องบิน โบอิง 747-2J6BSF ทะเบียน B-2246 จากนครนิวยอร์กไปชิคาโก เกิดอุบัติการณ์ลงจอดล่วงล้ำทางวิ่งของโคเรียนแอร์ เที่ยวบินที่ 96 เครื่องบิน โบอิง 747-400 ขณะกำลังจะบินขึ้นที่ท่าอากาศยานนานาชาติโอแฮร์ เครื่องบินทั้งสองลำไม่ได้ชนกัน[17]
- 11 กันยายน พ.ศ. 2544 - แอร์ไชนา เครื่องบิน โบอิง 747 จากปักกิ่งไปซานฟรานซิสโก ได้รับการคุ้มกันโดยเครื่องบิน เอฟ-15 ของกองทัพอากาศสหรัฐ จำนวน 2 ลำ ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติแวนคูเวอร์ระหว่างปฏิบัติการเยลโลริบบิ้น เนื่องจากมีปัญหาในการสื่อสาร เครื่องบินลงจอดที่ท่าอากาศยานโดยไม่มีเหตุใด ๆ เกิดขึ้น[18][19][20]
- 15 เมษายน พ.ศ. 2545 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 129 เครื่องบิน โบอิง 767-200อีอาร์ จากปักกิ่งไปปูซาน ประเทศเกาหลีใต้ ประสบอุบัติเหตุชนกับเนินเขาขณะพยายามลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติคิมแฮ ในช่วงที่สภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 129 ราย จากทั้งหมด 166 ราย[21][22] นับเป็นอุบัติเหตุร้ายแรงเพียงครั้งเดียวของแอร์ไชนา
- 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 941 เครื่องบิน โบอิง 767 ทะเบียน B-2553 จากปักกิ่งไปดูไบ เกิดอุบัติเหตุล้อหน้าของเครื่องบินพับอย่างกะทันหัน ขณะบินขึ้นที่ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่ง เมื่อเวลา 17.17 น. ส่งผลให้จมูกของเครื่องบินกระแทกพื้น มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 2 คน[23]
- 27 ตุลาคม พ.ศ. 2550 เวลา 01.45 น. - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 4174 จากปักกิ่งไปคุนหมิง ถูกบังคับให้บินกลับไปยังท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่ง เนื่องจากเกิดฟ้าผ่า ไม่มีผู้เสียชีวิต[24]
- 20 มิถุนายน พ.ศ. 2551 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 934 เครื่องบิน โบอิง 777-200
- 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2551 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 103
- 29 มีนาคม พ.ศ. 2552 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 1666 เครื่องบิน โบอิง 737-300
- 17 ธันวาคม พ.ศ. 2552 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 982 เครื่องบิน โบอิง 747-400
- 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 933 เครื่องบิน โบอิง 777-300อีอาร์ ทะเบียน B-2037
- 10 ธันวาคม พ.ศ. 2558 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 1822
- 9 เมษายน พ.ศ. 2559 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 181
- 19 มิถุนายน พ.ศ. 2559 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 936
- 4 มิถุนายน พ.ศ. 2560 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 428 เครื่องบิน แอร์บัส เอ320-200 ทะเบียน B-6822
- 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2561 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 106 เครื่องบิน โบอิง 737-800 ทะเบียน B-5851
- 4 มีนาคม พ.ศ. 2562 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 983 เครื่องบิน โบอิง 777-300อีอาร์ ทะเบียน B-2040
- 27 สิงหาคม พ.ศ. 2562 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 183 เครื่องบิน แอร์บัส เอ330-343เอกซ์ ทะเบียน B-5958 จากปักกิ่งไปโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เกิดอุบัติการณ์เพลิงไหม้สินค้าขณะจอดอยู่ที่ปักกิ่งก่อนออกเดินทางไม่นาน ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ[25]
- 25 ตุลาคม พ.ศ. 2562 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 1449
- 20 สิงหาคม พ.ศ. 2563 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 1704
- 23 กันยายน พ.ศ. 2563 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 4230 เครื่องบิน แอร์บัส เอ321นีโอ ทะเบียน B-305G จากฝูโจวไปเฉิงตู ถูกเปลี่ยนเส้นทางบินไปยังท่าอากาศยานนานาชาติฉางชาหวงฮฺวา หลังพบผู้โดยสารฆ่าตัวตายในห้องน้ำของเครื่องบิน[26]
- 7 เมษายน พ.ศ. 2564 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 8228
- 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2566 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 1524 จากเซี่ยงไฮ้ไปปักกิ่ง ประสบกับสภาพอากาศแปรปรวนอย่างรุนแรง มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 2 ราย
- 10 กันยายน พ.ศ. 2566 - แอร์ไชนา เที่ยวบินที่ 403 เครื่องบิน แอร์บัส เอ320นีโอ ทะเบียน B-305J จากท่าอากาศยานนานาชาติเฉิงตูเทียนฟู่ไปยังท่าอากาศยานชางงีสิงคโปร์ เกิดอุบัติการณ์เครื่องยนต์เกิดเพลิงไหม้ก่อนจะลงจอด เครื่องบินลำดังกล่าวลงจอดฉุกเฉินที่สิงคโปร์เมื่อเวลา 16.15 น. ผู้โดยสารและลูกเรือทุกคนอพยพออกไปได้อย่างปลอดภัย มีผู้โดยสาร 9 รายได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยจากการสูดควันไฟและรอยถลอกระหว่างการอพยพ[27][28][29][30]
ดูเพิ่ม[แก้]
- การบินพลเรือนในประเทศจีน
- รายชื่อสายการบินในประเทศจีน
- รายชื่อท่าอากาศยานในประเทศจีน
- รายชื่อบริษัทในประเทศจีน
- การขนส่งในประเทศจีน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Air China 2017 Annual Report". Air China. 2011.
- ↑ "About Air China". Star Alliance. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 October 2015. สืบค้นเมื่อ 6 May 2015.
- ↑ "Air China Annual Report 2017" (PDF). สืบค้นเมื่อ 5 November 2018.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 "Aircraft orders in 2022". Airbus. สืบค้นเมื่อ 4 December 2022.
- ↑ 27 May 2013. "Air China orders 100 Airbus A320 planes". cargonewsasia.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-22. สืบค้นเมื่อ 2013-09-22.
- ↑ 6.0 6.1 "Air China to acquire five A320neo, 13 A321neo". Ch-Aviation. 21 March 2021.
- ↑ "Archived copy". The New York Times. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 July 2019. สืบค้นเมื่อ 11 July 2019.
{{cite web}}
: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์) - ↑ "Air China to take first A350 in early August". atwonline.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ Jul 18, 2018.
- ↑ "Air China Fleet Details and History". www.planespotters.net. สืบค้นเมื่อ 2022-03-16.
- ↑ Shih, Kai-Chin (30 September 2014). "Air China Boeing 747-8I Interior Information". >talkairlines. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2019. สืบค้นเมื่อ 30 September 2014.
- ↑ "Air China begins 2-class 777 service from Dec 2016". routesonline.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-03. สืบค้นเมื่อ 2016-10-01.
- ↑ "Air China Files Preliminary Boeing 787-9 Operational Routes in S16". 2016. สืบค้นเมื่อ 8 September 2016.
- ↑ "Air China orders 35 domestically-built ARJ21s". flightglobal.com. สืบค้นเมื่อ 30 August 2019.
- ↑ Accident description for B-2448 at the Aviation Safety Network. Retrieved on 25 สิงหาคม 2557.
- ↑ "Hijacking description". Aviation Safety Network. สืบค้นเมื่อ 29 August 2013.
- ↑ "1998年10月28日 袁斌劫机到台湾". พิเพิลส์เดลี. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2014-03-16.
- ↑ "ASN Aircraft accident Boeing 747-2J6BSF B-2446 Chicago-O'Hare International Airport, IL (ORD)". เครือข่ายความปลอดภัยการบิน. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-15. สืบค้นเมื่อ 2014-04-26.
- ↑ Higgins, Michael; Smyth, Julie (September 12, 2001). "Military escorts jets to airports in Whitehorse, Vancouver after hijacking fears". The National Post. p. A9.
- ↑ Global National (television). Global TV. 2001-09-11.
- ↑ "NAV CANADA and the 9/11 Crisis". Nav Canada. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 18, 2012. สืบค้นเมื่อ 2009-03-19.
- ↑ The Evil Queen (2002-04-15). "Chinese jet hits foggy mountain - World News". TVNZ. สืบค้นเมื่อ 2013-06-30.
- ↑ "ASN Aircraft accident Boeing 767-2J6ER B-2552 Pusan-Kimhae Airport (PUS)". Aviation-safety.net. สืบค้นเมื่อ 2013-06-30.
- ↑ 新华网,国航一架客机起落架出现故障 机头触地 เก็บถาวร 2013-08-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 陈鹏,新华时评:国航应急服务缺位令人寒心 เก็บถาวร 2012-09-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน,新华网
- ↑ "Breaking: Air China Airbus A330 Suffers Huge Fire In Beijing". Simple Flying (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2019-08-27. สืบค้นเมื่อ 2019-08-27.
- ↑ "Flight in China diverted after man found dead in aircraft toilet | The Star". www.thestar.com.my. สืบค้นเมื่อ 2020-09-26.
- ↑ "Air China plane lands safely at Changi Airport after engine catches fire; one runway closed". Elaine Lee. September 10, 2023. สืบค้นเมื่อ September 10, 2023.
- ↑ "Air China flight lands in Singapore after detecting smoke; all passengers safe". September 10, 2023. สืบค้นเมื่อ September 10, 2023.
- ↑ "Changi Airport temporarily closes runway after Air China flight catches fire". September 10, 2023. สืบค้นเมื่อ September 10, 2023.
- ↑ "Air China plane makes emergency landing at Changi Airport after engine catches fire". Ashley Tan. September 10, 2023. สืบค้นเมื่อ September 10, 2023.