ข้ามไปเนื้อหา

คอนติเนนตัลแอร์ไลน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คอนติเนนตัลแอร์ไลน์
IATA ICAO รหัสเรียก
CO COA CONTINENTAL
ก่อตั้งพฤษภาคม ค.ศ. 1934 (90 ปี)
(ในชื่อ วาร์นีย์แอร์ไลน์)
เริ่มดำเนินงาน8 กรกฎาคม ค.ศ. 1937 (87 ปี)
เลิกดำเนินงาน3 มีนาคม ค.ศ. 2012 (12 ปี) (ผนวกกิจการเข้ากับ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์)
ท่าหลักคลีฟแลนด์ (ค.ศ. 1992–2012)
เดนเวอร์–สเตเปิลตัน (ค.ศ. 1972–1995)
เอลแพโซ (ค.ศ. 1934–1978)
กวม (ค.ศ. 1968–2012)
ฮิวสตัน–อินเตอร์คอนติเนนตอล (ค.ศ. 1982–2012)
ลอสแอนเจลิส (ค.ศ. 1962–1983)
นวร์ก–ลิเบอร์ตี (ค.ศ. 1987–2012)
สะสมไมล์วันพาส
พันธมิตรการบินสกายทีม (ค.ศ. 2004–2009)
สตาร์อัลไลแอนซ์ (2009–2012)
วิงส์อัลไลแอนซ์
ขนาดฝูงบิน350 (ก่อนเลิกดำเนินงาน)
จุดหมาย140 (ก่อนเลิกดำเนินงาน)
บริษัทแม่คอนติเนนตอล แอร์ไลน์ อินคอร์ปอเรชั่น
สำนักงานใหญ่สหรัฐ ฮิวสตัน รัฐเท็กซัส
บุคลากรหลักLarry Kellner (ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร)
Jeff Misner (ประธานเจ้าหน้าที่การเงิน)
เว็บไซต์continental.com

คอนติเนนตัลแอร์ไลน์ (อังกฤษ: Continental Airlines) เป็นอดีตสายการบินสัญชาติสหรัฐ ที่มีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานจอร์จบุชอินเตอร์คอนติเนนตัลในฮิวสตัน คอนติเนนตัลขนาดใหญ่เป็นอันดับ 4 ของสหรัฐอเมริกา[1] มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองฮิวสตัน รัฐเท็กซัส ให้บริการในยุโรป, ลาตินอเมริกา, เอเชียแปซิฟิก และอเมริกาเหนือ ต่อมาบริษัทยูเอแอลคอร์เพอร์เรชั่น ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ได้เข้าถือหุ้นของสายการบินในเดือนตุลาคม ปี 2010 คอนติเนนตัลแอร์ไลน์ก็ได้ผนวกเข้ากับยูไนเต็ดแอร์ไลน์ในวันที่ 3 มีนาคม ค.ศ. 2012[2][3]

คอนติเนนตัลเข้าร่วมพันธมิตรสายการบินสกายทีม เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2547 และได้ออกจากเครือข่ายมาเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2009 ก่อนที่จะได้เข้าร่วมสตาร์อัลไลแอนซ์ในวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 2009[4]

ประวัติ

[แก้]

กิจการองค์กร

[แก้]

จุดหมายปลายทาง

[แก้]

ตอนติเนนตัลแอร์ไลน์ให้บริการเที่ยวบินทั่วสหรัฐอเมริกา แคนาดา ละตินอเมริกา ยุโรป และภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เมื่อรวมกับบริษัทในเครือแล้ว บริษัทมีเที่ยวบินขาออกมากกว่า 2,423 เที่ยวต่อวัน

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

คอนติเนนตัลแอร์ไลน์เคยทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:

ฝูงบิน

[แก้]
โบอิง 737-900อีอาร์ของคอนติเนนตัล
โบอิง 757-300 ของคอนติเนนตัล
โบอิง 767-400อีอาร์ของคอนติเนนตัล

ก่อนเลิกกิจการ คอนติเนนตัลแอร์ไลน์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[5][6][7][8]

ฝูงบินของคอนติเนนตัลแอร์ไลน์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
J F Y รวม
โบอิง 737-500 36 8 106 114
โบอิง 737-700 36 12 112 124
โบอิง 737-800 126 4 14 141 155 มีการจัดเรียงที่นั่งในรูปแบบ "กวม"
16 144 160 เครื่องบินใหม่ทุกลำจะถูกส่งมอบให้ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
โบอิง 737-900 12 20 153 173
โบอิง 737-900อีอาร์ 30 22 20 153 173 เครื่องบินใหม่ทุกลำจะถูกส่งมอบให้ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
โบอิง 757-200 41 16 159 175
โบอิง 757-300 21 24 192 216 ผู้ให้บริการที่ใหญ่ที่สุด
โบอิง 767-200อีอาร์ 10 25 149 174
โบอิง 767-400อีอาร์ 12 35 200 235
4 20 236 256
โบอิง 777-200อีอาร์ 22 50 226 276
โบอิง 787-8 11
รอประกาศ
มีการวางแผนในการให้บริการในปี 2012
เครื่องบินใหม่ทุกลำจะถูกส่งมอบให้ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
โบอิง 787-9 14
รอประกาศ
มีการวางแผนในการให้บริการในปี 2013
เครื่องบินใหม่ทุกลำจะถูกส่งมอบให้ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์
รวม 350 51

คอนติเนนตัลแอร์ไลน์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 9.5 ปี

อ้างอิง

[แก้]
  1. "blogs.usatoday.com". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-03-10. สืบค้นเมื่อ 2007-04-11.
  2. "United stands ready to merge -- chicagotribune.com". web.archive.org. 2008-04-16. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-16. สืบค้นเมื่อ 2021-12-17.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  3. "Bloomberg - Are you a robot?". www.bloomberg.com. {{cite web}}: Cite ใช้ชื่อทั่วไป (help)
  4. Continental Airlines To Leave SkyTeam To Join Star Alliance เก็บถาวร 2008-06-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (Official Press Release: June 19, 2008)
  5. "Continental Air Lines Fleet Details and History". Planespotters.net. August 9, 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2020. สืบค้นเมื่อ August 9, 2021.
  6. Continental Airlines Fleet Plan เก็บถาวร มิถุนายน 6, 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, April 22, 2010
  7. "Continental Airlines fleet list". Airfleets.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 10, 2012. สืบค้นเมื่อ May 29, 2012.
  8. "Continental Airlines fleet age". Airfleets.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 10, 2012. สืบค้นเมื่อ May 29, 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]