ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอสารภี"

อำเภอสารภี
อำเภอสารภี
	อำเภอ
การถอดเสียงอักษรโรมัน
• อักษรโรมัน	Amphoe Saraphi
	คำขวัญ: ต้นยางใหญ่ ลำไยหวาน เมืองโบราณเวียงกุมกาม; พระนอนบวรงาม เชิดชูนามสารภี
	แผนที่จังหวัดเชียงใหม่ เน้นอำเภอสารภี
	พิกัด: 18°42′48″N 99°2′11″E / 18.71333°N 99.03639°E
ประเทศ	ไทย
จังหวัด	เชียงใหม่
พื้นที่
• ทั้งหมด	97.45 ตร.กม. (37.63 ตร.ไมล์)
ประชากร (2563)
• ทั้งหมด	86,929 คน
• ความหนาแน่น	892.03 คน/ตร.กม. (2,310.3 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์	50140
รหัสภูมิศาสตร์	5019
ที่ตั้งที่ว่าการ	ที่ว่าการอำเภอสารภี เลขที่ 53 หมู่ที่ 3 ตำบลยางเนิ้ง อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่ 50140
	ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:04, 4 ตุลาคม 2564

สารภี (ไทยถิ่นเหนือ: ) เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ที่มีความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว มีการพัฒนาทุก ๆ ด้านจนเป็นอำเภอขนาดใหญ่ในแง่สถานประกอบการและอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่ของจังหวัด ได้รับประโยชน์มาจากนิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ ลำพูน ปัจจุบันอำเภอสารภีถือได้ว่ามีการพัฒนาจนสภาพความเจริญเป็นเขตเมืองที่เชื่อมต่อกับนครเชียงใหม่ มีประชากรหนาแน่นรองจากอำเภอเมืองเชียงใหม่ และเป็นอำเภอที่รองรับความเจริญของนครเชียงใหม่เพื่อขยายไปยังเมืองลำพูน

อำเภอสารภีเป็นอำเภอที่มีพื้นที่เล็กที่สุดและเป็นเพียงอำเภอเดียวในจังหวัดเชียงใหม่ที่ไม่มีภูเขา นอกจากนี้อำเภอสารภียังมีจุดเด่น คือ ถนนสายต้นยาง^[1]ซึ่งมีอายุกว่าร้อยปีเรียงรายตลอดสองข้างทาง มีความยาวเริ่มตั้งแต่เขตอำเภอเมืองเชียงใหม่ไปจรดเขตอำเภอเมืองลำพูน

ประวัติ

อำเภอสารภีเดิมชื่อ อำเภอยางเนิ้ง ตั้งเป็นอำเภอเมื่อปี พ.ศ. 2434 เหตุที่ใช้ชื่อว่าอำเภอยางเนิ้งเพราะตัวอำเภอตั้งอยู่ที่ตำบลยางเนิ้ง คำว่า "ยาง" หมายถึง ต้นยางนา ส่วนคำว่า "เนิ้ง" มาจากภาษาถิ่น หมายถึง "เอน, โน้มเอียง" เพราะเดิมเป็นป่ายาง ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2460 ท้าวพระยาขุน พร้อมด้วยราษฎรได้เสนอต่ออำมาตย์ตรีพันธุราษฎร นายอำเภอในสมัยนั้น เสนอให้เปลี่ยนชื่ออำเภอเสียใหม่เนื่องจากไม่ไพเราะ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "อำเภอสารภี"^[2] ซึ่งเป็นชื่อของตำบลหนึ่งในอำเภอ โดย "สารภี" เป็นชื่อของดอกไม้ไทยสีเหลืองมีกลิ่นหอม มีอายุยืน พบขึ้นมากที่วัดสารภี ตำบลสารภี และที่อื่น ๆ^[3] บริเวณที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอปัจจุบันเดิมเป็นที่ตั้งของวัดร้างชื่อ วัดเชียงยืน มีกำแพงล้อมรอบ เรียกชุมชนว่า เวียงหมาก สันนิษฐานว่าเป็นเวียงชั้นนอกของเวียงกุมกาม^[4]

ในช่วงแรกอำเภอสารภีแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 10 ตำบล ต่อมาได้รับการโอนตำบลขัวมุงและตำบลสันทราย อำเภอหางดง มาอยู่ในเขตการปกครองของอำเภอสารภี จึงรวมเป็น 12 ตำบล^[4]

ที่ตั้งและอาณาเขต

อำเภอสารภีตั้งอยู่ทางตอนกลางของจังหวัดเชียงใหม่ มีอาณาเขตติดต่อกับอำเภอและจังหวัดใกล้เคียงดังนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอเมืองเชียงใหม่
ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอสันกำแพง
ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอบ้านธิ อำเภอเมืองลำพูน (จังหวัดลำพูน) และอำเภอหางดง
ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอหางดงและอำเภอเมืองเชียงใหม่

การแบ่งเขตการปกครอง

การปกครองส่วนภูมิภาค

อำเภอสารภีแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 12 ตำบล 106 หมู่บ้าน ได้แก่

ลำดับที่	อักษรไทย	อักษรโรมัน	จำนวนหมู่บ้าน	ประชากรทั้งหมด (พ.ศ. 2561)^[5]	ประชากรแยกตามส่วนท้องถิ่น (พ.ศ. 2561)^[5]
1.	ยางเนิ้ง	Yang Noeng	7	9,480	9,480	(ทต. ยางเนิ้ง)
2.	สารภี	Saraphi	10	7,955	585 7,370	(ทต. ยางเนิ้ง) (ทต. สารภี)
3.	ชมภู	Chom Phu	9	7,321	7,321	(ทต. ชมภู)
4.	ไชยสถาน	Chai Sathan	8	6,269	6,269	(ทต. ไชยสถาน)
5.	ขัวมุง	Khua Mung	10	5,539	5,539	(ทต. ขัวมุง)
6.	หนองแฝก	Nong Faek	9	5,724	5,724	(ทต. หนองแฝก)
7.	หนองผึ้ง	Nong Phueng	8	15,205	143 15,062	(ทต. ยางเนิ้ง) (ทต. หนองผี้ง)
8.	ท่ากว้าง	Tha Kwang	7	2,736	2,736	(ทต. ท่ากว้าง)
9.	ดอนแก้ว	Don Kaeo	7	4,104	4,104	(ทต. ดอนแก้ว)
10.	ท่าวังตาล	Tha Wang Tan	13	10,480	10,480	(ทต. ท่าวังตาล)
11.	สันทราย	San Sai	12	5,229	5,229	(ทต. สันทรายมหาวงศ์)
12.	ป่าบง	Pa Bong	6	4,584	4,584	(ทต. ป่าบง)
รวม			106	84,626	84,626 (เทศบาล)

การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอสารภีประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 12 แห่ง ได้แก่

เทศบาลตำบลยางเนิ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลยางเนิ้งทั้งตำบล บางส่วนของตำบลสารภี และบางส่วนของตำบลหนองผึ้ง
เทศบาลตำบลสารภี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสารภี (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลยางเนิ้ง)
เทศบาลตำบลชมภู ครอบคลุมพื้นที่ตำบลชมภูทั้งตำบล
เทศบาลตำบลหนองผึ้ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองผึ้ง (เฉพาะนอกเขตเทศบาลตำบลยางเนิ้ง)
เทศบาลตำบลสันทรายมหาวงศ์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสันทรายทั้งตำบล
เทศบาลตำบลไชยสถาน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลไชยสถานทั้งตำบล
เทศบาลตำบลหนองแฝก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองแฝกทั้งตำบล
เทศบาลตำบลท่ากว้าง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่ากว้างทั้งตำบล
เทศบาลตำบลท่าวังตาล ครอบคลุมพื้นที่ตำบลท่าวังตาลทั้งตำบล
เทศบาลตำบลขัวมุง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลขัวมุงทั้งตำบล
เทศบาลตำบลดอนแก้ว ครอบคลุมพื้นที่ตำบลดอนแก้วทั้งตำบล
เทศบาลตำบลป่าบง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าบงทั้งตำบล

สถานที่สำคัญ

ถนนเชียงใหม่-ลำพูน เป็นถนนที่มีต้นยางนาอายุกว่าร้อยปี เรียงรายอยู่ตลอดสองข้างทาง รวมกว่า 1,000 ต้น
โบราณสถานเวียงกุมกาม อดีตเมืองหลวงของอาณาจักรล้านนา สร้างเมื่อ พ.ศ. 1829 โดยพญามังราย

อ้างอิง

↑ หนึ่งเดียวในไทย ถนนต้นยางนาอายุกว่า 150 ปี นับพันต้น รุกขมรดกของแผ่นดิน
↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ เล่ม 34 หน้า 65 วันที่ 29 เมษายน 2460
↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-22. สืบค้นเมื่อ 2009-12-02.
↑ ^4.0 ^4.1 สุขาภิบาลยางเนิ้ง อำเภอสารภี, อนุสรณ์ 100 ปี อำเภอสารภี, เชียงใหม่, สำนักพิมพ์ บุณย์ศิริงานพิมพ์, 2534. ลิงก์หนังสือจากฐานข้อมูลหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ หอสมุดแห่งชาติรัชมังคลาภิเษก เชียงใหม่
↑ ^5.0 ^5.1 รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้าน พ.ศ. 2561 จังหวัดเชียงใหม่ กรมการปกครอง

บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] หนึ่งเดียวในไทย ถนนต้นยางนาอายุกว่า 150 ปี นับพันต้น รุกขมรดกของแผ่นดิน

[2] ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ เล่ม 34 หน้า 65 วันที่ 29 เมษายน 2460

[3] "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-05-22. สืบค้นเมื่อ 2009-12-02.

[อนุสรณ์_100_ปี-4] 4.0 ^4.1 สุขาภิบาลยางเนิ้ง อำเภอสารภี, อนุสรณ์ 100 ปี อำเภอสารภี, เชียงใหม่, สำนักพิมพ์ บุณย์ศิริงานพิมพ์, 2534. ลิงก์หนังสือจากฐานข้อมูลหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ หอสมุดแห่งชาติรัชมังคลาภิเษก เชียงใหม่

[population-5] 5.0 ^5.1 รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้าน พ.ศ. 2561 จังหวัดเชียงใหม่ กรมการปกครอง

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ บรรทัด 22: / บรรทัด 22: @@
 == ประวัติ ==
-อำเภอสารภีเดิมชื่อ '''อำเภอยางเนิ้ง''' ตั้งเป็นอำเภอเมื่อปี [[พ.ศ. 2434]] เหตุที่ใช้ชื่อว่าอำเภอยางเนิ้งเพราะตัวอำเภอตั้งอยู่ที่ตำบลยางเนิ้ง คำว่า "ยาง" หมายถึง ต้น[[ยางนา]] ส่วนคำว่า "เนิ้ง" มาจาก[[ภาษาคำเมือง|ภาษาถิ่น]] หมายถึง "เอน, โน้มเอียง" เพราะเดิมเป็นป่ายาง ต่อมาเมื่อปี [[พ.ศ. 2460]] ท้าวพระยาขุน พร้อมด้วยราษฎรได้เสนอต่ออำมาตย์ตรีพันธุราษฎร นายอำเภอในสมัยนั้น เสนอให้เปลี่ยนชื่ออำเภอเสียใหม่เนื่องจากไม่ไพเราะ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "อำเภอสารภี"<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2460/A/40.PDF ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ] เล่ม 34 หน้า 65 วันที่ 29 เมษายน 2460</ref> ซึ่งเป็นชื่อของตำบลหนึ่งในอำเภอ โดย "[[สารภี (พรรณไม้)|สารภี]]" เป็นชื่อของดอกไม้ไทยสีเหลืองมีกลิ่นหอม มีอายุยืน พบขึ้นมากที่วัดสารภี ตำบลสารภี และที่อื่น ๆ<ref>http://www.amphoe.com/menu.php?mid=1&am=164&pv=13</ref> บริเวณที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอปัจจุบันเดิมเป็นที่ตั้งของวัดร้างชื่อ วัดเชียงยืน มีกำแพงล้อมรอบ เรียกชุมชนว่า เวียงหมาก สันนิษฐานว่าเป็นเวียงชั้นนอกของ[[เวียงกุมกาม]]<ref name="อนุสรณ์ 100 ปี">สุขาภิบาลยางเนิ้ง อำเภอสารภี, ''อนุสรณ์ 100 ปี อำเภอสารภี'', เชียงใหม่, สำนักพิมพ์ บุณย์ศิริงานพิมพ์, 2534. [https://www.finearts.go.th/chiangmailibrary/view/19174-%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C-100-%E0%B8%9B%E0%B8%B5-%E0%B8%AD%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A0%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B5 ลิงก์หนังสือ]จากฐานข้อมูลหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ หอสมุดแห่งชาติรัชมังคลาภิเษก เชียงใหม่</ref>
+อำเภอสารภีเดิมชื่อ '''อำเภอยางเนิ้ง''' ตั้งเป็นอำเภอเมื่อปี [[พ.ศ. 2434]] เหตุที่ใช้ชื่อว่าอำเภอยางเนิ้งเพราะตัวอำเภอตั้งอยู่ที่ตำบลยางเนิ้ง คำว่า "ยาง" หมายถึง ต้น[[ยางนา]] ส่วนคำว่า "เนิ้ง" มาจาก[[ภาษาคำเมือง|ภาษาถิ่น]] หมายถึง "เอน, โน้มเอียง" เพราะเดิมเป็นป่ายาง ต่อมาเมื่อปี [[พ.ศ. 2460]] ท้าวพระยาขุน พร้อมด้วยราษฎรได้เสนอต่ออำมาตย์ตรีพันธุราษฎร นายอำเภอในสมัยนั้น เสนอให้เปลี่ยนชื่ออำเภอเสียใหม่เนื่องจากไม่ไพเราะ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "อำเภอสารภี"<ref>ราชกิจจานุเบกษา, [http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2460/A/40.PDF ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง เปลี่ยนชื่ออำเภอ] เล่ม 34 หน้า 65 วันที่ 29 เมษายน 2460</ref> ซึ่งเป็นชื่อของตำบลหนึ่งในอำเภอ โดย "[[สารภี (พรรณไม้)|สารภี]]" เป็นชื่อของดอกไม้ไทยสีเหลืองมีกลิ่นหอม มีอายุยืน พบขึ้นมากที่วัดสารภี ตำบลสารภี และที่อื่น ๆ<ref>{{Cite web |url=http://www.amphoe.com/menu.php?mid=1&am=164&pv=13 |title=สำเนาที่เก็บถาวร |access-date=2009-12-02 |archive-date=2010-05-22 |archive-url=https://web.archive.org/web/20100522011716/http://www.amphoe.com/menu.php?am=164&pv=13&mid=1 |url-status=dead }}</ref> บริเวณที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอปัจจุบันเดิมเป็นที่ตั้งของวัดร้างชื่อ วัดเชียงยืน มีกำแพงล้อมรอบ เรียกชุมชนว่า เวียงหมาก สันนิษฐานว่าเป็นเวียงชั้นนอกของ[[เวียงกุมกาม]]<ref name="อนุสรณ์ 100 ปี">สุขาภิบาลยางเนิ้ง อำเภอสารภี, ''อนุสรณ์ 100 ปี อำเภอสารภี'', เชียงใหม่, สำนักพิมพ์ บุณย์ศิริงานพิมพ์, 2534. [https://www.finearts.go.th/chiangmailibrary/view/19174-%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%B8%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B8%93%E0%B9%8C-100-%E0%B8%9B%E0%B8%B5-%E0%B8%AD%E0%B8%B3%E0%B9%80%E0%B8%A0%E0%B8%AD%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A0%E0%B8%B5 ลิงก์หนังสือ]จากฐานข้อมูลหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ หอสมุดแห่งชาติรัชมังคลาภิเษก เชียงใหม่</ref>
 ในช่วงแรกอำเภอสารภีแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 10 ตำบล ต่อมาได้รับการโอนตำบลขัวมุงและตำบลสันทราย [[อำเภอหางดง]] มาอยู่ในเขตการปกครองของอำเภอสารภี จึงรวมเป็น 12 ตำบล<ref name="อนุสรณ์ 100 ปี"/>