มีฮาอิล กอร์บาชอฟ
| มีฮาอิล กอร์บาชอฟ Михаи́л Серге́евич Горбачёв |
|
|---|---|
.jpg) |
|
| ประธานาธิบดีสหภาพโซเวียต | |
| ดำรงตำแหน่ง 1 ตุลาคม พ.ศ. 2531 – 25 ธันวาคม พ.ศ. 2534 |
|
| สมัยก่อนหน้า | คอนสตันติน เชียร์เนนโค |
| สมัยถัดไป | ยุบเลิกตำแหน่ง |
| เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต | |
| ดำรงตำแหน่ง 11 มีนาคม พ.ศ. 2528 – 24 สิงหาคม พ.ศ. 2534 |
|
| สมัยก่อนหน้า | คอนสตันติน เชียร์เนนโค |
| สมัยถัดไป | วลาดีมีร์ อีวัชโก |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 2 มีนาคม พ.ศ. 2474 (83 ปี) ปรีวอลโนเย, สตัฟโรปอล ไคร, สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย, สหภาพโซเวียต |
| พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต (2494 - 2534) พรรคสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (2544 - 2547) |
| ลายมือชื่อ |  |
มีฮาอิล เซร์เกเยวิช กอร์บาชอฟ[1] (รัสเซีย: Михаи́л Серге́евич Горбачёв, อักษรโรมัน: Mikhail Sergeyevich Gorbachyov) เป็นอดีตประธานาธิบดีและรัฐบุรุษแห่งสหภาพโซเวียต รวมทั้งยังเคยดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตอีกด้วย ความพยายามปฏิรูปสหภาพของกอร์บาชอฟได้นำไปสู่การล่มสลายของสหภาพโซเวียต และการยุติสงครามเย็น ด้วยเหตุนี้เขาจึงได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี พ.ศ. 2533
เนื้อหา
การศึกษาและการทำงาน[แก้]
กอร์บาชอฟเกิดที่เมืองรีวอลโนเย ศึกษาวิชากฎหมายที่มหาวิทยาลัยมอสโกและที่สถาบันเกษตรกรรมสตัฟโรโปล จากนั้นจึงเริ่มทำงานเป็นพนักงานเดินเครื่องจักรกลเมื่อปี พ.ศ. 2489 และต่อมาเข้าเป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์ในปี พ.ศ. 2495 กอร์บาชอฟก้าวหน้าในด้านการงานอย่างมากโดยได้ทำงานในตำแหน่งระดับสูงต่าง ๆ ในเมืองสตัฟโรโปลและในองค์กรพรรคประจำอำเภอตั้งแต่ปี พ.ศ. 2499 - 2513
ความก้าวหน้าทางการเมือง[แก้]
ต่อมาในปี พ.ศ. 2513 กอร์บาชอฟได้รับเลือกให้เป็นผู้ช่วยผู้บริหารสูงสุดของ "สหภาพสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต" และเป็นสมาชิกกรรมการกลางของพรรคในปี พ.ศ. 2514 เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรระหว่างปี พ.ศ. 2523 - 2528 เป็นสมาชิกโปลิตบูโรในปี พ.ศ. 2533 และเป็นเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์ ระหว่าง พ.ศ. 2528 - 2534 แทนเชร์เนนโกที่เสียชีวิตลง จนกระทั่งได้เป็นประธานคณะผู้บริหารโซเวียตสูงสุด (President of the Presidium of the Supreme Soviet) ในปี พ.ศ. 2533 ซึ่งเป็นประธานาธิบดีคนสุดท้ายของระบอบใหม่ก่อนการล่มสลายของสหภาพ
นโยบายการปฏิรูป[แก้]
ในระหว่างการดำรงตำแหน่งเลขาธิการพรรค กอร์บาชอฟได้ริเริ่มโครงการปฏิรูปและปรับโครงสร้างระบบเศรษฐกิจและการเมืองจากหน้ามือเป็นหลังมือ ด้วยนโยบายที่รู้จักกันในชื่อ "เปเรสตรอยกา" (Perestroika - แปลว่า "การปรับโครงสร้าง") เป็นการให้เสรีภาพแก่ประชาชนมากขึ้น ยอมให้มีการวิพากษ์วิจารณ์แสดงความคิดเห็นในที่สาธารณะ เพิ่มเสรีภาพแก่สื่อและสิ่งพิมพ์ ยอมให้มีเสรีภาพทางวัฒนธรรม และนโยบาย "กลาสนอสต์" (Glasnost - แปลว่า "ความโปร่งใส") ที่ยอมให้มีการประเมินและแก้ไขประวัติศาสตร์ของประเทศ
การล่มสลายของสหภาพโซเวียต[แก้]
-
ดูบทความหลักที่ การล่มสลายของสหภาพโซเวียต
ด้านนโยบายการต่างประเทศและกลาโหม กอร์บาชอฟได้ตัดทอนลดงบประมาณด้านการทหาร นำนโยบาย "การผ่อนคลายสงครามเย็น" (Détente) กลับมาใช้ใหม่ ลดอาวุธนิวเคลียร์กับฝ่ายตะวันตก พร้อมทั้งถอนทหารออกจากประเทศอัฟกานิสถานในปี พ.ศ. 2532 ในที่สุดฝ่ายอนุรักษนิยมในกองทัพยอมไม่ได้จึงกระทำรัฐประหารในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2534 ซึ่งกอร์บาชอฟรอดมาได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ จากการประท้วงของประชาชนนำโดยบอริส เยลต์ซิน แต่ในที่สุดก็ถูกบังคับให้ลาออก หลังพรรคคอมมิวนิสต์ถูกยุบและสหภาพล่มสลายในเดือนธันวาคมของปีเดียวกัน
นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2536 เป็นมา กอร์บาชอฟได้ดำรงตำแหน่งประธานมูลนิธินานาชาติเพื่อการศึกษาด้านเศรษฐกิจ-สังคมและการเมือง ชื่อว่า มูลนิธิกอร์บาชอฟ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ สัญชัย สุวังบุตร (2547). ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม และคณะ, ed. สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: ยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (pdf) (ใน ไทย). 1 (อักษร A-B) (3 ed.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน. p. 85. ISBN 974-9588-25-8. สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555.
| ก่อนหน้า | มีฮาอิล กอร์บาชอฟ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| คอนสตันติน เชร์เนนโก |  |
เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต (พ.ศ. 2528 - 2534) |
 |
วลาดิมีร์ อิวัชโก |
| คอราซอน อากีโน | |
บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ (พ.ศ. 2530) |
|
โลก |
| โลก | |
บุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ บุคคลแห่งทศวรรษ (2532) |
|
จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช |
|
||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
