เยเลนา สตาโซวา
เยเลนา สตาโซวา | |
|---|---|
| Елена Стасова | |
 สตาโซวา ป.ทศวรรษ 1920 | |
| เลขาธิการแห่งคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) | |
| ดำรงตำแหน่ง มีนาคม ค.ศ. 1919 – ธันวาคม ค.ศ. 1919 | |
| ก่อนหน้า | ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ |
| ถัดไป | นีโคไล เครสตินสกี (ในฐานะเลขาธิการรับผิดชอบ) |
| เลขาธิการชำนาญการแห่งคณะกรรมการกลางพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค) | |
| ดำรงตำแหน่ง เมษายน ค.ศ. 1917 – ค.ศ. 1918 | |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ (ในฐานะประธานเลขาธิการ) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 15 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 3 ตุลาคม] ค.ศ. 1873 เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก จักรวรรดิรัสเซีย |
| เสียชีวิต | 31 ธันวาคม ค.ศ. 1966 (93 ปี) มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต |
| ที่ไว้ศพ | กำแพงเครมลิน มอสโก |
| เชื้อชาติ |
|
| พรรคการเมือง | พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (ค.ศ. 1898–1903) พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1903–1918) พรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1918–1946) |
สมาชิกสถาบันกลาง
| |
เยเลนา ดมีตรีเยฟนา สตาโซวา (รัสเซีย: Елена Дмитриевна Стасова; 15 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 3 ตุลาคม] ค.ศ. 1873 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1966) เป็นนักปฏิวัติชาวรัสเซีย สมาชิกบอลเชวิคเก่า และเป็นผู้นำกลุ่มแรกของพรรคการเมืองที่ต่อมากลายเป็นพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต
สตาโซวาเกิดในตระกูลขุนนางที่มีชื่อเสียงในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เธอประกอบอาชีพแรกด้วยการเป็นอาจารย์และเริ่มยอมรับการเมืองสายปฏิวัติ โดยใน ค.ศ. 1898 เธอเข้าร่วมกับพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (RSDRP) ซึ่งเป็นยุคแรกของการก่อตั้งพรรค และหลังจากการแตกแยกทางอุดมการณ์ของพรรคใน ค.ศ. 1903 สตาโซวาจึงให้การสนับสนุนฝ่ายบอลเชวิคของวลาดีมีร์ เลนิน เธอยังคงดําเนินกิจกรรมปฏิวัติในรัสเซีย สวิตเซอร์แลนด์ และฟินแลนด์ต่อไป แม้จะถูกจำคุกและเนรเทศอยู่บ่อยครั้ง จากนั้นใน ค.ศ. 1913 เธอถูกเนรเทศไปยังไซบีเรีย แต่ไม่นานเธอจึงกลับมาเซนต์ปีเตอส์เบิร์กอีกครั้งก่อนหน้าการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ เธอได้รับการแต่งตั้งเป็นเลขาธิการพรรค และกลายเป็นสมาชิกสำรองของคณะกรรมการกลาง แต่แล้วใน ค.ศ. 1920 เธอถูกกีดกันจากอำนาจโซเวียตโดยสมบูรณ์ หลังจากนั้น สตาโซวาจึงเข้าเป็นตัวแทนโคมินเทิร์นในเยอรมนีจนถึง ค.ศ. 1927 เมื่อเธอเดินทางกลับรัสเซียและได้รับตำแหน่งผู้นำองค์กรช่วยเหลือสากลแดง (MOPR) ตั้งแต่ ค.ศ. 1938 ถึง ค.ศ. 1946 เธอเป็นบรรณาธิการของนิตยสาร "อินเตียร์นาซีโอนัลนายา ลีเตราตูรา" (Интернациональная литература) สตาโซวาเสียชีวิตใน ค.ศ. 1966 ด้วยวัย 93 ปี
หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]
- Barbara Evan Clements, Bolshevik Women, New York: Cambridge University Press, 1997
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Elena Stasova
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความสหภาพโซเวียตนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |