ข้ามไปเนื้อหา

วอลอดือมือร์ แซแลนสกึย

แก้ไขลิงก์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ในชื่อซึ่งตั้งตามธรรมเนียมภาษากลุ่มสลาฟตะวันออกนี้ นามสกุลที่แปลงมาจากชื่อบิดาคือ ออแลกซันดรอวึช ส่วนนามสกุลของตระกูลคือ แซแลนสกึย
วอลอดือมือร์ แซแลนสกึย
Володимир Зеленський
ภาพถ่ายทางการ ค.ศ. 2019
ประธานาธิบดียูเครน คนที่ 6
เริ่มดำรงตำแหน่ง
20 พฤษภาคม ค.ศ. 2019
(5 ปี 301 วัน)[1]
นายกรัฐมนตรี
ก่อนหน้าแปตรอ ปอรอแชนกอ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด (1978-01-25) 25 มกราคม ค.ศ. 1978 (47 ปี)
กรือวึยรีห์ สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตยูเครน สหภาพโซเวียต (ปัจจุบันคือประเทศยูเครน)
พรรคการเมืองอิสระ[2]
การเข้าร่วม
พรรคการเมืองอื่น		สลูฮานารอดู (2018–ปัจจุบัน)
คู่สมรสออแลนา กียัชกอ (สมรส 2003)
บุตร2
บุพการี
ที่อยู่อาศัยMariinskyi Palace
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์แห่งชาติเคียฟ (LLB)
อาชีพ
  • นักการเมือง
  • นักแสดง
  • นักแสดงตลก
ลายมือชื่อ
เว็บไซต์president.gov.ua

วอลอดือมือร์ ออแลกซันดรอวึช แซแลนสกึย[a] (เกิด 25 มกราคม ค.ศ. 1978) เป็นนักการเมืองและอดีตนักแสดงตลกชาวยูเครน ประธานาธิบดียูเครนคนที่ 6 และคนปัจจุบัน ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 2019

แซแลนสกึยเกิดในครอบครัวชาวยูเครนเชื้อสายยิว เติบโตในนครกรือวึยรีห์ แคว้นดนีปรอแปตร็อวสก์ แคว้นปกครองหลักทางตอนกลางของยูเครน เขาใช้ภาษารัสเซียเป็นภาษาแม่ตั้งแต่วัยเยาว์ แม้แซแลนสกึยจะสำเร็จการศึกษาด้านกฏหมายจากมหาวิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งรัฐ (KEI) แต่เขาไม่เคยประกอบอาชีพทางกฏหมาย และเลือกที่จะประกอบอาชีพในด้านการแสดงตลกและความบันเทิงแทน เขาก่อตั้งบริษัทผลิตภาพยนตร์ กวาร์ตัล 95 ซึ่งผลิตภาพยนตร์ การ์ตูน และรายการโทรทัศน์ รวมถึงละครชุดโทรทัศน์เรื่อง เพื่อประชาชนที่รัก (สลูฮานารอดู, “ผู้รับใช้ประชาชน”)[3][4] ซึ่งเซเลนสกีสวมบทบาทเป็นประธานาธิบดียูเครน ออกอากาศระหว่าง ค.ศ. 2015–2019 ต่อมาลูกจ้างและพนักงานในบริษัทกวาร์ตัล 95 ได้ร่วมก่อตั้งพรรคผู้รับใช้ประชาชนขึ้นในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2018 ซึ่งตั้งชื่อตามละครชุดนี้เอง[5][6] หกเดือนก่อนที่เขาจะประกาศเป็นผู้ลงสมัครรับเลือกตั้งในวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 2018 ซึ่งเกิดขึ้นควบคู่กับการปราศรัยในวันส่งท้ายปีโดยประธานาธิบดีแปตรอ ปอรอแชนกอ ทางช่องโทรทัศน์ 1+1 เขาเป็นหนึ่งในตัวเต็งจากผลสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับการเลือกตั้ง[7][3][6] เขาชนะการเลือกตั้งร้อยละ 73.2 ในการเลือกตั้งรอบสองซึ่งถือเป็นชัยชนะแบบแลนด์สไลด์ที่ถล่มทลายที่สุดในการเลือกตั้งทั่วไปของยูเครน[8]

ในตำแหน่งประธานาธิบดี เขาวางตัวเป็นนักการเมืองที่ต่อต้านกลุ่มผู้มีอำนาจและปราบการฉ้อราษฎร์บังหลวง และเป็นผู้สนับสนุนรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์และเอกภาพระหว่างประชาชนที่พูดภาษายูเครนกับประชาชนที่พูดภาษารัสเซีย[9] เขาเน้นการสื่อสารผ่านสื่อสังคม โดยเฉพาะอินสตาแกรม[10] หลังการเลือกตั้งประธานาธิบดีไม่นาน เขายุบสภาจัดการเลือกตั้งใหม่ จนทำให้พรรคของเขาชนะอย่างถล่มทลาย ในสมัยดำรงตำแหน่งของเขา เขาผ่านกฎหมายยกเลิกความคุ้มกันทางกฎหมายต่อสมาชิกรัฐสภายูเครน[11] รับผิดชอบแก้ไขการระบาดทั่วของโควิด-19 และภาวะเศรษฐกิจถดถอยที่เกิดขึ้นตามมา และมีความคืบหน้าอยู่บ้างในการจัดการการฉ้อราษฎร์บังหลวงในประเทศ[12][13] กระนั้นนักวิจารณ์เขาอ้างว่าแม้เขาจะชิงอำนาจไปจากพวกคณาธิปัตย์ แล้วรวมศูนย์อำนาจและเสริมสร้างฐานะของตัวเองแทน[14]

แซแลนสกึยให้คำมั่นว่าจะยุติความขัดแย้งอันยืดเยื้อกับรัสเซีย และพยายามเจรจากับประธานาธิบดีวลาดีมีร์ ปูติน[15] รัฐบาลของเขาเผชิญกับการยกระดับความตึงเครียดกับรัสเซียในระหว่างวิกฤตการณ์รัสเซีย–ยูเครน ค.ศ. 2021 จนลงเอยด้วยการบุกเต็มขั้นของรัสเซียในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022 ยุทธศาสตร์ของแซแลนสกึยระหว่างการสะสมกำลังทหารของรัสเซียเป็นการปลอบขวัญประชาชนยูเครน และพยายามสร้างความเชื่อมั่นต่อชุมชนระหว่างประเทศว่ายูเครนจะไม่ตอบโต้[16] แต่ในขณะเดียวกันก็มีการเรียกร้องหลักประกันด้านความปลอดภัยและการสนับสนุนทางการทหารจากเนโท เพื่อ "ต้านทาน" ภัยคุกคาม[17] หลังเกิดการรุกราน แซแลนสกึยประกาศกฎอัยการศึกและประกาศระดมพลทั่วประเทศ เขายังคงอยู่ในเคียฟต่อไปในระหว่างการรุกราน แม้จะได้รับข้อเสนอจากนานาชาติในการอพยพตัวเขาออกจากเมืองหลวง ความเป็นผู้นำของเขาในสงครามทำให้เขาได้รับความชื่นชมจากนานาชาติ และเขาได้รับการยกย่องในฐานะสัญลักษณ์แห่งการต่อต้านของยูเครน[18]

จากบทบาทอันโดดเด่นในการต่อสู้เพื่อชาวยูเครน ส่งผลให้แซแลนสกึยได้รับการยกย่องเป็นบุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์ ค.ศ. 2022[19][20] เขามักไปเยี่ยมทหารบริเวณชายแดนซึ่งเป็นแนวหน้าในการโจมตีของรัสเซียบ่อยครั้ง[21][22][23][24] และเป็นที่จดจำจากการสวมเสื้อสีเขียวมะกอกเป็นประจำ[25] เดิมทีวาระการดำรงตำแหน่งของเขามีกำหนดสิ้นสุดในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2024 แต่สืบเนื่องจากการโจมตีโดยรัสเซียที่กำลังดำเนินการอยู่ นำไปสู่การประกาศใช้กฏอัยการศึก ทำให้ไม่สามารถจัดการเลือกตั้งได้ตามปกติ เป็นที่คาดการณ์ว่าแซแลนสกึยจะดำรงตำแหน่งต่อไปอย่างไม่มีกำหนดในระหว่างสงครามรัสเซีย–ยูเครน[26] ด้วยเหตุนี้ แซแลนสกึยจึงกลายเป็นประธานาธิบดีที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดเป็นอันดับสองในประวัติศาสตร์การเมืองยูเครนรองจากแลออนิด กุชมา

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ ยูเครน: Володи́мир Олекса́ндрович Зеле́нський, อักษรโรมัน: Volodymyr Oleksandrovych Zelenskyy, ออกเสียง: [ʋoloˈdɪmɪr olekˈsɑndrowɪdʒ zeˈlɛnʲsʲkɪj]; รัสเซีย: Влади́мир Алекса́ндрович Зеле́нский, อักษรโรมัน: Vladimir Aleksandrovich Zelenskiy

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Volodymyr Zelensky: Comedian-president calls snap election". BBC News. May 20, 2019.
  2. ↑ Зеленський Володимир Олександрович [Elections of the President of Ukraine 2019]. Central Election Commission (Ukraine) (ภาษายูเครน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2022. สืบค้นเมื่อ 10 March 2022.
  3. ↑ 3.0 3.1 Зеленський заявив про рішення йти у президенти (відео) [Zelensky announced his decision to go to the presidency (video)] (ภาษายูเครน). UNIAN. 1 January 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 March 2020.
  4. ↑ Lawyer Zelensky has registered a new political party "Servant of the people", UNIAN (3 December 2017) Jacobsen, Katherine (13 ธันวาคม 2016). "How a Fictional President Is Helping Ukrainians Rethink Their Absurd Politics". Foreign Policy. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 สิงหาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2017.
    Kao, Anthony (6 มิถุนายน 2017). "Ukraine's 'Servant of the People' is a hidden gem of political comedy". Cinema Escapist. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 สิงหาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2017.
    Kao, Anthony (22 สิงหาคม 2017). "Interview: Vladimir Zelenskiy on playing Ukraine's president in 'Servant of the People'". Cinema Escapist. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 สิงหาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2017.
  5. ↑ (ยูเครน)
  6. ↑ 6.0 6.1 The boundary of a joke. How Zelensky prepares for the election เก็บถาวร 8 กุมภาพันธ์ 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Ukrayinska Pravda (25 October 2018) (ยูเครน)
  7. ↑ Interfax-Ukraine (15 July 2018). "Support for Zelensky, Varkarchuk shows popular demand for new politicians". Kyiv Post.
  8. ↑ "Як змінювався рівень довіри та підтримки Зеленського та його попередників (оновлено)". Слово і Діло (ภาษายูเครน). 2025-03-02. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  9. ↑ Hosa, Joanna (2019). Zelensky Unchained: What Ukraine's New Political Order Means For Its Future (Report). ECRF. pp. 11–13. JSTOR resrep21659.
  10. ↑ Hosa, Joanna (2019). Zelensky Unchained: What Ukraine's New Political Order Means For Its Future (Report). ECRF. pp. 7–10. JSTOR resrep21659.
  11. ↑ "Ukraine Lifts Prosecutorial Immunity For Members Of Parliament". RadioFreeEurope/RadioLiberty (ภาษาอังกฤษ). 19 December 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2022. สืบค้นเมื่อ 19 February 2022.
  12. ↑ Peleschuk, Dan (15 April 2021). "Ukraine's anti-corruption effort struggles, but soldiers on". Eurasianet (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 February 2022. สืบค้นเมื่อ 19 February 2022.
  13. ↑ Wilson, Andrew (6 July 2021). "Faltering fightback: Zelensky's piecemeal campaign against Ukraine's oligarchs – European Council on Foreign Relations". ECFR. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 February 2022. สืบค้นเมื่อ 19 February 2022.
  14. ↑ Hall, Ben; Olearchyk, Roman; Seddon, Max (21 October 2019). "Ukraine: why Volodymyr Zelensky is pursuing a disruptive agenda". Financial Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 February 2022. สืบค้นเมื่อ 20 February 2022.
  15. ↑ Lutsevych, Orysia (16 November 2021). "Ukraine still backs Zelenskyy despite slow progress". Chatham House (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 November 2021. สืบค้นเมื่อ 19 February 2022.
  16. ↑ "Conflict in Ukraine". Global Conflict Tracker (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2022. สืบค้นเมื่อ 23 February 2022.
  17. ↑ "Military tactics: Zelensky plays both sides in Ukrainian crisis". France 24 (ภาษาอังกฤษ). 2022-02-18. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  18. ↑ Ledwidge, Frank (3 March 2022). "Ukraine war: what are Russia's strategic aims and how effectively are they achieving them?". The Conversation (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2022. สืบค้นเมื่อ 3 March 2022.
  19. ↑ "Українці визначилися з "найкращим президентом" в історії країни - Рейтинг - новини України, Політика - LIGA.net". web.archive.org. 2020-05-28. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-05-28. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  20. ↑ "Оцінка президентів: найбільше довіряють Зеленському, найкращим вважають Кучму". Українська правда (ภาษายูเครน). สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  21. ↑ "Ukraine war: Volodymyr Zelensky visits front-line city of Bakhmut" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 2022-12-20. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  22. ↑ "President Zelensky visits retaken Ukrainian city of Izyum" (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  23. ↑ "Zelensky visits front-line troops in Kupiansk sector". The Kyiv Independent (ภาษาอังกฤษ). 2024-02-19. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  24. ↑ "Ukrainian president extends tour of war's front-line areas". AP News (ภาษาอังกฤษ). 2023-03-29. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  25. ↑ Heydarian, Richard (2024-06-04). "Zelenskyy, Marcos, and rules-based int'l order". INQUIRER.net (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.
  26. ↑ "Volodymyr Zelensky, a president with no term end" (ภาษาอังกฤษ). 2024-05-23. สืบค้นเมื่อ 2025-03-02.

อ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=วอลอดือมือร์_แซแลนสกึย&oldid=12193155"