เซร์ดาร์ เบร์ดือมูฮาเมดอว์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซร์ดาร์ เบร์ดือมูฮาเมดอว์
เซร์ดาร์ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ เมื่อปี 2022
ประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถาน คนที่ 3
เริ่มดำรงตำแหน่ง
19 มีนาคม ค.ศ. 2022
รองประธานาธิบดีRaşit Meredow
ก่อนหน้ากูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์
ผู้ว่าการแคว้นอาฮัล
ดำรงตำแหน่ง
17 มิถุนายน ค.ศ. 2019 – 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020
ก่อนหน้าTangahuly Atakhallyev
ถัดไปว่าง
สมาชิกรัฐสภา
เขตเลือกตั้งที่ 25
ดำรงตำแหน่ง
23 พฤศจิกายน ค.ศ. 2016 – 2 มกราคม ค.ศ. 2019
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
เซร์ดาร์ กูร์บันกูลือเยวิช เบร์ดือมูฮาเมดอว์

(1981-09-22) 22 กันยายน ค.ศ. 1981 (42 ปี)
อาชกาบัต สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตเติร์กเมน สหภาพโซเวียต (ปัจจุบัน เติร์กเมนิสถาน)
พรรคการเมืองประชาธิปไตย
บุตร4 คน
ความสัมพันธ์กูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ (บิดา)
การศึกษามหาวิทยาลัยการเกษตรเติร์กเมน
สถาบันการทูตแห่งกระทรวงการต่างประเทศรัสเซีย
ศูนย์นโยบายความมั่นคงเจนีวา
บัณฑิตยสถานวิทยาศาสตร์เติร์กเมนิสถาน
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ เติร์กเมนิสถาน
สังกัดกองทัพเติร์กเมนิสถาน
ประจำการ2001–2003
ยศพันเอก

เซร์ดาร์ กูร์บันกูลือเยวิช เบร์ดือมูฮาเมดอว์ (เติร์กเมน: Serdar Gurbangulyýewiç Berdimuhamedow;[a] เกิด 22 กันยายน 1981) เป็นนักการเมืองชาวเติร์กเมน ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถานนับตั้งแต่ 19 มีนาคม 2022 เขาเคยดำรงตำแหน่งรองประธานคณะรัฐมนตรีตั้งแต่ปี 2021 และตำแหน่งในรัฐบาลอีกหลายตำแหน่งภายใต้รัฐบาลอำนาจนิยมของกูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ ผู้เป็นบิดา[1][2][3] เขาลงสมัครเลือกตั้งเพื่อดำรงตำแหน่งต่อจากบิดาในการเลือกตั้งปี 2022 ซึ่งผู้สังเกตการณ์นานาชาติมองว่าเป็นการเลือกตั้งตบตา[4][5] เขาชนะการเลือกตั้งและขึ้นสู่ตำแหน่งในวันที่ 19 มีนาคม 2022[6][7]

หมายเหตุ[แก้]

  1. เสียงอ่านภาษาเติร์กเมน: [θɛɾdɑɾ ɢʊɾbɑnʁʊˈlɯjɛβɪtʃ bɛɾdɯmʊxɑmɛˈdoβ]; รัสเซีย: Сердар Курбанкулиевич Бердымухамедов, อักษรโรมัน: Serdar Kurbankuliyevich Berdymukhamedov

อ้างอิง[แก้]

  1. Bennetts, Marc. "Turkmenistan's dictator ready to collar his son as successor". The Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0140-0460. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 February 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-03-01.
  2. Brezar, Aleksandar (2022-02-12). "Turkmenistan to hold snap elections as president broaches succession". euronews (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 March 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-03-01.
  3. "Turkmenistan's horse-loving dictator is grooming his son". The Economist. 2021-10-14. ISSN 0013-0613. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 March 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-03-01.
  4. "As Expected, Son Of Turkmen Leader Easily Wins Election In Familial Transfer Of Power". RadioFreeEurope/RadioLiberty (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2022. สืบค้นเมื่อ 2022-03-15.
  5. "Turkmenistan: Autocrat president's son claims landslide win | DW | 15.03.2022". Deutsche Welle. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 March 2022. สืบค้นเมื่อ 22 March 2022.
  6. "Turkmenistan votes, president's son expected to win". Al Jazeera. 12 March 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 March 2022. สืบค้นเมื่อ 17 March 2022.
  7. "Turkmenistan holds inauguration of new president (UPDATE)". Trend News Agency. 19 March 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 March 2022. สืบค้นเมื่อ 19 March 2022.