ราชวงศ์โบนาปาร์ต

ราชวงศ์โบนาปาร์ต
พระราชอิสริยยศ	จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส; กษัตริย์แห่งอิตาลี; กษัตริย์แห่งสเปน; กษัตริย์แห่งฮอลแลนด์; กษัตริย์แห่งเว็สท์ฟาเลิน; กษัตริย์แห่งนาโปลี;
ปกครอง	จักรวรรดิฝรั่งเศสที่หนึ่ง และ สอง; ราชอาณาจักรอิตาลี; ราชอาณาจักรสเปน; ราชอาณาจักรฮอลแลนด์; ราชอาณาจักรนาโปลี; ราชอาณาจักรเว็สท์ฟาเลิน; ราชรัฐเอลบา; ราชรัฐอันดอร์รา; แกรนด์ดัชชีแบร์ค; ราชรัฐลุกกาและปีออมบีโน;
เชื้อชาติ	อิตาลี, คอร์ซิกา, ฝรั่งเศส
สาขา	สายเจ้าชายคานิโน ; สายเจ้าชายนโปเลียน
ประมุขพระองค์แรก	จักรพรรดินโปเลียนที่ 1
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน	ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์: ; ชาร์ล & ฌ็อง-คริสตอฟ นโปเลียน
ประมุขพระองค์สุดท้าย	จักรพรรดินโปเลียนที่ 3
สถาปนา	ค.ศ. 1804
สิ้นสุด	ค.ศ. 1815, ค.ศ. 1870
	ด; ค; ก;

ราชวงศ์โบนาปาร์ต (ฝรั่งเศส: Maison de Bonaparte) เป็นอดีตราชวงศ์จักรวรรดิและราชสำนักของยุโรปที่มีต้นกำเนิดจากเกาะคอร์ซิกา สถาปนาขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1804 โดยจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 บุตรชายของคนสูงศักดิ์ชาวคอร์ซิกานามว่า คาร์โล โบนาปาร์ต และเลตีเซีย โบนาปาร์ต (ราโมลีโน) นโปเลียนเป็นผู้นำทางทหารของฝรั่งเศสที่ได้เถลิงอำนาจในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส และใน ค.ศ. 1804 ได้เปลี่ยนสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่หนึ่งมาเป็นจักรวรรดิฝรั่งเศสที่หนึ่ง ห้าปีหลังจากการก่อรัฐประหารในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1799 (รัฐประหาร 18 บรูว์แมร์) นโปเลียนและกร็องด์อาเม(กองทัพใหญ่) ต้องต่อสู้รบกับประเทศมหาอำนาจที่สำคัญทุกแห่งของยุโรป (ยกเว้นประเทศที่เป็นพันธมิตร รวมทั้งเดนมาร์ก-นอร์เวย์) และครอบงำยุโรปภาคพื้นทวีปด้วยชัยชนะทางทหารหลายครั้งในช่วงสงครามนโปเลียน พระองค์ได้แต่งตั้งสมาชิกราชวงศ์ของพระองค์ให้นั่งบนบัลลังก์ของรัฐบริวาร ได้ขยายอำนาจของราชวงศ์

ราชวงศ์โบนาปาร์ตได้ก่อตั้งราชวงศ์จักรวรรดิแห่งฝรั่งเศสในช่วงจักรวรรดิฝรั่งเศส ร่วมกับสมาชิกราชวงศ์ที่ไม่ใช่โบนาปาร์ตบางส่วน นอกจากจะครองตำแหน่งจักรพรรดิแห่งชาวฝรั่งเศสแล้ว ราชวงศ์โบนาปาร์ตยังได้ครอบครองตำแหน่งและดินแดนอื่น ๆ อีกมากมายในช่วงสงครามนโปเลียน ได้แก่ ราชอาณาจักรอิตาลี ราชอาณาจักรสเปน ราชอาณาจักรเว็สท์ฟาเลิน ราชอาณาจักรฮอลแลนด์ และราชอาณาจักรนาโปลี ราชวงศ์นี้ได้กุมอำนาจประมาณหนึ่งทศวรรษจนกระทั่งสงครามนโปเลียนได้เริ่มส่งผลกระทบอย่างร้ายแรง ได้สร้างศัตรูที่ทรงอำนาจมากมาย เช่น ออสเตรีย อังกฤษ รัสเซีย และปรัสเซีย ตลอดจนขบวนการฟื้นฟูพวกนิยมเจ้า(โดยเฉพาะราชวงศ์บูร์บง) ในฝรั่งเศส สเปน ซิซิลีทั้งสอง และซาร์ดิเนีย ในที่สุดราชวงศ์ได้ถึงคราวล่มสลาย เนื่องจากความพ่ายแพ้ครั้งสุดท้ายของนโปเลียนในยุทธการที่วอเตอร์ลู และการฟื้นฟูราชวงศ์เก่าโดยการประชุมใหญ่แห่งเวียนนา

ในรัชสมัยของนโปเลียนที่ 1 ราชวงศ์จักรวรรดิประกอบไปด้วยความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดของจักรพรรดิ - พระมเหสี พระราชโอรส พี่น้องของพระองค์ และญาติใกล้ชิดคนอื่น ๆ เช่น ฌออากีม มูว์รา ผู้เป็นน้องเขย โฌแซ็ฟ เฟสช์ ผู้เป็นลุง และเออแฌน เดอ โบอาร์แน พระโอรสบุญธรรม

ระหว่าง ค.ศ. 1852 และ ค.ศ. 1870 ฝรั่งเศสได้กลายเป็นจักรวรรดิฝรั่งเศสที่สอง เมื่อสมาชิกคนหนึ่งของราชวงศ์โบนาปาร์ตได้ปกครองฝรั่งเศสอีกครั้ง: นโปเลียนที่ 3 พระราชโอรสองค์เล็กของหลุยส์ โบนาปาร์ต อย่างไรก็ตาม ในช่วงสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซีย ค.ศ. 1870-1871 ราชวงศ์ได้ถูกปลดออกจากบัลลังก์จักรวรรดิอีกครั้ง นับตั้งแต่นั้นมาก็ได้มีผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์หลายคน ผู้สนับสนุนการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสของราชวงศ์โบนาปาร์ตได้ถูกเรียกว่า โบนาปาร์ติสต์ ประมุขคนปัจจุบันนามว่า ฌ็อง-คริสต็อฟ เจ้าชายนโปเลียน มีพระราชมารดาที่มาจากราชวงศ์บูร์บง