รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งหมู่เกาะอังกฤษ

นี่คือรายพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์และพระมหากษัตรีย์แห่งประเทศและหมู่เกาะต่าง ๆ ซึ่งร่วมกันเป็นสหราชอาณาจักรในปัจจุบัน สำหรับพระนามาภิไธยพระมหากษัตริย์และพระมหากษัตรีย์แห่งอังกฤษ ดูรายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ

รายพระนาม

พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ พระมหากษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ ราชวงศ์เวสเซ็กซ์ ราชวงศ์อัลปิน สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 (Kenneth I of Scotland) ค.ศ. 843–858 กษัตริย์พระองค์แรกของชาวพิกต์และชาวสกอต สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 1 (Donald I of Scotland) ค.ศ. 858–862 พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 (Constantine I of Scotland) ค.ศ. 862–877 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช (Alfred the Great) ค.ศ. 871–899 ทรงได้รับการยกย่องเป็นกษัตริย์ของชาวอังกฤษพระองค์แรก ภายใต้สนธิสัญญาเวดมอร์ ค.ศ. 878 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดที่ 1 (Áed of Scotland) ค.ศ. 877–878 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเอโอชาร์ดที่ 1 (Eochaid of Scotland) ค.ศ. 878–889 พระภาคิไนย (หลานลุง) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด ครองราชย์ร่วมกันกับสมเด็จพระเจ้ากิริค ? สมเด็จพระเจ้ากิริคที่ 1 (Giric of Scotland) ค.ศ. 878–889 พระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) พระองค์แรกในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด ? สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2 (Donald II of Scotland) ค.ศ. 889–900 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (Edward the Elder) ค.ศ. 899–924 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ด มหาราช สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 (Constantine II) ค.ศ. 900–943 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด สมเด็จพระเจ้าเอลเวียรด แห่งเวสเซกซ์ (Ælfweard) ค.ศ. 924 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ทรงเป็นเพียงแต่กษัตริย์แห่งเวสเซกซ์ สมเด็จพระเจ้าเอเธลสตันแห่งอังกฤษ (Athelstan) ค.ศ. 924–939 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส กษัตริย์พระองค์แรกที่ทรงเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษโดยพฤตินัย สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 (Edmund I) ค.ศ. 939–946 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 (Malcolm I) ค.ศ. 943–954 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเอเดรด (Edred) ค.ศ. 946–955 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด สมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟที่ 1 (Indulf) ค.ศ. 954–962 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี (Edwy the Fair) ค.ศ. 955–959 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ (Edgar the Peaceable) ค.ศ. 959–975 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ สมเด็จพระเจ้าดับที่ 1 (Dub) ค.ศ. 962–966 พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 สมเด็จพระเจ้าคุยเลนที่ 1 (Cuilén) ค.ศ. 966–971 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II) ค.ศ. 971–? พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ) (St Edward the Martyr) ค.ศ. 975–978 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ สมเด็จพระเจ้าแอมเลบที่ 1 (Amlaíb) ?–ค.ศ. 977 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II) ค.ศ. 977–995 รัชสมัยที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 (Ethelred the Unready) ค.ศ. 978–1013 ค.ศ. 1014–1016 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 3 (Constantine III) ค.ศ. 995–997 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคุยเลน สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3 (Kenneth III) ค.ศ. 997–1005 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดับ สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2 (Malcolm II) ค.ศ. 1005–1034 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 (Edmund Ironside) ค.ศ. 1016 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เร็ด ราชวงศ์เดนมาร์ก ค.ศ. 1013–1016 ราชสำนักแซกซอนส์และเดนมาร์กต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์อังกฤษ เดนมาร์กและอังกฤษมีกษัตริย์ร่วมกันตั้งแต่ ค.ศ. 1016 ถึง 1042 สเวน ฟอร์กเบียร์ด (Sweyn Forkbeard) ค.ศ. 1013–1014   สมเด็จพระเจ้าคานูทมหาราช (Canute The Great) ค.ศ. 1016–1035 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าสเวน สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 (Duncan I) ค.ศ. 1034–1040 พระราชนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2 สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต (Harold Harefoot) ค.ศ. 1035–1040 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท สมเด็จพระเจ้าฮาร์ธาคานูท (Harthacanute) ค.ศ. 1040–1042 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท สมเด็จพระเจ้าแมคเบธที่ 1 (Macbeth) ค.ศ. 1040–1057 พระสวามีในพระนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3 การฟื้นฟูราชวงศ์แซกซอนส์ตะวันตก สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ) (St Edward the Confessor) ค.ศ. 1042–1066 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 แห่งอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าลูลัคที่ 1 (Lulach) ค.ศ. 1057–1058 พระราชปนัดดา (เหลน) ในพระเจ้าเคนเนธที่ 3, พระราชโอรสติดและพระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) ในสมเด็จพระเจ้าแมคเบธ ราชวงศ์ดันเคลด์ สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 (Malcolm III) ค.ศ. 1058–1093 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน (Harold Godwinson) ค.ศ. 1066 พระเทวัญ (น้องเขย) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด สืบเชื้อสายมาจากเอเธล์เร็ดแห่งเวสเซ็กส์ พระเชษฐาในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟรด สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ เอเธลลิง (Edgar the Atheling) ค.ศ. 1066 พระราชนัดดา (หลานปู่) ในพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 ราชวงศ์นอร์มัน หลังจากพวกนอร์มันเอาชนะชนแซ็กซอนได้ในปี ค.ศ. 1066 สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I, the Conqueror) ค.ศ. 1066–1087 พระญาติห่างๆ ในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 (William II, Rufus) ค.ศ. 1087–1100 พระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 3 (Donald III) ค.ศ. 1093–1094 ค.ศ. 1094–1097 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 2 (Duncan II) ค.ศ. 1094 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ที่ 1 (Edgar) ค.ศ. 1097–1107 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1 (Henry I) ค.ศ. 1100–1135 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ด สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 1 (Alexander I) ค.ศ. 1107–1124 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 (David I) ค.ศ. 1124–1153 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 สมเด็จพระเจ้าสตีเฟน (Stephen) ค.ศ. 1135–1154 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 4 (Malcolm IV) ค.ศ. 1153–1165 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 ราชวงศ์อานเจวินหรือแพลนทาเจเน็ท ชื่อราชวงศ์เปลี่ยนเนื่องจากพระจักรพรรดินีมาทิลดาทรงอภิเษกสมรสกับเจฟฟรีย์ แพลนทาเจเน็ท สมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา (Matilda) ค.ศ. 1141 พระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 1, พระราชธิดาในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 (Henry II) ค.ศ. 1154–1189 พระราชโอรสในสมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I) ค.ศ. 1165–1214 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 (Richard I, the Lionheart) ค.ศ. 1189–1199 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 ราชสำนักอังกฤษและไอร์แลนด์ ค.ศ. 1199 สมเด็จพระเจ้าจอห์นผู้ทรงดำรงพระยศกษัตริย์แห่งไอร์แลนด์ได้ครองราชบัลลังก์อังกฤษ สมเด็จพระเจ้าจอห์น (John "Lackland") ค.ศ. 1199–1216 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 (Alexander II) ค.ศ. 1214–1249 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 (Henry III) ค.ศ. 1216–1272 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 (Alexander III) ค.ศ. 1249–1286 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (Edward I "Longshanks") ค.ศ. 1272–1307 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 สมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเร็ต (Margaret) ค.ศ. 1286 - 1290 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 ราชวงศ์เบลเลียว หลังจากสมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเรทสวรรคตใน ค.ศ. 1290 นั้น ไม่ทรงมีรัชทายาทที่ชัดเจน สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษทรงแทรกแซงการแย่งราชบัลลังก์ระหว่างโรเบิร์ต บรูซและจอห์น เบลเลียว โดยทรงเลือกจอห์น เบลเลียวเป็นกษัตริย์ของสกอตแลนด์ สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 1 (John) ค.ศ. 1292–1296 พระปนัดดาในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1) ราชวงศ์บรูซ หลังจากจอห์น เบลเลียวก่อการกบฏ สงครามเอกราชของสกอตแลนด์เกิดขึ้น โรเบิร์ต บรูซตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์ สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 (Robert I) ค.ศ. 1306–1329 เป็นลื่อ(ไม่มีในราชาศัพท์)ในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1) สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 (Edward II) ค.ศ. 1307–1327 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 (Edward III) ค.ศ. 1327–1377 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 2 (David II) ค.ศ. 1329–1371 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 ราชวงศ์เบลเลียว เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ทั้งเอ็ดเวิร์ด เบลเลียวและพระเจ้าเดวิดที่ 2 ต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ค.ศ. 1332–1336 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น เบลเลียว ราชวงศ์สจวต สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์หลังจากทรงเข้าพิธีหมั้นเมื่อพระชนมายุ 5 พรรษา พระองค์ทรงถูกนำมาเลี้ยงดูในฝรั่งเศส ทรงพระนาม "Marie Stuart, Reine de l'Écosse," etc. พระนามของพระองค์แปลเสียงของชื่อราชวงศ์ 'สจวต' (Stewart) ให้เป็นแบบภาษาฝรั่งเศส (Stuart) สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 ทรงนำการสะกดชื่อราชวงศ์เป็นภาษาฝรั่งเศสเข้ามาในสกอตแลนด์ในปี ค.ศ. 1560 พระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 (Robert II) ค.ศ. 1371–1390 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 (Richard II) ค.ศ. 1377–1399 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3 (Robert III) ค.ศ. 1390–1406 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 ราชวงศ์ลางเคสเตอร์ เฮนรี โบลิงโบรกได้ยึดอำนาจมาจากพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ชื่อพระราชวงศ์มาจาก ดยุคแห่งแลงแคสเตอร์ ยศของพระราชบิดาของเฮนรี สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 (Henry IV) ค.ศ. 1399–1413 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 (James I) ค.ศ. 1406–1437 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 (Henry V) ค.ศ. 1413–1422 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 (Henry VI) ค.ศ. 1422–1461 ค.ศ. 1470–1471 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 (James II) ค.ศ. 1437–1460 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3 (James III) ค.ศ. 1460–1488 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ราชวงศ์ยอร์ค ราชสกุลทิวดอร์เอาชนะราชสกุลแลงคาสเตอร์ได้ในสงครามดอกกุหลาบ และราชสกุลยอร์คได้ขึ้นครองราชบัลลังก์ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 (Edward IV) ค.ศ. 1461–1470 ค.ศ. 1471–1483 พระราชโอรสในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 (Edward V) ค.ศ. 1483 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 (Richard III) ค.ศ. 1483–1485 พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 ราชวงศ์ทิวดอร์ เฮนรี ทิวดอร์ ทายาทของราชสกุลลางเคสเตอร์ ชิงราชบัลลังก์คืนจากราชสกุลยอร์ค สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 (Henry VII) ค.ศ. 1485–1509 พระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4 (James IV) ค.ศ. 1488–1513 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3 สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (Henry VIII) ค.ศ. 1509–1547 พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 7, พระราชนัดดาในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5 (James V) ค.ศ. 1513–1542 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4 สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I) ค.ศ. 1542–1567 พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6 (Edward VI) ค.ศ. 1547–1553 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 เลดี้เจน เกรย์ (Lady Jane Grey) ค.ศ. 1553 พระราชปนัดดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 7 โดยทั่วไปไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นพระราชินี สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I) ค.ศ. 1553–1558 พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 (Elizabeth I) ค.ศ. 1558–1603 พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 (James VI) ค.ศ. 1567–1625 พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 ราชสำนักอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ ในปี ค.ศ. 1603 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ได้เสด็จขึ้นครองราชย์แทนสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 แห่งอังกฤษ หรือที่รู้จักกันว่า Union of the Crowns ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1707 เป็นต้นมา อังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์มีกษัตริย์พระองค์เดียวกันที่ปกครอง ราชวงศ์สจวต พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ (James I of England) หรือ สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 แห่งสกอตแลนด์ (James VI of Scotland) ค.ศ. 1603–1625 พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถแมรีแห่งสกอตและเป็นลื่อ(ไม่มีในราชาศัพท์)ในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ของอังกฤษ ทรงเป็นกษัตริย์พระองค์แรกที่ฉลองพระนามเป็น กษัตริย์แห่งบริเตนใหญ่ (King of Great Britain) (1604) สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 (Charles I) ค.ศ. 1625–1649 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ สมัยไร้กษัตริย์ (สมัยสาธารณรัฐ) อังกฤษไม่มีกษัตริย์ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 1649 ถึง ค.ศ. 1660 ถึงแม้สถานะทางรัฐธรรมนูญของรัฐบาลยังไม่ชัดเจน จนกระทั่งในวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1653 อังกฤษเปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นแบบสาธารณรัฐ และเรียกชื่อประเทศว่า เครือจักรภพ (Commonwealth) ในวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1653 โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ ได้แต่งตั้งตนเป็น “เจ้าผู้พิทักษ์” (Lord Protector) และมีเจ้าคุณพระอักขราภิบาล 2 คนปกครองอังกฤษจนถึงปี ค.ศ. 1659 ริชาร์ด ครอมเวลล์ได้ลาออก และคืนอำนาจให้แก่รัฐสภาจนกระทั่งมีการฟื้นฟูราชวงศ์สจวตในปี ค.ศ. 1660 พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ (Oliver Cromwell) ค.ศ. 1653–1658   ริชาร์ด ครอมเวลล์ (Richard Cromwell) ค.ศ. 1658–1659 บุตรชายของโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ ราชวงศ์สจวต (ฟื้นฟู) พระนาม รัชสมัย หมายเหตุ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 (Charles II) อังกฤษ ค.ศ. 1660-1685 สกอตแลนด์ ค.ศ. 1649-1651 และ ค.ศ. 1660–1685 (1649–1685 ในทางนิตินัย) พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 (เสด็จขึ้นครองราชย์ที่สกอตแลนด์ เมื่อปี ค.ศ. 1651 โดยทางการแล้วนับวันขึ้นครองราชย์ตั้งแต่วันที่พระราชบิดาของพระองค์สวรรคต สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (James II of England) สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 7 แห่งสกอตแลนด์ (James VII of Scotland) ค.ศ. 1685–1689 พระราชโอรสองค์เล็กในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (Mary II) ค.ศ. 1689–1694 พระราชธิดาองค์โตในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ครองราชสมบัติเคียงคู่กับพระสวามี สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ (William III of England) สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 แห่งสกอตแลนด์ (William II of Scotland) สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 แห่งไอร์แลนด์ (William I of Ireland) ค.ศ. 1689–1702 พระราชนัดดาในพระเจ้าชาร์ลสที่ 1 ครองราชสมบัติเคียงคู่กับพระมเหสี สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2 แห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ (Anne) ค.ศ. 1702–1707 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1702–1714) พระกนิษฐาในสมเด็จพระราชินีแมรีที่ 2, พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ราชสำนักบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ ในปี ค.ศ. 1707 สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ทรงประกาศใช้ พระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1707 ซึ่งเป็นพระราชบัญญัติที่รวมราชอาณาจักรอังกฤษ กับราชอาณาจักรสกอตแลนด์ เข้าด้วยกันเป็น ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ ราชวงศ์สจวต (ต่อ) พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ สมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ (Anne) ค.ศ. 1707–1714 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1702–1714) พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ ภายใต้พระราชบัญญัติการสืบสันตติวงศ์ ค.ศ. 1701 (Act of Settlement 1701) ผู้ที่สามารถขึ้นครองราชย์ต่อไปต้องเป็นโปรเตสแตนต์ ซึ่งจำกัดสิทธิแต่เพียงทายาทของเจ้าหญิงโซเฟียแห่งฮาโนเวอร์ ซึ่งเป็นพระญาติที่ใกล้ชิดที่สุด แต่พระนางสิ้นพระชนม์ก่อนหน้าสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ไม่นาน ราชสมบัติจึงตกเป็นของพระโอรสของพระนาง คือสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์ฮาโนเวอร์ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 (George I) ค.ศ. 1714–1727 พระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 (George II) ค.ศ. 1727–1760 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 (George III) ค.ศ. 1760–1801 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1760–1820) พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 ราชสำนักสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ ในปี ค.ศ. 1801 ได้มีการประกาศใช้ พระราชบัญญัติสหภาพ ค.ศ. 1801 ซึ่งเป็นการรวมราชอาณาจักรบริเตนใหญ่กับราชอาณาจักรไอร์แลนด์ เข้าด้วยกันเป็น สหราชอาณาจักร ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ (ต่อ) พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 (George III) ค.ศ. 1801–1820 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1760–1820) พระราชนัดดาในาสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 (George IV) ค.ศ. 1820–1830 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 (William IV) ค.ศ. 1830–1837 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย (Victoria) ค.ศ. 1837–1901 พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3, พระภาติยะ (หลานลุง) ในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 ราชวงศ์แซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา ชื่อพระราชวงศ์ถูกเปลี่ยนเนื่องมาจากสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา แต่พระนางยังคงเป็นสมาชิกของราชวงศ์ฮาโนเวอร์ สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 (Edward VII) ค.ศ. 1901–1910 พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถวิคตอเรีย สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 (George V) ค.ศ. 1910–1917 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1910–1936) พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ราชวงศ์วินด์เซอร์ ชื่อพระราชวงศ์ถูกเปลี่ยนจากแซ็กซ์-โคบูร์กและโกธาเป็นวินด์เซอร์ในปี ค.ศ. 1917 เนื่องจากการต่อต้านเยอรมนีในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 (George V) ค.ศ. 1917–1927 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1910–1936) พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ราชสำนักสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ ในปี ค.ศ. 1922 รัฐอิสระไอร์แลนด์ (ส่วนที่เป็นประเทศไอร์แลนด์ในปัจจุบัน) ได้ประกาศเป็นอิสระ ชื่อของราชอาณาจักรจึงเปลี่ยนแปลงไปในปี ค.ศ. 1927 ในระหว่าง ปี ค.ศ. 1927 และพระราชบัญญัติสาธารณรัฐไอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 1949 สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5, สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8, และสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 เป็นพระมหากษัตริย์แห่งไอร์แลนด์ด้วย ราชวงศ์วินด์เซอร์ (ต่อ) พระนาม ครองราชย์ หมายเหตุ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 (George V) ค.ศ. 1927–ค.ศ. 1936 (รัชสมัยกาล ค.ศ. 1910–1936) พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 (Edward VIII) ค.ศ. 1936 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5; ทรงสละราชสมบัติ สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 (George VI) ค.ศ. 1936–ค.ศ. 1952 พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5, พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 8 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 (Elizabeth II) 6 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1952–ปัจจุบัน พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 เป็นพระประมุขในอีก 15 ราชอาณาจักรอิสระอื่นๆ

ดูเพิ่ม

• รายพระนามพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ
• พระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร
• ประวัติศาสตร์ของหมู่เกาะอังกฤษ
• เคียงข้างราชบัลลังก์อังกฤษ
• พระราชพิธีบรมราชาภิเษกพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร (เวลาและสถานที่)
• รายพระนามสมาชิกในราชวงศ์อังกฤษ
• รายพระนามกษัตริย์ และจักรพรรดิฝรั่งเศส
• รายพระนามกษัตริย์สเปน

อ้างอิง

บรรณานุกรม

• สุปราณี มุขวิชิต. ประวัติศาสตร์อังกฤษและราชวงศ์ (โอเดียนสโตร์, 2549) ISBN 974-971-363-X