เจ้าชายนโปเลียน พระราชกุมารแห่งฝรั่งเศส
| หลุยส์-นโปเลียน | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายแห่งฝรั่งเศส | |||||
.jpg) หลุยส์-นโปเลียน ในปี ค.ศ. 1878 เมื่ออายุ 22 ปี | |||||
| จักรพรรดิแห่งฝรั่งเศส | |||||
| ระยะเวลา | 9 มกราคม ค.ศ. 1873 – 1 มิถุนายน ค.ศ. 1879 | ||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 | ||||
| ถัดไป | จักรพรรดินโปเลียนที่ 5 | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | โบนาปาร์ต | ||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดินโปเลียนที่ 3 | ||||
| พระราชมารดา | เออเฌนี เดอ มอนตีโค | ||||
| ประสูติ | 16 มีนาคม ค.ศ. 1856 ปารีส จักรวรรดิฝรั่งเศส | ||||
| สวรรคต | 01 มิถุนายน ค.ศ. 1879 (23 ปี) ใกล้กับ Ulundi อาณาจักรซูลู | ||||
| ฝังพระศพ | St Michael's Abbey, Farnborough | ||||
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก | ||||
เจ้าชายนโปเลียน พระราชกุมาร (ฝรั่งเศส: Napoléon, Prince Imperial) หรือ นโปเลียนที่ 4 เป็นพระราชโอรสพระองค์เดียวในจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 กับจักรพรรดินียูเจนีแห่งมอนติโจ หลังจากพระราชบิดาถูกถอดจากราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1870 ก็ได้พาพระราชวงศ์โบนาปาร์ตลี้ภัยไปประทับอยู่ในอังกฤษโดยอยู่ภายใต้พระบรมราชินูปถัมภ์ของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และตัวพระองค์เข้ารับราชการทหารในกองทัพอังกฤษ ภายหลังจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 สวรรคตในปี ค.ศ. 1873 พระองค์ก็เป็นผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส
พระองค์พระราชสมภพเมื่อวันที่ 16 มีนาคม ค.ศ. 1856 โดยมีพระยศว่า เจ้าชายนโปเลียน พระราชกุมาร แต่หลังระบอบกษัตริย์ลูกล้มล้างใน ค.ศ. 1870 พระยศของพระองค์จึงเหลือแค่ หลุยส์-นโปเลียน พระราชกุมาร แต่พวกโบนาปาร์ตนิยมมักจะเรียกพระองค์ว่า นโปเลียนที่ 4 พระองค์เคยเสด็จพระราชดำเนินเยือนสยามประเทศเป็นการส่วนพระองค์ใน ค.ศ. 1873
แม้ หลุยส์-นโปเลียน พระราชกุมาร จะทรงรับราชการทหารอยู่ในกองทัพอังกฤษแต่พระนางเจ้าวิกตอเรียไม่ทรงอนุญาตให้เข้าร่วมปฏิบัติการสู้รบใดๆ[1] ถึงกระนั้น เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 1879 ขณะพระองค์เข้าเวรอยู่ในค่ายทหาร ณ ราชอาณาจักรซูลู (แอฟริกาใต้ในปัจจุบัน) ทันใดนั้นก็ต้องเผชิญหน้ากับหน่วยสอดแนมของซูลูโดยบังเอิญ หลุยส์-นโปเลียนหนีไม่ทันจึงเข้าต่อสู้และเสด็จสวรรคตในวัยเพียง 23 พรรษา[1] เนื่องจากพระองค์ยังไม่ได้อภิเษกสมรสและไม่มีรัชทายาท ทำให้ราชวงศ์โบนาบาร์ตสายหลุยส์ โบนาปาร์ต ต้องสิ้นสุดที่พระองค์ และสิทธิในราชบัลลังก์ฝรั่งเศสตกไปอยู่กับสายเจโรม โบนาปาร์ต พระอนุชาองค์สุดท้องของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ขึ้นอ้างสิทธิ์แทน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 ไกรฤกษ์ นานา. "วิบากกรรม "โอรสนโปเลียนที่ ๓" ขอ "พึ่งบารมี" พระเจ้ากรุงสยาม และอวสานราชวงศ์โบนาร์ปาต". ศิลปวัฒนธรรม ฉบับ พฤษภาคม 2548.
| ก่อนหน้า | เจ้าชายนโปเลียน พระราชกุมารแห่งฝรั่งเศส | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| นโปเลียนที่ 3 | 
|
 ผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ฝรั่งเศส จักรพรรดิฝรั่งเศส : โบนาปาร์ตนิยม (9 มกราคม พ.ศ. 2416 – 1 มิถุนายน พ.ศ. 2422) |
|
นโปเลียนที่ 5 วิคเตอร์ |
