รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489
หน้าตา
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 | |
---|---|
![]() หน้าแรกของรัฐธรรมนูญ | |
ภาพรวม | |
ท้องที่ใช้ | ![]() |
สร้างขึ้น | 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2488[1] |
เสนอ | 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2489[2] |
วันประกาศ | 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2489[3] |
มีผลใช้บังคับ | 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2489[3] |
ระบบ | รัฐเดี่ยว ระบบรัฐสภา ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ |
โครงสร้างรัฐบาล | |
ฝ่าย | 3 |
ประมุขแห่งรัฐ | พระมหากษัตริย์ |
ฝ่ายนิติบัญญัติ | สองสภา (รัฐสภา: พฤฒสภา, สภาผู้แทนราษฏร) |
ฝ่ายบริหาร | คณะรัฐมนตรี, นำโดย นายกรัฐมนตรี |
ฝ่ายตุลาการ | ศาลไทย |
ระบอบ | รัฐเดี่ยว |
คณะผู้เลือกตั้ง | ไม่มี |
นิติบัญญัติชุดแรก | 6 มกราคม พ.ศ. 2489 (สภาผู้แทนราษฎร) 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2489 (พฤฒสภา) |
บริหารชุดแรก | 11 มิถุนายน พ.ศ. 2489 |
ตุลาการชุดแรก | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2489 |
ยกเลิก | 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 |
ผู้ยกร่าง | สภาผู้แทน |
ผู้เขียน | คณะกรรมาธิการวิสามัญร่างรัฐธรรมนูญ |
ผู้ลงนาม | สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล |
ฉบับก่อนหน้า | รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475 |
เอกสารฉบับเต็ม | |
![]() |
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล ทรงลงพระปรมาภิไธยในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2489[4]
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล ทรงกำลังลงพระปรมาภิไธยในรัฐธรรมนูญ
ปรีดี พนมยงค์ กำลังลงนามในรัฐธรรมนูญ
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เป็นรัฐธรรมนูญฉบับที่ 3 ของไทย ร่างโดยสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 4 และใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2489 และถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 โดยคณะรัฐประหารอันมีจอมพล ผิน ชุณหะวัณ นายทหารกองหนุน เป็นหัวหน้าคณะ รวมอายุการใช้งาน 1 ปี 5 เดือน 28 วัน
รัฐธรรมนูญฉบับนี้กำหนดให้มีพฤฒสภา (วุฒิสภา) ที่มาจากการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในประเทศไทย โดยกำหนดให้มีสมาชิกในสภานี้ทั้งสิ้น 80 คน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ครั้งที่ 3/2488 เมื่อวันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2488 ขอเสนอเปลี่ยนระเบียบวาระเรื่องตั้งกรรมาธิการวิสามัญเพื่อพิจารณาแก้ไขรัฐธรรมนูญขึ้นพิจารณาก่อน
- ↑ รายงานการประชุมสภาผู้แทนราษฎร ครั้งที่ 7/2489 เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2489 เพื่อพิจารณาร่างรัฐธรรมนูญ ในวาระที่ 1
- ↑ 3.0 3.1 ราชกิจจานุเบกษา, รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย, เล่ม ๖๓ ตอนที่ ๓๐ ก หน้า ๓๑๘, ๑๐ พฤษภาคม ๒๔๘๙
- ↑ บันทึกประวัติศาสตร์ “พระราชพิธีพระราชทานรัฐธรรมนูญ” กฎหมายสูงสุดของประเทศไทย
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ: