รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489
พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดลทรงลงพระปรมาภิไธยในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2489[1]
ข้อมูลทั่วไป
ผู้ตราสภาผู้แทนราษฎร
ผู้ลงนามสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล
วันลงนาม9 พฤษภาคม 2489[2]
ผู้ลงนามรับรองปรีดี พนมยงค์
(นายกรัฐมนตรี)
วันลงนามรับรอง9 พฤษภาคม 2489
วันประกาศ10 พฤษภาคม 2489
วันเริ่มใช้10 พฤษภาคม 2489
ท้องที่ใช้ไทย ราชอาณาจักรไทย
การร่าง
ชื่อร่างร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
ผู้ยกร่างสภาผู้แทนราษฎร
การยกเลิก
ประกาศคณะทหารแห่งชาติให้รัฐธรรมนูญสิ้นสุดลง
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เป็นรัฐธรรมนูญฉบับที่ 3 ของไทย จัดร่างโดยสภาผู้แทนราษฎร และใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2489 และถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 โดยคณะรัฐประหารอันมี พล.ท. ผิน ชุณหะวัณ นายทหารกองหนุน เป็นหัวหน้าคณะ รวมอายุการประกาศและบังคับใช้ 1 ปี 5 เดือน 28 วัน

รัฐธรรมนูญฉบับนี้กำหนดให้มีพฤฒิสภา (วุฒิสภา) ที่มาจากการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในประเทศไทย โดยกำหนดให้มีสมาชิกในสภานี้ทั้งสิ้น 80 คน

อ้างอิง[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]