อาณาจักรมัชปาหิต
| อาณาจักรมัชปาหิต | ||||||
| Kemaharajaan Majapahit (ภาษาอินโดนีเซีย) ꦏꦫꦠꦺꦴꦤ꧀ꦩꦗꦥꦲꦶꦠ꧀ (ภาษาชวา) विल्व तिक्त (ภาษาสันสกฤต) | ||||||
| ||||||
| ||||||
 | ||||||
| เมืองหลวง | Majapahit, Wilwatikta (modern Trowulan) | |||||
| ภาษา | Old Javanese (main), Sanskrit (religious) | |||||
| ศาสนา | ฮินดู, พุทธ, เกจาเวิน, Animism, อิสลาม[2](p19) | |||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | |||||
| Raja | ||||||
| - | 1295–1309 | Raden Wijaya | ||||
| - | 1334–1389 | Hayam Wuruk | ||||
| - | 1498–1527 | Girindrawardana | ||||
| Mahapatih | ||||||
| - | c. 1336–1364 | Gajah Mada | ||||
| ประวัติศาสตร์ | ||||||
| - | สถาปนา | 10 ตุลาคม[3] 1293 | ||||
| - | สุลต่านเดอมักล้มยัลลังก์ | 1527 | ||||
| สกุลเงิน | เกอเป็ง[4] | |||||
อาณาจักรมัชปาหิต เป็นอาณาจักรในชวาตะวันออก มีอำนาจอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1293 ถึงประมาณ ค.ศ. 1527. กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งมัชปาหิต คือ ฮะยัม วูรุค (Hayam Wuruk) ครองราชย์ ในช่วง ค.ศ. 1350 - 1389 นับเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักรแห่งนี้ โดยได้ขยายอำนาจไปทั่วแหลมมลายูตอนใต้ บอร์เนียว สุมาตรา บาหลี และฟิลิปปินส์
มัชปาหิตนั้น เป็นอาณาจักรฮินดูแห่งสุดท้ายในหมู่เกาะมลายู ก่อนนี้มีอาณาจักรศรีวิชัย ซึ่งเชื่อว่ามีที่ตั้งอยู่ในอำเภอไชยา ในประเทศไทยและได้ขยายอำนาจสู่หมู่เกาะต่าง ๆ ในภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้
ผู้สถาปนาอาณาจักรมัชปาหิต ก็คือ การ์ตะราชะสา (Kertarajasa) หรือ ระเด่นวิชัย ลูกเขยของกษัตริย์แห่งอาณาจักรสิงหะส่าหรี ซึ่งอยู่บนเกาะชวาเช่นกัน หลังจากสิงหสารีแผ่อำนาจกว้างไกลจนกลุ่มศรีวิชัยต้องถอยออกไปจากเกาะชวา ใน ค.ศ. 1290 อำนาจอันยิ่งใหญ่ของสิงหสารีก็เป็นที่สนใจแก่กุบไลข่านในจีน ซึ่งได้ส่งทูตมาขอเครื่องราชบรรณาการ ในเวลานั้นการ์ตะนคร ผู้ปกครองอาณาจักรสิงหสารีทรงปฏิเสธที่จะส่งมอบเครื่องราชบรรณาการ กุบไลข่านจึงส่งกองเรือถึง 1,000 ลำมาประชิดชายฝั่งชวา ในปี ค.ศ. 1293
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- ประวัติย่อของอาณาจักรมัชปาหิต
- ประวัติของอาณาจักรมัชปาหิต
- ประวัติศาสตร์อินโดนีเซีย จากสมัยโบราณ จวบจนปัจจุบัน
| ||||||||||||||||||
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์
อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-roman" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-roman"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>
- ↑ Hall, D. G. E. (1965). "Problems of Indonesian Historiography". Pacific Affairs. 38 (3/4): 353. doi:10.2307/2754037. JSTOR 2754037.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อricklefs - ↑ Mahandis Y. Thamrin (September 2012). "10 November, Hari Berdirinya Majapahit" (in Indonesian). National Geographic Indonesia. สืบค้นเมื่อ 27 May 2015.
- ↑ Ooi, Keat Gin, ed. (2004). Southeast Asia: a historical encyclopedia, from Angkor Wat to East Timor (3 vols). Santa Barbara: ABC-CLIO. ISBN 978-1576077702. OCLC 646857823.
