เกาะโลซิน

โลซิน
Losin

โลซิน Losin โลซิน Losin
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	อ่าวไทย
พิกัด	7°19′N 101°56′E
ระดับสูงสุด	10 ม. (30 ฟุต)
จุดสูงสุด	เกาะโลซิน
การปกครอง
ไทย
จังหวัด	ปัตตานี
อำเภอ	ปะนาเระ
ตำบล	บ้านน้ำบ่อ

เกาะโลซิน (อักษรโรมัน: Ko Losin) เป็นเกาะหินปูนขนาดย่อมกลางทะเลอ่าวไทย ขึ้นอยู่กับจังหวัดปัตตานี เป็นแหล่งดำน้ำและตกปลาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง และเป็นเกาะที่เล็กที่สุดในประเทศไทย

ประวัติ

แต่เดิมที่นี่เคยเป็นดินแดนพิพาทระหว่างไทยกับมาเลเซีย โดยมาเลเซียได้ทำการอ้างสิทธิ์เหนือหมู่เกาะกระในจังหวัดนครศรีธรรมราช ด้วยการอ้างการแบ่งเขตไหล่ทวีป อันเป็นพื้นที่ทับซ้อนกับพื้นที่สัมปทานแหล่งก๊าซธรรมชาติ ทำให้ไทยเสียเปรียบ แต่เวลาต่อมาคณะเจรจาไปพบเกาะหินกลางทะเล นั่นคือ "เกาะโลซิน" จึงได้ใช้อนุสัญญากรุงเจนีวาว่าด้วยกฎหมายทางทะเล ค.ศ. 1958 ให้โลซินมีสถานะเป็นเกาะ ไทยจึงสามารถประกาศสิทธิเขตเศรษฐกิจจำเพาะจากแนวน้ำลดบริเวณชายฝั่งออกไปได้ 200 ไมล์ทะเล ซึ่งครอบคลุมแหล่งก๊าซด้วย

ภายหลังปี พ.ศ. 2521 ไทยและมาเลเซียจึงได้ตกลงกันกำหนดพื้นที่ทับซ้อนทางทะเลดังกล่าวเป็นพื้นที่พัฒนาร่วม (Joint Development Area) ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 7,250 ตารางกิโลเมตร โดยตั้งองค์กรขึ้นมาบริหารจัดการร่วมกันแล้วแบ่งผลประโยชน์กันคนละครึ่ง

ปัจจุบันเกาะโลซิน เป็นเกาะที่ไม่มีคนอาศัย ตั้งอยู่ในเขตการปกครองของตำบลบ้านน้ำบ่อ อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี จากที่นี่ห่างจากหาดวาสุกรีในเขตอำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี ประมาณ 72 กิโลเมตร

ลักษณะ

ตัวเกาะโผล่พ้นน้ำขึ้นมาไม่เกิน 100 ตารางเมตร สภาพส่วนใหญ่เป็นหินล้วนไม่มีต้นไม้ใบหญ้า รอบเกาะน้ำตื้น หากจะขึ้นเกาะต้องนำเรือเล็กเข้าไป บนเกาะมีประภาคาร ที่ส่งไฟสัญญาณเตือนอยู่บนยอด และตัวประภาคารตั้งอยู่บนหินโผล่น้ำที่มีขนาดประมาณ 10 เมตร บริเวณรอบเกาะเป็นแหล่งปะการังที่อุดมสมบูรณ์กินพื้นที่ยาวหนึ่งกิโลเมตร มีพืชใต้น้ำและฝูงปลานานาชนิดโดยเฉพาะฉลามวาฬ ด้วยเหตุนี้เกาะโลซินเป็นที่นิยมของนักดำน้ำและนักตกปลา

เหตุการณ์สำคัญ

1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 นายอาคม พูนชนะ ไต๋เรือได้ขับเรือขนส่งเงินตราต่างประเทศมูลค่ารวม 119 ล้านบาทได้เพื่อนำมาส่งลูกค้าที่เกาะโลซิน ในวันที่ 2 ตุลาคม เวลาประมาณ 10.00 น. เรือได้ถูกปล้นต่อมาพบว่า นายอาคม พูนชนะ มีส่วนรู้เห็นเกี่ยวกับการปล้นทรัพย์นับเป็นเหตุการณ์ปล้นทรัพย์ครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งของประเทศไทย และตำรวจตั้งข้อสังเกตว่าลูกเรือทั้ง 7 ราย น่าจะเสียชีวิตเพราะถูกฆาตกรรมในทะเล

ในปี พ.ศ. 2564 มีเศษอวนขนาดยาว 200 เมตร กว้าง 50 เมตร ติดแนวปะการังบริเวณเกาะโลซิน สร้างความเสียหายแก่ระบบนิเวศปะการังประมาณ 550 ตารางเมตร ซึ่งเก็บกู้ได้เป็นน้ำหนัก 800 กิโลกรัม

แหล่งข้อมูลอื่น

• Vietnam’s First Maritime Boundary Agreement