ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดฉะเชิงเทรา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จังหวัดฉะเชิงเทรา
จังหวัด
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันChangwat Chachoengsao
(ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย): วัดโสธรวราราม, พระพิฆเนศแห่งวัดสมานรัตนาราม, ทิวทัศน์ของฉะเชิงเทรา, ศาลากลางหลังเก่า, วัดหงษ์ทอง
ธงของจังหวัดฉะเชิงเทรา
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดฉะเชิงเทรา
ตรา
คำขวัญ: 
แม่น้ำบางปะกงแหล่งชีวิต
พระศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่อโสธร
พระยาศรีสุนทรปราชญ์ภาษาไทย
เขาอ่างฤๅไนป่าสมบูรณ์
แผนที่ประเทศไทย จังหวัดฉะเชิงเทราเน้นสีแดง
แผนที่ประเทศไทย จังหวัดฉะเชิงเทราเน้นสีแดง
แผนที่ประเทศไทย จังหวัดฉะเชิงเทราเน้นสีแดง
ประเทศ ไทย
การปกครอง
 • ผู้ว่าราชการ ว่าง
(ตั้งแต่ พ.ศ. 2568)
 • นายก อบจ. กลยุทธ ฉายแสง
(ตั้งแต่ พ.ศ. 2568)
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด5,235.768 ตร.กม. (2,021.541 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 41
ประชากร
 (พ.ศ. 2566)[2]
 • ทั้งหมด730,543 คน
 • อันดับอันดับที่ 33
 • ความหนาแน่น139.53 คน/ตร.กม. (361.4 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 33
รหัส ISO 3166TH-24
ชื่อไทยอื่น ๆแปดริ้ว
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
 • ต้นไม้อะราง (นนทรีป่า)
 • ดอกไม้นนทรี (นนทรีบ้าน)
 • สัตว์น้ำปลากะพงขาว
ศาลากลางจังหวัด
 • ที่ตั้งถนนเรืองวุฒิ ตำบลหน้าเมือง อำเภอเมืองฉะเชิงเทรา จังหวัดฉะเชิงเทรา 24000
 • โทรศัพท์0 3851 2520
เว็บไซต์http://www.chachoengsao.go.th
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ฉะเชิงเทรา เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคตะวันออกของประเทศไทย มีอาณาเขตติดต่อกับกรุงเทพมหานคร จังหวัดปทุมธานี จังหวัดนครนายก จังหวัดปราจีนบุรี จังหวัดสระแก้ว จังหวัดจันทบุรี จังหวัดชลบุรี และจังหวัดสมุทรปราการ รวมถึงมีอาณาเขตติดกับอ่าวไทยเป็นระยะสั้นประมาณ 12 กิโลเมตร

ศัพทมูลวิทยา

[แก้]

ที่มาของคำว่า "ฉะเชิงเทรา" มีข้อสันนิษฐานที่แตกต่างกัน 2 ข้อ คือ[3]

  • คำว่า ฉะเชิงเทรา มาจากคำภาษาเขมร 2 คำ คือ สทึง+เจรา ซึ่ง สทึง (ស្ទឹង) แปลว่า แม่น้ำสายย่อย และ เจรา (ជ្រៅ) แปลว่า ลึก เมื่อรวมความหมายก็ได้ว่า แม่น้ำลึก ซึ่งหมายถึงแม่น้ำบางปะกงนั่นเอง (มีผู้โต้แย้งข้อสันนิษฐานนี้ เนื่องจากว่าเมืองฉะเชิงเทรานั้นตั้งขึ้นมาในสมัยเดียวกับเมืองสาครบุรี เมืองนครไชยศรี และเมืองนนทบุรี ซึ่งไม่น่าจะมีคำเขมรมาปนอยู่ในชื่อเมืองแล้ว)
  • คำว่า ฉะเชิงเทรา อาจเพี้ยนมาจากคำว่า แสงเชรา แสงเซา หรือ แซงเซา (ข้อสันนิษฐานนี้ยังไม่มีหลักฐานที่ชัดเจน)

ประวัติ

[แก้]

ช่วงก่อนและต้นยุคทวารวดี มีชุมชนบ้านเมืองโบราณบริเวณสองฝั่งคลองลำน้ำท่าลาด หรือคลองท่าลาด ที่ไหลผ่านอำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา หลายแห่งตั้งแต่บ้านเกาะขนุน ถึงบ้านท่าเกวียน ฯลฯ ช่วงปลายยุคทวารวดี ฉะเชิงเทราและดินแดนใกล้เคียงคือ เมืองมโหสถ (อำเภอศรีมโหสถ จังหวัดปราจีนบุรี) กับเมืองพระรถ (อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี) ต่างรุ่งเรืองขึ้นจากการค้าโลก และมีความเกี่ยวข้องเป็นเครือญาติกับกษัตริย์ขอมทั้งเมืองละโว้ (ลพบุรี) และเมืองพระนคร (กัมพูชา) จนหลังยุคขอมจนถึงสมัยอยุธยาตอนต้น บริเวณลุ่มน้ำบางปะกง ตั้งแต่เขตฉะเชิงเทราถึงปราจีนบุรีกลายเป็นป่าดง เนื่องจากเป็นที่ดอนมากขึ้นจากทับถมของตะกอนปากแม่น้ำ ส่งผลให้เส้นทางคมนาคมออกอ่าวไทยไม่ค่อยสะดวกเช่นเดิม จนสมัยอยุธยาตอนกลาง สมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 โปรดให้ซ่อมแปลงคลองสำโรง ซึ่งเชื่อมแม่น้ำบางปะกง กับแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อให้สะดวกในการคมนาคม

ในสมัยรัชกาลที่ 3 หลังปี พ.ศ. 2369 ทรงยกทัพไปตีเมืองเวียงจันทน์ ได้มีการกวาดต้อนครัวลาวพวกหนึ่งมาอยู่ที่ลุ่มแม่น้ำบางปะกง เกิดเมืองใหม่ชื่อ เมืองฉะเชิงเทรา แต่ปากชาวบ้านเรียกชื่อเดิมที่มีมาก่อนว่า เมืองแปดริ้ว (ปัจจุบันคือ อำเภอบางคล้า) มีการสร้างป้อมเมืองฉะเชิงเทราเพื่อป้องกันศึกญวนและเขมรที่มาทางแม่น้ำบางปะกง และอ่าวไทย ราวปี พ.ศ. 2377 ต่อมา พ.ศ. 2381 ให้อพยพครอบครัวเจ้าองค์ด้วง แห่งกัมพูชา เข้ากรุงเทพฯ ส่วนบ่าวไพร่ทั้งหลายให้อยู่เมืองฉะเชิงเทรา (บริเวณ ชุมชนวัดดอนทอง ปากคลองบางตีนเป็ด ตรงข้ามอำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา)

ในสมัยรัชกาลที่ 4 โปรดให้ยกบ้านท่าถ่านเป็นเมืองพนมสารคาม (อำเภอพนมสารคาม) และต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 6 ปี พ.ศ. 2459 โปรดให้เมืองฉะเชิงเทรากับเมืองพนมสารคาม รวมกันสถาปนาเป็น จังหวัดฉะเชิงเทรา[4]

ภูมิศาสตร์

[แก้]

ภูมิประเทศของจังหวัดฉะเชิงเทราแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่ ส่วนตะวันตกของจังหวัดตั้งอยู่บนที่ราบลุ่มแม่น้ำบางปะกง ส่วนตะวันออกมีลักษณะเป็นเนินเขา ด้วยความสูงจากระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ยกว่า 100 เมตร จังหวัดฉะเชิงเทรามีเกาะจำนวน 1 เกาะ คือ เกาะกลาง ที่บริเวณปากแม่น้ำบางปะกง

สัญลักษณ์ของจังหวัด

[แก้]
  • ตราประจำจังหวัด เป็นรูปพระอุโบสถวัดโสธรวรารามวรวิหารหลังใหม่ หมายถึง ที่ประดิษฐานพระพุทธโสธร ซึ่งเป็นพระพุทธรูปสำคัญของเมือง ตำนานเล่าว่าเป็นพระพุทธรูปแสดงปาฏิหาริย์ ลอยทวนน้ำมา ขึ้นที่จังหวัด ชาวเมืองเคารพ ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บันดาลให้ดิน และน้ำอุดมสมบูรณ์ มีรูปครุฑ และชื่อจังหวัดฉะเชิงเทราอยู่ด้านล่างโบสถ์

สีหลังคาพระอุโบสถ : เป็นสีด่อน (สีเทาควันบุหรี่) ซึ่งเป็นจริงของหลังคาพระอุโบสถหลังใหม่

พื้นหน้าพระอุโบสถ : เป็นสีเทาอ่อน มิใช่สีดำ

ขอบสีรอบเครื่องหมายราชการ : เป็นสีแดงเลือดหมู ซึ่งเป็นสีประจำจังหวัดฉะเชิงเทรา

  • ต้นไม้ประจำจังหวัด นนทรีป่า
  • ดอกไม้ประจำจังหวัด นนทรี
  • สัตว์น้ำประจำจังหวัด ปลากะพงขาวหรือปลาโจ้โล้
  • ลักษณะรูปร่างของจังหวัดฉะเชิงเทรา ลักษณะรูปร่างของจังหวัดฉะเชิงเทรามีรูปร่างคล้ายกับ "ค้อนตอกตะปู"
  • คำขวัญประจำจังหวัด “แม่น้ำบางปะกงแหล่งชีวิต พระศักดิ์สิทธิ์หลวงพ่อโสธร พระยาศรีสุนทรปราชญ์ภาษาไทย เขาอ่างฤๅไนป่าสมบูรณ์”

หน่วยการปกครอง

[แก้]

การปกครองแบ่งออกเป็น 11 อำเภอ 93 ตำบล 859 หมู่บ้าน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

[แก้]

จังหวัดฉะเชิงเทรามีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้งหมด 109 แห่ง ประกอบด้วย องค์การบริหารส่วนจังหวัด 1 แห่ง คือ องค์การบริหารส่วนจังหวัดฉะเชิงเทรา มีเทศบาล 34 แห่ง เป็นเทศบาลเมือง 1 แห่ง และเทศบาลตำบล 33 แห่ง ที่เหลือเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลจำนวน 73 แห่ง โดยเทศบาลทั้งหมดแบ่งตามอำเภอในจังหวัดฉะเชิงเทรา มีดังนี้

ข้อมูลเทศบาลในจังหวัดฉะเชิงเทรา
ลำดับชื่อเทศบาลอำเภอครอบคลุมตำบลประชากร (คน)
(ณ สิ้นปี 2567) [5]
ทั้งตำบลบางส่วนรวม
เทศบาลเมือง
1เมืองฉะเชิงเทรา1–1
36,318
เทศบาลตำบล
1เมืองฉะเชิงเทรา–11
1,347
2บางคล้า1–1
9,913
3บางคล้า1–1
5,364
4บางน้ำเปรี้ยว–11
1,520
5บางน้ำเปรี้ยว–11
2,094
6บางน้ำเปรี้ยว–22
2,258
7บางน้ำเปรี้ยว–11
1,474
8บางน้ำเปรี้ยว1–1
8,620
9บางน้ำเปรี้ยว–11
3,393
10บางปะกง1–1
3,780
11บางปะกง–11
11,521
12บางปะกง1–1
7,370
13บางปะกง–11
3,856
14บางปะกง–11
5,893
15บางปะกง–33
2,545
16บางปะกง–11
1,261
17บางปะกง1–1
2,112
181–11
9,568
19บางปะกง–11
17,328
20บ้านโพธิ์–22
4,105
21บ้านโพธิ์1–1
2,881
22บ้านโพธิ์1–1
4,148
23บ้านโพธิ์1–1
5,385
24พนมสารคาม–11
2,068
25พนมสารคาม1–1
16,375
26พนมสารคาม–11
6,101
27พนมสารคาม1–1
10,195
28พนมสารคาม1–1
8,042
29สนามชัยเขต–11
4,231
30แปลงยาว–22
5,782
31แปลงยาว–22
6,260
32แปลงยาว–11
6,915
33แปลงยาว–11
9,886

ประชากร

[แก้]
สถิติประชากรตามทะเบียนราษฎรจังหวัดฉะเชิงเทรา
ปีประชากร±%
2553 673,933—    
2554 679,370+0.8%
2555 685,721+0.9%
2556 690,226+0.7%
2557 695,478+0.8%
2558 700,902+0.8%
2559 704,399+0.5%
2560 709,889+0.8%
2561 715,009+0.7%
2562 720,113+0.7%
2563 720,698+0.1%
2564 724,178+0.5%
2565 726,687+0.3%
2566 730,543+0.5%
อ้างอิง:กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย


การศึกษา

[แก้]

มหาวิทยาลัย

[แก้]

วิทยาลัย

[แก้]

โรงเรียน

[แก้]

กีฬา

[แก้]

การขนส่ง

[แก้]

ระยะทางจากตัวจังหวัดไปอำเภอต่าง ๆ

[แก้]

สถานที่ท่องเที่ยว

[แก้]

บุคคลที่มีชื่อเสียง

[แก้]

ด้านศาสนา

[แก้]

ด้านวงการบันเทิง

[แก้]

ด้านวงการกีฬา

[แก้]

ด้านวงการวิชาการ

[แก้]
  • รศ.นพ.นิธิพัฒน์ เจียรกุล - อาจารย์ภาควิชาอายุรศาสตร์ สาขาโรคปอดและวัณโรค คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล นายกสมาคมอุรเวชช์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ ผู้นำนักรบเสื้อกาวน์และบุคลากรสาธารณสุขในการสู้ภัยการระบาดของโควิด-19 ของประเทศไทย

ด้านวงการธุรกิจ

[แก้]

▪ วิชัย มาลีนนท์ ผู้ก่อตั้งและบุกเบิก สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 อ.ส.ม.ท.

ด้านวงการทหาร

[แก้]

ด้านวงการตำรวจ

[แก้]

ด้านราชการพลเรือน

[แก้]
  • ณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร - อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดจังหวัดพะเยา อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดลำปาง อดีตผู้ตรวจราชการของกระทรวงมหาดไทย อดีตที่ปรึกษาด้านวิศวกรรมสำรวจของกรมที่ดิน อดีตผู้อำนวยการสำนักเทคโนโลยีทำแผนที่กรมที่ดิน อดีตผู้อำนวยการศูนย์ข้อมูลแผนที่ของกรมที่ดิน กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิขึ้นบัญชีของกระทรวงการคลัง สำหรับการดำเนินการเกี่ยวกับการให้เอกชนลงทุนในโครงการของรัฐ เขามีชื่อเสียงจากการดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถานการณ์ช่วยเหลือเด็กและโค้ชติดถ้ำ 13 คน ในปฏิบัติการค้นหาและกู้ภัยถ้ำหลวง

ด้านอื่น ๆ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ ศูนย์สารสนเทศเพื่อการบริหารและงานปกครอง. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ข้อมูลการปกครอง." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.dopa.go.th/padmic/jungwad76/jungwad76.htm เก็บถาวร 2016-03-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน [ม.ป.ป.]. สืบค้น 18 เมษายน 2553.
  2. ↑ สถิติประชากรและบ้าน - จำนวนประชากรแยกรายอายุ ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php, http://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age.php 2564. สืบค้น 22 มกราคม 2565.
  3. ↑ ภูมิสถานนักปราชญ์ 3 แผ่นดิน ถิ่นฐานตำนานเมืองแปดริ้ว, "พินิจนคร" สารคดีทางไทยพีบีเอส: พุธที่ 24 สิงหาคม 2554
  4. ↑ "จังหวัดฉะเชิงเทรา มีที่มาอย่างไร? ชุมชนเก่าแก่ตั้งแต่ พ.ศ. 1000". ศิลปวัฒนธรรม. 16 มีนาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 16 มีนาคม 2020.
  5. ↑ สำนักบริหารการทะเบียน. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "โครงสร้างข้อมูลสถิติจำนวนประชากร พ.ศ. 2567." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: 2568. สืบค้น 23 มกราคม 2568.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

13°41′N 101°04′E / 13.69°N 101.07°E / 13.69; 101.07

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=จังหวัดฉะเชิงเทรา&oldid=12654996"