สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส
วันที่ 20 เมษายน 1792 - 25 มีนาคม 1802 สถานที่ ทวีปยุโรป, อียิปต์, ตะวันออกกลาง, มหาสมุทรแอตแลนติก, แคริบเบียน, มหาสมุทรอินเดีย ผล สาธารณรัฐฝรั่งเศสได้รับชัยชนะ; สาธารณรัฐฝรั่งเศสอยู่รอด; ก่อตั้งรัฐบริวารของฝรั่งเศสหลายรัฐ สนธิสัญญาลูเนอวิลล์ และ สนธิสัญญาอาเมียงส์
คู่สงคราม
ออสเตรีย[1] ปรัสเซีย[2] บริเตนใหญ่[3] รัสเซีย[4] ฝ่ายนิยมกษัตริย์ฝรั่งเศส สเปน[5] โปรตุเกส ซาร์ดิเนีย ซิซิลีทั้งสอง เนเปิลส์ รัฐอิตาลีอื่น ๆ[6] จักรวรรดิออตโตมัน สาธารณรัฐดัตช์[7]	สาธารณรัฐฝรั่งเศส รัฐบริวารของฝรั่งเศส สหชนไอริช[8] กองทหารโปแลนด์[9] เดนมาร์ก–นอร์เวย์[10]
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งออสเตรีย อาร์ชดยุกคาร์ล ไมเคิล ฟอน เมลาส József Alvinczi Dagobert Sigmund von Wurmser Peter Quasdanovich ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์ Prince of Hohenlohe เจ้าชายแห่งกงเด เจ้าชายเฟรเดอริค ดยุคแห่งยอร์ค โฮราชิโอ เนลสัน Ralph Abercromby William Sidney Smith จักรพรรดิพอลที่ 1 แห่งรัสเซีย อะเลคซันดร์ ซูโวรอฟ	มักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์ นโปเลียน Charles Pichegru Jean-Baptiste Jourdan อ็องเดร มาเซนา Jean Victor Marie Moreau Charles François Dumouriez ปีแยร์ โอเฌอโร François Christophe Kellermann Wolfe Tone Jan Henryk Dąbrowski พระเจ้าคริสเตียนที่ 8 แห่งเดนมาร์ก
บางส่วนของจักรวรรดิออสเตรียเช่นเนเธอร์แลนด์ของออสเตรียและอาณาจักรดยุคแห่งมิลานอยู่ภายใต้การปกครองของออสเตรียโดยตรง นอกจากนั้นก็รวมรัฐอิตลาลีอีกหลายรัฐ และรัฐที่ปกครองโดยฮับส์บูร์ก เช่นแกรนด์ดัชชีตอสคานา เป็นกลางหลังสนธิสัญญาบาเซิลในปี ค.ศ. 1795 เป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1801 ประกาศสงครามต่อฝรั่งเศส ค.ศ. 1799, แต่ออกในปีเดียวกัน เป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ค.ศ. 1796 หลังจากสนธิสัญญาซานอิลเดฟอนโซที่ 2 รัฐอิตลาลีแทบทั้งหมดรวมทั้นรับเป็นกลาง รวมทั้งอาณาจักรพระสันตะปาปาและสาธารณรัฐเวนิสถูกพิชิตหลังจากการรุกรานในปี ค.ศ. 1796 ของนโปเลียน และกลายเป็นรัฐบริวารของฝรั่งเศส กองกำลังส่วนใหญ่หนีแทนที่จะเข้าร่วมในการรุรานของกองทัพฝรั่งเศส เป็นเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ค.ศ. 1795 ในฐานะสาธารณรัฐปัตตาเวียหลังจากสนธิสัญญาสันติภาพบาเซิล เริ่มการปฏิวัติไอร์แลนด์ ค.ศ. 1798 เพื่อต่อต้านการปกครองของอังกฤษ มาถึงฝรั่งเศสหลังจากการยุบเลิกเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนีย หลังจากการแบ่งแยกครั้งที่สามค.ศ. 1795 เป็นกลางอย่างเป็นทางการแต่เดนมาร์กถูกโจมตีโดยบริเตนในยุทธนาวีที่โคเปนเฮเกน

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส (อังกฤษ: French Revolutionary Wars) เป็นสงครามต่อเนื่องที่เกิดขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1792 ถึง ค.ศ. 1802 ที่เป็นการต่อสู้ระหว่างรัฐบาลของฝ่ายการปฏิวัติฝรั่งเศสกับรัฐต่าง ๆ ในยุโรป สงครามเริ่มต้นขึ้นในสมัยการปฏิวัติฝรั่งเศสแพร่หลายในฝรั่งเศสและความเจริญก้าวหน้าทางการทหาร การรณงค์ทางทหารของกองทัพฝรั่งเศสได้รับชัยชนะหลายครั้งต่อกองกำลังของฝ่ายพันธมิตรต่าง ๆ และ เป็นการขยายอำนาจของฝรั่งเศสไปยังกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ, อิตาลี และไรน์ลันท์ สงครามครั้งนี้มีจำนวนทหารที่เข้าเกี่ยวข้องเป็นจำนวนมหาศาลที่เป็นผลมาจากการใช้ระบบการเกณฑ์ทหารเป็นจำนวนมากที่เป็นระบบที่ไม่เคยใช้กันมาแต่ก่อน

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศสมักจะแบ่งออกเป็น สงครามประสานมิตรครั้งที่หนึ่ง (ค.ศ. 1792-97) และ สงครามประสานมิตรครั้งที่สอง (ค.ศ. 1798-1801) แม้ว่าฝรั่งเศสจะทำการต่อสู้กับราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ติดต่อกันตลอดตั้งแต่ปี ค.ศ. 1793 จนถึง ค.ศ. 1802 ความเป็นปฏิปักษ์ต่อกันมายุติลงด้วยการลงนามในสนธิสัญญาอาเมียงส์ในปี ค.ศ. 1802 การสงครามหลังจากนี้ต่อเนื่องมาเป็นสงครามนโปเลียน ความขัดแย้งทั้งสองครั้งนี้บางครั้งเรียกรวมกันว่า "มหาสงครามฝรั่งเศส"

อ้างอิง

• Doyle, William. The Oxford History of The French Revolution. Oxford: Oxford University Press, 1989. pp 191-192.

ดูเพิ่ม

• การปฏิวัติฝรั่งเศส
• ประวัติศาสตร์ยุโรป
• ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส