สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส
วันที่ 20 เมษายน 1792 - 25 มีนาคม 1802 สถานที่ ทวีปยุโรป, อียิปต์, ตะวันออกกลาง, มหาสมุทรแอตแลนติก, แคริบเบียน, มหาสุมทรอินเดีย ผลลัพธ์ สาธารณรัฐฝรั่งเศสได้รับชัยชนะ; สาธารณรัฐฝรั่งเศสอยู่รอด; ก่อตั้งรัฐบริวารของฝรั่งเศสหลายรัฐ สนธิสัญญาลูเนอวิลล์ และ สนธิสัญญาอาเมียงส์
คู่ขัดแย้ง
จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์[1] ปรัสเซีย[2] บริเตนใหญ่[3] รัสเซีย[4] ฝ่ายนิยมกษัตริย์ฝรั่งเศส สเปน[5] โปรตุเกส ซาร์ดิเนีย ซิซิลีทั้งสอง เนเปิลส์ รัฐอิตาลีอื่น ๆ[6] จักรวรรดิออตโตมัน สาธารณรัฐดัตช์[7]	สาธารณรัฐฝรั่งเศส รัฐบริวารของฝรั่งเศส สหชนไอริส[8] กองทหารโปแลนด์[9] เดนมาร์ก–นอร์เวย์[10]
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ อาร์คดยุคชาร์ลส์ ไมเคิล ฟอน เมลาส József Alvinczi Dagobert Sigmund von Wurmser Peter Quasdanovich Duke of Brunswick Prince of Hohenlohe Prince de Condé เจ้าชายเฟรเดอริค ดยุคแห่งยอร์ค โฮราชิโอ เนลสัน Ralph Abercromby William Sidney Smith จักรพรรดิพอลที่ 1 แห่งรัสเซีย อะเลคซันดร์ ซูโวรอฟ	มักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์ นโปเลียน Charles Pichegru Jean-Baptiste Jourdan อ็องเดร มาเซนา Jean Victor Marie Moreau Charles François Dumouriez ปีแยร์ โอเฌอโร François Christophe Kellermann Wolfe Tone Jan Henryk Dąbrowski พระเจ้าคริสเตียนที่ 8 แห่งเดนมาร์ก
บางส่วนของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่เนเธอร์แลนด์ของออสเตรียและอาณาจักรดยุคแห่งมิลานอยู่ภายใต้การปกครองของออสเตรียโดยตรง นอกจากนั้นก็รวมรัฐอิตลาลีอีกหลายรัฐ และรัฐที่ปกครองโดยฮับส์บวร์ก เช่นอาณาจักรแกรนด์ดยุคแห่งทัสเคนี เป็นกลางหลังสนธิสัญญาบาเซิลในปี ค.ศ. 1795 เป็นสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1801 ประกาศสงครามต่อฝรั่งเศส ค.ศ. 1799, แต่ออกในปีเดียวกัน เป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ค.ศ. 1796 หลังจากสนธิสัญญาซานอิลเดฟอนโซที่ 2. รัฐอิตลาลีแทบทั้งหมดรวมทั้นรับเป็นกลาง รวมทั้งอาณาจักรพระสันตะปาปาและสาธารณรัฐเวนิสถูกพิชิตหลังจากการรุกรานในปี ค.ศ. 1796 ของนโปเลียน และกลายเป็นรัฐบริวารของฝรั่งเศส กองกำลังส่วนใหญ่หนีแทนที่จะเข้าร่วมในการรุรานของกองทัพฝรั่งเศส เป็นเป็นพันธมิตรกับฝรั่งเศส ค.ศ. 1795 ในฐานะสาธารณรัฐปัตตาเวียหลังจากสนธิสัญญาสันติภาพบาเซิล เริ่มการปฏิวัติไอร์แลนด์ ค.ศ. 1798เพื่อต่อต้านการปกครองของอังกฤษ มาถึงฝรั่งเศสหลังจากการยุบเลิกเครือจักรภพโปแลนด์-ลิทัวเนีย หลังจากการแบ่งแยกครั้งที่สามค.ศ. 1795 เป็นกลางอย่างเป็นทางการแต่กองทัพดัตช์ถูกโจมตีโดยบริเตนในยุทธการโคเปนเฮเกน

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศส (อังกฤษ: French Revolutionary Wars) เป็นสงครามต่อเนื่องที่เกิดขึ้นระหว่าง ค.ศ. 1792 ถึง ค.ศ. 1802 ที่เป็นการต่อสู้ระหว่างรัฐบาลของฝ่ายการปฏิวัติฝรั่งเศสกับรัฐต่าง ๆ ในยุโรป สงครามเริ่มต้นขึ้นในสมัยการปฏิวัติฝรั่งเศสแพร่หลายในฝรั่งเศสและความเจริญก้าวหน้าทางการทหาร การรณงค์ทางทหารของกองทัพฝรั่งเศสได้รับชัยชนะหลายครั้งต่อกองกำลังของฝ่ายพันธมิตรต่าง ๆ และ เป็นการขยายอำนาจของฝรั่งเศสไปยังกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ, อิตาลี, และ ไรน์แลนด์ สงครามครั้งนี้มีจำนวนทหารที่เข้าเกี่ยวข้องเป็นจำนวนมหาศาลที่เป็นผลมาจากการใช้ระบบการเกณฑ์ทหารเป็นจำนวนมากที่เป็นระบบที่ไม่เคยใช้กันมาแต่ก่อน

สงครามปฏิวัติฝรั่งเศสมักจะแบ่งออกเป็น สงครามมหาสัมพันธมิตรครั้งที่ 1 (ระหว่าง ค.ศ. 1792 ถึง ค.ศ. 1797) และ สงครามมหาสัมพันธมิตรครั้งที่ 2 (ระหว่าง ค.ศ. 1798 ถึง ค.ศ. 1801) แม้ว่าฝรั่งเศสจะทำการต่อสู้กับราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ติดต่อกันตลอดตั้งแต่ปี ค.ศ. 1793 จนถึง ค.ศ. 1802 ความเป็นปฏิปักษ์ต่อกันมายุติลงด้วยการลงนามในสนธิสัญญาอาเมียงส์ในปี ค.ศ. 1802 การสงครามหลังจากนี้ต่อเนื่องมาเป็นสงครามนโปเลียน ความขัดแย้งทั้งสองครั้งนี้บางครั้งเรียกรวมกันว่า "มหาสงครามฝรั่งเศส"

อ้างอิง

• Doyle, William. The Oxford History of The French Revolution. Oxford: Oxford University Press, 1989. pp 191-192.

ดูเพิ่ม

• การปฏิวัติฝรั่งเศส
• ประวัติศาสตร์ยุโรป
• ประวัติศาสตร์ฝรั่งเศส