สงครามไครเมีย

สงครามไครเมีย
ส่วนหนึ่งของ สงครามออตโตมันในยุโรปและสงครามรัสเซีย-ตุรกี
รายละเอียดภาพวาดพาโนรามา การล้อมเซวัสโตปอล (1904) โดย Franz Roubaud
วันที่ 16 ตุลาคม ค.ศ. 1853 – 30 มีนาคม ค.ศ. 1856 (1853-10-16 – 1856-03-30) (2 ปี, 5 เดือน, 2 สัปดาห์) สถานที่ คาบสมุทรไครเมีย, คอเคซัสเหนือ, บอลข่าน, ทะเลดำ, ทะเลบอลติก, ทะเลขาว, ตะวันออกไกล ผล สนธิสัญญาปารีส ดินแดน เปลี่ยนแปลง รัสเซียสูญเสียสามเหลี่ยมปากแม่น้ำดานูบและเบสซาราเบียตอนใต้
คู่สงคราม
จักรวรรดิออตโตมัน ฝรั่งเศส สหราชอาณาจักร ซาร์ดีเนีย สนับสนุนโดย: ออสเตรีย รัฐอิหม่ามคอเคซัส	รัสเซีย กรีซ
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อับดุล เมจิดที่ 1 โอมาร์ ปาชา นโปเลียนที่ 3 ฌัก เลรอย เด แซ็ง-อาโน เอิร์ลแห่งแอเบอร์ดีน ไวเคานต์พาลเมอร์สตัน ลอร์ดรากลัน อัลฟอนโซ ลา มาร์มอรา อิหม่ามชามิล	นีโคลัสที่ 1 อะเลคซันดร์ที่ 2 เจ้าชายเมนชีคอฟ เจ้าชายกอร์ชาคอฟ ปาเวล นาฮีมอฟ †
กำลัง
รวม: 673,900 นาย 235,568 นาย 309,268 นาย 107,864 นาย 21,000 นาย	รวม: 889,000 นาย ระดมพล 888,000 นาย ใช้งาน 324,478 นาย
ความสูญเสีย
รวม: 223,513 นาย 45,400 นาย 135,485 นาย 40,462 นาย 2,166 นาย	รวม: 450,125 นาย
ความสูญเสียรวมผู้เสียชีวิตจากโรค ในทุกกรณี ผู้เสียชีวิตจากโรคมีมากกว่าผลรวมของ "เสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่" หรือ "เสียชีวิตจากบาดแผล".

สงครามไครเมีย (อังกฤษ: Crimean War, ตุลาคม ค.ศ. 1853 – กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1856) เป็นสงครามระหว่างจักรวรรดิรัสเซียฝ่ายหนึ่ง กับพันธมิตรอันประกอบด้วยจักรวรรดิฝรั่งเศส จักรวรรดิอังกฤษ จักรวรรดิออตโตมัน และราชอาณาจักรซาร์ดิเนียอีกฝ่ายหนึ่ง สงครามนี้เป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันอันยาวนานระหว่างมหาอำนาจยุโรปเพื่อมีอิทธิพลเหนือดินแดนของออตโตมันที่เสื่อมอำนาจลง สงครามส่วนใหญ่เกิดขึ้นในคาบสมุทรไครเมีย แต่ยังมีการทัพขนาดเล็กในอนาโตเลียตะวันตก คอเคซัส ทะเลบอลติก มหาสมุทรแปซิฟิก และทะเลขาว

สงครามไครเมียเป็นที่รู้จักกันเนื่องด้วยข้อผิดพลาดทางพลาธิการและยุทธวิธีระหว่างการทัพทางบกของทั้งสองฝ่าย ส่วนกองทัพเรือนั้น การทัพฝ่ายสัมพันธมิตรประสบความสำเร็จในการทำลายเรือส่วนใหญ่ของกองทัพเรือรัสเซียในทะเลดำ แม้กระนั้น บางครั้งสงครามดังกล่าวถูกมองว่าเป็นหนึ่งในสงคราม "สมัยใหม่" ครั้งแรก ๆ เพราะมัน "ได้นำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงทางเทคนิคซึ่งส่งผลกระทบต่อเส้นทางสงครามในอนาคต" ซึ่งรวมไปถึงการใช้ทางรถไฟและโทรเลขในทางยุทธวิธีเป็นครั้งแรกด้วย นอกจากนี้ สงครามดังกล่าวยังมีชื่อเสียงจากผลงานของฟลอเรนซ์ ไนติงเกลและแมรี ซีโคล ผู้บุกเบิกการประกอบกิจพยาบาลขณะให้การดูแลทหารอังกฤษที่ได้รับบาดเจ็บ

สงครามไครเมียเป็นหนึ่งในสงครามครั้งแรก ๆ ที่มีการบันทึกอย่างกว้างขวาง ทั้งเป็นลายลักษณ์อักษรและภาพถ่าย ที่โดดเด่นเป็นผลงานของวิลเลียม รัสเซลล์ ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์เดอะไทมส์ และโรเจอร์ เฟนตัน ตามลำดับ ข่าวส่งถึงอังกฤษจากไครเมียเป็นครั้งแรกที่สาธารณชนได้รับทราบข้อมูลเกี่ยวกับความเป็นไปของสงครามแบบวันต่อวัน

อ้างอิง

ข้อมูล

• Badem, Candan (2010). The Ottoman Crimean War (1853–1856). Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-18205-9.
• Clodfelter, M. (2017). Warfare and Armed Conflicts: A Statistical Encyclopedia of Casualty and Other Figures, 1492-2015 (4th ed.). Jefferson, North Carolina: McFarland. ISBN 978-0786474707.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Crimean War