เดนมาร์ก–นอร์เวย์
| ราชอาณาจักรเดนมาร์ก-นอร์เวย์ | ||||||
| Kongeriget Dänemark-Norwegen | ||||||
| รัฐร่วมประมุข | ||||||
| ||||||
| ||||||
 แผนที่ของเดนมาร์กและนอร์เวย์, ราว ค.ศ. 1780
| ||||||
| เมืองหลวง | โคเปนเฮเกน | |||||
| ภาษา | เดนมาร์ก, นอร์เวย์ และ เยอรมัน และ ไอซ์แลนด์, แฟโร, ซามี และ กะลาลลิซุต | |||||
| ศาสนา | ลูเทอรัน | |||||
| การปกครอง | ราชาธิปไตย | |||||
| พระมหากษัตริย์ | ||||||
| - | 1524–1533 | เฟรเดอริกที่ 1 | ||||
| - | 1588–1648 | คริสเตียนที่ 4 | ||||
| - | 1648–1670 | เฟรเดอริกที่ 3 | ||||
| - | 1808–1839¹ | เฟรเดอริกที่ 6 | ||||
| ประวัติศาสตร์ | ||||||
| - | กุสตาฟ วาซาได้รับเลือกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสวีเดน | 6 มิถุนายน ค.ศ. 1523 | ||||
| - | สหราชอาณาจักรคาลมาร์สลายตัว | ค.ศ. 1536 | ||||
| - | สภาองคมนตรีแห่งเดนมาร์กถูกยุบเลิก | 14 ตุลาคม ค.ศ. 1660 | ||||
| - | Leges regiaeรับรองระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ | 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1665 | ||||
| - | สนธิสัญญาเบริมสโบรฉบับที่สอง | 13 สิงหาคม ค.ศ. 1645 | ||||
| - | สนธิสัญญารอสคิลเดอ | 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1658 | ||||
| - | สนธิสัญญาคีล | 14 มกราคม ค.ศ. 1814 | ||||
| - | การประชุมแห่งเวียนนา | กันยายน ค.ศ. 1814 – 9 มิถุนายน ค.ศ. 1815 | ||||
| พื้นที่ | ||||||
| - | 1780² | 487,476 ตร.กม. (188,216 ตารางไมล์) | ||||
| ประชากร | ||||||
| - | 1645 ประมาณการ | 1,315,000³ | ||||
| - | 1801 ประมาณการ | 1,859,000³ | ||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ |  เดนมาร์ก เอสโตเนีย เยอรมนี ไอซ์แลนด์ นอร์เวย์ สวีเดน สหราชอาณาจักร
| |||||
| ¹ เฟรเดอริกที่ 4เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แทนพระราชบิดา ปกครองในฐานะพระมหากษัตริย์ โดยพฤตินัย ตั้งแต่วันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 1814และปกครองเดนมาร์กต่อมาจนหลังจาก สนธิสัญญาคีลจนกระทั่งเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 1839 ² เดนมาร์ก (43,094 กม²), รัฐชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์ (15,763 กม²), Norway (mainland) (324,220 กม²), ฟาโรส์ (1,399 กม²), ไอซ์แลนด์ (103,000 กม²) (รวมทั้ง กรีนแลนด์อีก 2,175,600 กม²) | ||||||
เดนมาร์ก-นอร์เวย์ (เยอรมัน: Dänemark-Norwegen, สวีเดน: Danmark-Norge, อังกฤษ: Denmark-Norway) เป็นรัฐร่วมประมุขที่เกิดจากการรวมตัวระหว่างประเทศเดนมาร์กและนอร์เวย์ และรวมทั้งดินแดนอิสระไอซ์แลนด์ของนอร์เวย์ หลังจากการล่มสลายของสหภาพคาลมาร์แล้ว สองราชอาณาจักรก็ทำการตกลงรวมกันเป็นราชอาณาจักรร่วมประมุขใหม่ในปี ค.ศ. 1536 และรุ่งเรืองมาจนถึง ค.ศ. 1814
บางครั้งคำว่า "ราชอาณาจักรเดนมาร์ก" ก็จะหมายถึงทั้งสองอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 1536 จนถึง ค.ศ. 1814 เพราะอำนาจทางการเมืองและทางการเศรษฐกิจมีศูนย์กลางอยู่ที่โคเปนเฮเกนในเดนมาร์ก คำนี้ครอบคลุมส่วนที่เป็น "ราชอาณาจักร" โอลเดนบูร์กของปี ค.ศ. 1460 แต่ไม่รวมส่วนที่เป็น "ดัชชี" แห่งชเลสวิช และ ฮ็อลชไตน์ ภาษาราชการมีสองภาษา ภาษาเดนมาร์ก และ ภาษาเยอรมัน และมีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีทั้งสภาเดนมาร์กและสภาเยอรมัน[3]
เดนมาร์ก และ นอร์เวย์ยุติการมีประมุขร่วมกันในปี ค.ศ. 1814 ไอซ์แลนด์ที่ตามกฎหมายแล้วเป็นอาณานิคมของเดนมาร์กกลายมาเป็นประเทศอิสระต่อมา
อ้างอิง[แก้]
ดูเพิ่ม[แก้]
บทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประวัติศาสตร์
