สงครามสืบราชบัลลังก์ออสเตรีย

สงครามสืบราชบัลลังก์ออสเตรีย
“ยุทธการที่ฟองเทนอย” ปี 1745 โดย เอดวด เดเทลล์
วันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1740 – 18 ตุลาคม ค.ศ. 1748 (16 ธันวาคม พ.ศ. 2283 – 18 ตุลาคม พ.ศ. 2291) สถานที่ ทวีปยุโรป, ทวีปอเมริกาเหนือ และ อินเดีย ผลลัพธ์ สนธิสัญญาแอกซ์-ลา-ชาแปล (ค.ศ. 1748)
คู่ขัดแย้ง
ปรัสเซีย ฝรั่งเศส สเปน บาวาเรีย ซิซิลีทั้งสอง สวีเดน (1741–1743)	ออสเตรีย บริเตนใหญ่ ฮันโนเฟอร์ สาธารณรัฐดัตช์ ซัคเซิน ซาร์ดิเนีย รัสเซีย
ผู้บัญชาการหรือผู้นำ
พระเจ้าฟรีดริชที่ 2 เจ้าชายเลโอโปลด์ที่ 1 เจ้าชายเลโอโปลด์ที่ 2 พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 มัวรีซ เดอ แซกซ์ ดยุกแห่งโบรกลี พระเจ้าเฟลีเปที่ 5 คาร์ลแห่งบาวาเรีย ชาร์ลส์ อีมิล เลเว็นฮอพ	พระนางมาเรีย เทเรซา จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 ลุดวิก อันเดรียส์ ฟอน เคเฟนฮึลเลอร์ ชาร์ลส์ อเล็กซานเดอร์ พระเจ้าจอร์จที่ 2 ชาร์ลส์ เอ็มมานูเอลที่ 3

สงครามสืบราชบัลลังก์ออสเตรีย (อังกฤษ: War of the Austrian Succession) เป็นสงครามที่เกี่ยวข้องกับทุกมหาอำนาจในทวีปยุโรป สงครามเริ่มจากการที่เมื่อจักรพรรดิคาร์ลที่ 6 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ เสด็จสวรรคตในค.ศ. 1740 พระนางมาเรีย เทเรซา ผู้เป็นพระราชบุตรเพียงองค์เดียวมีจึงได้สืบบัลลังก์ของฮังการี, โครเอเชีย, โบฮีเมีย, ออสเตรีย และปาร์มา ต่อจากพระราชบิดา ซึ่งขัดกับกฎหมายแซลิกที่ห้ามสตรีครองแว่นแคว้น นอกจากนี้ ด้วยความที่พระนางซึ่งเป็นสตรีไม่สามารถสืบตำแหน่งจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ได้ จึงผลักดันให้พระสวามีคือฟรันซ์ สเตฟัน ดยุกแห่งลอแรน ขึ้นเป็นจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แทน

การที่สตรีได้ครองแผ่นดินซึ่งขัดกับกฎหมาย ทำให้เหล่ามหาอำนาจออกมาเรียกร้องสิทธิในบัลลังก์ให้แก่เจ้านครรัฐผู้คัดเลือกที่เป็นบุรุษและมีความเหมาะสมกว่า ปรัสเซียและฝรั่งเศสนั้นมีความต้องการบั่นทอนอำนาจของราชวงศ์ฮับส์บูร์กแห่งออสเตรียเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ในขณะที่ประเทศคู่อริของทั้งปรัสเซียและฝรั่งเศสอย่างบริเตนใหญ่และสาธารณรัฐดัตช์ก็คอยสนับสนุนราชวงศ์ฮับส์บูร์ก สเปนซึ่งกำลังทำสงครามกับบริเตนใหญ่มาตั้งแต่ปี 1739 จึงถือโอกาสนี้เข้าข้างฝ่ายปรัสเซียและฝรั่งเศสเพื่อหมายจะขจัดอิทธิพลของฮับส์บูร์กเหนือคาบสมุทรสเปนไปในคราวเดียว เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

การรบส่วนใหญ่เป็นการรบทางบก ในขณะที่ชาติอื่นๆยังคงใช้ทหารรับจ้างมาทำการรบ ปรัสเซียซึ่งมีระบบทหารประจำการแล้วจึงมีทหารที่เหนือกว่า ปรัสเซียสามารถมีชัยเหนือฮับส์บูร์กในสงครามไซลีเซียครั้งที่หนึ่งในปี 1742 ซึ่งทำให้ปรัสเซียได้เข้าครอบครองดินแดนไซลีเซีย ปรัสเซียได้รับชัยชนะอีกครั้งในสงครามไซลีเซียครั้งที่สองในปี 1744 ในขณะที่ฝรั่งเศสก็ทำการโจมตีอาณานิคมต่างๆของบริเตนใหญ่ในทวีปอเมริกาเหนือเป็นสงครามที่เรียกว่าสงครามพระเจ้าจอร์จ

สงครามครั้งนี้จบลงด้วยสนธิสัญญาแอกซ์-ลา-ชาแปลในปี 1748 พระนางมาเรีย เทราซา สูญเสียดินแดนไซลีเซียให้แก่ปรัสเซีย และเสียดัชชีปาร์มาและปีอาเชนซาให้แก่สเปน แลกกับการยอมรับพระนางเป็นอาร์ชดัชเชสแห่งออสเตรียและกษัตริย์แห่งโบฮีเมีย ส่วนฝรั่งเศสไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากนัก ความสงบสุขอยู่ได้ไม่นานนัก ความอยากได้ดินแดนไซลีเซียคืนมาของออสเตรียทำให้เกิดการเปลี่ยนดุลอำนาจครั้งใหญ่ในยุโรปเมื่อปี 1756 ซึ่งนำไปสู่สงครามครั้งใหญ่กว่าอย่างสงครามเจ็ดปี

ดูเพิ่ม

• จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา
• ราชอาณาจักรปรัสเซีย
• พระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซีย