ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาเวียดนาม"
ล Bot: Migrating 92 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q9199 (translate me) |
|||
บรรทัด 329: | บรรทัด 329: | ||
{{Link GA|sv}} |
{{Link GA|sv}} |
||
[[af:Viëtnamees]] |
|||
[[ar:لغة فيتنامية]] |
|||
[[arz:فييتنامى]] |
|||
[[ast:Vietnamita]] |
|||
[[az:Vyetnam dili]] |
|||
[[bcl:Tataramon na Bietnamita]] |
|||
[[be:В'етнамская мова]] |
|||
[[be-x-old:Віетнамская мова]] |
|||
[[bg:Виетнамски език]] |
|||
[[bn:ভিয়েতনামীয় ভাষা]] |
|||
[[br:Vietnameg]] |
|||
[[ca:Vietnamita]] |
|||
[[cdo:Yue-nam-ngṳ̄]] |
|||
[[ce:Vetnamhoyn mott]] |
|||
[[ckb:زمانی ڤیەتنامی]] |
|||
[[cs:Vietnamština]] |
|||
[[cy:Fietnameg]] |
|||
[[da:Vietnamesisk (sprog)]] |
|||
[[de:Vietnamesische Sprache]] |
|||
[[el:Βιετναμέζικη γλώσσα]] |
|||
[[en:Vietnamese language]] |
|||
[[eo:Vjetnama lingvo]] |
|||
[[es:Idioma vietnamita]] |
|||
[[et:Vietnami keel]] |
|||
[[eu:Vietnamera]] |
|||
[[ext:Luenga vietnamita]] |
|||
[[fa:زبان ویتنامی]] |
|||
[[fi:Vietnamin kieli]] |
|||
[[fr:Vietnamien]] |
|||
[[frp:Viêtnamien]] |
|||
[[ga:An Vítneaimis]] |
|||
[[gl:Lingua vietnamita]] |
|||
[[hak:Ye̍t-nàm-ngî]] |
|||
[[he:וייטנאמית]] |
|||
[[hi:वियतनामी भाषा]] |
|||
[[hif:Vietnamese bhasa]] |
|||
[[hr:Vijetnamski jezik]] |
|||
[[hu:Vietnami nyelv]] |
|||
[[hy:Վիետնամերեն]] |
|||
[[id:Bahasa Vietnam]] |
|||
[[ilo:Pagsasao a Bietnamis]] |
|||
[[io:Vietnamana linguo]] |
|||
[[is:Víetnamska]] |
|||
[[it:Lingua vietnamita]] |
|||
[[ja:ベトナム語]] |
|||
[[jv:Basa Vietnam]] |
|||
[[ka:ვიეტნამური ენა]] |
|||
[[kk:Вьетнам тілі]] |
|||
[[kl:Vietnamimiusut]] |
|||
[[kn:ವಿಯೆಟ್ನಾಮಿನ ಭಾಷೆ]] |
|||
[[ko:베트남어]] |
|||
[[kv:Въет кыв]] |
|||
[[la:Lingua Vietnamica]] |
|||
[[lad:Lingua vietnameza]] |
|||
[[lt:Vietnamiečių kalba]] |
|||
[[lv:Vjetnamiešu valoda]] |
|||
[[mi:Reo Whitinamu]] |
|||
[[mk:Виетнамски јазик]] |
|||
[[mn:Вьетнам хэл]] |
|||
[[mr:व्हियेतनामी भाषा]] |
|||
[[ms:Bahasa Vietnam]] |
|||
[[nl:Vietnamees]] |
|||
[[nn:Vietnamesisk]] |
|||
[[no:Vietnamesisk]] |
|||
[[pa:ਵੀਅਤਨਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ]] |
[[pa:ਵੀਅਤਨਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ]] |
||
[[pl:Język wietnamski]] |
|||
[[pms:Lenga vietnamèisa]] |
|||
[[pnb:ویتنامی]] |
|||
[[pt:Língua vietnamita]] |
|||
[[qu:Witnam simi]] |
|||
[[ro:Limba vietnameză]] |
|||
[[ru:Вьетнамский язык]] |
|||
[[sa:वियतनामी भाषा]] |
|||
[[sco:Vietnamese leid]] |
|||
[[sh:Vijetnamski jezik]] |
|||
[[simple:Vietnamese language]] |
|||
[[sq:Gjuha vietnameze]] |
|||
[[sr:Вијетнамски језик]] |
|||
[[sv:Vietnamesiska]] |
|||
[[ta:வியட்நாமிய மொழி]] |
|||
[[tg:Забони ветнамӣ]] |
|||
[[tl:Wikang Biyetnames]] |
|||
[[tpi:Tok Vietnam]] |
|||
[[tr:Vietnamca]] |
|||
[[ug:ۋيېتنام تىلى]] |
|||
[[uk:В'єтнамська мова]] |
|||
[[vi:Tiếng Việt]] |
|||
[[yo:Èdè Fiẹtnám]] |
|||
[[za:Vah Yiednamz]] |
|||
[[zh:越南语]] |
|||
[[zh-classical:越南語]] |
|||
[[zh-min-nan:Oa̍t-lâm-gí]] |
|||
[[zh-yue:越南話]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:08, 8 มีนาคม 2556
ภาษาเวียดนาม | |
---|---|
Tiếng Việt | |
ออกเสียง | [tjə̌ˀŋ vjə̀t] เตี๊ยงเหวียต (ทางเหนือ) [tjə̌ŋ jə̀k] เตี๊ยงเหยียก (ทางใต้) |
ประเทศที่มีการพูด | เวียดนาม สหรัฐอเมริกา กัมพูชา ฝรั่งเศส ออสเตรเลีย |
จำนวนผู้พูด | 70–73 ล้าน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | ออสโตรเอเชียติก
|
ระบบการเขียน | อักษรละตินเพิ่มเครื่องหมายเสริมสัทอักษร |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | เวียดนาม |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | vi |
ISO 639-2 | vie |
ISO 639-3 | vie |
ภาษาเวียดนาม (Tiếng Việt, Việt ngữ) เป็นภาษาที่มีวรรณยุกต์ และเป็นภาษาทางการของประเทศเวียดนาม เป็นภาษาแม่ของประชากรเวียดนามถึง 87% รวมถึงผู้อพยพจากเวียดนามประมาณ 2 ล้านคน และรวมถึงชาวเวียดนาม-อเมริกันเป็นจำนวนพอสมควรด้วย ถึงแม้ว่าจะมีการยืมคำศัพท์จากภาษาจีน และเดิมใช้อักษรจีนเขียน แต่นักภาษาศาสตร์ยังคงจัดภาษาเวียดนามให้เป็น ภาษากลุ่มออสโตรเอเซียติก ซึ่งในกลุ่มนี้ภาษาเวียดนามมีผู้พูดมากที่สุด (10 เท่า ของภาษา ที่มีจำนวนคนพูดเป็นอันดับรองลงมา คือ ภาษาเขมร) ในด้านระบบการเขียนของภาษาเวียดนามนั้น แต่เดิมใช้ตัวเขียนจีน เรียกว่า "จื๋อญอ" ต่อมาชาวเวียดนามได้พัฒนาตัวเขียนจีนเพื่อใช้เขียนภาษาเวียดนาม เรียกว่า "อักษรจื๋อโนม" แต่ในปัจจุบันเวียดนามใช้ตัวอักษรโรมันที่พัฒนาขึ้นโดยมิชชันนารีชาวฝรั่งเศส โดยเครื่องหมายเสริมสัทอักษรใช้เป็นวรรณยุกต์
ตระกูลภาษา
ภาษาเวียดนามจัดอยู่ในสาขาเหวียด-เหมื่อง (Viet-Muong) ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งในตระกูลภาษามอญ-เขมร (Mon-Khmer) หรือตระกูลออสโตรเอเชียติก (Austroasiatic) ประกอบด้วยภาษาเขมร ภาษามอญ ภาษามุนดา เป็นต้น แต่นักภาษาศาสตร์บางส่วนเห็นว่าควรจัดภาษาเวียดนามให้เป็นอีกสาขาหนึ่ง แยกจากภาษามอญ-เขมร
สำเนียงท้องถิ่น
ภาษาเวียดนามมีสำเสียงท้องถิ่นที่หลากหลาย แต่โดยมากถือว่ามี 3 หลัก ดังนี้
ถิ่นหลัก | ท้องถิ่น | ชื่อในยุคอาณานิคมของฝรั่งเศส |
---|---|---|
เวียดนามตอนเหนือ | ถิ่นฮานอย, ถิ่นอื่นทางเหนือ: ไฮฟอง และถิ่นระดับจังหวัดจำนวนมาก | ตังเกี๋ย |
เวียดนามตอนกลาง | ถิ่นเว้, ถิ่นเหงะอาน, ถิ่นกว๋างนาม | อันนัมสูง |
เวียดนามตอนใต้ | ถิ่นไซ่ง่อน, ถิ่นแม่น้ำโขง (ตะวันตกไกล) | โคชินไชนา |
ภาษาถิ่นเหล่านี้มีน้ำเสียง การออกเสียง และบางครั้งก็มีคำศัพท์ที่แตกต่างไปบ้าง แม้ว่าภาษาถิ่นฮเว้จะมีคำศัพท์ที่แตกต่างค่อนข้างมากจากอื่นก็ตาม วรรณยุกต์ "หอย" และ "งะ" มีความแตกต่างในภาคเหนือ แต่กลืนเป็นวรรณยุกต์เดียวกันในภาคใต้
เสียง "ch" และ "tr" นั้นออกเสียงแตกต่างกันในถิ่นใต้และกลาง แต่รวมเป็นเสียงเดียวในถิ่นเหนือ สำหรับความแตกต่างด้านไวยากรณ์นั้นไม่ปรากฏ
ระบบเสียง
เสียงพยัญชนะ
เสียงพยัญชนะในภาษาเวียดนามมีหน่วยเสียงตามตารางทางด้านล่าง โดยอักษรด้านขวาเป็นสัทอักษร ส่วนอักษรทางด้านซ้ายเป็นอักษรที่ใช้เขียนแทนหน่วยเสียงนั้น ๆ ในภาษาเวียดนาม ส่วนด้านซ้ายนั้นเป็นอักษรไทยที่นิยมทับศัพท์
ริมฝีปาก ปุ่มเหงือก ปลายลิ้นม้วน เพดานแข็ง เพดานอ่อน เส้นเสียง กัก ไม่ก้อง p [p] ป t [t] ต tr [tʂ~ʈ] จ ch [c~tɕ] จ c/k [k] ก ธนิต th [tʰ] ท ก้อง b [ɓ] บ đ [ɗ] ด d [ɟ] ซ เสียดแทรก ไม่ก้อง ph [f] ฟ x [s] ส s [ʂ] ซ kh [x] ค h [h] ฮ ก้อง v [v] ว gi [z] ซ r [ʐ~ɹ] ซ g/gh [ɣ] ก นาสิก m [m] ม n [n] น nh [ɲ] ญ ng/ngh [ŋ] ง เปิด u/o [w] ว l [l] ล y/i [j] ย
สำเนียงต่างๆของเวียดนาม รูปแบบ ค่าเสียงอ่าน เหนือ กลางตอนเหนือ กลาง ใต้ พยัญชนะต้น x [s] ส [s] ส [s] ส [s] ส s [ʂ] ส(ม้วนลิ้น) [ʂ] ส(ม้วนลิ้น) [ʂ] ส(ม้วนลิ้น) ch [tɕ] จ [tɕ] จ [tɕ] จ [tɕ] จ tr [tʂ] จ(ม้วนลิ้น) [tʂ] จ(ม้วนลิ้น) [tʂ] จ(ม้วนลิ้น) r [z] ซ(ก้อง) [ɻ] ร(ม้วนลิ้น) [ɻ] ร(ม้วนลิ้น) [ɻ] ร(ม้วนลิ้น) d [ɟ] กึ่ง จ กึ่ง ก (ก้อง) [j] ย [j] ย gi [z] ซ(ก้อง) v[1] [v] กึ่ง ฟ กึ่ง ว [v] กึ่ง ฟ กึ่ง ว ตัวสะกด c [k] [k] ก [k] ก [k] ก t [t] ต [t] ต t
หลัง e[k, t] ก/ต t
หลัง ê[t] ต [k, t] ก/ต t
หลัง i[t] ต ch [c] กึ่ง จ กึ่ง ก [k] ก ng [ŋ] ง [ŋ] ง [ŋ] ง [ŋ] ง n [n] น [n] น n
after i, ê[n] น [n] น nh [ŋ] ง [ŋ] ง
เสียงสระ
หน้า กลาง หลัง สูง i [i] /-ิ/ ư [ɨ] /-ือ/ u [u] /-ู/ กลางสูง ê [e] /เ-/ ơ [əː] /เ-อ/ ô [o] /โ-/ กลางต่ำ e [ɛ] /แ-/ â [ə] /เ-อะ/ o [ɔ] /-อ/ ต่ำ ă [a] /-ะ/ , a [aː] /-า/
เสียงวรรณยุกต์
นักภาษาศาสตร์ได้ศึกษาภาษาเวียดนามและจัดให้อยู่ในภาษาตระกูลออสโตรเอเชียติก เช่นเดียวกับภาษาเขมร ซึ่งเป็นภาษาระบบคำสองพยางค์ (Disyllable) และมีลักษณะน้ำเสียง (Register) เป็นลักษณะสำคัญของภาษา อีกทั้งเป็นภาษาที่ไม่มีระบบเสียงวรรณยุกต์ แต่ภาษาเวียดนามปัจจุบันได้พัฒนาระบบเสียงวรรณยุกต์ขึ้นใช้ เนื่องจากอิทธิพลของภาษาที่มีเสียงวรรณยุกต์ อันได้แก่ ภาษาตระกูลไท (Tai familly) ที่อยู่โดยรอบ และภาษาจีนที่เข้ามาปกครองเวียดนามในขณะนั้น
สระในภาษาเวียดนามนั้น ออกเสียงโดยมีวรรณยุกต์ภายใน (thanh หรือ thanh điệu) โดยวรรณยุกต์ มีความแตกต่างกันที่
- ระดับเสียง
- ความยาว
- น้ำเสียงขึ้นลง
- ความหนักแน่น
- การออกเสียงคอหอย (ลักษณะเส้นเสียง)
เครื่องหมายกำกับวรรณยุกต์นั้น ปกติจะเขียนเหนือหรือใต้สระ (ส่วนใหญ่เขียนไว้เหนือสระ แต่วรรณยุกต์หนั่ง (nặng) เป็นจุดใต้สระ) วรรณยุกต์ทั้ง 6 ในภาษาถิ่นเหนือ (รวมฮานอยด้วย) มีดังนี้
ชื่อ | ลักษณะ | เครื่องหมาย | ตัวอย่าง | ตัวอย่างสระ | ออกเสียง |
---|---|---|---|---|---|
ngang 'ระดับ' | สูงระดับ ˧ | (ไม่มีเครื่องหมาย) | ma 'ผี' | ⓘ | อา |
huyền 'แขวน' | ต่ำตก ˨˩ | ` | mà 'แต่' | ⓘ | อ่า |
sắc 'คม' | สูงขึ้น ˧˥ | ´ | má 'แก้ม, แม่ (ถิ่นใต้) ' | ⓘ | อ๊า |
hỏi 'ถาม' | ต่ำขึ้น ˧˩˧ | ̉ | mả 'หลุมศพ, สุสาน' | ⓘ | อ๋า |
ngã 'ตก' | สูงขึ้นหยุด ˧˥ˀ | ˜ | mã 'ม้า (จีน-เวียดนาม), รหัส' | ⓘ | อะ-อ๊ะ |
nặng 'หนัก' | ต่ำตกหยุด ˧˨ˀ | ̣ | mạ 'สีข้าว' | ⓘ | อ่า*(เสียงหนัก) |
ไวยากรณ์
ภาษาเวียดนามเป็นภาษารูปคำโดดเช่นเดียวกับภาษาจีนและภาษาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อื่นๆ ไวยากรณ์เน้นที่การเรียงลำดับคำและโครงสร้างประโยคมากกว่าการผันคำ แสดงการโดยการเพิ่มคำเช่นเดียวกับภาษาไทย ภาษาเวียดนามเป็นภาษาคำโดด แต่ก็มีคำสองพยางค์อยู่เป็นจำนวนมาก การเรียงคำในประโยคเป็น ประธาน-กริยา-กรรม
กาล
ปกติแล้วไม่จำเป็นต้องแสดง โดยทั่วไปอดีตแสดงโดยคำว่า đã ปัจจุบันกาลกำลังกระทำ เติม đang อนาคตเติม sẽ
โครงสร้างแสดงหัวข้อ
เป็นโครงสร้างประโยคที่สำคัญในภาษาเวียดนาม ตัวอย่างเช่น Toi đọc sách này rồi = ฉันอ่านหนังสือนี้แล้ว อาจเรียงประโยคใหม่เป็น Sách này thi toi đọc rồi = หนังสือนี้น่ะฉันอ่านแล้ว (thi เป็นตัวแสดงหัวข้อ)
พหูพจน์
โดยทั่วไปไม่ต้องแสดง ถ้าแสดงจะใช้คำเติมเข้าไปในประโยค เช่น những, các, chúng
ลักษณนาม
ภาษาเวียดนามมีคำลักษณนามใช้แสดงลักษณะของนามเช่นเดียวกับภาษาไทยและภาษาจีน เช่น con ใช้กับสัตว์ cái ใช้กับสิ่งของไม่มีชีวิต คำลักษณนามบางคำอาจใช้ร่วมกันได้ เช่น cái con
คำสรรพนาม
คำสรรพนามในภาษาเวียดนามต่างจากภาษาอังกฤษ คือคำสรรพนามแต่ละคำไม่ได้ถูกแบ่งอย่างชัดเจนว่าเป็นบุรุษที่ 1 2 หรือ 3 ขึ้นกับผู้พูดและผู้ฟัง นอกจากนั้นยังต้องระมัดระวังในการระบุความสัมพันธ์ทางสังคมซึ่งขึ้นกับอายุและเพศ
การซ้ำคำ
พบมากในภาษาเวียดนามซึ่งเป็นการสร้างคำใหม่ ซึ่งมีความหมายต่างไปจากเดิม เช่นเป็นการลดหรือเพิ่มความเข้มของคำคุณศัพท์
คำศัพท์
คำศัพท์ทางการเมืองและวิทยาศาสตร์โดยมากมาจากภาษาจีน กว่า 70% ของคำศัพท์มีรากศัพท์มาจากภาษาจีน คำประสมหลายคำเป็นการประสมระหว่างคำดั้งเดิมในภาษาเวียดนามกับคำยืมจากภาษาจีน ซึ่งคำเหล่านี้ปัจจุบันมักถูกแทนที่ด้วยคำเวียดนาม นอกจากนี้ยังมีคำยืมจากภาษาฝรั่งเศสและภาษาอังกฤษ เช่น tivi มาจาก TV
ระบบการเขียน
ก่อนที่ฝรั่งเศสจะเข้ามายังเวียดนามนั้น ภาษาเวียดนามมีระบบการขียนสองแบบ ซึ่งทั้งสองแบบก็มีที่มาจากอักษรจีนเช่นเดียวกัน
- อักษรจื๋อโญ (chữ nho, 字儒) หรืออักษรฮั้นถึ (hán tự, 漢字) คืออักษรจีนที่ใช้เขียนภาษาจีนโบราณ
- อักษรจื๋อโนม (chữ nôm, 字喃) เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาเวียดนาม โดยนำอักษรจีนมาดัดแปลงเล็กน้อย
ปัจจุบันภาษาเวียดนามเขียนด้วยอักษรโกว๊กหงือ (quốc ngữ แปลว่า อักษรประจำชาติ) ซึ่งเป็นอักษรละตินที่เพิ่มเติมเครื่องหมายต่าง ๆ เข้ามาเพื่อให้มีอักษรเพียงพอที่จะใช้เขียนภาษา อักษรดังกล่าวถูกคิดค้นขึ้นมาในคริสต์ศตวรรษที่ 17 โดยอาเลกซ็องดร์ เดอ โรดส์ ซึ่งเป็นมิชชันนารีชาวฝรั่งเศสที่เข้ามาเผยแผ่ศาสนา โดยมีรากฐานมาจากระบบที่มิชชันนารีชาวโปรตุเกสคิดไว้ก่อนหน้านั้น ในระหว่างที่เวียดนามยังเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสนั้น อักษรโกว๊กหงือได้เป็นอักษรราชการของอาณานิคม ซึ่งได้ทำให้อักษรดังกล่าวเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นเรื่อย ๆ อักษรโกว๊กหงือในปัจจุบันมีรูปแบบการเขียนที่อ้างอิงการออกเสียงของภาษาถิ่นเวียดนามกลาง ซึ่งสระและพยัญชนะท้ายจะคล้ายคลึงกับภาษาถิ่นเหนือ ส่วนพยัญชนะต้นจะคล้ายกับภาษาถิ่นใต้
ตัวอย่างประโยค
คำพูดที่ใช้ในชีวิตประจำวัน
- Xin chào ซิน จ่าว = สวัสดี
- Bạn บั่น = เพื่อน
แม่แบบ:Link FA แม่แบบ:Link FA แม่แบบ:Link GA แม่แบบ:Link GA
- ↑ In southern dialects, v is reported to have a spelling pronunciation (i.e., the spelling influences pronunciation) of [vj] or [bj] among educated speakers. However, educated speakers revert to usual [j] in more relaxed speech. Less educated speakers have [j] more consistently throughout their speech. See: Thompson (1959), Thompson (1965: 85, 89, 93, 97-98).