จักรวรรดิแอกแคด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก จักรวรรดิอัคคาเดียน)
จักรวรรดิแอกแคด

2334 ก่อนคริสต์ศักราช–2193 ก่อนคริสต์ศักราช
แผนที่ของอัคคาเดียจักรวรรดิ (สีน้ำตาล) และทิศทางในการที่การรบของทหารได้ดำเนินการ (ลูกศรสีเหลือง)
แผนที่ของอัคคาเดียจักรวรรดิ (สีน้ำตาล) และทิศทางในการที่การรบของทหารได้ดำเนินการ (ลูกศรสีเหลือง)
สถานะจักรวรรดิ
เมืองหลวงแอกแคด
ภาษาทั่วไปแอกแคด, สุเมเรียน
ศาสนา
ศาสนาสุเมเรียน
การปกครองระบอบราชาธิปไตย
พระมหากษัตริย์ 
• 2334 ก่อนคริสต์ศักราช
พระเจ้าซาร์กอนแห่งแอกแคด
ยุคประวัติศาสตร์โบราณ
• ก่อตั้ง
2334 ก่อนคริสต์ศักราช
• สิ้นสุด
2193 ก่อนคริสต์ศักราช
พื้นที่
2334 ก่อนคริสต์ศักราช[1]800,000 ตารางกิโลเมตร (310,000 ตารางไมล์)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของอิรัก
อิหร่าน
ซีเรีย
ตุรกี

จักรวรรดิแอกแคด (อังกฤษ: Akkadian Empire) เป็นจักรวรรดิในสมัยโบราณมีเมืองศูนย์กลางอยู่ที่เมืองแอกแคด[2] ประกอบไปด้วยชาวแอกคาเดียนและชาวสุเมเรียน ซึ่งอยู่ภายใต้กฎหมายเดียวกัน[3] มีอิทธิพลครอบคลุมดินแดนเมโสโปเตเมีย, ลิแวนต์, และอานาโตเลีย ทั้งยังเคยส่งกองกำลังทหารไปถึงดิลมันและเมแกน (ประเทศบาห์เรนกับประเทศโอมานในปัจจุบัน) ในคาบสมุทรอาระเบียอีกด้วย

ในช่วงสหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช มีการพัฒนาความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมระหว่างแอกคาเดียนกับสุเมเรียนเป็นอย่างมาก อาทิเช่น มีการใช้สองภาษากันอย่างแพร่หลาย[4]

จักรวรรดิแอกแคดเจริญถึงจุดสูงสุดทางการเมืองในระหว่าง 2,400 ถึง 2,200 ก่อนคริสต์ศักราช โดยการนำของ พระเจ้าซาร์กอนแห่งแอกแคด (2334-2279 ก่อนคริสต์ศักราช)[5] ภายใต้การปกครองของพระเจ้าซาร์กอนและผู้สืบทอดตำแหน่ง ภาษาแอกคาเดียนถูกนำไปเป็นภาษาที่ใช้งานที่อาณาจักรใกล้เคียงที่เคยยึดครอง เช่น อาณาจักรเอลาไมท์กับกูเทียน โดยจักรวรรดิแอกแคดได้รับการยอมรับว่าเป็นจักรวรรดิแห่งแรกของโลก

หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิแอกแคด ประชาชนชาวแอกแคดและเมโสโปเตเมียจึงได้รวมกันก่อตั้งอาณาจักรอัสซีเรียในภาคเหนือ และอาณาจักรบาบิโลเนียในภาคใต้

อ้างอิง[แก้]

  1. Taagepera, Rein (1978). "Size and duration of empires growth-decline curves, 3000 to 600 B.C.". Social Science Research. 7: 180–195. doi:10.1016/0049-089X(78)90010-8.
  2. Sumerian: Agade
  3. Mish, Frederick C., Editor in Chief. “Akkad” Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary. ninth ed. Springfield, MA: Merriam-Webster 1985. ISBN 0-87779-508-8).
  4. https://books.google.co.th/books?id=XFwUxmCdG94C&redir_esc=y&hl=th pp. 20–21. ISBN 978-0-19-953222-3.
  5. F Leo Oppenhiem - Ancient Mesopotamia

Stiebing Jr,H.William. Ancient Near Eastern History and Culture. (Pearson Longman; University of New Orleans, 2009)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]