|
|
| ทั่วไป |
| ชื่อ, สัญลักษณ์, เลขอะตอม |
เจอร์เมเนียม, Ge, 32 |
| อนุกรมเคมี |
ธาตุกึ่งโลหะ |
| หมู่, คาบ, บล็อก |
14, 4, p |
| ลักษณะ |
สีขาวอมเทา
 |
| มวลอะตอม |
72.61(1) กรัม/โมล |
| การจัดเรียงอิเล็กตรอน |
[Ar] 3d10 4s2 4p2 |
| อิเล็กตรอนต่อระดับพลังงาน |
2, 8, 18, 4 |
| คุณสมบัติทางกายภาพ |
| สถานะ |
ของแข็ง |
| ความหนาแน่น (ใกล้ r.t.) |
5.323 ก./ซม.³ |
| ความหนาแน่นของของเหลวที่m.p. |
5.60 ก./ซม.³ |
| จุดหลอมเหลว |
1211.40 K
(938.25 °C) |
| จุดเดือด |
3106 K(2833 °C) |
| ความร้อนของการหลอมเหลว |
36.94 กิโลจูล/โมล |
| ความร้อนของการกลายเป็นไอ |
334 กิโลจูล/โมล |
| ความร้อนจำเพาะ |
(25 °C) 23.222 J/(mol·K) |
ความดันไอ
| P/Pa |
1 |
10 |
100 |
1 k |
10 k |
100 k |
| ที่ T K |
1644 |
1814 |
2023 |
2287 |
2633 |
3104 |
|
| คุณสมบัติของอะตอม |
| โครงสร้างผลึก |
cubic face centered |
| สถานะออกซิเดชัน |
4
(amphoteric oxide) |
| อิเล็กโตรเนกาติวิตี |
2.01 (พอลิงสเกล) |
พลังงานไอออไนเซชัน
(เพิ่มเติม) |
ระดับที่ 1: 762 กิโลจูล/โมล |
| ระดับที่ 2: 1537.5 กิโลจูล/โมล |
| ระดับที่ 3: 3302.1 กิโลจูล/โมล |
| รัศมีอะตอม |
125 pm |
| รัศมีอะตอม (คำนวณ) |
125 pm |
| รัศมีโควาเลนต์ |
122 pm |
| อื่น ๆ |
| การจัดเรียงทางแม่เหล็ก |
ไม่มีข้อมูล |
| การนำความร้อน |
(300 K) 60.2 W/(m·K) |
| การขยายตัวจากความร้อน |
(25 °C) 6.0 µm/(m·K) |
| อัตราเร็วของเสียง (แท่งบาง) |
(20 °C) 5400 m/s |
| ความแข็งโมห์ส |
6.0 |
| เลขทะเบียน CAS |
7440-56-4 |
| ไอโซโทปที่น่าสนใจ |
|
|
| แหล่งอ้างอิง |
เจอร์เมเนียม (อังกฤษ: Germanium) เป็นธาตุที่อยู่ระหว่างซิลิคอน (Si) และดีบุก (Sn) สัญลักษณ์คือ Ge ในกลุ่ม IVa ของตารางธาตุ เป็นพวกเมทัลลอยด์สีเทาเงิน มีคุณสมบัติก้ำกึ่งระหว่างโลหะและอโลหะ
ประวัติการค้นพบ[แก้]
แม้ว่าเจอร์เมเนียมเพิ่งถูกค้นพบ เมื่อปี ค.ศ. 1886 โดยเคลเมนส์ วิงเคลอร์ (Clemens Winkler) นักเคมีชาวเยอรมัน แต่ก็มีคุณสมบัติและตำแหน่งในระบบตารางธาตุตามการทำนายมาแล้วตั้งแต่ปี 1871 โดยนักเคมีชาวรัสเซียชื่อ "ดมิตรี อิวานอวิช เมนเดลเลเยฟ" (Dmitry Ivanovich Mendeleyev) ซึ่งเขาเรียกธาตุตามสมมุติฐานนี้ว่า "เอคาซิลิคอน" (ekasilicon)
ประโยชน์[แก้]
ธาตุเจอร์เมเนียมยังไม่มีความสำคัญในทางเศรษฐกิจจนกระทั่งหลัง ค.ศ. 1945 เมื่อมีการรับรู้ถึงคุณสมบัติที่เป็นสารกึ่งตัวนำของมัน ซึ่งมีคุณค่าสำคัญในงานอิเล็กทรอนิกส์ ปัจจุบันนี้มีการใช้สสารอื่น ๆ มากมายเพื่อผลิตสารกึ่งตัวนำ แต่เจอร์เมเนียมก็ยังคงมีความสำคัญเป็นอันดับต้น ๆ ในการผลิตทรานซิสเตอร์ และอุปกรณ์อื่น ๆ เช่น เรกติไฟเออร์ และเซลล์แสงอาทิตย์
บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี
