จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไนโอเบียม
ไนโอเบียม ในตารางธาตุ
ลักษณะปรากฏ
สีเทามันวาว, แกมสีน้ำเงินเมื่อออกซิไดส์
คุณสมบัติทั่วไป
ชื่อ สัญลักษณ์ และเลขอะตอม
ไนโอเบียม, Nb, 41
หมู่ คาบ และบล็อก
5 , 5 , d
มวลอะตอมมาตรฐาน
92.90637±0.00001
การจัดเรียงอิเล็กตรอน
[Kr ] 4d4 5s1 2, 8, 18, 12, 1
ประวัติ
การตั้งชื่อ
ตั้งชื่อตามเทพไนโอบี เทพเจ้าตำนานกรีก, บุตรสาวของเทพแทนทาลัส (แทนทาลัม)
การค้นพบ
ชาร์ลส์ แฮตเช็ตต์ (1801)
การแยกครั้งแรก
คริสเตียน วิลเฮล์ม บลอมสตรันด์ (1864)
ถูกจัดเป็น ธาตุ โดย
ไฮน์ริช โรส (1844)
คุณสมบัติกายภาพ
ความหนาแน่น (ใกล้ r.t. )
8.57 g·cm−3
จุดหลอมเหลว
2750 K , 2477 °C, 4491 °F
จุดเดือด
5017 K, 4744 °C, 8571 °F
ความร้อนของการหลอมเหลว
30 kJ·mol−1
ความร้อนของการกลายเป็นไอ
689.9 kJ·mol−1
ความจุความร้อนโมลาร์
24.60 J·mol−1 ·K−1
ความดันไอ
P (Pa)
1
10
100
1 k
10 k
100 k
ที่ T (K)
2942
3207
3524
3910
4393
5013
คุณสมบัติอะตอม
อิเล็กโตรเนกาติวิตี
1.6 (Pauling scale)
พลังงานไอออไนเซชัน
ค่าที่ 1: 652.1 kJ·mol−1
ค่าที่ 2: 1380 kJ·mol−1
ค่าที่ 3: 2416 kJ·mol−1
รัศมีอะตอม
146 pm
รัศมีโควาเลนต์
164±6 pm
จิปาถะ
โครงสร้างผลึก
cubic body-centered
ความเป็นแม่เหล็ก
พาราแมกเนติก
สภาพนำไฟฟ้า
(0 °C) 152Ω·m
สภาพนำความร้อน
53.7 W·m−1 ·K−1
การขยายตัวจากความร้อน
7.3 µm/(m·K)
ความเร็วเสียง (thin rod)
(ที่ 20 °C) 3480 m·s−1
มอดุลัสของยัง
105 GPa
โมดูลัสของแรงเฉือน
38 GPa
โมดูลัสของแรงบีบอัด
170 GPa
อัตราส่วนปัวซอง
0.40
ความแข็งของโมส์
6.0
ความแข็งวิกเกอร์ส
870–1320 MPa
ความแข็งของบริเนลล์
735–2450 MPa
เลขทะเบียน CAS
7440-03-1
ไอโซโทปเสถียรที่สุด
บทความหลัก: ไอโซโทปของไนโอเบียม
อ้างอิง
ไนโอเบียม (อังกฤษ : Niobium ) เป็นธาตุ ที่มีเลขอะตอม 41 และสัญลักษณ์คือ Nb ไนโอเบียมเป็นโลหะทรานซิชัน มีสีเทาหายาก อ่อนนุ่ม ตีเป็นแผ่นได้ พบในแร่ไนโอไบต์และแร่โคลัมไบต์
การใช้ประโยชน์ [ แก้ ]
ข้อถกเถียงชื่อของธาตุ [ แก้ ]
ชื่อเก่าของไนโอเบียม 'โคลัมเบียม (อักษรย่อ Cb)'[1] ตั้งชื่อโดย Hatchett จากการค้นพบธาตุในปี 1801 โดยตั้งตามภูมิภาคที่ค้นพบแร่ ที่นำมาสกัดเป็นโลหะที่มีส่วนผสมของไนโอเบียม [2] ต่อมามีการค้นพบและสกัดจากแร่ในภูมิภาคยุโรปและตั้งชื่อว่า ไนโอเบียม และได้มีการจัดให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม ในในการประชุมเคมีนานาชาติครั้งที่ 12 ที่กรุงอัมเตอร์ดัมในปี 1949.[3] ปีต่อมา สหภาพเคมีบริสุทธิ์และเคมีประยุกต์ระหว่างประเทศ (IUPAC)ได้ตกลงให้ใช้ชื่อ ไนโอเบียม
↑ Kòrösy, F. (1939). "Reaction of Tantalum, Columbium and Vanadium with Iodine". Journal of the American Chemical Society . 61 (4): 838–843. doi :10.1021/ja01873a018 .
↑ Nicholson, William , บ.ก. (1809), The British Encyclopedia: Or, Dictionary of Arts and Sciences, Comprising an Accurate and Popular View of the Present Improved State of Human Knowledge , vol. 2, Longman, Hurst, Rees, and Orme , p. 284, เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 December 2019, สืบค้นเมื่อ 13 July 2017 .
↑ Rayner-Canham, Geoff; Zheng, Zheng (2008). "Naming elements after scientists: an account of a controversy". Foundations of Chemistry . 10 (1): 13–18. doi :10.1007/s10698-007-9042-1 . S2CID 96082444 .