โบรอน

โบรอน
	เบริลเลียม ← โบรอน → คาร์บอน
	โบรอนในตารางธาตุ
ลักษณะปรากฏ
	น้ำตาลดำ;
คุณสมบัติทั่วไป
ชื่อ สัญลักษณ์ และเลขอะตอม	โบรอน, B, 5
การออกเสียง	/ˈbɔərɒn/
อนุกรมเคมี	กึ่งโลหะ
หมู่ คาบและบล็อก	13, 2, p
มวลอะตอมมาตรฐาน	10.81(1)
การจัดเรียงอิเล็กตรอน	[He] 2s2 2p1; 2, 3
ประวัติ
การค้นพบ	โฌแซ็ฟ หลุยส์ แก-ลูว์ซัก, หลุยส์ ฌัก เธนาด์ (30 มิถุนายน 1808)
การแยกครั้งแรก	ฮัมฟรี เดวี (9 กรกฎาคม 1808)
คุณสมบัติกายภาพ
สถานะ	ของแข็ง
ความหนาแน่นของเหลวที่จุดหลอมเหลว	2.08 g·cm−3
จุดหลอมเหลว	2349 K, 2076 °C, 3769 °F
จุดเดือด	4200 K, 3927 °C, 7101 °F
ความร้อนของการหลอมเหลว	50.2 kJ·mol−1
ความร้อนของการกลายเป็นไอ	480 kJ·mol−1
ความจุความร้อนโมลาร์	11.087 J·mol−1·K−1
ความดันไอ
คุณสมบัติอะตอม
สถานะออกซิเดชัน	3, 2, 1; (ออกไซด์เป็นกรดอ่อน)
อิเล็กโตรเนกาติวิตี	2.04 (Pauling scale)
พลังงานไอออไนเซชัน	ค่าที่ 1: 800.6 kJ·mol−1
	ค่าที่ 2: 2427.1 kJ·mol−1
	ค่าที่ 3: 3659.7 kJ·mol−1
รัศมีอะตอม	90 pm
รัศมีโควาเลนต์	84±3 pm
รัศมีวานเดอร์วาลส์	192 pm
จิปาถะ
โครงสร้างผลึก	รอมโบฮีดรัล
ความเป็นแม่เหล็ก	ไดอะแมกเนติก
สภาพนำไฟฟ้า	(20 °C) ~106 Ω·m
สภาพนำความร้อน	27.4 W·m−1·K−1
การขยายตัวจากความร้อน	(25 °C) (β form) 5–7 µm·m−1·K−1
ความเร็วเสียง (thin rod)	(ที่ 20 °C) 16,200 m·s−1
ความแข็งของโมส์	~9.5
เลขทะเบียน CAS	7440-42-8
ไอโซโทปเสถียรที่สุด
	บทความหลัก: ไอโซโทปของโบรอน
	10B content may be as low as 19.1% and as high as 20.3% in natural samples. 11B is the remainder in such cases.
	ด; ค; ก;
	อ้างอิง

โบรอน (อังกฤษ: Boron) เป็นธาตุในตารางธาตุที่มีสัญลักษณ์ B และเลขอะตอม 5 เป็นธาตุที่มี วาเลนซ์ 3 และเป็นกึ่งโลหะ โบรอนปรากฏมากในแร่บอแรกซ์ โบรอนมี 2 อัญรูปโดยที่ amorphous boron เป็นผงสีน้ำตาล และ metallic boron มีสีดำ รูปแบบที่เป็นโลหะมีความแข็งมาก (9.3 บนมาตราของโมห์ส) แต่นำไฟฟ้าไม่ดีที่อุณหภูมิห้อง "โบรอนนำไฟฟ้าได้น้อยแต่เมื่อทำให้อุณหภูมิสูงขึ้นจะสามารถนำไฟฟ้าได้ดีขึ้น"^[8] ไม่ปรากฏแบบอิสระในธรรมชาติ เป็นสารประกอบออกไซด์และเฮไลด์ เป็นพันธะโควาเลนท์ เช่น BF₃

การนำไปใช้ประโยชน์[แก้]

ไดโบรอนไตรออกไซด์ (B₂O₃) นำไปใช้เป็นส่วนผสมของ Borocilicated glass เป็นแก้วที่ใช้ในการทำเครื่องแก้วในห้องปฏิบัติการ ได้แก่ บีกเกอร์ หลอดทดลอง ขวดรูปชมพู่ ขวดก้นแบน ขวดก้นกลม เป็นต้น
โซเดียมเตตระโบเรต เดคะไฮเดรต (Na₂B₄O₇ . 10H₂O) (บอแรกซ์) ใช้การทำทองรูปพรรณ เรียกขานกันในหมู่ช่างทองว่า "น้ำประสานทอง"

รายการอ้างอิง[แก้]

↑ Gay Lussac, J.L. and Thenard, L.J. (1808) "Sur la décomposition et la recomposition de l'acide boracique," Annales de chimie [later: Annales de chemie et de physique], vol. 68, pp. 169–174.
↑ Davy H (1809). "An account of some new analytical researches on the nature of certain bodies, particularly the alkalies, phosphorus, sulphur, carbonaceous matter, and the acids hitherto undecomposed: with some general observations on chemical theory". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 99: 33–104.
↑ Zhang, K.Q.; Guo, B.; Braun, V.; Dulick, M.; Bernath, P.F. (1995). "Infrared Emission Spectroscopy of BF and AIF" (PDF). J. Molecular Spectroscopy. 170: 82. Bibcode:1995JMoSp.170...82Z. doi:10.1006/jmsp.1995.1058.
↑ Lide, David R. (ed.) (2000). Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Handbook of Chemistry and Physics (PDF). CRC press. ISBN 0849304814.
↑ Holcombe Jr., C. E.; Smith, D. D.; Lorc, J. D.; Duerlesen, W. K.; Carpenter; D. A. (October 1973). "Physical-Chemical Properties of beta-Rhombohedral Boron". High Temp. Sci. 5 (5): 349–57.
↑ ^6.0 ^6.1 "Atomic Weights and Isotopic Compositions for All Elements". National Institute of Standards and Technology. สืบค้นเมื่อ 2008-09-21.
↑ Szegedi, S.; Váradi, M.; Buczkó, Cs. M.; Várnagy, M.; Sztaricskai, T. (1990). "Determination of boron in glass by neutron transmission method". Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry Letters. 146 (3): 177. doi:10.1007/BF02165219.
↑ , รองศาสตราจารย์ ดร.พินิติ รตะนานุกูล และคณะ. 2552. ธาตุเรรีเซนเททีฟ กลุ่ม p. บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด: มูลนิธิ สอวน.

บทความเกี่ยวกับเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เคมี

[Lussac-1] Gay Lussac, J.L. and Thenard, L.J. (1808) "Sur la décomposition et la recomposition de l'acide boracique," Annales de chimie [later: Annales de chemie et de physique], vol. 68, pp. 169–174.

[Davy-2] Davy H (1809). "An account of some new analytical researches on the nature of certain bodies, particularly the alkalies, phosphorus, sulphur, carbonaceous matter, and the acids hitherto undecomposed: with some general observations on chemical theory". Philosophical Transactions of the Royal Society of London. 99: 33–104.

[v1-3] Zhang, K.Q.; Guo, B.; Braun, V.; Dulick, M.; Bernath, P.F. (1995). "Infrared Emission Spectroscopy of BF and AIF" (PDF). J. Molecular Spectroscopy. 170: 82. Bibcode:1995JMoSp.170...82Z. doi:10.1006/jmsp.1995.1058.

[magnet-4] Lide, David R. (ed.) (2000). Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds, in Handbook of Chemistry and Physics (PDF). CRC press. ISBN 0849304814.

[5] Holcombe Jr., C. E.; Smith, D. D.; Lorc, J. D.; Duerlesen, W. K.; Carpenter; D. A. (October 1973). "Physical-Chemical Properties of beta-Rhombohedral Boron". High Temp. Sci. 5 (5): 349–57.

[NISTic-6] 6.0 ^6.1 "Atomic Weights and Isotopic Compositions for All Elements". National Institute of Standards and Technology. สืบค้นเมื่อ 2008-09-21.

[7] Szegedi, S.; Váradi, M.; Buczkó, Cs. M.; Várnagy, M.; Sztaricskai, T. (1990). "Determination of boron in glass by neutron transmission method". Journal of Radioanalytical and Nuclear Chemistry Letters. 146 (3): 177. doi:10.1007/BF02165219.

[โบรอน-8] , รองศาสตราจารย์ ดร.พินิติ รตะนานุกูล และคณะ. 2552. ธาตุเรรีเซนเททีฟ กลุ่ม p. บริษัท ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด: มูลนิธิ สอวน.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

โบรอน

การนำไปใช้ประโยชน์[แก้]

รายการอ้างอิง[แก้]

รายการนำทางไซต์

ค้นหา