จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าชัยวรมันที่ 9 (เขมร: វ្រះបាទជយវម៌្មទី៩),หรือที่รู้จักในพระนาม พระเจ้าชัยวรมันปรเมศวร(เขมร: វ្រះបាទជយវម៌្មបរមេឝ្វរ)พระเจ้าแผ่นดินแห่งเมืองพระนครหลวงทรงครองสิริราชสมบัติจากค.ศ.1327 ถึง 1336 โดยพระองค์พยายามโน้มน้าวใจให้สมเด็จพระบรมราชบิดาหันกลับมานับถือศาสนาฮินดูไศวนิกายโดยพระองค์ได้รับพระนาม สีหนุ (อังกฤษ: SihanoukRachaเขมร: សីហនុរាជ) พระองค์ถูกปลงพระชนม์เมื่อ ค.ศ. 1336 โดยหัวหน้าสวนหลวงชื่อตระซ็อกประแอมซึ่งต่อมาได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นพระเจ้าตระซ็อกประแอม[1]ต่อจากพระเจ้าชัยวรมันที่ 9ในลักษณาการแบบเดียวพระเจ้าญองอู้ ซอยะฮ่านแห่งราชวงศ์พุกาม โดยพระเจ้าชัยวรมันที่ 9 นับเป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายที่มีพระนามจารึกไว้ในศิลาจารึกภาษาสันสกฤตและทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งเมืองพระนครหลวงสายราชสกุลมหิธรปุระที่ปกครองมายาวนานกว่า 300 ปี[2]
| พงศาวลีของพระเจ้าชัยวรมันที่ 9
|
|
|
