ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัยยัปปัน"
'''สวามีอัยยัปปา''' ({{lang-ta|ஐயப்பன்}}; {{lang-ml|അയ്യപ്പ}}; {{lang-te|అయ్యప్ప స్వామి}}; {{lang-kn|ಅಯ್ಯಪ್ಫ}}) แต่เดิมเป็นบุตรข |
{{กล่องข้อมูล เทวดา | ไฟล์ภาพ = Ayyappan.jpg | คำอธิบายภาพ = พระสวามีอัยยัปปา ภาพพิมพ์โปส |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{กล่องข้อมูล เทวดา |
|||
⚫ | |||
| ไฟล์ภาพ = Ayyappan.jpg |
|||
| คำอธิบายภาพ = พระสวามีอัยยัปปา ภาพพิมพ์โปสเตอร์อินเดียสมัยปัจจุบัน |
|||
⚫ | สาเหตุที่พระองค์ถือกำเนิดขึ้นมาก็เพื่อจะมาปราบอสูรมหิงสี น้องสาวของอสูรมหิษาสูรนั่นเอง แต่สวามีอัยยัปปาก็มีศัตรูก่อนที่จะปราบอสูรมหิงสี ซึ่งก็คือ อำมาตย์ของพระบิดาของพระองค์ อำมาตย์คนนั้นมี ชื่อว่า ไดวัลย์ ไดวัลย์ต้องการชิงพระราชสมบัติของพระราชราชาศรีกาลา โดยจะกำจัดสวามีอัยยัปปาก่อน เนื่องจากพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาให้กำเนิดพระโอรสคนที่ 2 มีนามว่า ราชาราชันย์ ไดวัลย์ได้ยุยงพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาว่า "ทำไมเลยต้องให้ไอ้เด็กที่มาจากป่าไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาสืบสันตติวงศ์ จริง ๆ แล้วบัลลังค์นี้น่าจะเป็นของบุตรที่เกิดจากพระนางเองมากกว่าถึงจะถูก" พระมเหสีก็เห็นด้วย ไดวัลย์จึงให้พระเหสีแกล้วหลอกพระราชราชาศรีกาลาว่า พระนางป่วยเป็นโรคร้าย พระราชราชราชาศรีกาลาก็เชื่อ จึงให้หมอที่ดีที่สุดในเมืองมารักษาพระมเหสี ซึ่งหมอคนนี้ก็ได้รับสินบนมาจากไดวัลย์ หมอก็บอกพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระนางเป็นโรคร้ายไม่มีทางรักษาได้ แต่มีวิธีเดียว คือ ต้องไปนำน้ำนมของแม่เสือในป่ามาให้พระนางเสวย โรคร้ายจึงจะหาย" จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาจึงให้สวามีอัยยัปปา หรือ มานีกันดัน ไปนำน้ำนมจากป่ามาให้ แล้วระหว่างทาง [[พระอินทร์]]ได้มาขอร้องสวามีอัยยัปปา พระองค์จึงไปปราบอสูรมหิงสี แต่สุดท้ายอสูรมหิงสีก็ถูกสวามี |
||
| พระนาม = พระสวามีอัยยัปปา |
|||
| เทวนาครี = |
|||
| กันนาดา = |
|||
| สันสกฤต = |
|||
| เตลูกู = అయ్యప్ప |
|||
| ทมิฬ = ஐயப்பன் |
|||
| จำพวก = เทวะ |
|||
| เทวฉายา = |
|||
| มนต์ = |
|||
| อาวุธ = [[ธนู]]<br /> ลูกศร |
|||
| พระชายา = |
|||
| พระสวามี = |
|||
| เทวพาหนะ = [[เสือ]]<br /> [[ม้า]] |
|||
| ดาวพระเคราะห์ = |
|||
}} |
|||
[[ไฟล์:SwamiAyyappan.jpg|thumb|พระสวามีอัยยัปปา ภาพพิมพ์โปสเตอร์อินเดียสมัยปัจจุบัน]] |
|||
'''พระ สวามีอัยยัปปา''' ({{lang-ta|ஐயப்பன்}}; {{lang-te|అయ్యప్ప}}; {{lang-en|Ayyappan}})เป็น[[เทวดา|เทพ]]ใน[[ศาสนาฮินดู]] เป็นเทวะประจำท้องถิ่นของ[[รัฐกรณาฏกะ]]โดยมีเทวปกรณ์ไว้ว่า ทรงเป็นบุตรที่กำเนิดจากพลัง [[พระศิวะ]] และ [[พระนารายณ์]] รูปลักษณ์เป็นที่ปรากฎรู้จักโดยทั่วไป ทรงมักปรากฏในท่าโยคะ, และอีกพระนามที่เป็นที่รู้จักคือ '''พระมณีกันตัน'''ทรงเป็นที่เคารพบูชาเป็นอย่างมากใน[[รัฐกรณาฏกะ]] และอินเดียภาคใต้ของ [[ประเทศอินเดีย]]และ [[ประเทศศรีลังกา]]. |
|||
== เทพปกรณัมการกำเนิดของพระอัยยัปปา == |
|||
⚫ | เมื่อ[[พระแม่ทุรคา]]ทรงปราบมหิษาอสูรแล้ว นางมหิงสี ซึ่งเป็นชายาของอสูรมหิษสา นั้นแค้นใจจึงบำเพ็ญพรต ด้วยเหตุแห่งการบำเบ็ญพรตนั้นทำให้มีอำนาจมากมาย นางอสูรตนนี้จึงได้ไประรานเหล่าผู้ทรงศีลและ[[เทวดา]]อยู่บ่อยๆ ด้วยเหตุนี้[[พระศิวะ]]และ[[พระวิษณุ]] จึงได้รวมพลังกันสร้างเทวบุตรองค์หนึ่งนามว่า นามว่า '''ธรรมะศรัทธา''' โดยให้ลงมาบนโลกมนุษย์ โดยมิได้เกิดจากครรภ์ของพระมเหสีของพระราชาราชศรีกาลา และให้ท้าวนาคา มีหน้าที่คุ้มครองพระกุมาร เมื่อพระราชราชาศรีกาลาเสด็จประพาสป่า พระองค์ก็ได้พบกับพระกุมารหน้าเทวาลัยของพระศิวะ แล้วพระองค์ก็เกิดเอ็นดูพระกุมารคนนี้ขึ้นมา แล้วก็ดำริขึ้นว่าจะทำยังไงกับพระกุมารคนนี้ดี เมื่อทรงดำริเสร็จแล้วก็มีโยคีคนหนึ่งปรากฏแล้วบอกกับพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระองค์ไม่ต้องกลัวไปหรอก ขอให้พระองค์นำเด็กผู้นี้กลับไปยังพระนครเถิด เลี้ยงดูให้ดี เด็กน้อยผู้นี้จะนำความเจริญ ความรุ่งเรื่องมาสู่พระนครของพระองค์ และให้พระนามแก่ทารกน้อยนี้ว่า มานีกันดัน เมื่อพระองค์ทรงเลี้ยงดูเด็กน้อยนี้จนอายุครบสิบสองปี พระองค์จะทราบถึงความเป็นมาทั้งหมดของเด็กทารกผู้นี้เอง" โยคีก็หายตัวไป |
||
⚫ | สาเหตุที่พระองค์ถือกำเนิดขึ้นมาก็เพื่อจะมาปราบอสูรมหิงสี น้องสาวของอสูรมหิษาสูรนั่นเอง แต่สวามีอัยยัปปาก็มีศัตรูก่อนที่จะปราบอสูรมหิงสี ซึ่งก็คือ อำมาตย์ของพระบิดาของพระองค์ อำมาตย์คนนั้นมี ชื่อว่า ไดวัลย์ ไดวัลย์ต้องการชิงพระราชสมบัติของพระราชราชาศรีกาลา โดยจะกำจัดสวามีอัยยัปปาก่อน เนื่องจากพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาให้กำเนิดพระโอรสคนที่ 2 มีนามว่า ราชาราชันย์ ไดวัลย์ได้ยุยงพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาว่า "ทำไมเลยต้องให้ไอ้เด็กที่มาจากป่าไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาสืบสันตติวงศ์ จริง ๆ แล้วบัลลังค์นี้น่าจะเป็นของบุตรที่เกิดจากพระนางเองมากกว่าถึงจะถูก" พระมเหสีก็เห็นด้วย ไดวัลย์จึงให้พระเหสีแกล้วหลอกพระราชราชาศรีกาลาว่า พระนางป่วยเป็นโรคร้าย พระราชราชราชาศรีกาลาก็เชื่อ จึงให้หมอที่ดีที่สุดในเมืองมารักษาพระมเหสี ซึ่งหมอคนนี้ก็ได้รับสินบนมาจากไดวัลย์ หมอก็บอกพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระนางเป็นโรคร้ายไม่มีทางรักษาได้ แต่มีวิธีเดียว คือ ต้องไปนำน้ำนมของแม่เสือในป่ามาให้พระนางเสวย โรคร้ายจึงจะหาย" จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาจึงให้สวามีอัยยัปปา หรือ มานีกันดัน ไปนำน้ำนมจากป่ามาให้ แล้วระหว่างทาง [[พระอินทร์]]ได้มาขอร้องสวามีอัยยัปปา พระองค์จึงไปปราบอสูรมหิงสี แต่สุดท้ายอสูรมหิงสีก็ถูกสวามีอัยยัปปาสังหารและพ้นคำสาป [[พระอินทร์]]จึงตอบแทนองค์สวามีอัยยัยปปา โดยการแปลงเป็นแม่เสือมาให้สวามีอัยยัปปาจับไปในพระราชวัง จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงทรงขี่แม่เสือที่พระอินทร์แปลงมาเข้าไปในวัง เมื่อไดวัลย์กับพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาเห็น จึงเข้าไปขอโทษที่วางแผนกันจะฆ่ามานีกันดัน จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาก็บอกกับ สวามีอัยยัปปา ให้อยู่ในวังด้วยกันเถิด แต่สวามีอัยยัปปาปฏิเสธ ขอเข้าไปอยู่ในป่าแทน จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงเข้าไปบำเพ็ญพรตในป่าตลอดชีวิตและที่ทรงบำเพ็ญพรตนั้นได้กลายเป็นเทวสถานทีศักดิ์สิทธิ์ของ[[รัฐกรณาฏกะ]]โดยทุกปีจะมีการบูชาองค์พระอัยยัปปาอย่างยิ่งใหญ่. |
||
==พิธีบูชาพระอัยยัปปา ประเทศอินเดีย== |
|||
<gallery> |
|||
File:Ayyappa_pooja.jpg| |
|||
File:Ayyapa_Puja_Muscat.JPG| |
|||
File:Ayyappa_by_sand.jpg| |
|||
</gallery> |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:41, 17 ธันวาคม 2556
พระสวามีอัยยัปปา ภาพพิมพ์โปสเตอร์อินเดียสมัยปัจจุบัน | |
จำพวก | เทวะ |
---|---|
อาวุธ | ธนู ลูกศร |
สัตว์พาหนะ | เสือ ม้า |
พระ สวามีอัยยัปปา (ทมิฬ: ஐயப்பன்; เตลูกู: అయ్యప్ప; อังกฤษ: Ayyappan)เป็นเทพในศาสนาฮินดู เป็นเทวะประจำท้องถิ่นของรัฐกรณาฏกะโดยมีเทวปกรณ์ไว้ว่า ทรงเป็นบุตรที่กำเนิดจากพลัง พระศิวะ และ พระนารายณ์ รูปลักษณ์เป็นที่ปรากฎรู้จักโดยทั่วไป ทรงมักปรากฏในท่าโยคะ, และอีกพระนามที่เป็นที่รู้จักคือ พระมณีกันตันทรงเป็นที่เคารพบูชาเป็นอย่างมากในรัฐกรณาฏกะ และอินเดียภาคใต้ของ ประเทศอินเดียและ ประเทศศรีลังกา.
เทพปกรณัมการกำเนิดของพระอัยยัปปา
เมื่อพระแม่ทุรคาทรงปราบมหิษาอสูรแล้ว นางมหิงสี ซึ่งเป็นชายาของอสูรมหิษสา นั้นแค้นใจจึงบำเพ็ญพรต ด้วยเหตุแห่งการบำเบ็ญพรตนั้นทำให้มีอำนาจมากมาย นางอสูรตนนี้จึงได้ไประรานเหล่าผู้ทรงศีลและเทวดาอยู่บ่อยๆ ด้วยเหตุนี้พระศิวะและพระวิษณุ จึงได้รวมพลังกันสร้างเทวบุตรองค์หนึ่งนามว่า นามว่า ธรรมะศรัทธา โดยให้ลงมาบนโลกมนุษย์ โดยมิได้เกิดจากครรภ์ของพระมเหสีของพระราชาราชศรีกาลา และให้ท้าวนาคา มีหน้าที่คุ้มครองพระกุมาร เมื่อพระราชราชาศรีกาลาเสด็จประพาสป่า พระองค์ก็ได้พบกับพระกุมารหน้าเทวาลัยของพระศิวะ แล้วพระองค์ก็เกิดเอ็นดูพระกุมารคนนี้ขึ้นมา แล้วก็ดำริขึ้นว่าจะทำยังไงกับพระกุมารคนนี้ดี เมื่อทรงดำริเสร็จแล้วก็มีโยคีคนหนึ่งปรากฏแล้วบอกกับพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระองค์ไม่ต้องกลัวไปหรอก ขอให้พระองค์นำเด็กผู้นี้กลับไปยังพระนครเถิด เลี้ยงดูให้ดี เด็กน้อยผู้นี้จะนำความเจริญ ความรุ่งเรื่องมาสู่พระนครของพระองค์ และให้พระนามแก่ทารกน้อยนี้ว่า มานีกันดัน เมื่อพระองค์ทรงเลี้ยงดูเด็กน้อยนี้จนอายุครบสิบสองปี พระองค์จะทราบถึงความเป็นมาทั้งหมดของเด็กทารกผู้นี้เอง" โยคีก็หายตัวไป สาเหตุที่พระองค์ถือกำเนิดขึ้นมาก็เพื่อจะมาปราบอสูรมหิงสี น้องสาวของอสูรมหิษาสูรนั่นเอง แต่สวามีอัยยัปปาก็มีศัตรูก่อนที่จะปราบอสูรมหิงสี ซึ่งก็คือ อำมาตย์ของพระบิดาของพระองค์ อำมาตย์คนนั้นมี ชื่อว่า ไดวัลย์ ไดวัลย์ต้องการชิงพระราชสมบัติของพระราชราชาศรีกาลา โดยจะกำจัดสวามีอัยยัปปาก่อน เนื่องจากพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาให้กำเนิดพระโอรสคนที่ 2 มีนามว่า ราชาราชันย์ ไดวัลย์ได้ยุยงพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาว่า "ทำไมเลยต้องให้ไอ้เด็กที่มาจากป่าไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาสืบสันตติวงศ์ จริง ๆ แล้วบัลลังค์นี้น่าจะเป็นของบุตรที่เกิดจากพระนางเองมากกว่าถึงจะถูก" พระมเหสีก็เห็นด้วย ไดวัลย์จึงให้พระเหสีแกล้วหลอกพระราชราชาศรีกาลาว่า พระนางป่วยเป็นโรคร้าย พระราชราชราชาศรีกาลาก็เชื่อ จึงให้หมอที่ดีที่สุดในเมืองมารักษาพระมเหสี ซึ่งหมอคนนี้ก็ได้รับสินบนมาจากไดวัลย์ หมอก็บอกพระราชราชาศรีกาลาว่า "พระนางเป็นโรคร้ายไม่มีทางรักษาได้ แต่มีวิธีเดียว คือ ต้องไปนำน้ำนมของแม่เสือในป่ามาให้พระนางเสวย โรคร้ายจึงจะหาย" จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาจึงให้สวามีอัยยัปปา หรือ มานีกันดัน ไปนำน้ำนมจากป่ามาให้ แล้วระหว่างทาง พระอินทร์ได้มาขอร้องสวามีอัยยัปปา พระองค์จึงไปปราบอสูรมหิงสี แต่สุดท้ายอสูรมหิงสีก็ถูกสวามีอัยยัปปาสังหารและพ้นคำสาป พระอินทร์จึงตอบแทนองค์สวามีอัยยัยปปา โดยการแปลงเป็นแม่เสือมาให้สวามีอัยยัปปาจับไปในพระราชวัง จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงทรงขี่แม่เสือที่พระอินทร์แปลงมาเข้าไปในวัง เมื่อไดวัลย์กับพระมเหสีของพระราชราชาศรีกาลาเห็น จึงเข้าไปขอโทษที่วางแผนกันจะฆ่ามานีกันดัน จากนั้น พระราชราชาศรีกาลาก็บอกกับ สวามีอัยยัปปา ให้อยู่ในวังด้วยกันเถิด แต่สวามีอัยยัปปาปฏิเสธ ขอเข้าไปอยู่ในป่าแทน จากนั้น สวามีอัยยัปปาจึงเข้าไปบำเพ็ญพรตในป่าตลอดชีวิตและที่ทรงบำเพ็ญพรตนั้นได้กลายเป็นเทวสถานทีศักดิ์สิทธิ์ของรัฐกรณาฏกะโดยทุกปีจะมีการบูชาองค์พระอัยยัปปาอย่างยิ่งใหญ่.