ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เคน (นักมวยปล้ำ)"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 4: บรรทัด 4:
|names='''เคน'''<br />Isaac Yankem, DDS<br />Unabomb<br />Doomsday<br />The Christmas Creature<br />Angus King<br />ดีเซล ตัวปลอม<br />
|names='''เคน'''<br />Isaac Yankem, DDS<br />Unabomb<br />Doomsday<br />The Christmas Creature<br />Angus King<br />ดีเซล ตัวปลอม<br />
|image=Kane at Raw House Show 2011.png
|image=Kane at Raw House Show 2011.png
|height={{height|ft=7|in=0}}<ref name="wwe">{{cite web|url=http://www.wwe.com/superstars/kane|title=Kane's WWE Profile|accessdate=2012-03-18|publisher=WWE}}</ref>
|height={{height|ft=6|in=8}}
|weight={{convert|323|lb|kg|abbr=on}}
|weight={{convert|323|lb|kg|abbr=on}}<ref name="wwe">{{cite web|url=http://www.wwe.com/superstars/kane|title=Kane's WWE Profile|accessdate=2012-03-18|publisher=WWE}}</ref>
|birth_date={{birth date and age|1967|4|26}}<ref name="slam">{{cite web|url=http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/Bios/kane.html|title=SLAM! Sports Bio|accessdate=2007-12-05|publisher=[[Canadian Online Explorer|CANOE]]}}</ref><ref name="iqwdgn">{{cite web|url=http://stars.ign.com/objects/142/14209478_biography.html|title=IGN: Kane (WWE) Biography|accessdate=2008-05-19|publisher=IGN}}</ref>
|birth_date={{birth date and age|1967|4|26}}
|birth_place=[[มาดริด]], [[สเปน]]
|birth_place=[[มาดริด]], [[สเปน]]<ref name="pwhof1">{{cite book|title=The Pro Wrestling Hall of Fame: The Heels|last=Oliver|first=Greg|year=2007|publisher=ECW Press|isbn=1-55022-759-9|page=228}}</ref>
|resides=[[น็อกซ์วิลล์]], [[เทนเนสซี]], [[สหรัฐอเมริกา]]
|resides=[[น็อกซ์วิลล์]], [[เทนเนสซี]], [[สหรัฐอเมริกา]]
|trainer=[[เจฟฟ์ แบรดลีย์]] <br />[[เรย์ แคนดี้]]<br />[[ดีน มาเลนโก]]
|trainer=[[เจฟฟ์ แบรดลีย์]] <br />[[เรย์ แคนดี้]]<br />[[ดีน มาเลนโก]]
|debut=[[18 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1992]]
|debut=[[18 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1992]]
}}
}}
'''เกลน โทมัส จาคอบส์''' เกิดวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1967 ที่ [[กรุงมาดริด]], [[ประเทศสเปน]] ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่ น็อกซ์วิลล์, เทนเนสซี เป็น[[นักมวยปล้ำอาชีพ]][[ชาวอเมริกัน]] ได้รับการฝึกหัดมาจาก [[เจฟฟ์ แบรดลีย์]], [[เรย์ แคนดี้]] และ [[ดีน มาเลนโก]] ปัจจุบันเซ็นสัญญาให้กับสมาคม [[เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์]] หรือ [[ดับเบิลยูดับเบิลยูอี]] สังกัดค่าย [[รอว์]] ในนามสังเวียนมวยปล้ำมีชื่อว่า '''เคน'''
'''เกลน โทมัส จาคอบส์'''<ref name=OWOW>{{cite web|url=http://www.onlineworldofwrestling.com/profiles/k/kane.html|accessdate=2008-08-05|title=Kane Bio|publisher=Online World of Wrestling}}</ref><ref name="masked_kane_height">{{cite web|url=http://www.imdb.com/name/nm0414417/bio|title=Glenn Jacobs' IMDb profile|publisher=imdb.com}}</ref> เกิดวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1967 ที่ [[กรุงมาดริด]], [[ประเทศสเปน]] ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่ น็อกซ์วิลล์, เทนเนสซี เป็น[[นักมวยปล้ำอาชีพ]][[ชาวอเมริกัน]] ได้รับการฝึกหัดมาจาก [[เจฟฟ์ แบรดลีย์]], [[เรย์ แคนดี้]] และ [[ดีน มาเลนโก]] ปัจจุบันเซ็นสัญญาให้กับสมาคม [[เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์]] หรือ [[ดับเบิลยูดับเบิลยูอี]] สังกัดค่าย [[รอว์]] ในนามสังเวียน[[มวยปล้ำ]]มีชื่อว่า '''เคน'''<ref>{{cite web|url=http://www.wwe.com/shows/raw|title= RAW Roster|publisher=[[WWE|World Wrestling Entertainment]]|accessdate=13 December 2011}}</ref>


==ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ==
==ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ==
===เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ / ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (1995 - ปัจจุบัน)===
===เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ / ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (1995 - ปัจจุบัน)===


เคน ได้เปิดตัวครั้งแรกในสมาคม WWE เมื่อวันที่ [[5 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 1997]] ในบทน้องชายของ [[ดิอันเดอร์เทเกอร์]] ที่ใบหน้าเขาเสียโฉมจากการถูก[[ไฟไหม้]]โดยต้องใส่[[หน้ากาก]]ตลอดเวลาเขาออกมาเพื่อแก้แค้น อันเดอร์เทคเกอร์ ที่ทำให้ใบหน้าเขาเสียโฉม
เคน ได้เปิดตัวครั้งแรกในสมาคม WWE เมื่อวันที่ [[5 ตุลาคม]] [[ค.ศ. 1997]] ในบทน้องชายของ [[ดิอันเดอร์เทเกอร์]] ที่ใบหน้าเขาเสียโฉมจากการถูก[[ไฟไหม้]]โดยต้องใส่[[หน้ากาก]]ตลอดเวลาเขาออกมาเพื่อแก้แค้น ดิอันเดอร์เทเกอร์ ที่ทำให้ใบหน้าเขาเสียโฉม


=====ปี 2003=====
=====ปี 2003=====
[[ไฟล์:Kane2003.jpg|left|thumb|180px|เคน ตอนใส่[[หน้ากาก]] เมื่อปี 2003]]
[[ไฟล์:Kane2003.jpg|left|thumb|180px|เคน ตอนใส่[[หน้ากาก]] เมื่อปี 2003]]
ในศึกรอว์ ([[23 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 2003]]) เคน จะต้องเจอกับ [[ทริปเปิล เอช]] โดยมีกติกาว่าถ้า เคน ชนะจะได้เป็น [[แชมป์โลกเฮฟวี่เวท]] คนใหม่แต่ถ้า เคน แพ้จะต้องถูกถอดหน้ากาก ผลปรากฏว่า เคน เป็นฝ่ายแพ้จึงต้องถูกถอดหน้ากากโดยมี [[ร็อบ แวน แดม]] พยายามมาห้าม เคน แต่ไม่สำเร็จ และเป็นคนแรกที่ได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของ เคน จึงถูก โชคสแลม ท่าไม้ตายของ เคน
ในศึกรอว์ (23 มิถุนายน 2003) เคน จะต้องเจอกับ [[ทริปเปิล เอช]] โดยมีกติกาว่าถ้า เคน ชนะจะได้เป็น [[แชมป์โลกเฮฟวี่เวท]] คนใหม่แต่ถ้า เคน แพ้จะต้องถูกถอดหน้ากาก ผลปรากฏว่า เคน เป็นฝ่ายแพ้จึงต้องถูกถอดหน้ากากโดยมี [[ร็อบ แวน แดม]] พยายามมาห้าม เคน แต่ไม่สำเร็จ และเป็นคนแรกที่ได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของ เคน จึงถูก โชคสแลม ท่าไม้ตายของ เคน


=====ปี 2005=====
=====ปี 2005=====


เคน ก็สามารถคว้า [[แชมป์โลกแทคทีม]] คู่กับ [[บิ๊กโชว์]] โดยการเอาชนะ แลนซ์ เคด และ เทรเวอร์ เมอร์ด็อค มาได้สำเร็จ
เคน ก็สามารถคว้า [[แชมป์โลกแทคทีม]] คู่กับ [[บิ๊กโชว์]] โดยการเอาชนะ [[แลนซ์ เคด]] และ เทรเวอร์ เมอร์ด็อค มาได้สำเร็จ


=====ปี 2006=====
=====ปี 2006=====
บรรทัด 33: บรรทัด 33:
====สแมคดาวน์ (2009 - 2011)====
====สแมคดาวน์ (2009 - 2011)====
=====ปี 2010=====
=====ปี 2010=====

[[ไฟล์:KaneHHH.jpg|thumb|right|thumb|เคน ในศึก [[รอยัลรัมเบิล (2010)]]]]
เคน ก็ได้เล่นงานนักมวยปล้ำทุกคนเพื่อหาคนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก [[มันนี่อินเดอะแบงค์ (2010)]] เคน สามารถคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท โดยการเอาชนะ [[เรย์ มิสเตริโอ]] หลังจากการใช้สิทธิ์กระเป๋า [[มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์]] ต่อมา ในศึก [[ซัมเมอร์สแลม (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เรย์ มิสเตริโอ สุดท้าย เคน ก็เอาชนะ เรย์ มิสเตริโอ มาได้สำเร็จ และในขณะที่ เคน กำลังจะจับ เรย์ มิสเตริโอ เข้าไปใน[[โลงศพ]]นั้น เคน ก็เจอ อันเดอร์เทคเกอร์ นอนอยู่ในโลงศพ และความก็ได้ปรากฏว่า เคน คือ คนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ และ อันเดอร์เทคเกอร์ กำลังเล่นงาน เคน ด้วยท่า โชคสแลม แต่ เคน ก็เล่นงาน อันเดอร์เทคเกอร์ ด้วยท่า Tombstone Piledriver จนหมดสภาพ
เคน ก็ได้เล่นงานนักมวยปล้ำทุกคนเพื่อหาคนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก [[มันนี่อินเดอะแบงค์ (2010)]] เคน สามารถคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท โดยการเอาชนะ [[เรย์ มิสเตริโอ]] หลังจากการใช้สิทธิ์กระเป๋า [[มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์]] ต่อมา ในศึก [[ซัมเมอร์สแลม (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เรย์ มิสเตริโอ สุดท้าย เคน ก็เอาชนะ เรย์ มิสเตริโอ มาได้สำเร็จ และในขณะที่ เคน กำลังจะจับ เรย์ มิสเตริโอ เข้าไปใน[[โลงศพ]]นั้น เคน ก็เจอ อันเดอร์เทคเกอร์ นอนอยู่ในโลงศพ และความก็ได้ปรากฏว่า เคน คือ คนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ และ อันเดอร์เทคเกอร์ กำลังเล่นงาน เคน ด้วยท่า โชคสแลม แต่ เคน ก็เล่นงาน อันเดอร์เทคเกอร์ ด้วยท่า Tombstone Piledriver จนหมดสภาพ


ในศึก [[ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้สำเร็จ ต่อมา [[พอล แบเรอร์]] อดีตผู้จัดการของ เคน และ อันเดอร์เทคเกอร์ ได้กลับมาอีกครั้ง และได้มาเป็นผู้จัดการของ อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก [[เฮลล์อินเอเซลล์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ ในแมตช์การปล้ำ [[เฮลล์อินเอเซลล์ แมทช์]] โดยมี พอล แบเรอร์ อยู่ข้างเวที สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท เอาไว้ได้สำเร็จ จากการช่วยเหลือของ พอล แบเรอร์ และได้กลายเป็นผู้จัดการของ เคน ไปในที่สุด ต่อมา ในศึก [[แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำฝังทั้งเป็น (Buried Alive) ใครจับคู่ต่อสู้ลงหลุมและเอาดินกลบได้จะเป็นฝ่ายชนะ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายชนะอีกครั้งเป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกันจากการช่วยเหลือของกลุ่ม [[เดอะเน็กซัส]]
ในศึก [[ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้สำเร็จ ต่อมา [[พอล แบเรอร์]] อดีตผู้จัดการของ เคน และ อันเดอร์เทคเกอร์ ได้กลับมาอีกครั้ง และได้มาเป็นผู้จัดการของ อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก [[เฮลล์อินเอเซลล์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ ในแมตช์การปล้ำ [[เฮลล์อินเอเซลล์ แมทช์]] โดยมี พอล แบเรอร์ อยู่ข้างเวที สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท เอาไว้ได้สำเร็จ<ref>{{cite web|url=http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/2010/09/25/15475181.html|title=Smackdown: Kickin’ it old school|date=2010-09-25|last=Hillhouse|first=Dave|accessdate=2010-10-04|work=Slam! Sports|publisher=[[Canadian Online Explorer]]}}</ref> จากการช่วยเหลือของ พอล แบเรอร์ และได้กลายเป็นผู้จัดการของ เคน ไปในที่สุด<ref>{{cite web|url=http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/2010/10/04/15570631.html|title=Hell in a Cell: Betrayal, fan interference, and flying shoes|last=Hillhouse|first=Dave|accessdate=2010-10-04|work=Slam! Sports|publisher=[[Canadian Online Explorer]]}}</ref> ต่อมา ในศึก [[แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำฝังทั้งเป็น (Buried Alive) ใครจับคู่ต่อสู้ลงหลุมและเอาดินกลบได้จะเป็นฝ่ายชนะ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายชนะเป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกันจากการช่วยเหลือของกลุ่ม [[เดอะเน็กซัส]]


[[อดัม โคปแลนด์|เอดจ์]] ได้ลักพาตัว พอล แบเรอร์ เอาไว้เป็นตัวประกัน และในศึก [[เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ สุดท้ายจบด้วยผลเสมอ ทำให้ เคน ยังเป็นแชมป์ต่อไป ในศึก [[ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ในการปล้ำ 4 เส้ากับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ และ [[อัลเบอร์โต เดล รีโอ]] ในแมตช์การปล้ำ [[TLC Match]] สุดท้าย เคน ก็ต้องเสียแชมป์ให้กับ เอดจ์ ไปในที่สุด ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน ได้ขอท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ ในแมตช์การปล้ำลาสแมนสแตนดิ้ง สุดท้าย เคน ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์คืนมาได้
[[อดัม โคปแลนด์|เอดจ์]] ได้ลักพาตัว พอล แบเรอร์ เอาไว้เป็นตัวประกัน และในศึก [[เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ สุดท้ายจบด้วยผลเสมอ ทำให้ เคน ยังเป็นแชมป์ต่อไป ในศึก [[ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010)]] เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ในการปล้ำ 4 เส้ากับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ และ [[อัลเบอร์โต เดล รีโอ]] ในแมตช์การปล้ำ [[TLC Match]] สุดท้าย เคน ก็ต้องเสียแชมป์ให้กับ เอดจ์ ไปในที่สุด ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน ได้ขอท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ ในแมตช์การปล้ำลาสแมนสแตนดิ้ง สุดท้าย เคน ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์คืนมาได้
บรรทัด 44: บรรทัด 44:
ในศึก [[รอยัลรัมเบิล (2011)]] เคน ได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ รอยัลรัมเบิล โดยออกมาเป็นคนที่ 40 สุดท้าย เคน ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ ต่อมา ในศึก [[อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011)]] เคน จะต้องเจอกับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ, [[ดรูว์ แมคอินไตย์]], [[เวด บาร์เร็ตต์]] และ บิ๊กโชว์ ในแมตช์การปล้ำอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท สุดท้ายกลายเป็น เอดจ์ เจ้าของตำแหน่งป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ
ในศึก [[รอยัลรัมเบิล (2011)]] เคน ได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ รอยัลรัมเบิล โดยออกมาเป็นคนที่ 40 สุดท้าย เคน ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ ต่อมา ในศึก [[อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011)]] เคน จะต้องเจอกับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ, [[ดรูว์ แมคอินไตย์]], [[เวด บาร์เร็ตต์]] และ บิ๊กโชว์ ในแมตช์การปล้ำอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท สุดท้ายกลายเป็น เอดจ์ เจ้าของตำแหน่งป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ


ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน จะต้องเจอกับ บิ๊กโชว์ แต่ในระหว่างการปล้ำนั้นกลุ่ม [[เดอะคอร์ (มวยปล้ำ)|เดอะคอร์]] ก็ออกมาพร้อมกับเก้าอี้ และส่งเก้าอี้ให้ เคน ตีใส่ บิ๊กโชว์ ทำให้ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์ว ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ เวด บาร์เร็ตต์ และ [[ฮีท สเลเตอร์]] แต่ในระหว่างการปล้ำ [[อีเซเคียล แจ็คสัน]] และ [[จัสติน เกเบรียล]] ได้มาก่อกวนการปล้ำ ทำให้ เคน และ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์วไปอีกครั้ง ต่อมา ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27]] เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์, [[ซานติโน่ มาเรลล่า]] และ [[โคฟี คิงส์ตัน]] เจอกับพวก เดอะคอร์ ในแมตช์การปล้ำแทคทีม 8 คน สุดท้าย ทีมของ บิ๊กโชว์ ก็เอาชนะทีมเดอะคอร์ มาได้สำเร็จ
ในศึก สแมคดาวน์ เคน จะต้องเจอกับ บิ๊กโชว์ แต่ในระหว่างการปล้ำกลุ่ม [[เดอะคอร์ (มวยปล้ำ)|เดอะคอร์]] ก็ออกมาพร้อมกับเก้าอี้ และส่งเก้าอี้ให้ เคน ตีใส่ บิ๊กโชว์ ทำให้ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์ว ในศึก สแมคดาวน์ เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ เวด บาร์เร็ตต์ และ [[ฮีท สเลเตอร์]] แต่ในระหว่างการปล้ำ [[อีเซเคียล แจ็คสัน]] และ [[จัสติน เกเบรียล]] ได้มาก่อกวนการปล้ำ ทำให้ เคน และ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์วไปอีกครั้ง ต่อมา ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27]] เคน จับคู่กับ บิ๊กโชว์, [[ซานติโน่ มาเรลล่า]] และ [[โคฟี คิงส์ตัน]] เจอกับพวก เดอะคอร์ ในการปล้ำแทคทีม 8 คน สุดท้ายทีมของ เคน ก็เอาชนะมาได้สำเร็จ<ref>{{cite web|title=WrestleMania 27 live coverage from the Georgia Dome|url=http://www.f4wonline.com/component/content/article/20116/|work=Wrestling Observer|accessdate=3 September 2011}}</ref>


ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ ฮีท สเลเตอร์ และ จัสติน เกเบรียล ในแมตช์การปล้ำชิง[[แชมป์แทคทีม WWE]] สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เป็นฝ่ายชนะและคว้าแชมป์แทคทีม WWE มาได้สำเร็จ ต่อมา ในศึก [[เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011)]] เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ เวด บาร์เร็ตต์ และ อีเซเคียล แจ็คสัน ในแมตช์การปล้ำลัมเบอร์ แจ็ค สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ต่อมา ในศึก [[โอเวอร์ เดอะ ลิมิต (2011)]] เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ [[ซีเอ็ม พังค์]] และ [[เมสัน ไรอัน]] 2 สมาชิกจากกลุ่ม [[เดอะนิวเน็กซัส]] สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ในศึกรอว์ ต่อมา เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เสียแชมป์แทคทีม WWE ให้กับ [[เดวิด โอทังก้า]] และ [[ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี]] 2 สมาชิกจากกลุ่มเดอะนิวเน็กซัส ไปในที่สุด
ในศึก สแมคดาวน์ เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ ฮีท สเลเตอร์ และ จัสติน เกเบรียล ในแมตช์การปล้ำชิง[[แชมป์แทคทีม WWE]] สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เป็นฝ่ายชนะและคว้าแชมป์แทคทีม WWE มาได้สำเร็จ<ref>{{cite web|last=Tedesco|first=Mike|title=Smackdown Results - 4/22/11|url=http://www.wrestleview.com/viewnews.php?id=1303535352|publisher=Wrestleview|accessdate=3 September 2011}}</ref> ต่อมา ในศึก [[เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011)]] เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ เวด บาร์เร็ตต์ และ อีเซเคียล แจ็คสัน ในแมตช์การปล้ำลัมเบอร์ แจ็ค สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ต่อมา ในศึก [[โอเวอร์ เดอะ ลิมิต (2011)]] เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ [[ซีเอ็ม พังค์]] และ [[เมสัน ไรอัน]] 2 สมาชิกจากกลุ่ม [[เดอะนิวเน็กซัส]] สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ในศึกรอว์ เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เสียแชมป์แทคทีม WWE ให้กับ [[เดวิด โอทังก้า]] และ [[ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี]] 2 สมาชิกจากกลุ่มเดอะนิวเน็กซัส ไปในที่สุด<ref>{{cite web|last=Plummer|first=Dale|title=RAW: Cena gets nothing but the R-Truth|url=http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/2011/05/23/18183151.html|work=SLAM! Wrestling|accessdate=4 September 2011}}</ref>


ในศึก [[มันนีอินเดอะแบงก์ (2011)]] เคน จะต้องเจอกับ [[เชมัส]], [[โคดี้ โรดส์]], เวด บาร์เร็ตต์, ฮีท สเลเตอร์, จัสติน เกเบรียล, [[แดเนียล ไบรอัน]] และ [[ซิน คารา]] ในแมตช์การปล้ำ [[มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์]] สุดท้ายกลายเป็น แดเนียล ไบรอัน ที่เป็นฝ่ายชนะ ต่อมา เคน ได้ถูก [[มาร์ก เฮนรี]] ลอบทำร้าย โดยเอาเก้าอี้มาหนีบขา เคน ก่อนจะขึ้นเชือกเส้นสองกระโดดลงมาทับใส่เต็ม ๆ ขา เคน จนได้รับบาดเจ็บและต้องพักการปล้ำยาวนานหลายเดือน
ในศึก [[มันนีอินเดอะแบงก์ (2011)]] เคน จะต้องเจอกับ [[เชมัส]], [[โคดี้ โรดส์]], เวด บาร์เร็ตต์, ฮีท สเลเตอร์, จัสติน เกเบรียล, [[แดเนียล ไบรอัน]] และ [[ซิน คารา]] ในแมตช์การปล้ำ [[มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์]] สุดท้ายกลายเป็น แดเนียล ไบรอัน ที่เป็นฝ่ายชนะ ต่อมา เคน ได้ถูก [[มาร์ก เฮนรี]] ลอบทำร้าย โดยเอาเก้าอี้มาหนีบขา เคน ก่อนจะขึ้นเชือกเส้นสองกระโดดลงมาทับใส่เต็ม ๆ ขา เคน จนได้รับบาดเจ็บและต้องพักการปล้ำยาวนานหลายเดือน<ref name=BrokenLeg2011>{{cite web|title=Mark Henry injures Kane|publisher=WWE|date=23 July 2011|url=http://www.wwe.com/shows/smackdown/2011-07-22/kane-injury|accessdate=16 September 2011}}</ref>


====รอว์ (2011 - ปัจจุบัน)====
====รอว์ (2011 - ปัจจุบัน)====
=====ปี 2011=====
=====ปี 2011=====


ในศึก [[สแลมมีอวอร์ด]] (2011) หรือ ศึกรอว์ (12 ธันวาคม 2011) เคน ได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บโดยใส่หน้ากากอีกครั้ง และได้มาเล่นงาน [[จอห์น ซีนา]] ด้วยท่า โชคสแลม หลังแมตช์การปล้ำระหว่าง มาร์ก เฮนรี กับ จอห์น ซีนา
ในศึก [[สแลมมีอวอร์ด]] (2011) หรือ ศึกรอว์ (12 ธันวาคม 2011) เคน ได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บโดยใส่หน้ากากอีกครั้ง และได้มาเล่นงาน [[จอห์น ซีนา]] ด้วยท่า โชคสแลม หลังแมตช์การปล้ำระหว่าง มาร์ก เฮนรี กับ จอห์น ซีนา<ref>{{cite web|last=Caldwell|first=James|title=CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/12: Complete "virtual-time" coverage of live three-hour Monday Night Raw - Henry vs. Cena, Slammys, final TLC hype|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/wwerawreport/article_55940.shtml|work=Pro Wrestling Torch|accessdate=20 December 2011}}</ref>


=====ปี 2012=====
=====ปี 2012=====


ในศึก [[รอยัลรัมเบิล (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา สุดท้ายผลออกมาคือแพ้ทั้งคู่ หลังแมตช์ยังสู้กันต่อแลกหมัดกันไปจนเข้าไปถึงหลังเวที เคน ต่อย จอห์น ซีนา ร่วง แต่ จอห์น ซีนา ยังเตะสวนและจับเหวี่ยงไปอัดถังขยะ เคน เอาเก้าอี้กระทุ้งใส่ท้อง จอห์น ซีนา จากนั้นก็ตีใส่หลังไม่ยั้งจน จอห์น ซีนา แน่นิ่ง เคน มองเห็นประตูห้องที่มีชื่อ [[แซค ไรเดอร์]] แปะอยู่เลยถีบประตูพังแล้วเข้าไปบีบคอ แซค ไรเดอร์ จนสลบจากนั้นก็เข็นรถเข็น แซค ไรเดอร์ เข้าไปในสนามจากนั้นก็ผลัก แซค ไรเดอร์ ตกไปกระแทกพื้น เคน ลาก แซค ไรเดอร์ ขึ้นเวทีและถีบเล่น [[อีฟ ทอร์เรส]] ออกมาขอร้องแต่ เคน ไม่ฟังแถมจับ แซค ไรเดอร์ ใส่ท่า Tombstone Piledriver แล้วก็หันไปหา อีฟ ทอร์เรส แต่ จอห์น ซีนา ออกมาช่วยก็โดน เคน โชคสแลม ไปในที่สุด ต่อมา ในศึก [[อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับคู่ต่อสู้ใส่รถพยาบาล สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ จอห์น ซีนา ไปในที่สุด
ในศึก [[รอยัลรัมเบิล (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา สุดท้ายผลออกมาคือแพ้ทั้งคู่ หลังแมตช์ยังสู้กันต่อแลกหมัดกันไปจนเข้าไปถึงหลังเวที เคน ต่อย จอห์น ซีนา ร่วง แต่ จอห์น ซีนา ยังเตะสวนและจับเหวี่ยงไปอัดถังขยะ เคน เอาเก้าอี้กระทุ้งใส่ท้อง จอห์น ซีนา จากนั้นก็ตีใส่หลังไม่ยั้งจน จอห์น ซีนา แน่นิ่ง เคน มองเห็นประตูห้องที่มีชื่อ [[แซค ไรเดอร์]] แปะอยู่เลยถีบประตูพังแล้วเข้าไปบีบคอ แซค ไรเดอร์ จนสลบจากนั้นก็เข็นรถเข็น แซค ไรเดอร์ เข้าไปในสนามจากนั้นก็ผลัก แซค ไรเดอร์ ตกไปกระแทกพื้น เคน ลาก แซค ไรเดอร์ ขึ้นเวทีและถีบเล่น [[อีฟ ทอร์เรส]] ออกมาขอร้องแต่ เคน ไม่ฟังแถมจับ แซค ไรเดอร์ ใส่ท่า Tombstone Piledriver แล้วก็หันไปหา อีฟ ทอร์เรส แต่ จอห์น ซีนา ออกมาช่วยก็โดน เคน โชคสแลม ไปในที่สุด<ref>{{cite web|last=Caldwell|first=James|title=Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/wweppvs/article_57526.shtml|work=Pro Wrestling Torch|accessdate=30 January 2012}}</ref> ต่อมา ในศึก [[อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับคู่ต่อสู้ใส่รถพยาบาล สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ จอห์น ซีนา ไปในที่สุด<ref name="Ambulance">{{cite web|last=Giannini|first=Alex|title=John Cena vs. Kane (Ambulance Match)|url=http://www.wwe.com/shows/eliminationchamber/2012/cena-kane-ambulance-match|publisher=WWE|accessdate=13 February 2012|date=6 February 2012}}</ref>


เคน ได้เปิดศึกกับ [[แรนดี ออร์ตัน]] และท้าเจอกัน ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28]] สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายเอาชนะ แรนดี ออร์ตัน มาได้สำเร็จ ต่อมา ในศึก [[เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ แรนดี ออร์ตัน อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับกดที่ไหนก็ได้ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน ไปในที่สุด
เคน ได้เปิดศึกกับ [[แรนดี ออร์ตัน]] และท้าเจอกัน ในศึก [[เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28]] สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายเอาชนะ แรนดี ออร์ตัน มาได้สำเร็จ<ref>{{cite web|url=http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/28/orton-kane|title=Randy Orton vs. Kane|publisher=WWE|accessdate=17 March 2012}}</ref> ต่อมา ในศึก [[เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012)]] เคน จะต้องเจอกับ แรนดี ออร์ตัน อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับกดที่ไหนก็ได้ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน ไปในที่สุด<ref name=KaneOrton>{{cite web|last=Giannini|first=Alex|title=Randy Orton vs. Kane - Falls Count Anywhere Match|url=http://www.wwe.com/shows/extremerules/2012/randy-orton-vs-kane-falls-count-anywhere-match|publisher=[[WWE]]|accessdate=21 April 2012}}</ref>


==เกี่ยวกับมวยปล้ำ==
==เกี่ยวกับมวยปล้ำ==
บรรทัด 118: บรรทัด 118:


==ผลงานทั้งหมด==
==ผลงานทั้งหมด==
[[ไฟล์:Kane as World Heavyweight Champion.jpg|thumb|เคน กับ [[แชมป์โลกเฮฟวี่เวท]]]]
[[ไฟล์:Kane as World Heavyweight Champion.jpg|thumb|180px|เคน กับ [[แชมป์โลกเฮฟวี่เวท]]]]
[[ไฟล์:Kane - ECW Champion.jpg|thumb|เคน กับ [[แชมป์โลก ECW]]]]
[[ไฟล์:Kane - ECW Champion.jpg|thumb|180px|เคน กับ [[แชมป์โลก ECW]]]]
* '''Pro Wrestling Illustrated'''
* '''Pro Wrestling Illustrated'''
** PWI Tag Team of the Year (1999) คู่กับ X-Pac</small><ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwittoty.htm|accessdate=2008-06-21|title=Pro Wrestling Illustrated Award Winners Tag Team of the Year|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI Tag Team of the Year (1999) <small>คู่กับ X-Pac</small><ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwittoty.htm|accessdate=2008-06-21|title=Pro Wrestling Illustrated Award Winners Tag Team of the Year|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''186''' of the 500 best singles wrestlers of All the time in the Pro Wrestling Illustrated#PWI Years in 2003<ref name="Wrestling Information Archive">{{cite web|url=http://prowrestlingillustrated.blogspot.com/2010/07/pwi-500-1-100.html|title=Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''390''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1994<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1994|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''103''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1995<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1995|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''157''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1996<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1996|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''175''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1997<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1997|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''21''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1998<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1998|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''13''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 1999<ref>{{cite web|url=http://www.100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi50099.htm|accessdate=2010-06-18|title=Pro Wrestling Illustrated Top 500 – 1999|work=Pro Wrestling Illustrated|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''34''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2000<ref name="100megsfree4.com">{{cite web|url=http://100megsfree4.com/wiawrestling/pages/pwi/pwi500yr.htm|title=Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''16''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2001
** PWI ranked him #'''55''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2002
** PWI ranked him #'''23''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2003
** PWI ranked him #'''13''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2004<ref>{{cite web|url=http://www.profightdb.com/pwi-500/2004.html|title=Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years|publisher=Wrestling Information Archive}}</ref>
** PWI ranked him #'''19''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2005
** PWI ranked him #'''50''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2006
** PWI ranked him #'''65''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2007
** PWI ranked him #'''33''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2008
** PWI ranked him #'''37''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2009
** PWI ranked him #'''79''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2010
** PWI ranked him #'''4''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2011<ref>{{cite web|url=http://prowrestlingillustrated.blogspot.com/2011/08/pwi-500-1-100.html|title="PWI 500": 1–100|date=2011-08-09|accessdate=2011-08-09|work=[[Pro Wrestling Illustrated]]}}</ref>
** PWI ranked him #'''4''' of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2011<ref>{{cite web|url=http://prowrestlingillustrated.blogspot.com/2011/08/pwi-500-1-100.html|title="PWI 500": 1–100|date=2011-08-09|accessdate=2011-08-09|work=[[Pro Wrestling Illustrated]]}}</ref>


บรรทัด 146: บรรทัด 128:


* '''United States Wrestling Association'''
* '''United States Wrestling Association'''
** USWA Heavyweight Championship (1 สมัย)
** USWA Heavyweight Championship (1 สมัย)<ref>{{cite web|url=http://www.wrestling-titles.com/us/tn/uswa/uswa-h.html|title=USWA Heavyweight Championship history}}</ref>


* '''World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment'''
* '''World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment'''
** World Heavyweight Championship (1 สมัย)
** WWE Championship (1 สมัย)
** WWE Championship (1 สมัย)
** World Heavyweight Championship (1 สมัย)<ref>{{cite web|url=http://www.wwe.com/inside/titlehistory/worldheavyweight/|title=World Heavyweight Championship (WWE) history}}</ref>
** ECW Championship (1 สมัย)
** ECW Championship (1 สมัย)
** WWF/E Intercontinental Championship (2 สมัย)
** WWF/E Intercontinental Championship (2 สมัย)
** WWE Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ [[Big Show]]
** WWE Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ [[Big Show]]<ref name="bigshowkanetitles">{{cite web|title=WWE News: Smackdown SPOILERS 4/22 – Complete "virtual-time" coverage of Smackdown TV taping from London|url=http://pwtorch.com/artman2/publish/WWE_News_3/article_49427.shtml|date=20111-04-19|accessdate=2011-04-20|publisher=Pro Wrestling Torch}}</ref>
** World Tag Team Championship (9 สมัย) – คู่กับ [[Mankind]] (2), X-Pac (2), The Undertaker (2), The Hurricane (1), [[Rob Van Dam]] (1) และ [[The Big Show]] (1)
** World Tag Team Championship (9 สมัย) – คู่กับ [[Mankind]] (2), X-Pac (2), The Undertaker (2), The Hurricane (1), [[Rob Van Dam]] (1) และ [[The Big Show]] (1)
** WCW Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ The Undertaker
** WCW Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ The Undertaker
บรรทัด 164: บรรทัด 146:


* '''Wrestling Observer Newsletter'''
* '''Wrestling Observer Newsletter'''
** Most Disgusting Promotional Tactic (2004) <small>Impregnating Lita</small>
** Most Disgusting Promotional Tactic (2004) <small>Impregnating Lita</small><ref name=WON2010>{{cite journal|last=Meltzer|first=Dave|authorlink=Dave Meltzer|date=January 26, 2011|title=Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue|periodical=[[Wrestling Observer Newsletter]]|publication-place=Campbell, CA|pages=1–40|issn=10839593}}</ref>
** Most Overrated (2010)
** Most Overrated (2010)
** Worst Feud of the Year (2002) <small>vs. [[Triple H]]</small>
** Worst Feud of the Year (2002) <small>vs. [[Triple H]]</small>

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:07, 16 พฤษภาคม 2555

เคน (นักมวยปล้ำ)
เกิด (1967-04-26) 26 เมษายน ค.ศ. 1967 (57 ปี)[1][2]
มาดริด, สเปน[3]
ที่พักน็อกซ์วิลล์, เทนเนสซี, สหรัฐอเมริกา
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนเคน
Isaac Yankem, DDS
Unabomb
Doomsday
The Christmas Creature
Angus King
ดีเซล ตัวปลอม
ส่วนสูง7 ft 0 in (2.13 m)[4]
น้ำหนัก323 lb (147 kg)[4]
ฝึกหัดโดยเจฟฟ์ แบรดลีย์
เรย์ แคนดี้
ดีน มาเลนโก
เปิดตัว18 มิถุนายน ค.ศ. 1992

เกลน โทมัส จาคอบส์[5][6] เกิดวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1967 ที่ กรุงมาดริด, ประเทศสเปน ปัจจุบันอาศัยอยู่ที่ น็อกซ์วิลล์, เทนเนสซี เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน ได้รับการฝึกหัดมาจาก เจฟฟ์ แบรดลีย์, เรย์ แคนดี้ และ ดีน มาเลนโก ปัจจุบันเซ็นสัญญาให้กับสมาคม เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ หรือ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี สังกัดค่าย รอว์ ในนามสังเวียนมวยปล้ำมีชื่อว่า เคน[7]

ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ

เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ / ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (1995 - ปัจจุบัน)

เคน ได้เปิดตัวครั้งแรกในสมาคม WWE เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม ค.ศ. 1997 ในบทน้องชายของ ดิอันเดอร์เทเกอร์ ที่ใบหน้าเขาเสียโฉมจากการถูกไฟไหม้โดยต้องใส่หน้ากากตลอดเวลาเขาออกมาเพื่อแก้แค้น ดิอันเดอร์เทเกอร์ ที่ทำให้ใบหน้าเขาเสียโฉม

ปี 2003
เคน ตอนใส่หน้ากาก เมื่อปี 2003

ในศึกรอว์ (23 มิถุนายน 2003) เคน จะต้องเจอกับ ทริปเปิล เอช โดยมีกติกาว่าถ้า เคน ชนะจะได้เป็น แชมป์โลกเฮฟวี่เวท คนใหม่แต่ถ้า เคน แพ้จะต้องถูกถอดหน้ากาก ผลปรากฏว่า เคน เป็นฝ่ายแพ้จึงต้องถูกถอดหน้ากากโดยมี ร็อบ แวน แดม พยายามมาห้าม เคน แต่ไม่สำเร็จ และเป็นคนแรกที่ได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของ เคน จึงถูก โชคสแลม ท่าไม้ตายของ เคน

ปี 2005

เคน ก็สามารถคว้า แชมป์โลกแทคทีม คู่กับ บิ๊กโชว์ โดยการเอาชนะ แลนซ์ เคด และ เทรเวอร์ เมอร์ด็อค มาได้สำเร็จ

ปี 2006

ในช่วงต้นปี 2006 เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เสียแชมป์โลกแทคทีม ให้กับทีม สปีริต สค๊วด หลังจากนั้น เคน ก็ได้ทำการหักหลัง บิ๊กโชว์ ทำให้ทั้งคู่กลายเป็นคู่แค้นกันไปในที่สุด

สแมคดาวน์ (2009 - 2011)

ปี 2010

เคน ก็ได้เล่นงานนักมวยปล้ำทุกคนเพื่อหาคนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก มันนี่อินเดอะแบงค์ (2010) เคน สามารถคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท โดยการเอาชนะ เรย์ มิสเตริโอ หลังจากการใช้สิทธิ์กระเป๋า มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์ ต่อมา ในศึก ซัมเมอร์สแลม (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เรย์ มิสเตริโอ สุดท้าย เคน ก็เอาชนะ เรย์ มิสเตริโอ มาได้สำเร็จ และในขณะที่ เคน กำลังจะจับ เรย์ มิสเตริโอ เข้าไปในโลงศพนั้น เคน ก็เจอ อันเดอร์เทคเกอร์ นอนอยู่ในโลงศพ และความก็ได้ปรากฏว่า เคน คือ คนที่ทำร้าย อันเดอร์เทคเกอร์ และ อันเดอร์เทคเกอร์ กำลังเล่นงาน เคน ด้วยท่า โชคสแลม แต่ เคน ก็เล่นงาน อันเดอร์เทคเกอร์ ด้วยท่า Tombstone Piledriver จนหมดสภาพ

ในศึก ไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์เอาไว้ได้สำเร็จ ต่อมา พอล แบเรอร์ อดีตผู้จัดการของ เคน และ อันเดอร์เทคเกอร์ ได้กลับมาอีกครั้ง และได้มาเป็นผู้จัดการของ อันเดอร์เทคเกอร์ ในศึก เฮลล์อินเอเซลล์ (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ ในแมตช์การปล้ำ เฮลล์อินเอเซลล์ แมทช์ โดยมี พอล แบเรอร์ อยู่ข้างเวที สุดท้าย เคน ก็ป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท เอาไว้ได้สำเร็จ[8] จากการช่วยเหลือของ พอล แบเรอร์ และได้กลายเป็นผู้จัดการของ เคน ไปในที่สุด[9] ต่อมา ในศึก แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ อันเดอร์เทคเกอร์ อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำฝังทั้งเป็น (Buried Alive) ใครจับคู่ต่อสู้ลงหลุมและเอาดินกลบได้จะเป็นฝ่ายชนะ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายชนะเป็นครั้งที่ 3 ติดต่อกันจากการช่วยเหลือของกลุ่ม เดอะเน็กซัส

เอดจ์ ได้ลักพาตัว พอล แบเรอร์ เอาไว้เป็นตัวประกัน และในศึก เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ สุดท้ายจบด้วยผลเสมอ ทำให้ เคน ยังเป็นแชมป์ต่อไป ในศึก ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2010) เคน จะต้องป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ในการปล้ำ 4 เส้ากับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ และ อัลเบอร์โต เดล รีโอ ในแมตช์การปล้ำ TLC Match สุดท้าย เคน ก็ต้องเสียแชมป์ให้กับ เอดจ์ ไปในที่สุด ในศึก สแมคดาวน์ ต่อมา เคน ได้ขอท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ เอดจ์ ในแมตช์การปล้ำลาสแมนสแตนดิ้ง สุดท้าย เคน ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์คืนมาได้

ปี 2011

ในศึก รอยัลรัมเบิล (2011) เคน ได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ รอยัลรัมเบิล โดยออกมาเป็นคนที่ 40 สุดท้าย เคน ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ ต่อมา ในศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011) เคน จะต้องเจอกับ เอดจ์, เรย์ มิสเตริโอ, ดรูว์ แมคอินไตย์, เวด บาร์เร็ตต์ และ บิ๊กโชว์ ในแมตช์การปล้ำอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ เพื่อชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท สุดท้ายกลายเป็น เอดจ์ เจ้าของตำแหน่งป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ

ในศึก สแมคดาวน์ เคน จะต้องเจอกับ บิ๊กโชว์ แต่ในระหว่างการปล้ำกลุ่ม เดอะคอร์ ก็ออกมาพร้อมกับเก้าอี้ และส่งเก้าอี้ให้ เคน ตีใส่ บิ๊กโชว์ ทำให้ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์ว ในศึก สแมคดาวน์ เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ เวด บาร์เร็ตต์ และ ฮีท สเลเตอร์ แต่ในระหว่างการปล้ำ อีเซเคียล แจ็คสัน และ จัสติน เกเบรียล ได้มาก่อกวนการปล้ำ ทำให้ เคน และ บิ๊กโชว์ ชนะฟาล์วไปอีกครั้ง ต่อมา ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27 เคน จับคู่กับ บิ๊กโชว์, ซานติโน่ มาเรลล่า และ โคฟี คิงส์ตัน เจอกับพวก เดอะคอร์ ในการปล้ำแทคทีม 8 คน สุดท้ายทีมของ เคน ก็เอาชนะมาได้สำเร็จ[10]

ในศึก สแมคดาวน์ เคน ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ เจอกับ ฮีท สเลเตอร์ และ จัสติน เกเบรียล ในแมตช์การปล้ำชิงแชมป์แทคทีม WWE สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เป็นฝ่ายชนะและคว้าแชมป์แทคทีม WWE มาได้สำเร็จ[11] ต่อมา ในศึก เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011) เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ เวด บาร์เร็ตต์ และ อีเซเคียล แจ็คสัน ในแมตช์การปล้ำลัมเบอร์ แจ็ค สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ต่อมา ในศึก โอเวอร์ เดอะ ลิมิต (2011) เคน และ บิ๊กโชว์ จะต้องป้องกันแชมป์แทคทีม WWE กับ ซีเอ็ม พังค์ และ เมสัน ไรอัน 2 สมาชิกจากกลุ่ม เดอะนิวเน็กซัส สุดท้าย เคน และ บิ๊กโชว์ ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ ในศึกรอว์ เคน และ บิ๊กโชว์ ก็เสียแชมป์แทคทีม WWE ให้กับ เดวิด โอทังก้า และ ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี 2 สมาชิกจากกลุ่มเดอะนิวเน็กซัส ไปในที่สุด[12]

ในศึก มันนีอินเดอะแบงก์ (2011) เคน จะต้องเจอกับ เชมัส, โคดี้ โรดส์, เวด บาร์เร็ตต์, ฮีท สเลเตอร์, จัสติน เกเบรียล, แดเนียล ไบรอัน และ ซิน คารา ในแมตช์การปล้ำ มันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์ สุดท้ายกลายเป็น แดเนียล ไบรอัน ที่เป็นฝ่ายชนะ ต่อมา เคน ได้ถูก มาร์ก เฮนรี ลอบทำร้าย โดยเอาเก้าอี้มาหนีบขา เคน ก่อนจะขึ้นเชือกเส้นสองกระโดดลงมาทับใส่เต็ม ๆ ขา เคน จนได้รับบาดเจ็บและต้องพักการปล้ำยาวนานหลายเดือน[13]

รอว์ (2011 - ปัจจุบัน)

ปี 2011

ในศึก สแลมมีอวอร์ด (2011) หรือ ศึกรอว์ (12 ธันวาคม 2011) เคน ได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บโดยใส่หน้ากากอีกครั้ง และได้มาเล่นงาน จอห์น ซีนา ด้วยท่า โชคสแลม หลังแมตช์การปล้ำระหว่าง มาร์ก เฮนรี กับ จอห์น ซีนา[14]

ปี 2012

ในศึก รอยัลรัมเบิล (2012) เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา สุดท้ายผลออกมาคือแพ้ทั้งคู่ หลังแมตช์ยังสู้กันต่อแลกหมัดกันไปจนเข้าไปถึงหลังเวที เคน ต่อย จอห์น ซีนา ร่วง แต่ จอห์น ซีนา ยังเตะสวนและจับเหวี่ยงไปอัดถังขยะ เคน เอาเก้าอี้กระทุ้งใส่ท้อง จอห์น ซีนา จากนั้นก็ตีใส่หลังไม่ยั้งจน จอห์น ซีนา แน่นิ่ง เคน มองเห็นประตูห้องที่มีชื่อ แซค ไรเดอร์ แปะอยู่เลยถีบประตูพังแล้วเข้าไปบีบคอ แซค ไรเดอร์ จนสลบจากนั้นก็เข็นรถเข็น แซค ไรเดอร์ เข้าไปในสนามจากนั้นก็ผลัก แซค ไรเดอร์ ตกไปกระแทกพื้น เคน ลาก แซค ไรเดอร์ ขึ้นเวทีและถีบเล่น อีฟ ทอร์เรส ออกมาขอร้องแต่ เคน ไม่ฟังแถมจับ แซค ไรเดอร์ ใส่ท่า Tombstone Piledriver แล้วก็หันไปหา อีฟ ทอร์เรส แต่ จอห์น ซีนา ออกมาช่วยก็โดน เคน โชคสแลม ไปในที่สุด[15] ต่อมา ในศึก อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012) เคน จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับคู่ต่อสู้ใส่รถพยาบาล สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ จอห์น ซีนา ไปในที่สุด[16]

เคน ได้เปิดศึกกับ แรนดี ออร์ตัน และท้าเจอกัน ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายเอาชนะ แรนดี ออร์ตัน มาได้สำเร็จ[17] ต่อมา ในศึก เอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2012) เคน จะต้องเจอกับ แรนดี ออร์ตัน อีกครั้ง ในแมตช์การปล้ำจับกดที่ไหนก็ได้ สุดท้าย เคน ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน ไปในที่สุด[18]

เกี่ยวกับมวยปล้ำ

เคน เล่นงาน ซีเอ็ม พังค์ ด้วยท่า โชคสแลม
เคน ใช้ท่า Diving Clothesline เล่นงาน ซีเอ็ม พังค์
  • ท่าไม้ตาย
    • ในนามของ เคน
      • Chokeslam From Hell (Chokeslam)
      • Tombstone Piledriver – adopted from The Undertaker
    • ในนามของ ไอแซก แยนเคม
      • DDS (DDT)
    • ในนามของ ดีเซล ตัวปลอม
      • Jacknife (Sheer-drop release powerbomb) – adopted from Diesel
  • ท่าเอกลักษณ์
    • Back body drop
    • Backbreaker, sometimes into a submission
    • Big boot
    • Corner clothesline
    • Clawhold to an opponent's face, choking them in the process (2011 - ปัจจุบัน)
    • Diving clothesline
    • Falling powerbomb
    • Military press drop
    • Multiple powerslam variations
      • Running
      • Scoop
      • Sidewalk
    • Running low-angle dropkick to a seated opponent
    • Tilt-a-whirl slam
    • Two-handed chokelift
    • Uppercut, sometimes to the opponent's throat
  • ฉายาและชื่ออื่นๆ
    • "The Big Red Monster"
    • "The Devil's Favorite Demon"
    • "The Big Red Machine"
  • เพลงเปิดตัว
    • Sound of drills whirring with classical music in the background (1995–1996; as Isaac Yankem)
    • "Diesel Blues" โดย Jim Johnston (1996–1997; as Fake Diesel)
    • "Burned" โดย Jim Johnston (1997 – 2000)
    • "Out of the Fire" โดย Jim Johnston (2000 – 2002)
    • "Slow Chemical" โดย Finger Eleven (เมษายน 2002 – สิงหาคม 2008)
    • "Man on Fire" โดย Jim Johnston (18 สิงหาคม 2008 – 11 ธันวาคม 2011)
    • "Veil of Fire" โดย Jim Johnston (12 ธันวาคม 2011 - ปัจจุบัน)

ผลงานทั้งหมด

เคน กับ แชมป์โลกเฮฟวี่เวท
เคน กับ แชมป์โลก ECW
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI Tag Team of the Year (1999) คู่กับ X-Pac[19]
    • PWI ranked him #4 of the 500 best singles wrestlers in the PWI 500 in 2011[20]
  • Smoky Mountain Wrestling
    • SMW Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ Al Snow
  • United States Wrestling Association
    • USWA Heavyweight Championship (1 สมัย)[21]
  • World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment
    • WWE Championship (1 สมัย)
    • World Heavyweight Championship (1 สมัย)[22]
    • ECW Championship (1 สมัย)
    • WWF/E Intercontinental Championship (2 สมัย)
    • WWE Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ Big Show[23]
    • World Tag Team Championship (9 สมัย) – คู่กับ Mankind (2), X-Pac (2), The Undertaker (2), The Hurricane (1), Rob Van Dam (1) และ The Big Show (1)
    • WCW Tag Team Championship (1 สมัย) – คู่กับ The Undertaker
    • WWE Hardcore Championship (1 สมัย)
    • Mr. Money in the Bank (SmackDown) (กรกฎาคม 2010)
    • 2009 Bragging Rights Cup with Smackdown Team.
    • Eighth Triple Crown Champion
    • Third Grand Slam Champion
    • สแลมมีอวอร์ด for Best Family Values (2010) For beating up Jack Swagger, Sr..
  • Wrestling Observer Newsletter
    • Most Disgusting Promotional Tactic (2004) Impregnating Lita[24]
    • Most Overrated (2010)
    • Worst Feud of the Year (2002) vs. Triple H
    • Worst Feud of the Year (2003) vs. Shane McMahon
    • Worst Feud of the Year (2004) vs. Matt Hardy and Lita
    • Worst Feud of the Year (2007) vs. Big Daddy V
    • Worst Feud of the Year (2008) vs. Rey Mysterio
    • Worst Gimmick (1996) Fake Diesel
    • Worst Worked Match of the Year (2001) with The Undertaker vs. KroniK at Unforgiven

ผลงานภาพยนตร์

ปี ภาพยนตร์ รับบทเป็น
2006 เกี่ยว ลาก กระชากนรก เจค็อบ กู๊ดไนท์
2008 สมอลล์วิลล์ ไททัน
2010 แม็คกรูเบอร์ ยอดคนสมองบวม แทงเกอร์ ลัทส์

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. ↑ "SLAM! Sports Bio". CANOE. สืบค้นเมื่อ 2007-12-05.
  2. ↑ "IGN: Kane (WWE) Biography". IGN. สืบค้นเมื่อ 2008-05-19.
  3. ↑ Oliver, Greg (2007). The Pro Wrestling Hall of Fame: The Heels. ECW Press. p. 228. ISBN 1-55022-759-9.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Kane's WWE Profile". WWE. สืบค้นเมื่อ 2012-03-18.
  5. ↑ "Kane Bio". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2008-08-05.
  6. ↑ "Glenn Jacobs' IMDb profile". imdb.com.
  7. ↑ "RAW Roster". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ 13 December 2011.
  8. ↑ Hillhouse, Dave (2010-09-25). "Smackdown: Kickin' it old school". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-10-04.
  9. ↑ Hillhouse, Dave. "Hell in a Cell: Betrayal, fan interference, and flying shoes". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2010-10-04.
  10. ↑ "WrestleMania 27 live coverage from the Georgia Dome". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ 3 September 2011.
  11. ↑ Tedesco, Mike. "Smackdown Results - 4/22/11". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ 3 September 2011.
  12. ↑ Plummer, Dale. "RAW: Cena gets nothing but the R-Truth". SLAM! Wrestling. สืบค้นเมื่อ 4 September 2011.
  13. ↑ "Mark Henry injures Kane". WWE. 23 July 2011. สืบค้นเมื่อ 16 September 2011.
  14. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/12: Complete "virtual-time" coverage of live three-hour Monday Night Raw - Henry vs. Cena, Slammys, final TLC hype". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 20 December 2011.
  15. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  16. ↑ Giannini, Alex (6 February 2012). "John Cena vs. Kane (Ambulance Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 13 February 2012.
  17. ↑ "Randy Orton vs. Kane". WWE. สืบค้นเมื่อ 17 March 2012.
  18. ↑ Giannini, Alex. "Randy Orton vs. Kane - Falls Count Anywhere Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 21 April 2012.
  19. ↑ "Pro Wrestling Illustrated Award Winners Tag Team of the Year". Wrestling Information Archive. สืบค้นเมื่อ 2008-06-21.
  20. ↑ ""PWI 500": 1–100". Pro Wrestling Illustrated. 2011-08-09. สืบค้นเมื่อ 2011-08-09.
  21. ↑ "USWA Heavyweight Championship history".
  22. ↑ "World Heavyweight Championship (WWE) history".
  23. ↑ "WWE News: Smackdown SPOILERS 4/22 – Complete "virtual-time" coverage of Smackdown TV taping from London". Pro Wrestling Torch. 20111-04-19. สืบค้นเมื่อ 2011-04-20. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  24. ↑ Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, CA: 1–40. ISSN 1083-9593.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เคน (นักมวยปล้ำ)

แม่แบบ:Link GA

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เคน_(นักมวยปล้ำ)&oldid=3993425"