ข้ามไปเนื้อหา

ชาร์ลอตต์ แฟลร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาร์ลอตต์ แฟลร์
เกิดAshley Elizabeth Fliehr[1]
(1986-04-05) 5 เมษายน ค.ศ. 1986 (39 ปี)[2]
Charlotte, North Carolina, U.S.[2]
ศิษย์เก่าNorth Carolina State University (BS)[2]
อาชีพ
  • Professional wrestler
ปีปฏิบัติงาน2000–present
คู่สมรส
  • Riki Johnson (สมรส 2010; หย่า 2013)
  • Thom Latimer (สมรส 2013; หย่า 2015)
  • Manuel Andrade (สมรส 2022; หย่า 2024)
บุพการีRic Flair (father)
ญาติReid Flair (brother)[3]
David Flair (half-brother)[4]
Conrad Thompson (brother in-law)[5]
ชื่อบนสังเวียนAshley Flair[4][6]
Charlotte[7]
Charlotte Flair[8]
ส่วนสูง5 ฟุต 10 นิ้ว (178 เซนติเมตร)[8]
น้ำหนัก143 ปอนด์ (65 กิโลกรัม)
มาจาก"The Queen City"[8]
ฝึกหัดโดยLodi[9]
Sara Del Rey
Ric Flair[10]
เปิดตัวJuly 17, 2012[11]

แอชลีย์ เอลิซาเบท ไฟลเออร์ (Ashley Elizabeth Fliehr)[12][13][14]; 5 เมษายน ค.ศ. 1986 เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันที่ปัจจุบันเซ็นสัญญากับ WWE ในนาม ชาร์ลอตต์ แฟลร์ (Charlotte Flair) หรือสั้นๆ ชาร์ลอตต์ (Charlotte)[2] เจ้าของท่าไม้ตาย Figure-Eight Leglock (หรือ figure-four leglock)[15] เป็นลูกสาวของตำนานอดีตแชมป์โลก 16 สมัย "เดอะเนเจอร์บอย" ริก แฟลร์ น้องสาวของเดวิด แฟลร์ และพี่สาวของรีด แฟลร์[8][3][4][6]

เธอเปิดตัวกับNXTในปี2013[16][9][10] ได้เป็นแชมป์หญิง NXT[17] และได้รับการเสนอชื่อเป็น "Rookie of the Year" โดย Pro Wrestling Illustrated[18] ในปี 2015 เปิดตัวค่ายหลักได้เป็นแชมป์ดีวาส์คนสุดท้าย[19], แชมป์หญิงรอว์ WWEคนแรก[20][21][22][23] และแชมป์หญิงสแมคดาวน์ WWE[24] เป็นคนแรกที่ได้แชมป์หญิงทั้ง Divas, NXT, Raw และ SmackDown[25] นอกจากนี้เธอยังเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รางวัล PWI สำหรับ "Feud of the Year"[26] PWI ยังได้เสนอชื่อเธอเป็น "นักมวยปล้ำหญิงแห่งปี" และนักมวยปล้ำอาชีพหญิงชั้นนำของโลกปี 2016[27]

ชีวิตวัยเด็ก

[แก้]

Charlotte Flair เติบโตมาในครอบครัวนักมวยปล้ำ พ่อของเธอคือ “The Nature Boy” Ric Flair ซึ่งเป็นตำนานวงการมวยปล้ำ WWE Hall of Famer ส่วนแม่คือ Elizabeth Harrell เธอเคยเป็นนักกีฬา วอลเลย์บอล และเรียนที่ Appalachian State University ก่อนจะย้ายไปเรียนต่อที่ North Carolina State University

เส้นทางในวงการมวยปล้ำ

[แก้]

Charlotte เข้าสู่ WWE ในปี 2012 โดยเซ็นสัญญาฝึกฝนที่ศูนย์พัฒนา NXT เปิดตัวครั้งแรกปี 2013 ในปี 2014 เธอเอาชนะ Natalya คว้า NXT Women’s Championship ถือเป็นแชมป์เส้นแรกของเธอ

2015 ถูกดันขึ้นเมนรอสเตอร์ในยุค “Women’s Revolution” พร้อม Sasha Banks และ Becky Lynch Night of Champions 2015 ชนะ Nikki Bella คว้า WWE Divas Championship และเป็นแชมป์หญิงคนสุดท้าย ก่อนที่เส้นนี้จะถูกยกเลิก WrestleMania 32 (2016) ได้เป็น Raw Women’s Champion คนแรก หลัง WWE เปิดตัวเข็มขัดใหม่แทน Divas Title เธอมีสไตล์การปล้ำผสมความแข็งแกร่ง ความคล่องตัว และท่าไม้ตาย Figure-Eight Leglock (พัฒนาจาก Figure-Four ของ Ric Flair)

Charlotte Flair ถูกยกให้เป็นหนึ่งในนักมวยปล้ำหญิงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์ WWE

WrestleMania 35 (2019) ปล้ำคู่เอกในแมตช์ประวัติศาสตร์ Triple Threat กับ Ronda Rousey และ Becky Lynch (ครั้งแรกที่ผู้หญิงได้ปิด WrestleMania)

ได้รับการยกย่องว่าเป็น “The Queen” ของ WWE เพราะบุคลิกที่หยิ่ง ทรงพลัง และผลงานการครองแชมป์มากมาย

เธอคือทายาทของ Ric Flair ที่ไม่ได้อยู่แค่ในเงาของพ่อ แต่สร้างชื่อเสียงของตนเองจนกลายเป็นนักมวยปล้ำหญิงแถวหน้าของโลก

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

Charlotte เคยแต่งงานมาแล้วสองครั้ง (กับ Riki Johnson และ Bram – นักมวยปล้ำอังกฤษ) แต่หย่ากัน

เธอแต่งงานกับ Andrade El Idolo นักมวยปล้ำชาวเม็กซิกัน (อดีต WWE, ปัจจุบันอยู่ AEW) ในปี 2022 และหย่ากันในเวลาต่อมา

แชมป์และรางวัล

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ Charlotte Flair's first reign was when the championship was called the WWE Women's Championship[34] As a result of the 2016 WWE Draft, which happened during her first reign, the title became exclusive to Raw.[20] It was renamed the Raw Women's Championship during her second reign after SmackDown created the SmackDown Women's Championship. It then reverted to its original name of WWE Women's Championship after it transferred to SmackDown as a result of the 2023 WWE Draft.
  2. ↑ The title was renamed as the Women's World Championship after her seventh reign after the title transferred to Raw as a result of the 2023 WWE Draft.

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Ric Flair's daughter pleads guilty to brawl-related charge". WRAL-TV, Capitol Broadcasting Company. January 7, 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 31, 2017. สืบค้นเมื่อ July 14, 2015.
  2. 1 2 3 4 "Charlotte". NXT Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 30, 2012. สืบค้นเมื่อ August 27, 2012.
  3. 1 2 Caldwell, James (March 29, 2013). "Flair News: Updated – Reid Flair reportedly dies at age 24". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 29, 2013.
  4. 1 2 3 Mike (June 11, 2000). "The Great American Bash". DDTDigest.com. สืบค้นเมื่อ January 9, 2017.
  5. ↑ Price, Mark (January 17, 2018). "Ric Flair announces his daughter's engagement to a guy wrestling fans know well". charlotteobserver.com. The Charlotte Observer. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 25, 2019. สืบค้นเมื่อ January 28, 2020.
  6. 1 2 Aldo (June 12, 2000). "WCW Monday Nitro". DDTDigest.com. สืบค้นเมื่อ January 9, 2017.
  7. ↑ "Charlotte becomes first WWE Women's Champion in history". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 6, 2016. สืบค้นเมื่อ December 25, 2016.
  8. 1 2 3 4 "Charlotte Flair". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 24, 2017. สืบค้นเมื่อ February 22, 2017.
  9. 1 2 Johnson, Mike (May 17, 2015). "WWE signs another Flair". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ October 23, 2012.
  10. 1 2 "New Head Coach and Assistant Head Coach named for NXT, WWE's developmental system". WWE. สืบค้นเมื่อ February 22, 2017. [...] she has been responsible for training, creating and developing [...] NXT Divas Charlotte
  11. ↑ Baines, Tim (August 6, 2017). "Charlotte Flair carving her own WWE path". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2019. สืบค้นเมื่อ March 29, 2019. Flair gave it a try in July 2012.
  12. ↑ "Ric Flair's daughter pleads guilty to brawl-related charge". WRAL-TV, Capitol Broadcasting Company. January 7, 2009. สืบค้นเมื่อ July 14, 2015.
  13. ↑ "Ex-wrestler Ric Flair in brawl with daughter's boyfriend". WRAL-TV, Capitol Broadcasting Company. September 9, 2008.
  14. ↑ Smith, Troy L. (March 4, 2015). "NXT superstar Charlotte eyes the Women's Championship and potential move to WWE". Cleveland.com.
  15. ↑ Namako, Jason (October 2, 2014). "WWE NXT RESULTS – 10/2/14 (NEVILLE/KIDD – NXT TITLE)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ March 14, 2015.
  16. ↑ Trionfo, Richard (July 18, 2013). "WWE NXT report: number one contender match; tag title match; second generation wrestler debuts; women's tournament finals next week". PWInsider. สืบค้นเมื่อ July 18, 2013.
  17. 1 2 Trionfo, Richard. "WWE NXT TAKEOVER REPORT: THREE TITLE MATCHES; A NEW NUMBER ONE CONTENDER; HOW DO YOU SAY 'HYPED' IN RUSSIAN OR BULGARIAN?; AND MORE". PWinsider. สืบค้นเมื่อ June 13, 2014.
  18. 1 2 "Rookie of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 12–13. 2015.
  19. ↑ Caldwell, James (September 21, 2015). "CALDWELL'S WWE NOC PPV REPORT 9/20: Live Night of Champions Coverage from Houston – Seth Rollins's double duty, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 17, 2018.
  20. 1 2 "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE.com. July 19, 2016. สืบค้นเมื่อ July 21, 2016.
  21. ↑ Richard, Trionfo (April 3, 2016). "COMPLETE WWE WRESTLEMANIA 32 REPORT: THE WOMEN'S TITLE DEBUTS, WHO IS IN CHARGE OF RAW?, ANDRE THE GIANT BATTLE ROYAL, IC TITLE LADDER MATCH, AND MORE IN THE 6 HOURS AND 50 MINUTES OF COVERAGE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ April 3, 2016.
  22. ↑ Richard, Trionfo (August 21, 2016). "COMPLETE WWE SUMMERSLAM REPORT: WE HAVE A UNIVERSAL CHAMPION, STYLES VS. CENA, BANKS VS. CHARLOTTE, AMBROSE VS. ZIGGLER & MUCH MORE". PWInsider. สืบค้นเมื่อ August 23, 2016.
  23. ↑ Pappolla, Ryan. "Charlotte Flair def. Sasha Banks to win the Raw Women's Championship (Hell in a Cell Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
  24. ↑ Barnett, Jake (November 14, 2017). "11/14 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: Natalya vs. Charlotte for the Smackdown Women's Championship, Baron Corbin vs. Sin Cara for the U.S. Title, New Day vs. Kevin Owens and Sami Zayn, final hype for Survivor Series". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 15, 2017.
  25. ↑ Charlotte dedicates championship match to Ric Flair - WWE.com
  26. 1 2 "the PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 22–23. 2015.
  27. 1 2 "Sexy Star, la novena mejor de EUA según PWI". MedioTiempo (ภาษาสเปน). November 3, 2016. สืบค้นเมื่อ November 5, 2016.
  28. ↑ Oster, Aaron (December 31, 2016). "WWE 2016 end-of-year awards". The Baltimore Sun. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 31, 2020. สืบค้นเมื่อ September 26, 2020.
  29. ↑ Silverstein, Adam (December 26, 2018). "The Man comes around: Becky Lynch breaks out for WWE as the 2018 Wrestler of the Year". CBS Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 27, 2018. สืบค้นเมื่อ December 26, 2018.
  30. ↑ "Pro Wrestling Illustrated Announces 2016 Awards; AJ Styles, Roman Reigns Among The Winners". January 13, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 7, 2022. สืบค้นเมื่อ March 14, 2017.
  31. ↑ Herzog, Ken (December 21, 2016). "10 Best WWE Wrestlers of 2016". Rolling Stone. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2021. สืบค้นเมื่อ September 30, 2020.
  32. ↑ Barrasso, Justin (December 28, 2018). "Top 10 Women Wrestlers of 2018". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 3, 2019. สืบค้นเมื่อ February 8, 2019.
  33. ↑ Meltzer, Dave (January 25, 2016). "January 25, 2016 Wrestling Observer Newsletter: 2015 Observer Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 43. ISSN 1083-9593.
  34. ↑ "WWE Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 29, 2016.
  35. ↑ "Raw Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 30, 2021. สืบค้นเมื่อ November 24, 2021.
  36. ↑ "SmackDown Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ November 24, 2021.
  37. ↑ "Divas Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 14, 2019. สืบค้นเมื่อ April 2, 2020.
  38. ↑ "NXT Women's Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 11, 2020. สืบค้นเมื่อ November 24, 2021.
  39. ↑ "WWE Women's Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 5, 2020. สืบค้นเมื่อ December 21, 2020.
  40. ↑ Benigno, Anthony. "Charlotte Flair won the 2020 Women's Royal Rumble Match". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 25, 2020. สืบค้นเมื่อ January 26, 2020.
  41. ↑ Thomas, Jeremy (December 23, 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram". 411Mania.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2018. สืบค้นเมื่อ December 30, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชาร์ลอตต์_แฟลร์&oldid=12600142"