เปโดร โมราเลส
| เปโดร โมราเลส | |
|---|---|
ในตอนเป็นแชมป์ WWWF Heavyweight Champion | |
| ชื่อเกิด | Pedro Antonio Morales |
| เกิด | ตุลาคม 22, 1942[1] Culebra, Puerto Rico[2] |
| เสียชีวิต | 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019 (76 ปี) Perth Amboy, New Jersey, United States |
| คู่สมรส | Karen Morales (สมรส 1966) |
| บุตร | Pedro Morales Jr. (1974) |
| ประวัติมวยปล้ำอาชีพ | |
| ชื่อบนสังเวียน | John Kilonis Johnny Como Johnny Ricco Pedro Morales |
| ส่วนสูง | 5 ft 10 in (1.78 m)[1][3] |
| น้ำหนัก | 235 lb (107 kg)[1] 240 lb (110 kg)[3] |
| มาจาก | Culebra, Puerto Rico |
| ฝึกหัดโดย | Barba Roja[1] |
| เปิดตัว | 1959[2] |
| รีไทร์ | 1987 |
เปโดร แอนโทนีโอ โมราเลส (Pedro Antonio Morales; 22 ตุลาคม พ.ศ. 2485 – 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562)[1] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพที่เกษียณอายุชาวปวยร์โตรีโกที่สังกัดเวิลด์ไวด์เรสต์ลิงเฟเดเรชั่น (WWWF) หรือ WWE ในปัจจุบัน[3] อดีตแชมป์ WWWF 1สมัย, แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล 2สมัย[4] และแชมป์แท็กทีม WWF 1สมัย ร่วมกับบ็อบ แบ็กลันด์ เป็นแชมป์ทริปเปิลคราวน์คนแรกของ WWE[5] และได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 1995[6][2]
การเริ่มต้นอาชีพ
[แก้]เปโดร โมราเลส เกิดเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 1942 ที่เกาะคูเลบร้า ประเทศเปอร์โตริโก เขาเริ่มต้นฝึกมวยปล้ำตั้งแต่อายุ 13 ปีในนครนิวยอร์ก ก่อนจะเปิดตัวในวงการมวยปล้ำอาชีพในปี 1959 เมื่ออายุเพียง 17 ปี
ความสำเร็จในอาชีพ
[แก้]แชมป์โลก WWWF: โมราเลสคว้าแชมป์โลก WWWF ในปี 1971 และครองตำแหน่งนี้นานถึง 1,027 วัน ซึ่งถือเป็นหนึ่งในสถิติที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ของบริษัท
แชมป์อินเตอร์คอนติเนนตัล: เขาเป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่คว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนตัลสองครั้ง รวมระยะเวลาครองแชมป์ทั้งสิ้น 619 วัน ซึ่งเป็นสถิติที่ยาวนานที่สุดในขณะนั้น
แชมป์แท็กทีม: ร่วมกับบ็อบ แบ็กแลนด์ (Bob Backlund) คว้าแชมป์แท็กทีมในปี 1980
มรดกและการยอมรับ
[แก้]โมราเลสได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในนักมวยปล้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ โดยได้รับการบรรจุเข้าสู่ WWE Hall of Fame ในปี 1995 และ Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame ในปี 2017
ชีวิตส่วนตัวและการเสียชีวิต
[แก้]เปโดร โมราเลสแต่งงานกับคาเรน จอห์นสัน (Karen Johnson) ในปี 1966 และมีบุตรหนึ่งคน เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2019 ที่เมืองเพิร์ธ แอมบอย รัฐนิวเจอร์ซีย์ สหรัฐอเมริกา ด้วยวัย 76 ปี หลังจากต่อสู้กับโรคพาร์กินสัน
แม้ว่าในปัจจุบันชื่อของเขาอาจจะไม่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง แต่ผลงานและมรดกของเปโดร โมราเลสยังคงมีอิทธิพลต่อวงการมวยปล้ำและเป็นแรงบันดาลใจให้กับนักมวยปล้ำรุ่นหลัง ๆ อย่างมาก
แชมป์และรางวัล
[แก้]- 50th State Big Time Wrestling
- NWA Hawaii Heavyweight Championship (1 time)
- NWA Hawaii Tag Team Championship (3 times) – with Bing Ki Lee (1) and Ed Francis (2)[6]
- American Wrestling Alliance
- AWA San Francisco World Tag Team Championship (2 times) – with Pepper Gomez
- Cauliflower Alley Club
- Other honoree (1994)
- Championship Wrestling from Florida
- NWA San Francisco
- NWA World Tag Team Championship (San Francisco version) (3 times) – with Pepper Gomez (2 times) and Pat Patterson (1 time)[6]
- Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
- Class of 2015[7]
- Pro Wrestling Illustrated
- Wrestler of the Year (1972)[8]
- PWI ranked him No. 111 of the 500 best singles wrestlers during the "PWI Years" in 2003.[9]
- Worldwide Wrestling Associates
- WWA World Heavyweight Championship (2 times)[6]
- WWA World Tag Team Championship (4 times) – with Luis Hernandez (1), Mark Lewin (1), Ricky Romero (1),[10] and Victor Rivera (1)[6]
- World Wrestling Council
- World Wide Wrestling Federation/World Wrestling Federation
- Wrestling Observer Newsletter
- Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 2017)[11]
อ้างอิง
[แก้]- 1 2 3 4 5 "Wrestler Profiles: Pedro Morales". Online World of Wrestling. สืบค้นเมื่อ October 2, 2007.
- 1 2 3 "WWE Hall of Fame: Pedro Morales". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-07-17. สืบค้นเมื่อ 2007-09-21.
- 1 2 3 Steven Slagle (2002). "Hall of Fame: Pedro Morales". The Ring Chronicle. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 26, 2011. สืบค้นเมื่อ 2013-03-11.
- ↑ "Morales' second Intercontinental reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-09-03. สืบค้นเมื่อ 2007-10-01.
- ↑ "Ivan Koloff's WWE Championship reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-15. สืบค้นเมื่อ 2007-10-01.
Pedro Morales [defeated] Ivan Koloff for the [WWF] Championship...Morales would also go on to become the first Triple Crown winner [upon winning] the Intercontinental Championship and World Tag Team Championship.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Royal Duncan & Gary Will (2000). Wrestling Title Histories. Archeus Communications. ISBN 0-9698161-5-4.
- ↑ Oliver, Greg (2014-11-26). "Professional Wrestling Hall of Fame Class of 2015 announced". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2014-11-28.
- ↑ "Wrestler of the Year". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-10. สืบค้นเมื่อ 2007-10-01.
- ↑ "Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 16, 2008. สืบค้นเมื่อ 2007-10-01.
- ↑ Hoops, Brian (February 10, 2017). "DAILY PRO WRESTLING HISTORY (02/10): MASA SAITO WINS AWA GOLD AT THE TOKYO DOME". Wrestling Observer Figure Four Online. สืบค้นเมื่อ February 10, 2017.
- ↑ Meltzer, Dave (November 29, 2017). "December 4, 2017 Wrestling Observer Newsletter: AJ Styles, Minoru Suzuki and more enter the Hall of Fame". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ November 30, 2017.