ข้ามไปเนื้อหา

ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019
รายการยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2018–19
วันที่1 มิถุนายน พ.ศ. 2562
สนามวันดาเมโตรโปลิตาโน, มาดริด
ผู้เล่นยอดเยี่ยม
ประจำนัด
เฟอร์จิล ฟัน ไดก์ (ลิเวอร์พูล)[1]
ผู้ตัดสินดามีร์ สคอมีนา (สโลวีเนีย)[2]
ผู้ชม63,272 คน[3]
สภาพอากาศมีแดด
30 °C (86 °F)
ความชิ้นสัมพัทธ์ 15%[4]
2018
2020

ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019 เป็นการแข่งขันฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2018–19 โดยเป็นฤดูกาลที่ 64 สำหรับการแข่งขันฟุตบอลสโมสรยุโรปที่จัดโดยยูฟ่า และเป็นฤดูกาลที่ 27 นับตั้งแต่การเปลี่ยนชื่อการแข่งขันจากยูโรเปียนแชมเปียนคลับคัพ มาเป็นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก โดยการแข่งขันครั้งนี้จะจัดขึ้นที่ วันดาเมโตรโปลิตาโน ใน มาดริด, ประเทศสเปน ในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562.[5]

ทีม

[แก้]
ทีม การเข้าร่วมครั้งที่ผ่านมา (ตัวหนาหมายถึงทีมชนะเลิศ)
ประเทศอังกฤษ ทอตนัมฮอตสเปอร์ ไม่มี
ประเทศอังกฤษ ลิเวอร์พูล 8 (1977, 1978, 1981, 1984, 1985, 2005, 2007, 2018)

สนามแข่งขัน

[แก้]
สนาม วันดาเมโตรโปลิตาโน ใน มาดริด จะเป็นเจ้าภาพในนัดชิงชนะเลิศ.

นี่เป็นนัดชิงชนะเลิศครั้งที่ห้าของยูโรเปียนคัพ/ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกจัดขึ้นใน มาดริด, หลังจากนัดชิงชนะเลิศเมื่อปี 1957, 1969, 1980, และ 2010, ทั้งหมดจัดขึ้นที่ สนามกีฬาซานเตียโก เบร์นาเบว.[6]

สนามกีฬาสนามนี้เป็นรังเหย้าของสโมสรจากสเปน อัตเลติโกเดมาดริด. เนื่องจากข้อบังคับของยูฟ่าเกี่ยวกับการตั้งชื่อสิทธิ์ของผู้สนับสนุนที่ไม่ได้เป็นทัวร์นาเมนต์, สนามกีฬาสนามนี้จะถูกเรียกชื่อว่า "เอสตาดิโอ เมโตรโปลิตาโน" ในปัจจัยทั้งหมดของยูฟ่า.

การคัดเลือกเจ้าภาพ

[แก้]
การเสนอตัวเป็นเจ้าภาพยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก รอบชิงชนะเลิศ 2019
ประเทศ สนาม เมือง ความจุ หมายเหตุ
 อาเซอร์ไบจาน สนามกีฬาโอลิมปิกบากู บากู 69,870 ยังเสนอตัวเป็นเจ้าภาพ ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019
 สเปน วันดาเมโตรโปลิตาโน มาดริด 68,000

ภูมิหลัง

[แก้]

เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ

[แก้]

หมายเหตุ: (H: เหย้า; A: เยือน).

ประเทศอังกฤษ ทอตนัมฮอตสเปอร์ รอบ ประเทศอังกฤษ ลิเวอร์พูล
คู่แข่งขัน ผลการแข่งขัน รอบแบ่งกลุ่ม คู่แข่งขัน ผลการแข่งขัน
ประเทศอิตาลี อินแตร์นาซีโอนาเล 1–2 (A) นัดที่ 1 ประเทศฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 3–2 (H)
ประเทศสเปน บาร์เซโลนา 2–4 (H) นัดที่ 2 ประเทศอิตาลี นาโปลี 0–1 (A)
ประเทศเนเธอร์แลนด์ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน 2–2 (A) นัดที่ 3 ประเทศเซอร์เบีย เรดสตาร์ เบลเกรด 4–0 (H)
ประเทศเนเธอร์แลนด์ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน 2–1 (H) นัดที่ 4 ประเทศเซอร์เบีย เรดสตาร์ เบลเกรด 0–2 (A)
ประเทศอิตาลี อินแตร์นาซีโอนาเล 1–0 (H) นัดที่ 5 ประเทศฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 1–2 (A)
ประเทศสเปน บาร์เซโลนา 1–1 (A) นัดที่ 6 ประเทศอิตาลี นาโปลี 1–0 (H)
รองแชมป์กลุ่ม B
อันดับ ทีม เล่น คะแนน
1 ประเทศสเปน บาร์เซโลนา 6 14
2 ประเทศอังกฤษ ทอตนัม ฮอตสเปอร์ 6 8
3 ประเทศอิตาลี อินแตร์นาซีโอนาเล 6 8
4 ประเทศเนเธอร์แลนด์ เปเอสเฟ ไอนด์โฮเฟิน 6 2
แหล่งข้อมูล: ยูฟ่า
ตารางคะแนน รองแชมป์กลุ่ม C
อันดับ ทีม เล่น คะแนน
1 ประเทศฝรั่งเศส ปารี แซ็ง-แฌร์แม็ง 6 11
2 ประเทศอังกฤษ ลิเวอร์พูล 6 9
3 ประเทศอิตาลี นาโปลี 6 9
4 ประเทศเซอร์เบีย เรดสตาร์ เบลเกรด 6 4
แหล่งข้อมูล: ยูฟ่า
คู่แข่งขัน ผล นัดแรก นัดที่สอง รอบแพ้คัดออก คู่แข่งขัน ผล นัดแรก นัดที่สอง
ประเทศเยอรมนี โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 4–0 3–0 (H) 1–0 (A) รอบ 16 ทีมสุดท้าย ประเทศเยอรมนี บาเยิร์นมิวนิก 3–1 0–0 (H) 3–1 (A)
ประเทศอังกฤษ แมนเชสเตอร์ซิตี 4–4 () 1–0 (H) 3–4 (A) รอบก่อนรองชนะเลิศ ประเทศโปรตุเกส โปร์ตู 6–1 2–0 (H) 4–1 (A)
ประเทศเนเธอร์แลนด์ อายักซ์ 3–3 () 0–1 (H) 3–2 (A) รอบรองชนะเลิศ ประเทศสเปน บาร์เซโลนา 4–3 0–3 (A) 4–0 (H)

ก่อนการแข่งขัน

[แก้]

ทูต

[แก้]

ทูตสำหรับนัดชิงชนะเลิศเป็นอดีตนักเตะทีมชาติสเปน ลุยส์ การ์ซิอา. ผู้ที่เคยลงเล่นให้กับ อัตเลติโกมาดริด ในฤดูกาล 2002–03 และจากปี ค.ศ. 2007 ถึง 2009. และเคยชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกกับ ลิเวอร์พูล ใน ค.ศ. 2005.[7]

การจำหน่ายตั๋ว

[แก้]

ด้วยตัวสนามแข่งขันมีความจุรองรับได้ 63,000 คนสำหรับเกมนัดชิงชนะเลิศ, จากจำนวนตั๋วเข้าชมทั้งหมด 38,000 ใบ ได้ถูกจำหน่ายไปให้กับแฟนบอลและประชาชนทั่วไป, กับทีมที่เข้าชิงชนะเลิศทั้งสองทีมนั้นแต่ละฝั่งจะได้รับตั๋วไปจำหน่าย 17,000 ใบ และตั๋วเข้าชมการแข่งขันอีก 4,000 ใบ พร้อมจำหน่ายให้กับแฟนๆ ทั่วโลกผ่านทางเว็บไซต์ UEFA.com ตั้งแต่วันที่ 14 ถึง 21 มีนาคม 2562 ในสี่หมวดราคา: €600, €450, €160, และ €70. ส่วนตั๋วที่เหลือจะจัดสรรให้กับคณะกรรมการจัดงานท้องถิ่น, ยูฟ่า และชาติสมาชิก, ห้างหุ้นส่วนร้านค้า และสถานีการถ่ายทอดต่างๆ, และเพื่อรองรับโปรแกรมในการต้อนรับ.[8]

พิธีเปิดการแข่งขัน

[แก้]

อิแมจินดรากอนส์ จะมาเป็นผู้แสดงในพิธีเปิดการแข่งขันก่อนนัดชิงชนะเลิศจะเริ่มต้นขึ้น.[9]

การแข่งขัน

[แก้]

รายละเอียด

[แก้]

ทีม "เจ้าบ้าน" (สำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการ) จะถูกกำหนดขึ้นโดยการจับสลากเกิดขึ้นหลังจากเสร็จสิ้นการจับสลากรอบรองชนะเลิศ, ที่ได้จัดขึ้นไปแล้วเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2562 (ค.ศ. 2019), 12:00 CET, ที่สำนักงานใหญ่ยูฟ่าในเมือง นียง, ประเทศสวิตเซอร์แลนด์.[10][11]

ทอตนัมฮอตสเปอร์[4]
ลิเวอร์พูล[4]
GK 1 ประเทศฝรั่งเศส อูว์โก โยริส (กัปตัน)
RB 2 ประเทศอังกฤษ คีแรน ทริปเปียร์
CB 4 ประเทศเบลเยียม โตบี อัลเดอร์เวเริลด์
CB 5 ประเทศเบลเยียม ยัน เฟอร์โตงเงิน
LB 3 ประเทศอังกฤษ แดนนี โรส
CM 17 ประเทศฝรั่งเศส มูซา ซีซอโก Substituted off in the 74th นาที 74'
CM 8 ประเทศอังกฤษ แฮร์รี วิงส์ Substituted off in the 66th นาที 66'
RW 20 ประเทศอังกฤษ เดลี แอลลี Substituted off in the 81st นาที 81'
AM 23 ประเทศเดนมาร์ก คริสเตียน เอริกเซน
LW 7 ประเทศเกาหลีใต้ ซน ฮึง-มิน
CF 10 ประเทศอังกฤษ แฮร์รี เคน
ผู้เล่นสำรอง:
GK 13 ประเทศเนเธอร์แลนด์ มีเชล ฟอร์ม
GK 22 ประเทศอาร์เจนตินา เปาโล กัซซานีกา
DF 6 ประเทศโคลอมเบีย ดาบินซอน ซันเชซ
DF 16 ประเทศอังกฤษ ไคล์ วอล์กเกอร์-ปีเตอส์
DF 21 ประเทศอาร์เจนตินา ควน ฟอยต์
DF 24 ประเทศโกตดิวัวร์ แซร์ฌ โอรีเย
DF 33 ประเทศเวลส์ เบน เดวีส์
MF 11 ประเทศอาร์เจนตินา เอริก ลาเมลา
MF 12 ประเทศเคนยา วิกเตอร์ วานยามา
MF 15 ประเทศอังกฤษ เอริก ไดเออร์ Substituted on in the 74th minute 74'
MF 27 ประเทศบราซิล ลูกัส มูรา Substituted on in the 66th minute 66'
FW 18 ประเทศสเปน เฟร์นันโด ยอเรนเต Substituted on in the 81st minute 81'
ผู้จัดการทีม:
ประเทศอาร์เจนตินา เมาริซิโอ โปเชติโน
GK 13 ประเทศบราซิล อาลีซง
RB 66 ประเทศอังกฤษ เทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์
CB 32 ประเทศแคเมอรูน ฌอแอล มาติป
CB 4 ประเทศเนเธอร์แลนด์ เฟอร์จิล ฟัน ไดก์
LB 26 ประเทศสกอตแลนด์ แอนดรูว์ รอเบิร์ตสัน
CM 14 ประเทศอังกฤษ จอร์แดน เฮนเดอร์สัน (กัปตัน)
CM 3 ประเทศบราซิล ฟาบิญญู
CM 5 ประเทศเนเธอร์แลนด์ จอร์จีนีโย ไวนัลดึม Substituted off in the 62nd นาที 62'
RF 11 ประเทศอียิปต์ มุฮัมมัด เศาะลาห์
CF 9 ประเทศบราซิล โรแบร์ตู ฟีร์มีนู Substituted off in the 58th นาที 58'
LF 10 ประเทศเซเนกัล ซาดีโย มาเน Substituted off in the 90th นาที 90'
ผู้เล่นสำรอง:
GK 22 ประเทศเบลเยียม ซีมง มีญอแล
GK 62 สาธารณรัฐไอร์แลนด์ คีวิน เคลเลเฮอร์
DF 6 ประเทศโครเอเชีย เดยัน ลอฟเรน
DF 12 ประเทศอังกฤษ โจ โกเมซ Substituted on in the 90th minute 90'
DF 18 ประเทศสเปน อัลแบร์โต โมเรโน
MF 7 ประเทศอังกฤษ เจมส์ มิลเนอร์ Substituted on in the 62nd minute 62'
MF 20 ประเทศอังกฤษ แอดัม ลัลลานา
MF 21 ประเทศอังกฤษ อเล็กซ์ ออกซ์เลด-เชมเบอร์ลิน
MF 23 ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ แจร์ดัน ชาชีรี
FW 15 ประเทศอังกฤษ แดเนียล สเตอร์ริดจ์
FW 24 ประเทศอังกฤษ เรียน บริวสเตอร์
FW 27 ประเทศเบลเยียม ดีว็อก โอรีกี Substituted on in the 58th minute 58'
ผู้จัดการทีม:
ประเทศเยอรมนี เยือร์เกิน คล็อพ

ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด:
เฟอร์จิล ฟัน ไดก์ (ลิเวอร์พูล)[1]

ผู้ช่วยผู้ตัดสิน:
จูเร ปราปรอตนิค (สโลวีเนีย)
รอเบิร์ต วูคัน (สโลวีเนีย)
ผู้ตัดสินที่สี่:
อันโตนิโอ มาเตอู ลาโฮซ (สเปน)
ผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอ:[2]
ดันนี มัคเคอไล (เนเธอร์แลนด์)
ผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอจากการใช้วิดีโอช่วยตัดสิน:[2]
โปล ฟัน โบเอเคิล (เนเธอร์แลนด์)
เฟลิกซ์ ซวาเยอร์ (เยอรมนี)
ผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอจากการช่วยเช็ควิดีโอล้ำหน้า:[2]
มาร์ค บอร์สช์ (เยอรมนี)

ข้อมูลการแข่งขัน[12]

  • แข่งขันในเวลาปกติ 90 นาที
  • ต่อเวลาพิเศษอีก 30 นาที กรณีทั้งสองทีมเสมอกันในเวลาปกติ
  • ตัดสินด้วยการดวลลูกจุดโทษเพื่อหาผู้ชนะ
  • รายชื่อตัวสำรองทีมละ 12 คน
  • เปลี่ยนตัวผู้เล่นได้สูงสุดสามคน, แต่อนุญาตในการเปลี่ยนตัวคนที่สี่ในช่วงต่อเวลาพิเศษ.

สถิติ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Liverpool beat Tottenham to win sixth European Cup". UEFA.com. Union of European Football Associations. 1 June 2019. สืบค้นเมื่อ 1 June 2019.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ officials
  3. 3.0 3.1 "Full Time Report Final – Tottenham Hotspur v Liverpool" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= (help)
  4. 4.0 4.1 4.2 "Tactical Line-ups – Final – Saturday 1 June 2019" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= (help)
  5. "Madrid to host UEFA Champions League Final 2019". UFEA.com. Union of European Football Associations. 20 September 2017. สืบค้นเมื่อ 20 September 2017.
  6. "Madrid's Estadio Metropolitano to host 2019 Champions League final". UEFA.com. Union of European Football Associations. 20 September 2017. สืบค้นเมื่อ 21 December 2018.
  7. "Bayern drawn against Liverpool in last 16". fcbayern.com. Fußball-Club Bayern München. 17 December 2018. สืบค้นเมื่อ 18 December 2018.
  8. "2019 UEFA Champions League final ticket sales start on Thursday". UEFA.com. Union of European Football Associations. 13 มีนาคม พ.ศ. 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  9. "Imagine Dragons to play at UEFA Champions League final". UEFA.com. 9 May 2019. สืบค้นเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  10. "2018/19 Champions League match and draw calendar". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 January 2018. สืบค้นเมื่อ 9 January 2018.
  11. "UEFA Champions League quarter-final, semi-final and final draws". UEFA.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-19. สืบค้นเมื่อ 2019-04-17.
  12. "2018/19 UEFA Champions League regulations" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 May 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-05-12. สืบค้นเมื่อ 12 May 2018.
  13. 13.0 13.1 13.2 "Team statistics" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 1 June 2019. สืบค้นเมื่อ 1 June 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]