อีเอฟแอลคัพ 2024 นัดชิงชนะเลิศ
 สนามกีฬาเวมบลีย์ จะเป็นเจ้าภาพนัดนี้ | |||||||
| รายการ | อีเอฟแอลคัพ ฤดูกาล 2023–24 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| หลังต่อเวลาพิเศษ | |||||||
| วันที่ | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 | ||||||
| สนาม | สนามกีฬาเวมบลีย์, เวมบลีย์ | ||||||
| ผู้เล่นยอดเยี่ยม ประจำนัด | เฟอร์จิล ฟัน ไดก์ (ลิเวอร์พูล)[1] | ||||||
| ผู้ตัดสิน | คริส คาวานาฟ (แมนเชสเตอร์)[2] | ||||||
| ผู้ชม | 88,868 คน[3] | ||||||
อีเอฟแอลคัพ 2024 นัดชิงชนะเลิศ เป็นการแข่งขันฟุตบอลของ อีเอฟแอลคัพ ฤดูกาล 2023–24 ระหว่าง เชลซี และลิเวอร์พูล ที่ สนามกีฬาเวมบลีย์ ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ กำหนดแข่งขันในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024[4]
ลิเวอร์พูลชนะการแข่งขัน 1–0 หลังต่อเวลาพิเศษ คว้าแชมป์อีเอฟแอลคัพสมัยที่ 10 สูงสุดเป็นประวัติการณ์ของทุกทีมฟุตบอลในอังกฤษ[5]
เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ[แก้]
เชลซี[แก้]
| รอบ | คู่แข่งขัน | สกอร์ |
|---|---|---|
| 2 | เอเอฟซี วิมเบิลดัน (H) | 2–1 |
| 3 | ไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียน (H) | 1–0 |
| 4 | แบล็กเบิร์นโรเวอส์ (H) | 2-0 |
| QF | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด (H) | 1–1 (4–2 ล.) |
| SF | มิดเดิลส์เบรอ (A) | 0–1 |
| มิดเดิลส์เบรอ (H) | 6–1 | |
| สัญลักษณ์: (H) = เหย้า; (A) = เยือน | ||
ในฐานะหนึ่งสโมสรจากพรีเมียร์ลีกที่ไม่เกี่ยวข้องใดๆ กับ การแข่งขันยูฟ่า, เชลซีเข้าสู่ถ้วยใบนี้ในรอบสองที่พวกเขาถูกจับสลากเล่นที่บ้านพบกับสโมสรจาก อีเอฟแอลลีกทู เอเอฟซี วิมเบิลดัน. นัดนี้ลงเล่นที่ สแตมฟอร์ดบริดจ์ ในวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 2023, โดยที่เชลซีชนะ 2–1 ด้วยประตูจาก โนนี มาดูเอเก และ เอนโซ เฟร์นันเดซ โดยฝ่ายหลังทำประตูแรกให้กับสโมสร.[6] ในรอบสาม, พวกเขาถูกจับสลากได้เล่นในบ้านพบกับสโมสรร่วมพรีเมียร์ลีก ไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียน, ลงเล่นที่สแตมฟอร์ดบริดจ์เมื่อวันที่ 27 กันยายน. นัดนี้จบลงด้วยสกอร์ 1–0, โดยได้ประตูเดียวมาจากกองหน้า นิโคลัส แจ็คสัน ในนาทีที่ 50.[7] ในรอบสี่, เชลซีถูกจับสลากเล่นในบ้านพบกับสโมสรจาก อีเอฟแอลแชมเปียนชิป แบล็กเบิร์นโรเวอส์, กับนัดนี้ที่ลงเล่นเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน. แมตช์ดังกล่าวทำให้เชลซีเอาชนะแบล็กเบิร์นไปได้อย่างสบายๆ ด้วยสกอร์ 2–0, โดยได้ประตูมาจากทั้ง เบอนัว บาดียาชีล และ ราฮีม สเตอร์ลิง.[8]
ในรอบก่อนรองชนะเลิศ, เชลซีถูกจับสลากในบ้านเป็นครั้งที่สี่ติดต่อกันพบกับสโมสรในพรีเมียร์ลีกและ คู่ชิงชนะเลิศปี ค.ศ. 2023 นิวคาสเซิลยูไนเต็ด, กับนัดนี้ลงเล่นที่สแตมฟอร์ดบริดจ์ในวันที่ 19 ธันวาคม. ประตูแรกของนิวคาสเซิลจาก คัลลัม วิลสัน ทำให้พวกเขาพยายามรักษาความเป็นผู้นำ, อย่างไรก็ตามความผิดพลาดในการป้องกันจาก คีแรน ทริปเปียร์ ทำให้ได้ประตูตีเสมอในช่วงทดเวลาบาดเจ็บจากตัวสำรองของเชลซี มือคัยลอ มูดรึก ส่งให้แมตช์นี้ไปถึง การยิงจุดโทษ. เชลซีชนะลูกโทษ 4–2 ด้วยอัตราการแปลง 100% โดย โคล พาลเมอร์, คอนอร์ แกลลาเกอร์, คริสโตเฟอร์ อึนคุนคู และมูดรึกก็ทำประตูทั้งหมดให้เดอะบลูส์. วิลสันและ บรูนู กีมาไรส์ เปลี่ยนจุดโทษให้นิวคาสเซิล, โดยทริปเปียร์ยิงพลาดเป้าและ แมตต์ ริตชี ได้รับการเซฟจุดโทษอย่างเด็ดขาดโดย จอร์เจ เปตรอวิช.[9] ในรอบรองชนะเลิศ, ซึ่งจะลงเล่นกันสองเลก, เชลซีจับสลากพบกับสโมสรจากอีเอฟแอลแชมเปียนชิป มิดเดิลส์เบรอ โดยเลกแรกลงเล่นเป็นทีมเยือนที่ สนามกีฬาริเวอร์ไซด์ เมื่อวันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 2024. มิดเดิลส์เบรอทำให้เดอะบลูส์ตกใจ, โดยเอาชนะพวกเขาไปได้ 1–0 ได้ประตูจาก เฮย์เดน แฮ็คนีย์.[10] เลกที่สองจะลงเล่นที่สแตมฟอร์ดบริดจ์เมื่อวันที่ 23 มกราคม, โดยเชลซีชนะ 6–1 (รวมผลสองนัด 6–2) ในแมตช์ที่ต้องชนะสถานเดียว, โดยได้การทำเข้าประตูตัวเองจาก จอนนี ฮาวสัน, ประตูจากเฟอร์นันเดซ, อักเซล ดิซาซี, มาดูเอเก และสองประตูจาก พาลเมอร์ คว้าชัยชนะมาให้กับเชลซี, แม้ว่า มอร์แกน โรเจอร์ส ของมิดเดิ้ลส์เบรอจะได้รับประตูปลอบใจ.[11]
ลิเวอร์พูล[แก้]
| รอบ | คู่แข่งขัน | สกอร์ |
|---|---|---|
| 3 | เลสเตอร์ซิตี (H) | 3–1 |
| 4 | บอร์นมัท (A) | 2–1 |
| QF | เวสต์แฮมยูไนเต็ด (H) | 5–1 |
| SF | ฟูลัม (H) | 2–1 |
| ฟูลัม (A) | 1–1 | |
| สัญลักษณ์: (H) = เหย้า; (A) = เยือน | ||
ในฐานะหนึ่งสโมสรจากพรีเมียร์ลีกที่มีความเกี่ยวข้องใน ยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2023–24, ลิเวอร์พูลเข้าสู่รอบสามโดยพวกเขาถูกจับสลากได้เล่นในบ้านพบกับสโมสรจาก อีเอฟแอลแชมเปียนชิป เลสเตอร์ซิตี. นัดนี้จะลงเล่นที่ แอนฟีลด์ ในวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 2023, โดยที่ลิเวอร์พูลชนะ 3–1 ด้วยประตูจาก โกดี คักโป, โดมินิก โซโบสลอยี และ ดีโยกู ฌอตา.[12] ในรอบสี่, พวกเขาถูกจับสลากออกไปเยือนพบกับสโมสรร่วมพรีเมียร์ลีก บอร์นมัท, เล่นที่ ดีนคอร์ต เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2023. การแข่งขันจบลงด้วยชัยชนะ 2–1 สำหรับลิเวอร์พูล, โดย โกดี คักโป และ ดาร์วิน นุญเญซ ต่างก็ทำประตูบนสกอร์ชีตได้ทั้งคู่.[13] ในรอบก่อนรองชนะเลิศ, ลิเวอร์พูลถูกจับสลากได้เล่นในบ้านพบกับสโมสรจากพรีเมียร์ลีก เวสต์แฮมยูไนเต็ด, เล่นที่แอนฟีลด์เมื่อวันที่ 20 ธันวาคม ค.ศ. 2023. ลิเวอร์พูลสร้างผลงานที่โดดเด่นด้วยชัยชนะ 5–1, โดยได้ประตูมาจาก โดมินิก โซโบสลอยี, เคอร์ติส โจนส์, โกดี คักโป และ มุฮัมมัด เศาะลาห์. โจนส์ยิงได้สองครั้ง, ประตูที่สองของเขาคือประตูที่ 500 ของลิเวอร์พูลใน อีเอฟแอลคัพ.[14] ในรอบรองชนะเลิศ, ซึ่งจะลงเล่นกันสองเลก, ลิเวอร์พูลจับสลากพบกับสโมสรจากพรีเมียร์ลีก ฟูลัม กับเลกแรกลงเล่นที่บ้านที่แอนฟีลด์เมื่อวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 2024. แม้จะตามหลังในครึ่งแรกด้วยประตูจาก วีลียัง, แต่ลิเวอร์พูลก็พลิกกลับมาคว้าชัยชนะ 2–1 หลังจากสองประตูในครึ่งเวลาหลังโดยเคอร์ติส โจนส์ และ โกดี คักโป.[15] เลกที่สองจะลงเล่นที่ เครเวนคอตทิจ ในวันที่ 24 มกราคม, โดยการแข่งขันนัดนี้จบลงด้วยการเสมอกันไป 1–1 หลังจาก อิสซา ดีย็อป ยกเลิกประตูในครึ่งแรกของ ลุยส์ ดิอัซ ส่งผลให้รวมผลสองนัด ลิเวอร์พูลชนะ 3–2 เพื่อผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศอีเอฟแอลคัพเป็นครั้งที่สองในรอบสามฤดูกาล.[16]
เหตุการณ์ก่อนการแข่งขัน[แก้]
นี่เป็นนัดชิงชนะเลิศลีกคัพครั้งที่ 10 ของเชลซี และเป็นนัดชิงชนะเลิศลีกคัพครั้งที่ 14 ของลิเวอร์พูล ซึ่งลิเวอร์พูลเป็นสโมสรที่ได้เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศลีกคัพมากที่สุดในรายการนี้[17] นี่เป็นการพบกันครั้งที่สามของทั้งสองฝ่ายในนัดชิงชนะเลิศ โดยเคยพบกันมาก่อนในปี 2005 และในปี 2022 เชลซีได้รับชัยชนะในปี 2005 และลิเวอร์พูลได้รับชัยชนะในปี 2022[18] เดิมเวลาการแข่งขันจะเริ่มต้นเมื่อเวลา 16:30 น. GMT, แต่ถูกเปลี่ยนเป็น 15:00 น. หลังจากที่การแข่งขันถูกระบุว่า "มีความเสี่ยงสูงด้านความปลอดภัย" โดยตำรวจนครบาล[19]
แมตช์[แก้]
การเลือกผู้เล่น[แก้]
ผู้เล่นตัวจริงของลิเวอร์พูล มุฮัมมัด เศาะลาห์,[20] ดาร์วิน นุญเญซ,[20] โดมินิก โซโบสลอยี,[21] ฌอแอล มาติป, เทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ [22] and เคอร์ติส โจนส์[23] ทั้งหมดไม่มีชื่อในการแข่งขันนัดชิงชนะเลิศเนื่องจากอาการบาดเจ็บ เช่นเดียวกับ ดีโยกู ฌอตา,[20] เตียโก อัลกันตารา และ สเตฟาน บัยเชติช[22]
สรุป[แก้]
การแข่งขันเริ่มเมื่อเวลา 15:00 น. ต่อหน้าผู้ชมในสนาม 88,868 คน เชลซีเกือบทำประตูแรกได้ในเวลา 20 นาทีแรก หลังจาก โคล พาลเมอร์ ได้โอกาสยิงในระยะเผาขน แต่ คีวิน เคลลิเฮอร์ ป้องกันเอาไว้ได้ ก่อนที่ นิโคลัส แจ็คสัน จะตามมายิงซ้ำ แต่ก็ถูกขัดขวางโดย วาตารุ เอ็นโด ในนาทีที่ 32 พาลเมอร์ส่งบอลทะลุช่องมาให้แจ็คสัน แล้วส่งบอลข้ามไปให้ ราฮีม สเตอร์ลิง จิ้มบอลเข้าตาข่ายประตู อย่างไรก็ตาม การทำประตูถูกระงับเนื่องจากผู้ช่วยผู้ตัดสินบอกว่าเป็นการล้ำหน้า หลังจากนั้นผู้ช่วยผู้ตัดสินใช้วีดิทัศน์ได้ทำการตรวจสอบ จึงตัดสินว่าแจ็คสันอยู่ในตำแหน่งล้ำหน้าตอนที่รับบอล ลิเวอร์พูลเข้าใกล้การทำประตูหลังจาก แอนดรูว์ รอเบิร์ตสัน ทำการเปิดบอลข้ามมาให้ โกดี คักโป ได้โหม่งบอลเข้าไป แต่ติดเสาประตู[5]
ในครึ่งหลัง ลิเวอร์พูลทำประตูได้ในนาทีที่ 60 หลังจากฟรีคิก เข้าไปในกรอบเขตโทษของเชลซีโดยรอเบิร์ตสัน ก่อนที่บอลจะเข้าไปหา เฟอร์จิล ฟัน ไดก์ ให้ได้โหม่งเข้าเสียบมุมประตูของเชลซี อย่างไรก็ตามการทำประตูได้ถูกระงับโดยผู้ช่วยผู้ตัดสินใช้วีดิทัศน์ หลังจากตัดสินว่าเอ็นโดอยู่ในตำแหน่งลำหน้าขณะที่ขวาง ลีไว โคลวิลล์ กองหลังของเชลซีขณะที่เริ่มเล่น เชลซีเข้าใกล้การทำประตูอีกครั้งในนาทีที่ 76 หลังจากพาลเมอร์เปิดบอลข้ามมาที่กรอบเขตโทษของฝั่งลิเวอร์พูล โดยที่ คอเนอร์ แกลลาเกอร์ พยายามสะบัดบอลเข้าประตูของลิเวอร์พูล อย่างไรก็ตามความพยายามนั้นจบลงด้วยการชนเสา ในช่วงเวลาพิเศษ ฟัน ไดก์ โหม่งบอลมาให้ เจย์เดน แดนน์ส โหม่งเข้าไป แต่ถูก จอร์เจ เปตรอวิช ป้องกันไว้ได้ ในช่วงต่อเวลาพิเศษ ลิเวอร์พูลทำประตูชัยได้อย่างน่าทึ่งหลังจากเตะมุม โดย กอสตัส ซีมีกัส หาทางเปิดบอลไปให้ ฟัน ไดก์ ที่โหม่งบอลผ่านเปตรอวิชและเข้าไปที่ตาข่าย ลิเวอร์พูลได้รับชัยชนะด้วยผล 1-0 หลังจากต่อเวลาพิเศษ ได้คว้าแชมป์อีเอฟแอลคัพ สมัยที่ 10 เป็นครั้งที่สองในสามฤดูกาล[24]
รายละเอียดการแข่งขัน[แก้]
| เชลซี | 0–1 (ต่อเวลาพิเศษ) | ลิเวอร์พูล |
|---|---|---|
| รายงาน |
|
          เชลซี
|
   ลิเวอร์พูล
|
|
ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด:
ผู้ช่วยผู้ตัดสิน:[2]
|
กฏ-กติกา[25]
|
สถิติ[แก้]
| สถิติ | เชลซี | ลิเวอร์พูล |
|---|---|---|
| จำนวนยิงทั้งหมด | 19 | 24 |
| ยิงเข้ากรอบ | 9 | 11 |
| การครองบอล | 46% | 54% |
| เตะมุม | 6 | 5 |
| ล้ำหน้า | 3 | 2 |
| ฟาวล์ | 14 | 21 |
| ใบเหลือง | 2 | 5 |
| ใบแดง | 0 | 0 |
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ แต่ละทีมมีโอกาสเปลี่ยนตัวได้เพียง 3 ครั้ง, กับโอกาสที่สี่ในช่วงต่อเวลาพิเศษ, ไม่นับรวมในช่วงการเปลี่ยนตัวผู้เล่นที่ช่วงพักครึ่งเวลาแรก, ก่อนจะเริ่มของช่วงการต่อเวลาพิเศษและช่วงพักครึ่งแรกในการต่อเวลาพิเศษ.
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Liverpool 1–0 Chelsea: Van Dijk brings home the League Cup!". This is Anfield. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 "Referee appointments: Carabao Cup Final 2024". EFL.com. English Football League. 14 February 2024. สืบค้นเมื่อ 20 February 2024.
- ↑ 3.0 3.1 "EFL Cup final: Chelsea 0–1 Liverpool – Van Dijk heads extra-time winner". BBC Sport. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ Brennan, Feargal (10 January 2024). "When is the 2024 Carabao Cup final? Date, time of League Cup title match at Wembley Stadium | Sporting News United Kingdom". The Sporting News (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
- ↑ 5.0 5.1 "Chelsea 0–1 Liverpool (aet) - Virgil van Dijk extra-time winner gives Reds Wembley glory". BBC Sport. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ Howell, Alex (30 August 2023). "Chelsea survive scare to beat AFC Wimbledon". BBC Sport.
- ↑ "Chelsea 1-0 Brighton: Nicolas Jackson fires Blues into fourth round of Carabao Cup". Sky Sports. 28 September 2023.
- ↑ "Chelsea cruise past Blackburn in Carabao Cup". ESPN. 1 November 2023.
- ↑ "Chelsea 1–1 Newcastle United (4-2 on pens)". BBC Sport. 19 December 2023.
- ↑ "Middlesbrough shock Chelsea in Carabao Cup semifinal first leg". ESPN. 9 January 2024.
- ↑ "6-2): Blues blow away Boro to reach Carabao Cup final". BBC Sport. 23 January 2024.
- ↑ "Dominik Szoboszlai scores stunner in Liverpool win". BBC Sport. 27 September 2023.
- ↑ Jackson, Bobbie (1 November 2023). "Darwin Nunez continues fine form to send Reds into last eight". BBC Sport.
- ↑ Stone, Simon (20 December 2023). "Jurgen Klopp's side reach Carabao Cup last four". BBC Sport.
- ↑ Rose, Gary (10 January 2024). "Cody Gakpo hits winner as Reds fight back to win EFL Cup semi-final first leg". BBC Sport.
- ↑ Begley, Emlyn (24 January 2024). "Luis Diaz goal sends Reds to Carabao Cup final". BBC Sport.
- ↑ "Chelsea see off Tottenham to set up Carabao Cup final against Arsenal or Liverpool". Metro. 12 January 2022. สืบค้นเมื่อ 14 January 2022.
- ↑ "Chelsea v Liverpool: 18 stats to know about the Carabao Cup final". Liverpool F.C. 23 February 2024. สืบค้นเมื่อ 23 February 2024.
- ↑ "Carabao Cup: Chelsea v Liverpool final to kick off at 3pm on police advice". BBC Sport. 29 January 2024. สืบค้นเมื่อ 29 January 2024.
- ↑ 20.0 20.1 20.2 "Chelsea 0–1 Liverpool". BBC Sport. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่สมเหตุสมผล มีนิยามชื่อ "“BBCSPORTINJURY”" หลายครั้งด้วยเนื้อหาต่างกัน - ↑ "Mohamed Salah and Darwin Nunez left out of Liverpool's Carabao Cup final squad". 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ 22.0 22.1 "Liverpool injuries: Every player out of Carabao Cup final vs Chelsea". 90min. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ "'Injury problems have reached crisis proportions'". BBC Sport. 21 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ "Liverpool win Carabao Cup as Van Dijk's extra-time header sinks Chelsea". The Guardian. 25 February 2024. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.
- ↑ "Regulations". EFL.com. English Football League. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 January 2022. สืบค้นเมื่อ 13 January 2022.
- ↑ Dominski, Michael; Mathews, Max (25 February 2024). "Chelsea vs Liverpool live updates: Van Dijk extra-time goal wins Carabao Cup final". The Athletic. สืบค้นเมื่อ 25 February 2024.