ภาษาจ้วง

ภาษาจ้วง
Vahcuengh/Vaьcueŋь
ประเทศที่มีการพูด	จีน
จำนวนผู้พูด	14 ล้านคน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	ขร้า-ไท กัม-ไท เบ-ไท ไท-แสก ไท ภาษาจ้วง
ระบบการเขียน	อักษรละติน เคยเขียนด้วยสือดิบผู้จ่อง
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง
รหัสภาษา
ISO 639-1	za
ISO 639-2	zha
ISO 639-3	zha – รหัสรวม รหัสเอกเทศ: zch — จ้วงแบบหงสุ่ยเหอตอนกลาง zhd — จ้วงแบบไต้ (เหวินหมา) zeh — จ้วงแบบหงสุ่ยเหอตะวันออก zgb — จ้วงแบบกุ้ยเป่ย์ zgn — จ้วงแบบกุ้ยเปียน zln — จ้วงแบบเหลียนซาน zlj — จ้วงแบบหลิ่วเจียง zlq — จ้วงแบบหลิ่วเฉียน zgm — จ้วงแบบหมิน zhn — จ้วงแบบหนง (ยั่นกว่าง) zqe — จ้วงแบบชิวเป่ย์ zyg — จ้วงแบบยาง (เต๋อจิ้ง) zyb — จ้วงแบบหย่งเป่ย์ zyn — จ้วงแบบหย่งหนาน zyj — จ้วงแบบโย่วเจียง zzj — จ้วงแบบจั่วเจียง

ภาษาจ้วง (จ้วง: Vahcuengh; จีน: 壮语; พินอิน: Zhuàngyǔ) เป็นภาษาของชาวจ้วงในเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง ประเทศจีน เป็นภาษาตระกูลขร้า-ไท มีวรรณยุกต์ 6 เสียง ระบบการเขียนมีทั้งแบบที่ยืมมาจากอักษรจีน คล้ายกับอักษรจื๋อโนมของเวียดนาม เรียก สือดิบผู้จ่อง และแบบที่เขียนด้วยอักษรละติน ซึ่งเริ่มใช้เมื่อ พ.ศ. 2500 และปรับปรุงอีกครั้งเมื่อ พ.ศ. 2529

ระบบการออกเสียง

1.พะยัญชนะ

ภาษาจ้วงมีพะยัญชนะ22ตัว

เสียงผิวปาก	b [p] ป	mb [ɓ] บ	m [m] ม	f [f] ฟ	v [β] ว
เสียงหางลิ้น	d [t] ต	nd [ɗ] ด	n [n] น	s [θ] ซ	l [l] ล
เสียงต้นลิ้น/เสีนงคอ	g [k] ก	gv [kʷ] กว	ng [ŋ] ง	h [h] ฮ	r [ɣ] ร
เสียงหน้าลิ้น/เสียงปากกลม	c [ɕ] ส	y [ˀj] ย	ny [ɲ] ญ*	ngv [ŋʷ] งว*	by [pʲ] ปิ/ปล*	gy [kʲ] กิ/จ/กล*	my [mʲ] มิ/มล*

ตัวอย่างและเทียบกับภาษาไทย

b --- bae ไป bingj ปิ้ง baek ปัก baet ปัด bag ปาก bangj ไล่ bongq วง

mb --- mbaj บ้า mbang บาง mbaeu เบา mbiengj（mbwengj）เบื้อง mbag บาก mbanj บ้าน mbauq บ่าว

m --- maz มา ma หมา miz มี mwngz มึง maeuz เมา mok หมอก mok ท้อง

f --- fax ฟ้า fiengz（fangz）ฟาง faenz ฟัน feiz ไฟ faek ฟัก faet ฟัด fongz ห้อง

v --- vah ว่า vangq ว่าง vanz วาน vieng เงียบ

d --- da ตา dou ประตู daem ตำ daengj ตั้ง daep ตับ

nd --- ndaq ด่า ndaeng ดัง ndaengq ด่าง ndai ดาย

n --- nou หนู naz นา naj หน้า naeng หนัง nanz นาน

s --- song สอง sam สาม sang（sung）สูง saek ซัก saenq สั่น sanq แยกย้าย

l --- lingz ลิง lungz ลุง langq ล้าง lai หลาย laeux เหล้ว linx ลิ้น

g --- gangj ก้าง goenj ก้น gad กาด gaet กัด gaem กำ gu กู

gv --- gvad กวาด gvangj กว้าง gvengj ขว้าง gvang กวาง gvan กวาน gvaek กวัก

ng --- ngaenz（ngwnz）งิน ngaz งา ngaeuz เงา

h --- ha หา hau หาว haeuq เห่า heuq เหี่ยว hanq ห่าน

r --- ruz รู rox（rux）rangz ราง raeq ไร่ raemz รำ rungh รุ่ง

c --- caz ชา cingz เชียง congq ช่อง caemj ช้ำ caiz ชาย cog แก้ว

y --- youq อยู่ yaemq ย้ำ yiengq อย่าง（เยี่ยง） yieb เหยียบ yiek อยาก yied เหยียด

ny --- nyaj หญ้า nying หญิง nyungz ยุ่ง nyeuh（neuh） เยี่ยว nyod ยอด

ngv --- ngvaenz （vaenz）วัน

by --- bya ปลา byaix ผ้าย byaek ผัก byak ผาก byaeuh เปล่า

gy --- gyang กลาง gyoen กลน gyueng กลวง gyu เกลือ

my --- myaiz（laiz）ลาย

2.สระ

ภาษาจว้งมีสระ 78 ตัว.

e อยู่หลังตัว a，o หมายถึง a，o ออกเสียงสั้น ，อยู่หลัง i，u，w หมายถึง i，u，w ออกเสียงยาว.

aei ย่อเป็น ae.

สระเสียงนุ่ม	a [aː] อา		e [eː] เอ（แอ）	i [iː] อี		o [oː] โอ（ออ）		u [uː] อู		w [ɯː] อือ
	ai [aːi] อาย	ae [ai] ไอ	ei [ei] ไอ/อัย	（ie） เอีย		oi [oːi] ออย		ui [uːi] อูย		wi [ɯːi] เอย/เอือย
	au [aːu] อาว	aeu [au] เอา	eu [eːu] แอว	iu [iːu] อีว			ou [ou] เอา/โอว
		aw [aɯ] ใอ		（ieu） เอียว
	am [aːm] อาม	aem [am] อำ/อัม	em [eːm] แอม	iem [iːm] เอียม	im [im] อิม	om [oːm] ออม	oem [om] อม	uem [uːm] อูม/อวม	um [um] อุม	（wem） เอือม	（wm） อึม/อืม
	an [aːn] อาน	aen [an] อัน	en [eːn] แอน	ien [iːn] เอียน	in [in] อิน	on [oːn] ออน	oen [on] อน	uen [uːn] อูน/อวน	un [un] อุน	wen [ɯːn] เอือน	wn [ɯn] อืน/อึน
	ang [aːŋ] อาง	aeng [aŋ] อัง	eng [eːŋ] แอง	ieng [iːŋ] เอียง	ing [iŋ] อิง	ong [oːŋ] ออง	oeng [oŋ] อง	ueng [uːŋ] อูง	ung [uŋ] อุง	（weng） เอือง	wng [ɯŋ] อึง
check tone	ap [aːp] อาบ	aep [ap] อับ	ep [eːp] แอบ	iep [iːp] เอียบ	ip [ip] อิบ	op [oːp] ออบ	oep [op] อบ	uep [uːp] อูบ	up [up] อุบ	（wep） เอือบ	（wp） อืบ/อึบ
	at [aːt] อาด	aet [at] อัด	et [eːt] แอด	iet [iːt] เอียด	it [it] อิด	ot [oːt] ออด	oet [ot] อด	uet [uːt] อูด	ut [ut] อุด	wet [ɯːt] เอือด	wt [ɯt] อึด/อืด
	ak [aːk] อาก	aek [ak] อัก	ek [eːk] แอก	iek [iːk] เอียก	ik [ik] อิก	ok [oːk] ออก	oek [ok] อก	uek [uːk] อูก	uk [uk] อุก	（wek） เอือก	wk [ɯk] อึก

ตัวอย่างและเทียบกับภาษาไทย

กลุ่ม a

a --- maz มา aj อ้า ra/ha หา vah ภาษา

ai --- gai ขาย dai ตาย lai หลาย vaiz วาย aih รัก

ae（aei）--- bae ไป lae ไหล mae ไหม saej ไส้ hae เปิด

au --- mbauh บ่าว hau หาว auh อาว nauq ไม่

aeu --- baeuq เป่า mbaeu เบา laeux เหล้า haeux ข้าว saeu เก็บ

aw --- daw ไต lawz ไร saw ใส fawh ตลาด

am --- nam หนาม lamq ล่าม vamz ความ am หุงข้าว

aem --- gaem กำ raem หำ raemx น้ำ yaemq เหยียบ

an --- lan หลาน van หวาน nan นาน mbanj บ้าน ganj สบู่

aen --- baen ปัน maen หมัน haen ขัน daenj กลับกัน

ang --- langx ล้าง gyang กลาง nangz นาง dangq ต่าง vangj ผิด

aeng --- haeng ขัง daengj ตั้ง laeng หลัง caengz ยังไม่

ap --- nap นาบ hap หาบ

aep --- haep ปิด daep นับ

ab --- ab อาบ gab กาบ

aeb --- naeb ลดลง gaep จับ

at --- sat สาด gat กาด

aet --- naet รัก laet ลด

ad --- bad ปาด mbad บาด

aed --- gaed กับ aed เต็ม/เยอะ

ak --- mak หมาก fak ฝาก

aek --- naek หนัก gaek ตนเอง

ag --- bag ปาก lag ลาก

aeg --- daeg หัก myaeg ด่า

กลุ่ม --- e

e --- geq แก่ meq แม่ lez แล

ei --- fei ไฟ myeiz แลก

eu --- heuj เกี่ยว meuz แมว ceuj ผัด neuq เยี่ยว

（ieu --- bieu ปลิว dieu เจ้าเล่ห์ jieuh ดู ）

em --- gemj แก้ม dem เต็ม nemj หนีบ

en --- benj แผ่นใม้ gen แขน nenj กด

eng --- rengz แรง deng แตง mengz แมรง gengz ตะแคง seng เกิด

ep --- hep แหบ sep แสบ dep กิน gep เก็บ

eb --- meb กลัว yeb ราบ eb บังคับ

et --- het ทำ net เหนื่อย get เกลียด met เม็ด

ek --- dek/bekแตก hek หม้อ lek เหล็ก

eg --- mbeg แบก deg วาง ndeg เด็ก

กลุ่ม --- i

i --- miz มี miq ไม่ bi ปี

（ie --- vieq เขียน cie รถ ）

iu --- ndiuj ชัง niuj นิ้ว hiuj หิ้ว

（ieu --- bieu ปลิว lieu เที่ยว mieuh วัด）

iem --- riemj เหล็ม giemh กระบี่

ien --- vienh หัน bienh เปลี่ยน bienq เพี้ยน

ieng --- biengz ราบ gieng เขียง nieng เหนียง

iep/ieb --- yieb เหยียบ ndieb เดียบ（รัก）

iet/ied --- yied เหยียด died เตียด（ตกใจ）

iek/ieg ---giek เกียก（ผ่า） ciek ฉีก bieg（เปิดอ่าน）

im dim --- เต็ม imq อิ่ม byimq ปลิม（มอง） cimz ชิม

in --- hin（rin）หิน mbin บิน minz มัน yinz ยิน

ing --- lingzลิง bingj ปิ้ง nding(ndeng) แดง hing ขิง

ip/ib --- gib กีบเท้า yip หยิบ sip สีบ

it/id --- lid ลิด（ลื้อ） cit ฉีด mak-it องุ่น（หมาก อิด）

ik/ig --- big ปิก dik ถิบ gik เหมน

กลุ่ม o

o --- moj หม้อ o ออ/รวม goq ก่อ hoz คอ

oi --- hoij ห้อย moi หมอย noix น้อย doi ถอย

ou --- ou ส่วนใหญ่แปลงมาจากสระ u เฉ่น mou/mu หมู dou/du ประตู nou/nu หนู

om --- hom หอม gyomq กล่อม byom ผอม lomj ล้อม

on --- bonj ป้อน mon หมอน non หนอน hon หงอน son สอน

ong --- song สอง dong ตอง gyong กลอง bongq ป่อง rongx ร้อง

oem --- hoemz คม noemz นม loemz ลม doemj ต้ม loemj ล้ม

oen --- loenq/lwnq หล่น boenx/bwnx พ้น gyoen/gywn กรน

oeng --- soengq ส่ง loengz ลง goeng กองไฟ

op/ob --- hop หอบ gop คอบ dop ครั้ง gob กอบ hob หิบ myob（มลอบ） แอบดู

ot/od --- hot หอด got คอด dot ถอด lot ฮอด/ถึง god กอด mbod บอด dod ทอดทิ้ง

ok/og --- hok หงอก mok หมอก sok ศอก cog จอก/แก้ว mbyog（บลอก） ดอก og ออก

oep/oeb --- doep ตบ oep อบ

oet/oed --- doet ตด

oek/oeg --- doek ตก

u --- ตังนี้ในภาษาจ้วงเหนือส่วนมากออกเสียงเป็น เอา แต่ในจ้วงใต้ยังออกเสียงเป็น อู

ui --- duij ถ้วย nduij ด้วย cuiq ซวย

un --- vunz คน unq อุ่น

um --- lum เหมือน

ung --- lungz ลุง

uen --- suenq กระเทียม luenh วุ่นวาย duenh ทวน

uem --- duemx ถ้วม ruemj ห้องนอน ruemh ร่วม

ueng --- lueng หลวง duengx ทักทาย

---

สำเนียงย่อย

ภาษาจ้วงแบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ ได้แก่

ภาษาจ้วงเหนือ (รหัสเดิม ccx ยกเลิกเมื่อปี 2007) คือภาษาถิ่นทางตอนเหนือของแม่น้ำหย่ง (หย่งเจียง 邕江) มีผู้พูด 8,572,200 คน ถือว่าเป็นสำเนียงมาตรฐาน แบ่งออกเป็น

• แบบกุ้ยเป่ย์ (桂北: zgb) มีผู้พูด 1,290,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Luocheng, Huanjiang, Rongshui, Rong'an, Sanjiang, Yongfu, Longsheng, Hechi, Nandan, Tian'e, Donglan
• แบบหลิ่วเจียง (柳江: zlj) มีผู้พูด 1,297,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Liujiang, Laibin North, Yishan, Liucheng, Xincheng
• แบบหงสุ่ยเหอ (红水河) มีผู้พูด 2,823,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Laibin South, Du'an, Mashan, Shilong, Guixian, Luzhai, Lipu, Yangshuo
  • Castro และ Hansen (2010) ได้แบ่งสำเนียงนี้ออกเป็น 3 ภาษาที่ไม่สามารถสื่อสารกันได้ ได้แก่ หงสุ่ยเหอตอนกลาง (中红水河: zch), หงสุ่ยเหอตะวันออก (东红水河: zeh), และหลิ่วเฉียน (柳黔: zlq)
• แบบหย่งเป่ย์ (邕北: zyb) มีผู้พูด 1,448,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Yongning North, Wuming (สำเนียงมาตรฐาน), Binyang, Hengxian, Pingguo
• แบบโย่วเจียง (右江: zyj) มีผู้พูด 732,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Tiandong, Tianyang, และพื้นที่บางส่วนของเมือง Baise; ทั้งหมดอยู่ในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำโย่ว
• แบบกุ้ยเปียน (桂边: zgn) มีผู้พูด 827,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Fengshan, Lingyun, Tianlin, Longlin, Yunnan Guangnan North
• แบบชิวเป่ย์ (丘北: zqe) มีผู้พูด 122,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Yunnan Qiubei
• แบบเหลียนซาน (连山: zln) มีผู้พูด 33,200 คน อาศัยอยู่บริเวณ Guangdong Lianshan, Huaiji North

ภาษาจ้วงใต้ (รหัสเดิม ccy ยกเลิกเมื่อปี 2007) คือภาษาถิ่นทางตอนใต้ของแม่น้ำหย่ง มีผู้พูด 4,232,000 คน แบ่งออกเป็น

• แบบหย่งหนาน (邕南: zyn) มีผู้พูด 1,466,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Yongning South, Fusui Central และ North, Long'an, Jinzhou, Shangse, Chongzuo
• แบบจั่วเจียง (左江: zzj) มีผู้พูด 1,384,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Longzhou (Longjin), Daxin, Tiandeng, Ningming; อยู่ในพื้นที่ลุ่มแม่น้ำจั่ว
• แบบเต๋อจิ้ง (得靖) มีผู้พูด 979,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Jingxi, Debao, Mubian, Napo
  • Jackson และ Lau (2012) ได้แบ่งสำเนียงนี้ออกเป็น 2 ภาษาที่ไม่สามารถสื่อสารกันได้ ได้แก่ ยาง (央: zyg), และหมิน (民: zgm)
• แบบยั่นกว่าง (砚广: zhn) หรือแบบหนง (侬) มีผู้พูด 308,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Yunnan Guangnan South, Yanshan
• แบบเหวินหมา (文麻: zhd) หรือแบบไต้ (岱) มีผู้พูด 95,000 คน อาศัยอยู่บริเวณ Yunnan Wenshan, Malipo, Guibian

อ้างอิง

• Wéi Qìngwěn 韦庆稳, Tán Guóshēng 覃国生: Zhuàngyǔ jiǎnzhì 壮语简志 (Beijing, Mínzú chūbǎnshè 民族出版社 1980).
• Tán Xiǎoháng 覃晓航: Xiàndài Zhuàngyǔ 现代壮语 (Beijing, Mínzú chūbǎnshè 民族出版社 1995).
• Tán Guóshēng 覃国生: Zhuàngyǔ fāngyán gàilùn 壮语方言概论 (Nanning, Guǎngxī mínzú chūbǎnshè 广西民族出版社 1996).
• Liáng Tíngwàng 梁庭望 (ed.) : Gǔ Zhuàngzì wénxiàn xuǎnzhù 古壮字文献选注 (Tiānjīn gǔjí chūbǎnshè 天津古籍出版社 1992).
• Zhāng Yuánshēng 张元生: Zhuàngzú rénmín de wénhuà yíchǎn – fāngkuài Zhuàngzì 壮族人民的文化遗产——方块壮字. In: Zhōngguó mínzú gǔ wénzì yánjiū 中国民族古文字研究 (Beijing, Zhōngguó shèhuì kēxué chūbǎnshè 中国社会科学出版社 1984).
• Lín Fāng 林方: Tán lìyòng gǔ Zhuàngzì yánjiū Guǎngxī Yuèyǔ fāngyán 谈利用古壮字研究广西粤语方言. In: Mínzú yǔwén 民族语文 2004.3:16–26.
• Gǔ Zhuàngzì zìdiǎn 古壮字字典 (Nanning, Guǎngxī mínzú chūbǎnshè 广西民族出版社 1989). Dictionary of old Zhuang characters; contains 4,900 characters and more than 10,000 variants.
• Zhuàng-Hàn cíhuì 壮汉词汇 (Nanning, Guǎngxī mínzú chūbǎnshè广西民族出版社 1984).